ทานากะ เรน | ปี3-B ชมรมถ่ายภาพ | 175 | บวกโคโรล DM 24/7 OK!บวกได้ทุกทวิต
i :นัตสึกะ นิโนมิยะ's ผปค.
#KMItnkrnnstory : Story
Doc : ไม่ให้
「██████████」
「 .. .- -- .-. . -. 」
【 田中怜 】
Tanaka Ren / ทานากะ เร็น
𝟯年生 | 19 ・ 175 / 57 | Photograph Club 📸
DOC : in bio
[ ทักโค เวิ่น โรล = DM 24/7 👌 ]
🌟 ปิ๊ปโปะ ปิ๊ปโปะ เอเลี่ยนน่ะมีอยู่จริงนะ ! 👽
(unofficial event)
“ ยูโฟ่ ! ครอปเซอร์เคิล ! พีระมิดกีซ่า ! ทฤษฎีที่เธอเคยเยาะเย้ยว่าตื้นเขินกลับกลายเป็นสิ่งที่เธอเชื่ออย่างสุดหัวใจ ”
“ ตัวตนที่ค่อย ๆ ถูกแทนที่ด้วยความคลั่งไคล้… ”
“ ฉันจะพาเธอกลับมาได้หรือเปล่านะ … ? ”
รายละเอียด : docs.google.com/document/d/1...
🌟 ปิ๊ปโปะ ปิ๊ปโปะ เอเลี่ยนน่ะมีอยู่จริงนะ ! 👽
(unofficial event)
“ ยูโฟ่ ! ครอปเซอร์เคิล ! พีระมิดกีซ่า ! ทฤษฎีที่เธอเคยเยาะเย้ยว่าตื้นเขินกลับกลายเป็นสิ่งที่เธอเชื่ออย่างสุดหัวใจ ”
“ ตัวตนที่ค่อย ๆ ถูกแทนที่ด้วยความคลั่งไคล้… ”
“ ฉันจะพาเธอกลับมาได้หรือเปล่านะ … ? ”
รายละเอียด : docs.google.com/document/d/1...
(ซีนสารภาพรักสุดโรแมนติกค่ะ ><)
(ซีนสารภาพรักสุดโรแมนติกค่ะ ><)
🫖งานเลี้ยงน้ำชายามวิกาล🌗
(unofficial event)
“จดหมายเชิญไปงานเลี้ยงน้ำชา?”
รายละเอียด : docs.google.com/document/d/1...
🫖งานเลี้ยงน้ำชายามวิกาล🌗
(unofficial event)
“จดหมายเชิญไปงานเลี้ยงน้ำชา?”
รายละเอียด : docs.google.com/document/d/1...
☃️🎁ตุ๊กตาหิมะกับของขวัญ งานเฉลิมฉลองในคืนคริสต์มาสอีพ🎄
กลิ่นของคุกกี้อบใหม่ลอยมาตามลมหนาว แสงไฟโทนอุ่นถูกประดับไว้ทั่วเมืองตัดกับหิมะขาวโพลนบนพื้นและหลังคา ผู้คนเดินขวักไขว่ในท้องถนนแสนอบอุ่นท่ามกลางเพลงคริสต์มาสอันคุ้นหู
“ มาใช้เวลาให้เต็มที่ในคืนคริสต์มาสอีฟกันเถอะ! ”
รายละเอียด : bit.ly/4jIC5Sl
☃️🎁ตุ๊กตาหิมะกับของขวัญ งานเฉลิมฉลองในคืนคริสต์มาสอีพ🎄
กลิ่นของคุกกี้อบใหม่ลอยมาตามลมหนาว แสงไฟโทนอุ่นถูกประดับไว้ทั่วเมืองตัดกับหิมะขาวโพลนบนพื้นและหลังคา ผู้คนเดินขวักไขว่ในท้องถนนแสนอบอุ่นท่ามกลางเพลงคริสต์มาสอันคุ้นหู
“ มาใช้เวลาให้เต็มที่ในคืนคริสต์มาสอีฟกันเถอะ! ”
รายละเอียด : bit.ly/4jIC5Sl
คุณกำลังเดินอยู่ดีๆ อยู่ๆก็เจอกับสาวน้อยคนนึงยืนชูกำปั้นอยู่ แล้วบอกคุณว่า
“ เป่ายิงฉุบกัน ใครชนะได้100เยนค่ะ ”
คุณที่ยืนตรงหน้าก็เหมือนถูกอะไรดลใจเข้าสิง เลยต้องเล่นกับเธอ
( ใช้ระบบd100ใครได้แต้มมากกว่าชนะ )
คุณกำลังเดินอยู่ดีๆ อยู่ๆก็เจอกับสาวน้อยคนนึงยืนชูกำปั้นอยู่ แล้วบอกคุณว่า
“ เป่ายิงฉุบกัน ใครชนะได้100เยนค่ะ ”
คุณที่ยืนตรงหน้าก็เหมือนถูกอะไรดลใจเข้าสิง เลยต้องเล่นกับเธอ
( ใช้ระบบd100ใครได้แต้มมากกว่าชนะ )
“จดหมายของใครบ้างละเนี่ย?”
