ขี้ชิปชิปไปเรื่อยและไร้สาระค่ะ
https://www.readawrite.com/a/ef62ca5f6eaf0396a4a48559aca24e9c
อินโฮที่มองดูรูปในมือถือที่ถูกส่งมาโดยลูกน้องของเขาที่ได้ติดตาม ซอง กีฮุน ภาพที่มีชายสองหญิงหนึ่ง ครอบครัวสุขสันต์ รอยยิ้มที่เขาควรได้มาครอง
อินโฮที่มองดูรูปในมือถือที่ถูกส่งมาโดยลูกน้องของเขาที่ได้ติดตาม ซอง กีฮุน ภาพที่มีชายสองหญิงหนึ่ง ครอบครัวสุขสันต์ รอยยิ้มที่เขาควรได้มาครอง
อินโฮที่มองดูรูปในมือถือที่ถูกส่งมาโดยลูกน้องของเขาที่ได้ติดตาม ซอง กีฮุน ภาพที่มีชายสองหญิงหนึ่ง ครอบครัวสุขสันต์ รอยยิ้มที่เขาควรได้มาครอง
"ขออภัยครับท่านดยุค แต่ได้เวลาออกเดินทางแล้วครับ"
//หันมองก่อนจะหันมาจ้องหน้าอีกคนแล้วปล่อยโลแกนไป
"ก็ได้ หวังว่าเย็นนี้คุณจะอยู่ในห้อง ไม่ออกไปไหนนะ"
"ขออภัยครับท่านดยุค แต่ได้เวลาออกเดินทางแล้วครับ"
//หันมองก่อนจะหันมาจ้องหน้าอีกคนแล้วปล่อยโลแกนไป
"ก็ได้ หวังว่าเย็นนี้คุณจะอยู่ในห้อง ไม่ออกไปไหนนะ"
"พรุ่งนี้เราออกไปข้างนอกกันเนอะ เดี๋ยวพาแม่หาหมอเสร็จ เราไปหาซื้อเสื้อผ้าน่ารักๆ กันเนอะลูก" อีริคว่า ก่อนจะยิ้มแล้วโยกเล่นกับทารกในอ้อมแขน โลแกนเผลอยิ้มออกมา เขาชอบอีริคตอนอ่อนโยนแบบนี้จริงๆ
"พรุ่งนี้เราออกไปข้างนอกกันเนอะ เดี๋ยวพาแม่หาหมอเสร็จ เราไปหาซื้อเสื้อผ้าน่ารักๆ กันเนอะลูก" อีริคว่า ก่อนจะยิ้มแล้วโยกเล่นกับทารกในอ้อมแขน โลแกนเผลอยิ้มออกมา เขาชอบอีริคตอนอ่อนโยนแบบนี้จริงๆ
"โลแกน โลแกน... ของผม"
"อีริค ผมจะเสร็จ ...แล้ว" คนหน้าหวานครางบอก แทบไม่มีสติแล้วกับเซ็กส์ที่ทั้งร้นแรงและอ่อนหวานเช่นนี้
"โลแกน โลแกน... ของผม"
"อีริค ผมจะเสร็จ ...แล้ว" คนหน้าหวานครางบอก แทบไม่มีสติแล้วกับเซ็กส์ที่ทั้งร้นแรงและอ่อนหวานเช่นนี้
"อ่า.. น่ารักจริงๆ เลยล่ะ" โลแกนยิ้มออกมาด้วยความเอ็นดูทั้งสองคน ก่อนจะค่อยๆ ปิดประตูเบาๆ ให้ทั้งสองคนได้หลับพักผ่อนต่อไปก่อน
โลแกนลงมานั่งที่โซฟาด้านล่าง พลางคิดว่าระหว่างเขากับอีริคมันควรจะไปต่อในทิศทางไหนดีนะ
