#KMI_Obon

— [เจอคนที่เหมือนคุณยายด้วยล่ะ]

(แวะมาลงสกินโอบ้งย้อนหลังค่า😭🙌🏻)

#KMI_Shigyoushiki
[โรลปิด @masahiro-kmi.bsky.social ]

หลังจากที่พิธีเปิดภาคเรียนเพิ่งผ่านไปได้ไม่นานนักก็ถึงเวลาต้องแยกย้าย แต่ยังมีนักเรียนคนหนึ่งที่ยืนหันซ้ายหันขวาอยู่ ในมือถือถุงกระดาษใบเล็กที่ใส่ของเอาไว้

“อยู่ที่ไหนของเขานะ…”

เจ้าตัวบ่นพึมพำขณะเดินหาคนไปด้วย

(?????????)

“แบบนี้ก็เหมือนฉันเอาเปรียบรุ่นพี่เลยน่ะสิ” คนพูดอมลม ส่งสายตามองกดดันให้กับอีกฝ่าย

ถึงจะบอกว่าสีคล้ายกับดวงตาของทางนี้ แต่ก็ไม่ได้รู้สึกดีใจหรอกนะ(…)

กระแต่วพ่นลมหายใจก่อนจะยอมแพ้และหันกลับมาใส่รองเท้าของตังเองให้เสร็จ ปากพูดบ่นคืน

“รุ่นพี่ซื่อบื้อเกินไปแล้ว”

“มาใจดีด้วยแบบนี้เดี๋ยวผู้หญิงก็เข้าใจผิดหรอกค่ะ”

ไม่สนใจกันสักนิดเลยนี่นา

คิ้วบางขมวดยุ่งเล็กน้อยกับการรับคำแบบขอไปทีทั้งที่ไม่เงยหน้าขึ้นมาเลยสักนิด

“นี่ สนใจกันหน่อยสิคะ”

มัวแต่แต่งตัวอยู่ได้

เจ้าหล่อนย่อตัวลงจนอยู่ระดับเดียวกันพร้อมยื่นตั๋วเข้าไปขวางสายตาเอาไว้

“ตั๋ว เรือ สำราญ ค่ะ“

โดนสายตาจากรอบข้างขนาดนี้ยังสามารถรับแรงกดดันได้อีก จะเก่งเกินไปแล้ว!

เธอเดินไปยื่นดาวแลกของรางวัลบาง แปบนึงซองจดหมายสีดำก็ถูกยัดใส่มือ หลังจากแกะเอาของข้างในออกมาดูก็เบิกตาโต

”รุ่นพี่ ได้จริงๆด้วยล่ะ!“
เจ้าตัวรีบปรี่ตัวเข้าหาแมวส้มด้วยความตื่นเต้น ชูกระดาษให้ดู

“ดูสิคะ!”

(แวบมาลงมิองหน้าร้อนกับทามะจังอุอิอิอาค่ะ🐱)

วันนี้ดวงดีทำให้ไม่ต้องเจออะไรพิเรนทร์ตามที่รุ่นพี่อยากเห็น ช่วงหักล้างความฉุนเฉียวก่อนหน้านี้ไปได้มาก

พอแก้วน้ำเปล่ามาเสิร์ฟก็นึกถึงละครหลังข่าวที่เคยดู พวกขุนนางยุโรปกินน้ำกันยังไงนะ?

มิองหยิบแก้วน้ำขึ้นมาพร้อมกับกระดกปลายนิ้วก้อย สวมจิตวิญญาณนักแสดง(อันน้อยนิด)จิบน้ำด้วยท่วงท่าที่คิดว่าสง่างามที่สุด พร้อมติดฟิลเตอร์สวนดอกไม้ในหัวตัวเอง

แต่ชุดที่ใส่ไม่เข้าเท่าไหร่แฮะ…

“น้ำสดชื่นมากค่ะ โฮะๆๆ”

“น้ำเปล่า”

สีหน้าโปรดโปร่งสุดๆ แม้แต่เสียงก็ยังใสแจ๋ว

“ดูเหมือนวันนี้โชคจะเข้าข้างฉันนะคะ!”

