#THK_EVENT03 #THK_ทานาบาตะ #THK_โรลเปิด (แยกรูท n/5)
📌 งานทานาบาตะนอกโรงเรียน | แถวคฤหาสน์คุโจว | 19:30 น.

ในขณะที่ด้านนอกต่างเฉลิมฉลองเทศกาลกันอย่างมีสีสัน ในพื้นที่เล็กๆอย่างคฤหาสน์ของคุโจวใกล้หมู่บ้านโอโมรินี่เองก็เช่นเดียวกัน

ทว่ามันก็เงียบเหงาเกินจะฉลองกันอยู่คนสองคน

[คุณ] ที่กำลังจะเดินทางเข้าไปฉลองเทศกาลนอกรร.ก็บังเอิญพบเขาระหว่างทางพอดี จึง​?

#THK_EVENT03 #THK_ทานาบาตะ

🎋
「 ขอ
ให้
...
」

คำอธิษฐานขอพรอยู่ในมือของเธอ.. โฮชิโกะลังเลใจที่จะแขวนมันลงบนต้นไผ่ เนื่องด้วยส่วนสูงแล้วคงยากที่จะแขวนในจุดที่สูงที่สุด

(มาปล่อยโฮะจังในสกินยูกาตะค่า น่ารักมั้ยคะ ฮี่ๆๆ 🥺💕
cms. from Yue No Petrichor)

#THK_EVENT03 #THK_ทานาบาตะ #THK_โรลเปิด

สถานที่ : โรงเรียน | เวลา : 18:30น.|แยกรูท / เนียนรู้จักได้ค่ะ🙌🏻

ชิซึริพึ่งเสร็จจากการช่วยงานทานาบาตะที่ศาลเจ้า เธอจึงยังสวมชุดมิโกะ แม้ตอนนี้จะอยู่ในเขตโรงเรียนก็ตาม

งานเทศกาลทำให้บรรยากาศรอบข้างครึกครื้นเป็นพิเศษ แม้แต่เด็กสาวที่ปกติมักไม่แสดงสีหน้าก็ยังคลี่ยิ้มออกมา

"...สุขสันต์วันทานาบาตะค่ะ"

เธอหันไปกล่าวกับ 'คุณ'

#THK_โรลเปิด ช่วงเช้าของวันหยุดสุดสัปดาห์
แยกรูท | โกงเวลา (เนียนรู้จักได้)

07:30 น. ณ สวนสาธารณะ

เขาเพิ่งวิ่งออกกำลังกายเสร็จหมาด ๆ ได้หยุดพัก ก่อนจะหันไปมอง [คุณ] ที่ปรากฎตัวขึ้น

"?"
ยิ้มและทักทายอย่างที่ชอบทำ
"เธอก็ออกมาวิ่งเหมือนกันเหรอ ?"

น้ำเสียงเป็นมิตรยิ้มแย้ม ทักทายคุณตั้งแต่เช้าตรู่ของวันหยุด

(แวะมาบวกกันได้นะคะ 🥺)

"อืม​.."
"เธอน่ะ ชอบทานอะไรงั้นเหรอ ?"
———————————

辰川 悠叶 | ทัตสึคาวะ ยูโตะ
Y.3 | ประธานชมรมดนตรีสากล

Doc : bit.ly/4iL9F9N
โรล โค เวิ่น ➜ DM ได้เลยค่ะ
#THK_commu

#THK_โรลเปิด
จุดรอรถใกล้หมู่บ้านไคยะ | ช่วงเย็น

ฝนตก

และใช่ เขาไม่มีร่ม

แถมยังหลบไม่ทันอีกต่างหาก
กว่าจะวิ่งมาหาที่หลบฝนได้ รู้ตัวอีกทีก็เปียกโชกไปแล้วทั้งตัว

น้ำหยดลงพื้นดังติ๋ง อิราอิหลุบตา ตัดสินใจว่าจะมัดผมที่ยุ่งเหยิงหลุดลุ่ยเป็นอันดับแรก ทำตัวให้แห้งระหว่างที่รอรถมา แล้วค่อยกลับไปอาบน้ำที่หอ

“…” แล้วจู่ๆ คุณก็โผล่เข้ามาพอดี
เขาสบตาคุณ ดูจะไม่ได้ยินดีที่มีคนเพิ่มขึ้นมาสักเท่าไหร่(…)

(ไดจิตอนมอต้น)

(ติดหัวทั้งวัน)

#THKEVENT02 #THKโปรโมทชมรม

(มันต้องพิสูจน์ของที่ได้มาแล้ว ดนตรีมา)

(วาดรูปใหม่ไม่ทัน ขอรีรันรูปเดิมไปก่อนค่ะ(..))

/มาช่วยกิจกรรมสาธิตของชมรม ถ้าอยากลองทุ่มหรืออยากลองถูกทุ่มก็แวะมาสะกิดกันได้-- เขาทำให้คุณได้ทั้งคู่เลย

วันนี้เองก็คงจะระบมไปทั้งตัว(...)/

ที่ข้างหลังของคุณ เงาร่างหนึ่งปรากฏขึ้นอย่างเงียบเชียบ

มันฉีกยิ้ม ขยับใกล้ขึ้น…ใกล้ขึ้น…

“—สโนว์ไวท์น่ะสิ”

และตอบรับ

ไม่มีสัญญาณของการมาถึงให้ทันได้ตั้งตัว, เสียงนั้นกระซิบเนิบช้า ให้ความรู้สึกเย็นเยือกน่าพิกล

