ᴏᴘᴇɴ:09:30-20.30
ᴅᴏᴄ: https://bit.ly/48lqmnP
ᴀᴄᴛɪᴠᴇดึก|ค่อนข้างบวกไปเรื่อย(?)|+ได้ทุกโพสต์ทุกลอยตลอดเลยค่ะ
"วันนี้เสียงคุณดูไม่สดใสเหมือนเคยเลยนะคะ เป็นอะไรรึเปล่า?"
“อืม- งั้นถ้าแอบกระซิบว่าวันนี้จะแถมเมนูลับให้เป็นพิเศษ แบบนี้จะช่วยให้อารมณ์ดีขึ้นรึเปล่านะ~♡”
❀┈┈┈┈┈┈❀
✧東雲 • 光 | 𝘚𝘩𝘪𝘯𝘰𝘯𝘰𝘮𝘦 𝘒𝘰𝘶✧
𖥔29𝘠|𝘕𝘗𝘊|𝘊𝘢𝘧𝘦́ 𝘰𝘸𝘯𝘦𝘳𖥔
⏳ᴏᴘᴇɴ:09:30-20.30⏳
𝘋𝘰𝘤: bit.ly/48lqmnP
𝘛𝘢𝘭𝘬|𝘊𝘰|𝘙𝘰𝘭𝘦|𝘦𝘵𝘤.
❧ 𝘋𝘔 24/7 𝘖𝘱𝘦𝘯𝘍𝘰𝘳𝘜♡
(+ได้ทุกลอยค่ะ)
❀┈┈┈┈┈┈❀
“ สมมติฐานความเป็นเพื่อน ”
Vocal: 重音テト (Kasane Teto)
Music&lyrics : Tianpansa
———————————-
(มาลงเก็บ PV ตรงนี้ด้วยค่ะ เพลงสตอรี่ของอาราตะที่ไปจ้างคอมมิชคุณหมอยูริมาค่ะ✨ ยืมตัวเพื่อนๆมาร่วมซีนกันด้วย แฮะๆ🥺)
“ สมมติฐานความเป็นเพื่อน ”
Vocal: 重音テト (Kasane Teto)
Music&lyrics : Tianpansa
———————————-
(มาลงเก็บ PV ตรงนี้ด้วยค่ะ เพลงสตอรี่ของอาราตะที่ไปจ้างคอมมิชคุณหมอยูริมาค่ะ✨ ยืมตัวเพื่อนๆมาร่วมซีนกันด้วย แฮะๆ🥺)
ศูนย์ฌาปนกิจ | บ่ายคล้อย
พิธีศพของทาเนดะ ดาเลียถูกจัดขึ้นที่ศูนย์ฌาปนกิจเมืองคูเมอิ และจะพำนักอยู่ที่นี่ไปตลอดกาลตามความประสงค์ของเจ้าตัวในสมัยยังมีชีวิต
เหล่าญาติผู้ใหญ่จากฮอกไกโดก็มาด้วย พวกเขานิ่งขรึมระหว่างพิธี แต่เมื่อออกมานอกบริเวณ เสียงขรมกับควันบุหรี่ก็เริ่มผสมกันเป็นรสเฝื่อน
“พวกฮาซามะไม่มาเลยหรือไง?“
“แต่ ‘ฮาซามะ‘ ก็เหลือแค่เด็กนั่นคนเดียวนี่”
+
ศูนย์ฌาปนกิจ | บ่ายคล้อย
พิธีศพของทาเนดะ ดาเลียถูกจัดขึ้นที่ศูนย์ฌาปนกิจเมืองคูเมอิ และจะพำนักอยู่ที่นี่ไปตลอดกาลตามความประสงค์ของเจ้าตัวในสมัยยังมีชีวิต
เหล่าญาติผู้ใหญ่จากฮอกไกโดก็มาด้วย พวกเขานิ่งขรึมระหว่างพิธี แต่เมื่อออกมานอกบริเวณ เสียงขรมกับควันบุหรี่ก็เริ่มผสมกันเป็นรสเฝื่อน
“พวกฮาซามะไม่มาเลยหรือไง?“
“แต่ ‘ฮาซามะ‘ ก็เหลือแค่เด็กนั่นคนเดียวนี่”
+
วันเปิดเทอมใหม่ สายลมและกลีบซากุระปลิวว่อน
ฉันยืนมองไปนอกหน้าต่าง พร้อมคำพูดหนึ่งที่เอ่ยออกไป
เป็นครั้งแรกที่เธอได้ยินมันในฐานะนักเรียนใหม่
และเป็นครั้งแรกที่ฉันได้เอ่ยมันในฐานะรุ่นพี่...