(ไม่ป่วยแบบใด)

ลูกค้าที่มัวแต่หน้ายุ่งอยู่กับความคิดช้อนตามองเล็กน้อย ท่าทางแบบนั้นต้องหวังอะไรแปลกๆอยู่แน่ๆ

มิองจ้องกล่องตาเขม็ง ส่งกระแสจิตอย่างมุ่งมั่นจนหงอนสั่นดุกดิกขอให้ได้อะไรดีๆ ก่อนจะยื่นมือเข้าไปข้างในกล่อง

คุ้ยวนนิดหน่อยแล้วหยิบกระดาษออกมาอ่าน
“สั่งเครื่องดื่มรัสเซียนรูเลตมาดื่มด้วยท่าทางสง่างามแบบขุนนางยุโรป“
อ่านจบก็เงยหน้ามองคนตรงข้าม

”ต้องสุ่มเครื่องดื่มต่อเหรอคะ?”

#KMI_JugyoSankan

เพราะคุณพ่อไม่ว่างในวันนี้เลยมีแค่คุณแม่ที่แวะมาดูล่ะ

—ส่วนข้างหลังนั่น…สงสัยตาจะฝาดสินะ?

สองความคิดตีกันอย่างหนักหน่วงในหัวจนใบหน้ารุ่นน้องเปลี่ยนไปเปลี่ยนมา

ใจหนึ่งไม่อยากทิ้งศักดิ์ศรีที่สู้(?)เพื่อทามะจังแต่ถ้าไม่ยอมอีกคนคงไม่ปล่อยแน่ๆ

“ไม่โวยวาย ไม่เขย่าจริงๆค่ะ”
ถึงจะมีความไม่ยินยอมอยู่บ้างแต่ก็ตกลงรับเสียงอ่อนด้วยหัวคิ้วยับย่น

“รุ่นพี่สบายใจรึยัง?”

…ขอโทษนะทามะจัง ครั้งหน้าฉันจะทวงความยุติธรรมให้เอง!

(คะ คะ????????????????)

พยายามอย่างเต็มที่ให้ออกมาคล้ายแมวที่บ้านที่สุด แต่ทำไมมันถึงออกมาชวนหดหู่ขนาดนี้กันนะ…

(ถึงเวลาของฉันแล้วสินะ)

#KMI_Bunkasai #KMI_Horizon

”ก่อนกลับอย่าลืมแวะเล่นกับชาวดาวมารุมารุด้วยนะ ฮิฮิ“

————————

(มุดตัวจากกองงานมาแปะสกินบุงคะไซคับ นักบินอวกาศคนนี้จะทำอาหารให้ทานเอง🍝)

(อหๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ถ้ามาเฟียจะดูดีขนาดนี้😭)

พอเห็นว่าเจ้านายตัวจิ๋วไม่ข่วนจึงกล้าลูบต่ออีกนิดหน่อย เส้นขนนุ่มๆจรรโลงใจสุดๆ

!

น้ำหนักบนหัวสร้างความตกใจให้เจ้าหล่อนไม่น้อย สีหน้าแสดงออกถึงความสับสนชัดเจน

ทำไมถึงมาทดลองกับเธอล่ะ??

ความสนใจถูกดึงกลับมาที่ใบหน้าดุๆ แต่มองสบตาได้ไม่นานก็รู้สึกสู้สายตาไม่ไหวซะแล้ว

แบบนี้มันแปลกเกินไปแล้ว

“…ก็พอไดัอยู่ค่ะ”
สุดท้ายก็ยอมตอบแต่โดยดี

(นั่นน่ะสิ ทางนี้เองก็ชักจะสงสัยแล้วว่านายทำหน้าแบบไหนอยู่เหรอ?👁️👄👁️/รีรันมีม)