เจ้าสิ่งนั้นชะโงกหน้าอ้อมแผ่นหลัง มองสบตาผ่านกระจกเงา แลเห็นแก้วตาดำสนิทที่หยีลงรับกับยิ้มที่กว้างขึ้นอีกหน่อย

“ทั่วทั้งปฐพี ไม่มีใครงามเกิน”

“อากิฮารุคุง แอปเปิ้ลอีกสักลูกมั้ยคะ“

(which one)
CMS. shino

[ Kasumi's logs ]

เพราะเชื่อว่าท้ายที่สุดแล้ว
มันจะเป็นคู่เต้นรำที่ดีที่สุด บนเวทีที่เรียกว่าชีวิต

ให้มรณาเป็นผู้จับเครื่องดนตรียกบรรเลง เคียงคู่กับอนธการที่รายล้อม
และให้พวกมันส่งเสียงสรรเสริญและกู่ร้อง จนกว่าค่ำคืนจะมอดดับ

แด่พวกเรา

แวะมาชมรมเขียนพู่กัน กำลังจะถ่ายรูปอวดกระดาษ

"....."

มองแมวจากไหนไม่รู้ มาขโมยกระดาษแผ่นนั้นไปต่อหน้าต่อตา

"....อ่ะ" ลองมองป้ายที่วางไว้ใกล้ๆ

เหม่อ

พอมาลองเขียนพู่กันดู ผลปรากฏว่าตนเขียนได้ห่วยแตกเหมือนเดิม ทำเอาหัวเราะแห้ง ๆในลำคอ

“..?“
ได้ยินเสียงแปลก ๆ
ฮ่าฮ่า เตะไปหนึ่งทีแล้วไปรับของที่ระลึกต่อ

“..นิรันดร์?”
“ไม่เข้ากันเลย”

พึมพำขำ ๆ กับตนเอง

(อีเวนท์นี้โดนสกินชิพเยอะเกินไป อินโทรเวิร์ตอยากเข้าถ้ำแล้ว)

“ ของรางวัลน่ารักจริง ~ ”

( ไปสุ่มชินดันได้หูแมวมาค่ะ เลยใส่กับยูมิจังซะเลย💃✨ )

@thk-yumi.bsky.social

(มาเมะจัง...? มาเมะจัง... เรามีหลายอย่างที่อยากจะพูดมาก ทุกคนช่วยเราดูมาเมะจังหน่อยค่ะ อาจจะน่ารักที่สุดในโลก นางฟ้า นางสวรรค์ คงจะเป็นรอยยิ้มที่กู้โลกเอาไว้ได้ ขจัดความชั่วร้ายทั้งปวง ค่ะ เรารักมาเมะจัง)

“ อืมม พอดูดีๆแล้วเจ้าแมวตัวนี้คล้ายชิโระคุงจังเลยค่ะ อันนี้ของชิโระคุงใช่ไหมนะ ” เธอถือพวงกุญแจที่ได้รับขึ้นมาเทียบกับหน้าตาอีกฝ่ายอย่างถือวิสาสะ แมวสีขาวนวลกับลูกตาสีดำถ้าใส่แว่นให้หน่อยก็คงจะเหมือนเปี๊ยบกว่านี้

“ แบบนี้ค่อยมีเหตุผลที่จะเก็บรักษาหน่อย ” ก่อนจะยิ้มออกมาด้วยท่าทีสบาย

“ มาเมะจะถือว่าสิ่งนี้เป็นของขวัญที่ได้นั่งข้างกันในห้องเรียนนะคะ ”

(เพื่อนมาทั้งทีมาเมะต้องมาอยู่แล้ว~)

( ไปเจอเพลงที่ตรงกับน้องมาเมะมาค่ะ🙌🏻🥹 เลยแวะทำคลิปมาให้ชมกัน 🤍)

ต้นฉบับ : youtu.be/TXfJVNqaHiM?...

"ผมเลือกคันจิตัวนี้เพราะทั้งนามสกุลและชื่อของของรุ่นพี่มันดูสื่อถึงความปรารถนาน่ะครับ"
พูดไว้ ไม่ว่าคุณจะพอใจในอะไรก็ตาม
"จะความยืนยาวของอายุ— ความสงบ— เป็นความโลภที่มีแต่มนุษย์เท่านั้นที่ปรารถนาถึงได้"

"ขอบคุณนะครับ"
"อย่างน้อยๆ ถ้าเป็นเรื่องการเขียนพู่กันผมก็ยังพอมั่นใจอยู่บ้าง"

วางพู่กันไว้ยังแท่นใกล้ๆ มือไพล่หลัง
"เชิญครับ ผมส่งไม้ต่อให้คนอื่นดีไหม เดี๋ยวรุ่นพี่จะเบื่อหน้าผมซะก่อน?"

(🤯🤯🤯🤯🤯🤯🤯🤯🤯🤯🤯🤯🤯🤯🤯🤯/บรีบคอแม่พี่ยุโตะ)

พออีกฝ่ายขยับออก เจ้าตัวก็ขยับเบนสายตาไปมองทางกระจก เมื่อเห็นว่าอีกฝ่ายเขียนคำว่าอะไรก็หัวเราะเบา ๆ ในลำคออีกครา

"ว้าว"
"ดูดีเลยนี่"
มือขวาแตะแก้มข้างนั้น แต่ไม่ได้โดนหมึก ยูโตะมองมันอย่างพึงพอใจพอสมควร

"ขอบคุณน้า มาชิโระจัง"
ยิ้มตาหยี

"ดีจังที่แวะมา ฉันแวะเข้าไปทำกิจกรรมในชมรมของเธอต่อเลยได้รึเปล่า ?"

(นี่ว่าผมเตี้ย?)