ทานากะ เรน | ปี3-B ชมรมถ่ายภาพ | 175 | บวกโคโรล DM 24/7 OK!บวกได้ทุกทวิต
i :นัตสึกะ นิโนมิยะ's ผปค.
#KMItnkrnnstory : Story
Doc : ไม่ให้
"อ๊ะ- อะ ห๊ะ?"
เสียงร้องบ่งบอกถึงระดับความตกใจได้ดี
เขาหยิบมันออกจากหน้าก่อนที่จะปลิวตามลมอีกรอบ แต่พออ่านแล้วก็มีแต่ความสงสัยที่เพิ่มขึ้น
"เอ๋....?"
"เอ๊ะ........"
"อ๊ะ- อะ ห๊ะ?"
เสียงร้องบ่งบอกถึงระดับความตกใจได้ดี
เขาหยิบมันออกจากหน้าก่อนที่จะปลิวตามลมอีกรอบ แต่พออ่านแล้วก็มีแต่ความสงสัยที่เพิ่มขึ้น
"เอ๋....?"
"เอ๊ะ........"
[วันปฐมนิเทศ / ช่วงบ่าย / ตรงบันได]
"เหนื่อย เหนื่อย.."
เดินมาไม่รู้เท่าไหร่ แต่ยังไม่ถึงจุดหมายสักทีจนเริ่มท้อ
นั่งลงระหว่างขั้นบันไดด้วยสีหน้าท้อถอย ถึงมันจะเป็นเรื่องปกติสำหรับโรงเรียนคูเมอิก็เถอะ
"เหนื่อยแล้ว ถึงสักทีเถอะ..."
[วันปฐมนิเทศ / ช่วงบ่าย / ตรงบันได]
"เหนื่อย เหนื่อย.."
เดินมาไม่รู้เท่าไหร่ แต่ยังไม่ถึงจุดหมายสักทีจนเริ่มท้อ
นั่งลงระหว่างขั้นบันไดด้วยสีหน้าท้อถอย ถึงมันจะเป็นเรื่องปกติสำหรับโรงเรียนคูเมอิก็เถอะ
"เหนื่อยแล้ว ถึงสักทีเถอะ..."
หิมะตกแล้ว
อืม...
....
แบล่บ...
เย็น...
... หวังว่าจะไม่มีคนเห็นเมื่อกี้
>หลังจากนั้นก็คอติดเชื้อ
(มาบวกสั้นๆ เห็นพฤติกรรมเด็กประถมได้ค่ะ! ><)
หิมะตกแล้ว
อืม...
....
แบล่บ...
เย็น...
... หวังว่าจะไม่มีคนเห็นเมื่อกี้
>หลังจากนั้นก็คอติดเชื้อ
(มาบวกสั้นๆ เห็นพฤติกรรมเด็กประถมได้ค่ะ! ><)
"รสนิยมถ่ายทีเผลอเนี่ย ขอทีเถอะ"
คำพูดเหมือนตำหนิ แต่ก็หัวเราะให้
"รูปติดคำสาปงั้นเหรอ"
เงียบไปสักพัก
"ห้ามถ่ายรูป? แบบนั้นแย่เลยนะ รูปติดบัตรทำยังไงเนี่ย"
"แล้วรูปวาด ภาพเหมือนล่ะ?"
"รสนิยมถ่ายทีเผลอเนี่ย ขอทีเถอะ"
คำพูดเหมือนตำหนิ แต่ก็หัวเราะให้
"รูปติดคำสาปงั้นเหรอ"
เงียบไปสักพัก
"ห้ามถ่ายรูป? แบบนั้นแย่เลยนะ รูปติดบัตรทำยังไงเนี่ย"
"แล้วรูปวาด ภาพเหมือนล่ะ?"
กลายเป็นตัวเองที่มองไม่เห็นเอง(...)
เลยก้มลง เปิดกล้อง แล้วใช้กล้องเป็นสายตาตัวเองแทน พอเงยหน้ามาก็เจอรุ่นน้องที่สวมแว่นตัวเองอยู่พอดี
"..."
แชะ!
"ขอถ่ายหน่อยนะ"
ยิ้มร่าเริงให้หลังกล้อง อดจะเอ็นดูสภาพมอมแมมไม่ได้จริงๆ
กลายเป็นตัวเองที่มองไม่เห็นเอง(...)
เลยก้มลง เปิดกล้อง แล้วใช้กล้องเป็นสายตาตัวเองแทน พอเงยหน้ามาก็เจอรุ่นน้องที่สวมแว่นตัวเองอยู่พอดี
"..."
แชะ!
"ขอถ่ายหน่อยนะ"
ยิ้มร่าเริงให้หลังกล้อง อดจะเอ็นดูสภาพมอมแมมไม่ได้จริงๆ
(กดดูรูปเต็ม บวกได้!)
ในช่วงรอบกองไฟ เขาเปิดเช็ครูปภาพที่ถ่ายได้ ค่อยๆ เลื่อนดูทีละรูป พร้อมทบทวนเรื่องราวที่เกิด
ตั้งแต่เช้า จนค่ำ ความรู้สึกมันดันท่วมล้นอยู่ในตัว ทำยังไงก็เอาออกไม่หมด
มันเลยไหลออกมาเป็นน้ำตา ที่ไม่ว่าทำยังไงก็ไม่หยุด
เขาลุกหนีจากฝูงชน แอบร้องไห้เงียบๆอยู่คนเดียว
หวังว่าจะไม่มีใครมาเจอ
(กดดูรูปเต็ม บวกได้!)
ในช่วงรอบกองไฟ เขาเปิดเช็ครูปภาพที่ถ่ายได้ ค่อยๆ เลื่อนดูทีละรูป พร้อมทบทวนเรื่องราวที่เกิด
ตั้งแต่เช้า จนค่ำ ความรู้สึกมันดันท่วมล้นอยู่ในตัว ทำยังไงก็เอาออกไม่หมด
มันเลยไหลออกมาเป็นน้ำตา ที่ไม่ว่าทำยังไงก็ไม่หยุด
เขาลุกหนีจากฝูงชน แอบร้องไห้เงียบๆอยู่คนเดียว
หวังว่าจะไม่มีใครมาเจอ
"งั้นก็ต้องลองถ่ายดู"
ว่าแล้วก็ยกกล้องขึ้นมาถ่ายเลย--
"อะ เป็นถ่ายวีดิโอแฮะ"
"ติดไปยันในวิดีโอเลยนะคุณเอเลี่ยน"
ขำด้วย
"งั้นก็ต้องลองถ่ายดู"
ว่าแล้วก็ยกกล้องขึ้นมาถ่ายเลย--
"อะ เป็นถ่ายวีดิโอแฮะ"
"ติดไปยันในวิดีโอเลยนะคุณเอเลี่ยน"
ขำด้วย
/เดินไปถ่ายด้วยก็ได้
ยิ้มน้า ^^
ซัง นิ ✨
/เดินไปถ่ายด้วยก็ได้
ยิ้มน้า ^^
ซัง นิ ✨