ไม่ว่าจะพยายามมากแค่ไหน กำแพงก็จะยิ่งสูงขึ้นไปอีกเรื่อย ๆ
รอยร้าวในใจโทรุขยายมากขึ้นทีละนิด
บางครั้งเขาก็ได้แต่ถามตัวเอง
คนธรรมดาอย่างเขาจะมีวันทำได้ไหม
เขาต้องทำยังไงถึงจะได้ขึ้นไปสู่เวทีที่สูงขึ้น
ต้องเป็น ‘อัจฉริยะ’ เท่านั้นถึงจะไปถึงฝันได้หรือไง
แค่เพราะไม่มีพรสวรรค์
. . ความพยายามของเขาก็จะไม่มีความหมายเลยเหรอ ?
ไม่ว่าจะพยายามมากแค่ไหน กำแพงก็จะยิ่งสูงขึ้นไปอีกเรื่อย ๆ
รอยร้าวในใจโทรุขยายมากขึ้นทีละนิด
บางครั้งเขาก็ได้แต่ถามตัวเอง
คนธรรมดาอย่างเขาจะมีวันทำได้ไหม
เขาต้องทำยังไงถึงจะได้ขึ้นไปสู่เวทีที่สูงขึ้น
ต้องเป็น ‘อัจฉริยะ’ เท่านั้นถึงจะไปถึงฝันได้หรือไง
แค่เพราะไม่มีพรสวรรค์
. . ความพยายามของเขาก็จะไม่มีความหมายเลยเหรอ ?
โทรุเป็นคนขยันและมีความพยายาม เขาจริงจังและให้ความสำคัญกับการฝึกซ้อมเป็นอย่างมาก
เขาตื่นเช้ามาที่โรงยิมก่อนเวลานัดหมายและมักจะเป็นคนสุดท้ายที่อยู่ซ้อม
เขาหัดกระโดดเสิร์ฟแทบเป็นแทบตายหวังจะใช้มันเป็นอาวุธโจมตีคู่แข่ง
แต่น่าเสียดายที่ผลตอบแทนของการทุ่มเทฝึกซ้อมอย่างหนักคือ ‘ความพ่ายแพ้’
และแล้วก็เป็นอีกครั้งที่คิตะกาวะ ไดอิจิยังไม่สามารถคว้ามาได้แม้แต่หนึ่งเซ็ต
น่าเจ็บใจจริง ๆ กับความรู้สึกเช่นนี้
และแล้วก็เป็นอีกครั้งที่คิตะกาวะ ไดอิจิยังไม่สามารถคว้ามาได้แม้แต่หนึ่งเซ็ต
น่าเจ็บใจจริง ๆ กับความรู้สึกเช่นนี้
ปีนี้โทรุที่เป็นนักเรียนชั้นปีสามได้รับตำแหน่งกัปตันชมรมวอลเลย์บอลชายของโรงเรียน
เขาภูมิใจในตัวเองมากเสียจนอดไม่ได้ที่จะโอ้อวดกับคนอื่นเล็ก ๆ น้อย ๆ (หรืออาจจะเยอะ)
เขาสนุกกับการเล่นวอลเลย์บอลและทำกิจกรรมชมรม
เขามีความสุขทุกครั้งที่ได้ก้าวเท้าเข้ามามาโรงยิม
เว้นเสียแต่ว่า . . มีใครบางคนเข้ามาสั่นคลอนชีวิตที่แสนสงบสุขของโทรุ
เช้าวันที่อากาศแจ่มใส โทรุยังคงเดินไปโรงเรียนกับเพื่อนสนิทอย่างอิวะจังไม่ต่างจากเดิม
แต่โทรุรู้สึกได้ว่ามีอะไรบางอย่างเปลี่ยนไป เพราะนี่คือโอกาสในการเริ่มต้นใหม่
เขากลายเป็นนักเรียนชั้นปีสาม ปีสุดท้ายของมัธยมต้น โอกาสสุดท้ายที่เขาจะได้ทำตามความฝันของตัวเอง
❝ ปีนี้ต้องไปให้ถึงรอบระดับประเทศให้ได้เลย ! ❞
⠀ ⠀⠀ 🌅 𝐒𝐨𝐥𝐨 𝐑𝐨𝐥𝐞𝐩𝐥𝐚𝐲 ✧ * ·
⠀
‘อัจฉริยะ’ ปรากฏตัวขึ้นอีกคนแล้ว
การแข่งขันแรกอย่างเป็นทางการใกล้เข้ามา
และโทรุก็ยังคงทุ่มเทฝึกซ้อมอย่างหนักต่อไปด้วยหัวใจที่มีรอยร้าวเล็ก ๆ เกิดขึ้นโดยไม่รู้ตัว . .
