วันสุดท้ายไปไหว้พ่อมา
#ฮวาเฉิง #สวรรค์ประทานพร #งานหนังสือ

#ฮวาฟาง
วิฬาเหมันต์คุกเข่าแบมือแทบหมอบ ไม่กล้าเงยหน้ามองเขา ทำได้แต่เพียงน้ำตาคลอเบ้า
ด้วยรู้ว่าไม่อาจร้องขอสิ่งใดนอกจากเพียงรอรับโทษทัณฑ์
ปล่อยให้เขาเข้าใจอย่างนั้นไปเสียยังดีกว่า ให้หลี่เฉินโจวเข้าใจว่าข้าเป็นผู้สังหารหลี่เซี่ยงอี๋ ดีกว่าให้เขารู้ว่าหลี่เซี่ยงอี๋อยากเร้นกาย หลบหนีจากความบ้าคลั่งของเขา
"ฮั่วจ้านไป๋..."
ฝ่ามือขาวถูกรองเท้าหนังเหยียบกดแนบพื้น ความเจ็บนี้เสียดลึกถึงหัวใจ

#ฮวาฟาง

"ท่านหลอกข้า"

"ข้าลวงท่านจริง แต่คำที่ว่ารักท่าน เป็นของจริง"

"รักแบบไหนถึงวางยาข้า ท่านเปลี่ยนไป มิใช่เซี่ยงอี๋คนเดิมที่ข้ารู้จักอีกแล้ว"

"ทุกอย่างข้าทำเพื่อท่าน เสี่ยวเป่า..."

#ฮวาฟาง #เหมันต์โลหิต

ฤดูกาลเปลี่ยน เวียนผัน เหมันต์จะจากไปแล้ว เสวี่ยฉงจื่อไม่อาจรั้งอยู่ต่อ เขาจำต้องจากด้วยเป็นภูตแห่งหิมะยามเหมันนต์
ดียิ่ง งั้นข้าประมุคมารผู้หนึ่ง จะลองใช้เลือดมากมายมหาศาล สาปที่นี่ให้มีแต่เหมันต์สี่ฤดู
ท่านจะได้อยู่กับข้าได้ชั่วกาล

#ฮวาฟาง

เพียงพานพบหนึ่งหน ตราตรึงนัยน์เนตร ยากจะลืมเลือน
หนึ่งบุรุษผู้ปกครองแคว้น บุปผางามแห่งบัลลังก์
หนึ่งมารชั่วช้า ปกครองแดนอเวจีสุดห้วงลึก

whet jw