"อ่า.. น่ารักจริงๆ เลยล่ะ" โลแกนยิ้มออกมาด้วยความเอ็นดูทั้งสองคน ก่อนจะค่อยๆ ปิดประตูเบาๆ ให้ทั้งสองคนได้หลับพักผ่อนต่อไปก่อน
โลแกนลงมานั่งที่โซฟาด้านล่าง พลางคิดว่าระหว่างเขากับอีริคมันควรจะไปต่อในทิศทางไหนดีนะ
อีริคเม้มปาก.. ก่อนจะพยักหน้า
"คุณอยากจะทำอะไร.. คุณก็ทำไป ขอแค่คุณยังเป็นของผม อยู่กับผม อยู่ด้วยกันพ่อแม่ลูกแบบนี้" อีริคเอ่ยขึ้น พร้อมลูบผมโลแกนไปมาแบบแผ่วเบา
"จะไม่บังคับให้ผมทำอะไรที่ผมไม่อยากทำใช่ไหม
อีริคเม้มปาก.. ก่อนจะพยักหน้า
"คุณอยากจะทำอะไร.. คุณก็ทำไป ขอแค่คุณยังเป็นของผม อยู่กับผม อยู่ด้วยกันพ่อแม่ลูกแบบนี้" อีริคเอ่ยขึ้น พร้อมลูบผมโลแกนไปมาแบบแผ่วเบา
"จะไม่บังคับให้ผมทำอะไรที่ผมไม่อยากทำใช่ไหม
ผ่านไปหนึ่งอาทิตย์ โลแกนเตรียมตัวเก็บข้าวของย้ายไปบ้านอีริคอย่างกระตือรือล้น
"พ่อ~~~ ผมอยากอยู่กับพ่อนะ" โลแกนกอดอ้อนพ่อใหญ่
ผ่านไปหนึ่งอาทิตย์ โลแกนเตรียมตัวเก็บข้าวของย้ายไปบ้านอีริคอย่างกระตือรือล้น
"พ่อ~~~ ผมอยากอยู่กับพ่อนะ" โลแกนกอดอ้อนพ่อใหญ่
"แค่ฉันคลอดลูกให้นาย นายก็จะปล่อยลูกเรือคนอื่นๆ ไปใช่ไหม"
"ที่คิดไว้ตอนแรก.. ก็แบบนั้นครับ"
"ฉันจะเชื่อใจนายได้ยังไง"
"ไม่ได้หรอก แต่คุณเป็นทางรอดเดียวของพวกเขา และผมก็เป็นทางรอดเดียวของคุณแล้ว"
#davidlogan
แต่ถ้ายังไงโลแกนจะออกนอกประเทศ ก็ต้องมีข้อมูลนั่นแหละนะ และอีริคก็มีเส้นสายยิ่งใหญ่มากด้วย
เขาเลยสั่งการให้คนที่พอจะช่วยเขาได้ ให้คอยจับตาดูว่าโลแกนมีข้อมูลออกนอกประเทศหรือเปล่า
แต่ถ้ายังไงโลแกนจะออกนอกประเทศ ก็ต้องมีข้อมูลนั่นแหละนะ และอีริคก็มีเส้นสายยิ่งใหญ่มากด้วย
เขาเลยสั่งการให้คนที่พอจะช่วยเขาได้ ให้คอยจับตาดูว่าโลแกนมีข้อมูลออกนอกประเทศหรือเปล่า
"อืม.. ก็จริง แต่เวลาอารมณ์บูดก็เหมือนคุณเหมือนกัน" โลแกนว่าแล้วก็เผลอหัวเราะไป
"ปีเตอร์มีมุมอารมณ์บูดๆ ด้วยหรอเนี่ย"
