استیو رو تقریبا هر فصل می‌خوان بکشن،دلشون نمی‌آد.‌ رابین و مکس و بابای بایرا و شاید ویل.

کاش این دوستت، دوست من بود🫠

من فک کنم اون اول نوشت که آره ما با این بچا بزرگ شدیم و دیدن این صحنه باورامونو فلان کرد و اینا بعد نوروزی هم اینو کوت کرد یا ادامه داد😅 (من‌ آی‌دی توییتر ایناشو یادم نمی‌آد. همون معلم ریاضی آینده‌سازان)

آفرین. منم در جا یاد آریا افتادم و منتظر بودم ذکر شه ولی حسین نوروزی نبود، عطا صادقی بود.

دید جلو چند تا دختر دبیرستانی،تصویر مرد ضعیف توسری خور از خودش داره به جا می‌ذاره.اینه که یه مکثی کرد و خیلی حماسی گفت بهشون گفتم از مادر نزاییده کسی که بتونه رو من دست بلند کنه.من خودم اصلا یارو رو ترکوندم.
غرض این که هی باید به خودم یادآوری کنم برا فرار از جایگاه قربانی،نرم بشینم پشت مینی بوس ثقفی.

آره، اون که البته تکلیفش همه جور که توصیف کردین معلومه، دیدن اون آدمایی که نون و اعتبارشون نباید از مسیر قدرت‌نمایی و فلان برسه یه جور دیگه‌ایی منرجرکننده‌اس. من اسم چند تا ریاضیدان و فیزیکدانم دیدم🥲

درست می‌گین بچه‌ها.من گوش نمی‌دادم و فک می‌کردم همه گوش نمی‌دن. من اون اعتماد به والدین رو نداشتم و با خواهر برادرامم چک کردم ببینم وضعیت اونا چیه ولی مثلا برادرم می‌گفت نه مام گوش می‌کردیم و مثالش این بود که تو ۵ سالگی نرفته بود تو عمق ۱۰ متری رودخونه بغل خونه شیرجه بزنه چون بابام گفت اونجا خیلی بچه مرده.

دوستت بچه داره؟ گفتم آره. گفت تو دوست داری بچه‌ات همون بچگی تو رو تجربه کنه؟ گفتم معلومه که نه. بعد یهو فهمیدم چی شد.
سلام بر اون لحظه‌ایی که می‌فهمی چی رو اشتباه فهمیدی🫠

سوال اون بحث این بود که اگه آدم دوباره به دنیا بیاد، بازم می‌خواد همون بچگی رو تو ایران داشته باشه یا نه. من گفتم آره، دوباره سوادکوه و بحث رفت جای بد. دیگه از این دوست قدیمم پرسیدم که چی تو حرفام راجع به سوادکوه و بچگی هست که آدما رو دفاعی و دلخور می‌کنه. دوستم یه سری تکون داد و خیلی خونسرد پرسید

اگه منم می‌خوای بغل کنی باید بگم که مامان بابام جلوتر تو صفن:)) تو بزرگسالی می‌فهمم طفلیا شمشیرشون چوبی بود وبهم خوش گذشت تو بچگی واسه همین و شانسم این بود که با والدینی که می‌خواستن مدرن (رلتیولی دیگه) باشن تو روستا بزرگ شدم و اونا از هر دو سر موندن. من جدی می‌گم که مغزم بسته‌اس و اجازه رو درک نمی‌کنم.

آره متوجه‌ام. می‌گم من اون تهدید مهدیدو بای‌پس می‌کردم و فک می‌کردم همه هم همینو می‌کردند😅

بلوسک سارارو رو کاملا هایجک کردم🤣🤣😑

ببین حالا من واقعا مغزم بسته‌است و قدرت تعمیم نداره تو این قضیه. همه‌اش فک می‌کنم مفهوم "اجازه" و اینا واسه قشر متوسط و اینا نبوده و واسه اون قشریه که با چوب و کتک می‌بنده دست و پای بچه‌رو. (یعنی احتمالا سوالم درست فرموله نیست که جوابشو پیدا نمی‌کنم)

از کجا می‌دونستین به تهدیداشون عمل می‌کردن؟و بلاخره اونا یه چیزی پیدا می‌کردند آدمو دعوا کنن دیگه.می‌خواستم ببینم عامل بازدارنده چی بوده واقعا؟حالا البته این جم نخوردنو اینا رو گفتی یادم اومد یه شاخه از فامیل مام معتقد به این بودن ولی چون اون جور "تحصیل‌کرده" و فلان نبودن،آدم می‌فهمید نظر بی‌خوده.

من از فرصت استفاده کردم بیفتم دنبال جوابای سوالای خودم😅

ببین مگه اون تذکر قبل و بعد مهمونی یه دستورالعمل مشترک نبود بین والدین اون سالا؟ من بعد این همه سال هنوز دیکود نکردم که چرا بچه‌ها گوش می‌دادن بهش. ضمانت اجراییش‌ چی بود؟ اگه گوش نمی‌دادین چی‌ می‌شد؟