“ถ้าพับเป็นจรวดกระดาษแล้วปาไปมันจะกลับไปหาเจ้าของมั้ยน้า” อาสึกะ
“..ต้องเอาไปคืนหรือเปล่านะ?“ อาราตะ
________________
@kmi-arata.bsky.social
✉️💌
“จดหมายของใครบ้างละเนี่ย?”
“ถ้าพับเป็นจรวดกระดาษแล้วปาไปมันจะกลับไปหาเจ้าของมั้ยน้า” อาสึกะ
“..ต้องเอาไปคืนหรือเปล่านะ?“ อาราตะ
________________
@kmi-arata.bsky.social
✉️💌
วันเปิดเทอมใหม่ สายลมและกลีบซากุระปลิวว่อน
ฉันยืนมองไปนอกหน้าต่าง พร้อมคำพูดหนึ่งที่เอ่ยออกไป
เป็นครั้งแรกที่เธอได้ยินมันในฐานะนักเรียนใหม่
และเป็นครั้งแรกที่ฉันได้เอ่ยมันในฐานะรุ่นพี่...
“พยายามเข้านะ“
วันเปิดเทอมใหม่ สายลมและกลีบซากุระปลิวว่อน
ฉันยืนมองไปนอกหน้าต่าง พร้อมคำพูดหนึ่งที่เอ่ยออกไป
เป็นครั้งแรกที่เธอได้ยินมันในฐานะนักเรียนใหม่
และเป็นครั้งแรกที่ฉันได้เอ่ยมันในฐานะรุ่นพี่...
“พยายามเข้านะ“
"อ๊ะ- อะ ห๊ะ?"
เสียงร้องบ่งบอกถึงระดับความตกใจได้ดี
เขาหยิบมันออกจากหน้าก่อนที่จะปลิวตามลมอีกรอบ แต่พออ่านแล้วก็มีแต่ความสงสัยที่เพิ่มขึ้น
"เอ๋....?"
"เอ๊ะ........"
"อ๊ะ- อะ ห๊ะ?"
เสียงร้องบ่งบอกถึงระดับความตกใจได้ดี
เขาหยิบมันออกจากหน้าก่อนที่จะปลิวตามลมอีกรอบ แต่พออ่านแล้วก็มีแต่ความสงสัยที่เพิ่มขึ้น
"เอ๋....?"
"เอ๊ะ........"
(03.00) สวนสาธารณะ
นั่งไกวชิงช้าที่สวนสาธารณะ
มองซากุระที่ค่อยๆ ร่วงลงตามลม กิ่งก้านเริ่มมีใบเขียวปรากฎขึ้นแทนที่
มีแค่เสียงเอี๊ยดอ๊าดของชิงช้าที่แรงขึ้นตามรอบที่เพิ่มขึ้น
(03.00) สวนสาธารณะ
นั่งไกวชิงช้าที่สวนสาธารณะ
มองซากุระที่ค่อยๆ ร่วงลงตามลม กิ่งก้านเริ่มมีใบเขียวปรากฎขึ้นแทนที่
มีแค่เสียงเอี๊ยดอ๊าดของชิงช้าที่แรงขึ้นตามรอบที่เพิ่มขึ้น
ริรุโกะหัวโค้งเบาๆรับคำหญิงสาวตรงหน้า ก่อนเอ่ยขอบคุณด้วยรอยยิ้มเช่นทุกครั้ง
ทั้งๆที่ในใจรู้สึกว่างเปล่าจนไม่ได้สังเกตุเสียด้วยซ้ำ ถึงความผิดปกติที่เกิดขึ้นกับศรีษะของหญิงสาว
.
...ปีสุดท้ายแล้วก็ยังผิดสัญญาสินะ
.
ริรุโกะหัวโค้งเบาๆรับคำหญิงสาวตรงหน้า ก่อนเอ่ยขอบคุณด้วยรอยยิ้มเช่นทุกครั้ง
ทั้งๆที่ในใจรู้สึกว่างเปล่าจนไม่ได้สังเกตุเสียด้วยซ้ำ ถึงความผิดปกติที่เกิดขึ้นกับศรีษะของหญิงสาว
.
...ปีสุดท้ายแล้วก็ยังผิดสัญญาสินะ
.