‘อัจฉริยะ’ ปรากฏตัวขึ้นอีกคนแล้ว
การแข่งขันแรกอย่างเป็นทางการใกล้เข้ามา
และโทรุก็ยังคงทุ่มเทฝึกซ้อมอย่างหนักต่อไปด้วยหัวใจที่มีรอยร้าวเล็ก ๆ เกิดขึ้นโดยไม่รู้ตัว . .
โทรุยังจำวันที่เด็กนั่นแนะนำตัวกับทุกคนในชมรมได้อยู่เลย
“ผมมาจากโรงเรียนประถมอาคิยามะ ชื่อ ‘คาเงยามะ โทบิโอะ’ เริ่มเล่นวอลเลย์บอลตั้งแต่สมัย ป.2 ครับ ขอฝากตัวด้วยนะครับ”
ตอนแรกเด็กปีหนึ่งที่ชื่อคาเงยามะ โทบิโอะไม่ได้อยู่ในสายตาของโทรุเลย ทว่าเมื่อได้ฝึกซ้อมด้วยกันนานวันเข้าก็ยิ่งเห็นแวว
โทรุยังจำวันที่เด็กนั่นแนะนำตัวกับทุกคนในชมรมได้อยู่เลย
“ผมมาจากโรงเรียนประถมอาคิยามะ ชื่อ ‘คาเงยามะ โทบิโอะ’ เริ่มเล่นวอลเลย์บอลตั้งแต่สมัย ป.2 ครับ ขอฝากตัวด้วยนะครับ”
ตอนแรกเด็กปีหนึ่งที่ชื่อคาเงยามะ โทบิโอะไม่ได้อยู่ในสายตาของโทรุเลย ทว่าเมื่อได้ฝึกซ้อมด้วยกันนานวันเข้าก็ยิ่งเห็นแวว
❝ อัจฉริยะแล้วไงล่ะ ? ❞
ไม่มีทีมไหนที่จะชนะไปได้ตลอดหรอก
ตราบใดที่ใจเขาไม่ยอมแพ้ ย่อมมีความหวังอยู่เสมอ
❝ ฉันจะเอาชนะหมอนั่นให้ได้เลย ! ❞
❝ อัจฉริยะแล้วไงล่ะ ? ❞
ไม่มีทีมไหนที่จะชนะไปได้ตลอดหรอก
ตราบใดที่ใจเขาไม่ยอมแพ้ ย่อมมีความหวังอยู่เสมอ
❝ ฉันจะเอาชนะหมอนั่นให้ได้เลย ! ❞
ทีมที่แข็งแกร่งที่สุดในระดับของพวกเขาตอนนี้ก็เห็นจะมีแต่ชิราโทริซาวะ ที่นำทีมด้วยเอซอัจฉริยะอย่าง ’อุชิวากะ‘ ที่แสนโด่งดังคนนั้น
ชิราโทริซาวะแข็งแกร่งมากจริง ๆ แข็งแกร่งถึงขนาดที่ในสองปีที่ผ่านมาคิตะกาวะ ไดอิจิไม่เคยเอาชนะอีกฝ่ายได้เลยแม้แต่หนึ่งเซ็ต
ทีมที่แข็งแกร่งที่สุดในระดับของพวกเขาตอนนี้ก็เห็นจะมีแต่ชิราโทริซาวะ ที่นำทีมด้วยเอซอัจฉริยะอย่าง ’อุชิวากะ‘ ที่แสนโด่งดังคนนั้น
ชิราโทริซาวะแข็งแกร่งมากจริง ๆ แข็งแกร่งถึงขนาดที่ในสองปีที่ผ่านมาคิตะกาวะ ไดอิจิไม่เคยเอาชนะอีกฝ่ายได้เลยแม้แต่หนึ่งเซ็ต