มองกันอย่างหดหู่ขนาดนี้คงคิดจะไม่ทำแน่ๆ

“นอกจากกินนมแล้ว เผลอๆอาจจะเดินมาให้ลูบด้วยก็ได้นะคะ“

โน้มน้าวเองไม่ได้ก็เอาแมวมาล่อซะเลย ไม่เห็นเหรอว่าสายตาน่าสงสารนั่นกำลังมองมาทางนี้อยู่

“ถ้ามัวแต่ทำหน้าน่ากลัวแบบนั้นได้วิ่งหนีไปพอดี ต้องยิ้มแบบนี้“

(อะไรน๊าาา ทำไมมมมมมถึงทำกันแบบนี้อ้ากกกกกกก)

สีหน้าจริงจังของรุ่นพี่ทำคนเกิดความลนลานจนต้องโบกไม้โบกมือเป็นพัลวันด้วยเกรงว่าอีกฝ่ายจะเข้าใจผิดซะก่อน

“ฉันหมายถึงรุ่นพี่ไม่ค่อยยิ้มเลยไม่ชินน่ะค่ะ!”

“ปกติรุ่นพี่จะดูนิ่งๆคูลๆเป็นเจ้าชายน้ำแข็ง พอยิ้มขึ้นมาจู่ๆก็เหมือนมีประกายวิ้งๆ…”

เสียงใสแผ่วลงเมื่อรู้สึกว่าคำพูดตัวเองชักจะฟังดูแปลกๆ ปอยผมสองข้างถูกกำเอาไว้แน่นบังใบหน้าที่แสดงออกถึงความกระสับกระส่ายชัดเจน

“แบบว่ายิ้มแล้วเท่จังเลยน้า~“

ดวงตาสีฟ้าอ่อนเบิกกว้างด้วยความตกใจไม่ต่างจากปากที่ตอนนี้กำลังอ้าค้าง

วินาทีที่เสียงหัวเราะดังขึ้นทำเอาร่างเล็กชะงักค้างไป รอยยิ้มอีกฝ่ายเจิกจ้าซะจนตาลายเห็นแปลงดอกไม้อยู่รอบตัว

“!?!!?” เพื่อความชัวร์ขอขยี้ตาแล้วมองใหม่

กำลังยิ้มอยู่จริงๆด้วย!

“อะ—”

ทาเคดะ มิอง เกิดความช็อคขึ้นในใจ

(คะ? /ขยี้ตา)

“โธ่รุ่นพี่ หัวเราะสิคะ!” มิองโอดโอย

แค่ทำหน้าเฉยๆก็ว่าอายพอแล้ว นี่รุ่นพี่ยังจะกลั้นขำให้อายกว่าเดิมอีก หน้าเธอร้อนจนไม่รู้จะเอาไปมุดไว้ที่ไหนแล้ว!

แต่เธอถือคติทำอะไรต้องทำให้สุด ในเมื่อชายหนุ่มยังกลั้นขำอยู่ได้แปลว่าคงจะยังตลกไม่พอ

ถึงแม้จะอายจนหน้าเป็นมะเขือเทศก็ตาม but the show must go on!

คราวนี้หันมาอีกข้างแล้วยักคิ้วใส่แบบมีมดัง เดอะ ร็*ค

“เอ๊ะ อ้าว—“

โดนผลักความคาดหวังมาให้ทำเอารุ่นน้องงุนงงไปหมด

หมายความว่าให้ขำหรือทำท่า? แต่ดูจากที่เขายังไม่ทำอะไรแปลว่าต้องเป็นเธอทำสินะ

ช่วยไม่ได้ล่ะนะ

เจ้าหลอนสูดหายใจเข้าเฮือกใหญ่ก่อนที่วินาทีต่อมาจะเริ่มทำสีหน้าที่ตัวเองเคยเห็นมาในอินเตอร์เน็ต

(ไหนๆก็ทีรูปพอดีขออนุญาตหยิบใช้เลยแล้วกันค่ะ5555555)