เสียงนั้นไม่ดังไม่เบา แต่เธอก็หันไปเพ่งมอง
แต่ก็ไม่เห็นอะไรตรงนั้นอยู่ดี
ยกมือขึ้นกุมปาก กลัวว่าเสียงที่ออกมาจากเธอมันจะดังเกินไป ก่อนจะหันมามองคุณ
“ ริว.. ตรงนั้น.. ไม่สิ.. นาย.. ”
“ นาย.. พึ่งได้ยินเสียงนี้รึปล่าว.. ใช่มั้ย– “
” ออกจากตรงนี้ก่อนดีมั้ย “
เสียงนั้นไม่ดังไม่เบา แต่เธอก็หันไปเพ่งมอง
แต่ก็ไม่เห็นอะไรตรงนั้นอยู่ดี
ยกมือขึ้นกุมปาก กลัวว่าเสียงที่ออกมาจากเธอมันจะดังเกินไป ก่อนจะหันมามองคุณ
“ ริว.. ตรงนั้น.. ไม่สิ.. นาย.. ”
“ นาย.. พึ่งได้ยินเสียงนี้รึปล่าว.. ใช่มั้ย– “
” ออกจากตรงนี้ก่อนดีมั้ย “
วันศุกร์ของฤดูใบไม้ผลิวนมาอีกคราว
วันนี้มีจดหมายแผ่นหนึ่งลอยผ่านมาตรงหน้าคุณ
ลายมืออ่านยาก ดูเขียนขึ้นแบบขอไปที
แต่กลับมาปรากฎในมือคุณได้อย่างกับจงใจ
มุมขวาล่างของแผ่นกระดาษดังกล่าวประทับชื่อผู้เขียนไว้ว่า
[ โคโบะ ริวอิจิ ]
ใครกันนะ ?
[กดหยุดgif/วิดีโอเพื่อดูจดหมายที่ได้รับได้ที่ด้านล่างโพสนี้]
CW/TW : มีผลลัพธ์ที่อาจสร้างความไม่สบายใจได้บางอัน
วันศุกร์ของฤดูใบไม้ผลิวนมาอีกคราว
วันนี้มีจดหมายแผ่นหนึ่งลอยผ่านมาตรงหน้าคุณ
ลายมืออ่านยาก ดูเขียนขึ้นแบบขอไปที
แต่กลับมาปรากฎในมือคุณได้อย่างกับจงใจ
มุมขวาล่างของแผ่นกระดาษดังกล่าวประทับชื่อผู้เขียนไว้ว่า
[ โคโบะ ริวอิจิ ]
ใครกันนะ ?
[กดหยุดgif/วิดีโอเพื่อดูจดหมายที่ได้รับได้ที่ด้านล่างโพสนี้]
CW/TW : มีผลลัพธ์ที่อาจสร้างความไม่สบายใจได้บางอัน
กระดาษมากมายปลิวว่อนไปทั่ว ซึ่งเจ้าของของมันก็วิ่งไล่เก็บแทบตายเพราะไม่อยากให้ใครรู้ความในใจ
น่าแปลกที่กระดาษส่วนใหญ่ล้วนมีชื่อผู้รับและผู้ส่งเป็นชื่อเดียวกันอย่างน่าประหลาด
กระดาษมากมายปลิวว่อนไปทั่ว ซึ่งเจ้าของของมันก็วิ่งไล่เก็บแทบตายเพราะไม่อยากให้ใครรู้ความในใจ
น่าแปลกที่กระดาษส่วนใหญ่ล้วนมีชื่อผู้รับและผู้ส่งเป็นชื่อเดียวกันอย่างน่าประหลาด
“เมื่อกี้เธอว่าไงนะ?”
“เอ๋…พูดถึงอะไรน่ะ?”
“แต่จะว่าไป…ขอฉันลองวาดดูได้ไหม—「ภายใน」ของเธอ”
黒瀬 明璃香 | Kurose Arika
คุโรเสะ อาริกะ | 1-B | ชมรมศิลปะ
doc • bit.ly/Arika_KMI
🖌
“เมื่อกี้เธอว่าไงนะ?”
“เอ๋…พูดถึงอะไรน่ะ?”
“แต่จะว่าไป…ขอฉันลองวาดดูได้ไหม—「ภายใน」ของเธอ”
黒瀬 明璃香 | Kurose Arika
คุโรเสะ อาริกะ | 1-B | ชมรมศิลปะ
doc • bit.ly/Arika_KMI
🖌
“ฮะๆ— เจ้านี่น่ะ”
“จะให้เธอรู้ไม่ได้หรอกนะครับ”
สีชมพูหวนคืนมาอีกเป็นครั้งที่สอง ครานี้เขาอมยิ้มหวาน มือเอื้อมคว้ามันไว้ไม่ให้ลอยปลิวไปหาเธอ เจ้าจดหมายจากดวงใจฉบับนี้
💌 🌸 ?
“ฮะๆ— เจ้านี่น่ะ”
“จะให้เธอรู้ไม่ได้หรอกนะครับ”
สีชมพูหวนคืนมาอีกเป็นครั้งที่สอง ครานี้เขาอมยิ้มหวาน มือเอื้อมคว้ามันไว้ไม่ให้ลอยปลิวไปหาเธอ เจ้าจดหมายจากดวงใจฉบับนี้
💌 🌸 ?