อิวะจังเพียงเหลือบมามองเล็กน้อยก่อนพูดโดยไม่เปลี่ยนสีหน้า
“ก็ต้องเอาชนะ ‘ชิราโทริซาวะ’ ให้ได้ก่อนนะ”
โทรุฟังแล้วชักสีหน้าทันที
❝ ทำไมอิวะจังจะต้องทำลายเช้าที่สดใสของฉันด้วยฮึ ? ฉันอุตส่าห์จะสร้างบรรยากาศดี ๆ ในวันเปิดเทอมซะหน่อย . . ❞
อิวะจังเพียงเหลือบมามองเล็กน้อยก่อนพูดโดยไม่เปลี่ยนสีหน้า
“ก็ต้องเอาชนะ ‘ชิราโทริซาวะ’ ให้ได้ก่อนนะ”
โทรุฟังแล้วชักสีหน้าทันที
❝ ทำไมอิวะจังจะต้องทำลายเช้าที่สดใสของฉันด้วยฮึ ? ฉันอุตส่าห์จะสร้างบรรยากาศดี ๆ ในวันเปิดเทอมซะหน่อย . . ❞
วันนี้เป็นวันสิ้นปี กระดาษหน้านี้ก็เป็นหน้าสุดท้ายพอดีเลยด้วย ถึงเวลาต้องบอกลาสมุดบันทึกแล้วสินะ
รู้สึกว่าเวลาผ่านไปเร็วมาก ๆ หนึ่งปีที่ผ่านมามีเรื่องสนุก ๆ เกิดขึ้นเยอะเลย
แต่ที่ทำให้ฉันมีความสุขที่สุดก็คือตอนที่ฉันกับอิวะจังได้ไปดูการแข่งวอลเลย์บอลญี่ปุ่นกับอาร์เจนตินาที่เซ็นไดแล้วได้ขอลายเซ็นผู้เล่นบลังโก ฉันจะไม่มีวันลืมความรู้สึกในวันนั้นเลย
แล้วก็ขอให้เป็นปีที่ดีของทุก ๆ คนเลย
สวัสดีปีใหม่นะ、
โออิคาวะ โทรุ
👋🏻🌟
แล้วก็ขอให้เป็นปีที่ดีของทุก ๆ คนเลย
สวัสดีปีใหม่นะ、
โออิคาวะ โทรุ
👋🏻🌟
วันนี้เป็นวันคริสต์มาส
ทุกคนบอกว่าเป็นวันที่พิเศษ ฉันก็ชอบวันคริสต์มาสเหมือนกัน เพราะว่าจะได้ของขวัญจากซานต้าซัง
อิวะจังบอกว่าซานต้าซังไม่มีจริง แต่ฉันเชื่อว่ามีจริง ถึงจะไม่เคยเห็นด้วยตัวเองก็เถอะ ซานต้าซังก็เหมือนเอเลี่ยนซังไงล่ะ !
ความจริงแล้วฉันมีของเล่นที่อยากได้เยอะเลย แต่สิ่งที่ต้องการจริง ๆ แบบมาก ๆๆ ที่สุดก็คืออยากเล่นวอลเลย์บอลเก่ง ๆ
แต่เรื่องแบบนี้ขอซานต้าซังไม่ได้หรอก ต้องพยายามด้วยตัวเองเนอะ !
🎅🏻🎁🏐
ความจริงแล้วฉันมีของเล่นที่อยากได้เยอะเลย แต่สิ่งที่ต้องการจริง ๆ แบบมาก ๆๆ ที่สุดก็คืออยากเล่นวอลเลย์บอลเก่ง ๆ
แต่เรื่องแบบนี้ขอซานต้าซังไม่ได้หรอก ต้องพยายามด้วยตัวเองเนอะ !
🎅🏻🎁🏐