"มีสิครับ อย่างตอนแกหิวนม อยากเปลี่ยนผ้าอ้อม หรือไม่ได้อย่างใจอะไร หน้าก็บึ้ง ร้องไห้จ้าออกมาเลยล่ะ" โลแกนว่าอย่างนั้น ทำเอาอีริคยิ้มแห้ง เมื่อก่อนเขาเรียกได้ว่าอารมณ์เสียใส่โลแกนไม่เว้นวัน
"อืม.. ก็จริง แต่เวลาอารมณ์บูดก็เหมือนคุณเหมือนกัน" โลแกนว่าแล้วก็เผลอหัวเราะไป
"ปีเตอร์มีมุมอารมณ์บูดๆ ด้วยหรอเนี่ย"
"มีสิครับ อย่างตอนแกหิวนม อยากเปลี่ยนผ้าอ้อม หรือไม่ได้อย่างใจอะไร หน้าก็บึ้ง ร้องไห้จ้าออกมาเลยล่ะ" โลแกนว่าอย่างนั้น ทำเอาอีริคยิ้มแห้ง เมื่อก่อนเขาเรียกได้ว่าอารมณ์เสียใส่โลแกนไม่เว้นวัน
"อะไรที่เป็นของเขา.. มันต้องเป็นของเขาไปตลอด แม้แต่ตัวพี่ก็ตาม พี่เลยไม่อยากให้เวดมาเดือดร้อนด้วยกับพี่" โลแกนว่ายิ้มขมขื่น
"เราลงเรือลำเดียวกันแล้วพี่โลแกน ถ้าพี่จะไป ผมก็จะไปกับพี่จนสุดทางเหมือนกันครับ" เวดบอกอย่างไม่ยอมแพ้
"อะไรที่เป็นของเขา.. มันต้องเป็นของเขาไปตลอด แม้แต่ตัวพี่ก็ตาม พี่เลยไม่อยากให้เวดมาเดือดร้อนด้วยกับพี่" โลแกนว่ายิ้มขมขื่น
"เราลงเรือลำเดียวกันแล้วพี่โลแกน ถ้าพี่จะไป ผมก็จะไปกับพี่จนสุดทางเหมือนกันครับ" เวดบอกอย่างไม่ยอมแพ้
"แกเอาลูกกับเมียฉันไปไว้ที่ไหน!" อีริคตะคอกอย่างไม่ไว้หน้า
"คุณพูดเรื่องอะไร"
"แกอย่ามาทำเป็นไม่รู้เรื่อง ฉันเห็นแกวันนั้น แกพาโลแกนกับลูกฉันไป!"
เวดยกยิ้ม มองสภาพดูไม่ได้ของอีริค
"เคยถามตัวเองไหมล่ะว่าทำไมเขาต้องไปจากคุณ"
"แกเอาลูกกับเมียฉันไปไว้ที่ไหน!" อีริคตะคอกอย่างไม่ไว้หน้า
"คุณพูดเรื่องอะไร"
"แกอย่ามาทำเป็นไม่รู้เรื่อง ฉันเห็นแกวันนั้น แกพาโลแกนกับลูกฉันไป!"
เวดยกยิ้ม มองสภาพดูไม่ได้ของอีริค
"เคยถามตัวเองไหมล่ะว่าทำไมเขาต้องไปจากคุณ"
"พี่โลแกนครับ?" เขาเข้ามาใกล้ๆ อีกฝ่าย ก้มลงดูพร้อมกับใช้มือวัดอุณหภูมิตามตัวอีกคน ดูเหมือนว่ามันจะร้อนรุมๆ นิดๆ
"พี่โลแกน ตื่นมาทานอาหารแล้วกินยาก่อนนะครับ"
"พี่โลแกนครับ?" เขาเข้ามาใกล้ๆ อีกฝ่าย ก้มลงดูพร้อมกับใช้มือวัดอุณหภูมิตามตัวอีกคน ดูเหมือนว่ามันจะร้อนรุมๆ นิดๆ
"พี่โลแกน ตื่นมาทานอาหารแล้วกินยาก่อนนะครับ"
((WIP))
((WIP))