(which one)
CMS. shino

(อีเวนท์นี้โดนสกินชิพเยอะเกินไป อินโทรเวิร์ตอยากเข้าถ้ำแล้ว)

"ถ้าไม่มีแข่งอะไรปกติผมจะอยู่ชมรมตามชั่วโมงเรียนครับ" เชิงว่าให้มาได้ตามสะดวก
ฟังคุณแซวก็ยิ้มขัดเขินออกไป "เขียนหลักการชมรมของรุ่นพี่ดีกว่า..."

ยังไม่ทันจะเปลี่ยนเรื่องคุย- ใบหน้าก็ถูกพลิกไปอีกทาง พร้อมกับผ้าเช็ดหน้าที่ถูกซับตามลงมา

แต่ก็ถูกอย่างที่เข้าใจ เพราะเป็นเพียงรอยหมึกเก่าทิ้งไว้บนผิวแก้มเท่านั้น ผ้าเช็ดหน้าของคุณจึงไร้รอยเปื้อน และสะอาดสะอ้านเหมือนเดิม

"ผมเลือกคันจิตัวนี้เพราะทั้งนามสกุลและชื่อของของรุ่นพี่มันดูสื่อถึงความปรารถนาน่ะครับ"
พูดไว้ ไม่ว่าคุณจะพอใจในอะไรก็ตาม
"จะความยืนยาวของอายุ— ความสงบ— เป็นความโลภที่มีแต่มนุษย์เท่านั้นที่ปรารถนาถึงได้"

"ขอบคุณนะครับ"
"อย่างน้อยๆ ถ้าเป็นเรื่องการเขียนพู่กันผมก็ยังพอมั่นใจอยู่บ้าง"

วางพู่กันไว้ยังแท่นใกล้ๆ มือไพล่หลัง
"เชิญครับ ผมส่งไม้ต่อให้คนอื่นดีไหม เดี๋ยวรุ่นพี่จะเบื่อหน้าผมซะก่อน?"

แวะดูนิทรรศการของรุ่นพี่ที่รู้จักตามปกติ แต่ดันเจอกับสถานการณ์พิลึกแทน
มาชิโระมองรูปปั้นประหลาดนั่นนิ่งๆ ก่อนจะใช้สายตาข้ามไป ดูอย่างอื่นต่อโดยไม่แสดงออกถึงความใส่ใจ

เห็นป้ายSSRก็ดีใจอยู่ที่ได้รับ
แต่ไอ้นี่มัน...เล่นยังไงกันนะ

ได้แต่สงสัย

เห็นว่าแค่ร้อยเยนก็ไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไรเลยลองสุ่มไปดู กลับได้ของที่ทำให้นึกถึงใครบางคนที่บ้านเสียได้

.o(เอากลับไปตั้งไว้ที่ครัวก้าซังกับไซอนจิซังคงถูกใจน่าดู)
เก็บไว้แล้วกัน

เดินผ่านก็เลยแวะตามอัธยาศัย ถึงจะไม่สันทัดกับกิจกรรมที่ต้องใช้การเคลื่อนไหวหรือแรงก็ตาม
แต่พอได้รับของที่ระลึกชิ้นนี้เขาก็ยิ้มออกมาเงียบๆ คงเพราะลายน่ารักถูกใจดี

บังเอิญมองไปเห็นคนยืดอกภูมิไปก็มีผงกศีรษะให้นิดๆ และตาหยีลงเพราะรอยยิ้ม ขยับปากเป็นคำว่าขอบคุณครับแบบไม่มีเสียง

ถูกเสนอมาถึงขนาดนั้นจะไม่รับก็ไม่ได้ พอพิจารณาแล้วว่าเป็นสิ่งที่คุ้นเคยถึงได้ลองบิกินดู ไวท์คุกกี้ มันก็คงไม่-

-แย่

ไม่ชอบอะไรที่ไม่ตรงปกมากที่สุด
ลอบทำหน้าหยี เพราะไม่ได้เตรียมใจว่าจะถูกเซอร์ไพร์ซจากอาหารแบบนี้ก็เลยเกือบเผลอคายออก- แต่ก็ยกมือขึ้นปิดปาก พร้อมสังเกตเห็นถึงแผ่นกระดาษที่แทรกอยู่ในชิ้นคุกกี้?เซมเบ้?

พอคลี่อ่านแล้วก็
"..."
.o(ใส่กระดาษในของกิน... กรมอนามัยต้องลงแน่)

เห็นว่าเป็นชมรมของเพื่อนก็เลยแวะมา
แต่กลับเกิดอุบัติเหตุขึ้นซะนี่

มาชิโระดันแว่น ซ่อนสีหน้าไว้หลังฝ่ามือก่อนจะเงยขึ้นมาเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น

.o(ทิ้งไว้นี่แล้วกัน)

(ผมเคารพทุกงานศิลปะนะครับ แต่)

#THK_EVENT02 #THK_ชมรมเขียนพู่กัน
#THK_โรลเปิด |แยกรูท (แวะมาดูชมรมกันได้นะ🌸)

ตาจดจ่ออยู่กับกระจกห้องชมรม
หูได้ยินเสียงคนพลุกพล่านเพราะอาคารเรียนเก่าเริ่มถูกกลับมาใช้ทำกิจกรรมแล้ว
เช่นเดียวกับเขาเองที่กำลังพยายามทำ(?)กิจกรรมชมรมอยู่

หัวคิ้วขมวดเมื่อน้ำหมึกเปรอะเปื้อนลงมา
พอเผลอเช็ดไปก็กลายเป็นว่าเลอะหนักกว่าเก่า ก็เลยเปลี่ยนใจไปเขียนที่แก้มอีกข้างแทน

(มาชิรุจ)

(สนับสนุนรุ่นพี่ที่คุณรักได้ตามอัธยาศัย)

(beware the cat)

(made it happenตรงนี้)

#THK_EVENT01 #THK_ปฐมนิเทศ
#THK_โรลเปิด |แยกรูท (แจมได้/เนียนรู้จักได้ค่ะ!)

เขาไม่รับรู้ถึงความวุ่นวายในหอประชุมเพราะการให้โฮมรูมที่ห้องเรียนของชั้นปีที่สอง
ดังนั้น— กว่าจะรู้ว่าบัตรของตนเองได้หายไปเช่นกันก็เป็นเรื่องราวหลังจากที่สังเกตคนอื่นๆ สักพักแล้ว

มาชิโระลุกขึ้นแล้วเดินออกไปทางประตูหน้าห้องเพื่อตามหาของที่หายไปอย่างคนอื่นๆ บ้าง

"...—"
และบังเอิญได้พบกับคุณเสียพอดี

(บัตรนักเรียนค่ะ มีเลขประจำตัวกันแล้วววทุกคนอย่าลืมเช็ค!! ( •̀ .̫ •́ )✧)

#THK_Commu

"สนใจการเขียนพู่กันเหรอครับ? เชิญสอบถามคนอื่นได้เลย"
"ไม่รบกวนหรอกครับ... ถ้าไม่บ่อยเกินไป"

川西•真白 ; Kᴀᴡᴀɴɪꜱʜɪ Mᴀꜱʜɪʀᴏᴜ
Year 2 (16yrs) | 170cm | ชมรมเขียนพู่กัน
หมู่บ้านยาดากาอิ

Doc: shorturl.asia/U4rKS
Co/ Talk/ Role/ Draw/ DM —OKค่ะ!