Çünkü artık sinema perdesinin arkasından çıkıp, aleni kötülüğü gözümüzün içine sokan gerçek bir karanlıkla karşı karşıyayız. Fantastik filmlerdeki kötülüğü aratmayan, hatta onu aşan bir gerçeklik bu.

O yüzden bu karakterleri izlerken bir “film” hissiyle, mesafeli bir rahatlıkla yaklaşırız. Ama Kızılay’ın depremzedelere çadır satması ve Gazze’ye gönderilen paraları merkeze dahi aktarmadan iç etmesi, bu hissi yerle bir ediyor.

Fantastik filmlerde kötü karakterler vardır ya hani, tüm kötülükleri öylesine açık, öylesine pervasızca yaparlar ki izleyenler bunun sadece bir kurgu olduğunu, gerçek hayatta bu kadar aleni bir kötülüğün mümkün olmayacağını düşünür.

Bu bilimsel bir gerçekmiş: BALKANLARDAN GELEN SOĞUK HAVA DALGASI gerçekmiş.

Kardeşim ben bugün kar gördüm kar.

İşte Mahir Bey olmasa, Bulgur Palas, Casa Botter, Gazhane, Silolar vs hep böyle yandaşlara gidecekti.
Diyoruz ya, “yerli ve milli” dedikleri kendi aralarındaki rant düzeni.

Eğer ne demek istediğimi anlamadıysanız pratikte olanı konuşalım: Senelerce ecdad edebiyatı yaptıkları Ayasofya’da bakanın akrabası bilet kesiyor.

Mahir Bey ve Ekrem Başkan ellerinden bu rant kapısını aldı; hırsları bundan.

Restore edilen bu yerler AKP belediyesince senelerce atıl bırakılıp denk geldiği anda yandaş bir şirkete, bir cemaate ya da bir tarikata verilmek üzere unutulan son derece kıymetli arazilere sahip mekanlar.

Roma değişti, unvanlar değişti.
Ama sistem hâlâ çalışıyor.
Yanaşma doğru kişiye sırtını dayarsa yükselir, yanlış kişiye yaslanırsa unutulur.
Ve her devrin bir patronu olur.

Bugün ise bu yapının modern versiyonunu görüyoruz.
Devlet başkanlarının etrafındaki iş insanları, medya patronları, vakıf kurucuları—hepsi birer yeni dönem cliens.
Yanaşmanın tarihi 2000 yıl öncesine uzanıyor.