Eusko Legebiltzarrean grabatu behar zuten, eta legebiltzarretik bertatik jakinarazi dute ez dela egingo. Ez dute argitu zergatik. EH Bilduk goizean iragarri du ez zuela grabazio horretan parte ha...

La última monitorización muestra un año de pérdidas generalizadas, con hasta -4 metros de espesor en algunas masas de hielo.

Azken hilabetean out egon naiz, azken hilabetean at egon naiz, mundutik at samar eta aurreratu nahi nuke artikulu hau aktualitatetik kanpo tartetxo batez egon den batek idatzia dela. Ospitale zu...

✍🏼 Lizar Begoña: 'Botanika eta ederraren orbitak'. Irakurri osorik, hemen 👇🏼

Ornitologia-arloko mundu mailako bost erakunde nagusiak elkartuta, eta zazpi urteko lanaren ondotik, munduko hegaztien lehenengo zerrenda orokor eta bateratuta argitaratu dute, taxonomia, sistematika eta nomenklatura bateratuarekin: AviList. Prozesua gardena eta irekia izan da, eta emaitza sarean jarri dute, denen eskura. Lehen bertsioa 2025eko eka

Ehunka kritikarik osatua, Zinema Kritikarien Nazioarteko Federazioak Ainda estou aqui filmari emango dio 2025eko film onenaren saria. Donostiako Zinemaldiaren inaugurazio galan jasoko du ikurra, irailaren 19an; eta egun horretan bertan, 1971ko Brasilen girotutako filma proiektatuko dute. Walter Sallesen filmak Marcelo Rubens Paivak 2015ean kaleratutako bere familiari buruzko eleberria du oinarrian. Eunice amak alzheimerra zuen, eta Marcelorentzat garrantzitsua zen bera haurra zenean familiak jasandakoa ahanzturan gera ez zedin. Diktadura garaia zen Brasilen, eta ekintza batek familiaren bizitza suntsitzean, ama batek bere burua nola berrasmatu zuen azaltzen du. Azken finean, diktadura garaian desagertutako pertsonen kontakizuna da, atzean utzitako horien begiradatik azaldua. Zinema zuzendariak eleberri hori eta bere oroitzapen propioak erabili zituen filmaren sorkuntzarako. Izan ere, Paivesen familiari halakorik gertu zitzaionik jakin gabe, haien etxea sarri bisitatu zuen nerabezaroan, eleberrigilearen arrebak lagunak baitzituen. Etxe hartan ulertu omen zuen Sallesek mundua berak uste zuena baino zabalagoa zela. Beste sari bat apalategira Filma Veneziako Mostran estreinatu zuten iaz, eta bertan gidoi onenaren saria lortu zuen. Jarraian, Donostian aurkeztu zuten, Perlak sailean. Sari andana bat jaso du egun hartatik: nazioarteko film onenaren Oscar saria eta Iberoamerikako film onenaren Goya saria, beste batzuen artean. Sari entzutetsu horiek jaso ostean jasoko du kritikarien Fipresci saria. Garaikur hori lortzeko lehiakide izan ditu Brady Corbeten The Brutalist, Kleber Mendoça Filhoren O agente secreto —Perlak sailean proiektatuko dute—, Oliver Laxeren Sirat —Made in Spain sailean emango dute— eta Ryan Cooglerren Sinners. Sallesek Donostiako jaialdia ongi baino hobeto ezagutzen du. Orain dela 30 urte Zabaltegi-Zuzendari berriak sailean lehiatu zen lehendabizikoz Terra Estrangeira filmarekin; eta ordutik beste bost alditan egon da Zinemaldian. Haurrak ere zinemara Ikastetxeak Belodromoan egitasmoan Hayao Miyazakiren Totoro auzokidea proiektatuko dute. Animaziozko zinemaren klasiko japoniar hori ikusiko dute milaka ikaslek Belodromoan egingo dituzten sei saiotan. Miyazakik Donostia saria jaso zuen 2023an, bere ibilbide osoagatik. Zinemagile hori ere hainbatetan izan da jaialdian: bere pare bat lan proiektatu zituzten Belodromoan 2002 eta 2009an; eta orain dela bi urte bere Kimitachi wa Do Ikiruka filmak inauguratu zuen jaialdia. Aurten proiektatuko dutena bere lan entzutetsuena da; eta bertan, naturan oreka ekologikoa eta biodibertsitatea babesteak duen garrantzia azpimarratzen du. Bestalde, Haurrentzako Zinema sailean sei proiekzio aurkeztuko dituzte Principe zinema aretoetan: Barrakudaren altxorra (Adria Garcia) —mundu-estreinaldia izango da—, Heidi, Katamotzaren erreskatea (Tobias Schwarz eta Aizea Roca), Kaixo, Frida! (Karine Vezina eta Andre Kadi) eta Flow (Gints Zilbalodis) —animaziozko film onenaren Oscar eta Urrezko Globo sarien irabazlea—, besteak beste.

Lau film kabiarazi dituzte Donostiako Zinemaldiaren WIP Latam sailean: Mexikoko bi, Txileko bat, eta Kolonbiako beste bat. Ohi denez, ekoizpenaren parterik handiena Latinoamerikan duten eta postprodukzio fasean diren lanak bildu dituzte sail horretan, eta, aurten, zinema jaialdiaren 73. aldian, irailaren 22tik 24ra emanen dituzte. Profesional talde baten aurrean aurkeztuko dituzte, preseski, eta guztiak dira hala WIP Latam Industria saria nola EGEDA Platino Industria saria irabazteko hautagai.  Fernando Eimbcke Damy zuzendari mexikarrak Moscas filma aurkeztuko du festibalean. Aurrez ere egona da Donostiako Zinemaldian: festibaletik igarotakoak dira Lake Tahoe (2008) eta Club Sandwich (2013) filmak —azken hori Sail Ofizialean hartu zuten—. Moscas-en, apartamentu batean gela bat alokatu duen emakumearengan eta hark bere maizterraren semearekin sortuko duen lotura emozionalean jarri du arreta zuzendariak.  Aldiz, Fernanda Tovar zuzendariak —mexikarra da bera ere— bere estreinako film luzea aurkeztuko du Donostian: Chicas tristes. Lanak bi igerilariren arteko adiskidetasunaren haustura du ardatz. Besteak beste, Tovar Mi edad, la tuya y la edad del mundo (2022) film laburra zuzentzeagatik da ezagun; Cannesko Semaine de la Critique atalean hartu zuen parte harekin.  Joaquin Cociña Varas eta Cristobal Leon Doonerren La plaga sin fin filmeko irudi bat. D. ZINEMALDIA Bestalde, Txileko zuzendari Joaquin Cociña Varas eta Cristobal Leon Doonerren azken lana ere bistaratuko dute WIP Latam sailean. La plaga sin fin du izena, eta Txilen ez ezik, Herbehereetan, Uruguain, Alemanian eta Frantzian ere ekoitzi dute. Antzinako garai bat du agertoki filmak: antzinako erresuma bateko printzesa bat du protagonista, Diana.  Kolonbiako film bat ere bildu dute sailean: Esteban Hoyos Garciaren eta Juan Miguel Gelacio Ramirezen A la hora de poner la mesa ya no éramos cinco. Elkarrekin filmatu duten bigarren lana da. Aurrez, Selva film luzea egin zuten, eta, preseski, Donostiako Zinemaldian aurkeztu zuten hura ere, 2023an.