“พยายามเข้านะ“
วันเปิดเทอมใหม่ สายลมและกลีบซากุระปลิวว่อน
ฉันยืนมองไปนอกหน้าต่าง พร้อมคำพูดหนึ่งที่เอ่ยออกไป
เป็นครั้งแรกที่เธอได้ยินมันในฐานะนักเรียนใหม่
และเป็นครั้งแรกที่ฉันได้เอ่ยมันในฐานะรุ่นพี่...
“พยายามเข้านะ“
ดวงอาทิตย์ค่อยๆลอยต่ำลงตามเส้นทางของมัน ปล่อยให้สีส้มอมแดงทาบทอเหนือขอบฟ้า ทว่าภายในร่างกายของเธอกลับไม่สงบลงตามเวลา
เสียงท้องร้องประท้วงตั้งแต่เมื่อครู่ยังคงดังไม่หยุดซ้ำร้ายยังดูท่าจะหนักกว่าเดิม..
นั่นทำเอาใบหน้าที่ปกติแม้จะเหนื่อยล้าก็ยังประดับด้วยรอยยิ้มบัดนี้บูดบึ้งเสียจนแทบขยับมุมปากขึ้นไม่ได้–
+
ดวงอาทิตย์ค่อยๆลอยต่ำลงตามเส้นทางของมัน ปล่อยให้สีส้มอมแดงทาบทอเหนือขอบฟ้า ทว่าภายในร่างกายของเธอกลับไม่สงบลงตามเวลา
เสียงท้องร้องประท้วงตั้งแต่เมื่อครู่ยังคงดังไม่หยุดซ้ำร้ายยังดูท่าจะหนักกว่าเดิม..
นั่นทำเอาใบหน้าที่ปกติแม้จะเหนื่อยล้าก็ยังประดับด้วยรอยยิ้มบัดนี้บูดบึ้งเสียจนแทบขยับมุมปากขึ้นไม่ได้–
+
ไม่ว่าจะผ่านไปกี่ปี ไม่ว่าจะกลับไปกี่ครั้ง ที่แห่งนี้ก็ยังคงเหมือนเดิมไม่เปลี่ยนเลยแม้แต่นิด
.
.
"ยินดีต้อนรับกลับนะคะ พี่"
"ครั้งนี้เราจะได้ไปเดินเล่นด้วยกันอีกครั้งแล้วนะคะ.."
docs.google.com/document/d/1...
ไม่ว่าจะผ่านไปกี่ปี ไม่ว่าจะกลับไปกี่ครั้ง ที่แห่งนี้ก็ยังคงเหมือนเดิมไม่เปลี่ยนเลยแม้แต่นิด
.
.
"ยินดีต้อนรับกลับนะคะ พี่"
"ครั้งนี้เราจะได้ไปเดินเล่นด้วยกันอีกครั้งแล้วนะคะ.."
docs.google.com/document/d/1...
ไม่ว่าจะผ่านไปกี่ปี ไม่ว่าจะกลับไปกี่ครั้ง ที่แห่งนี้ก็ยังคงเหมือนเดิมไม่เปลี่ยนเลยแม้แต่นิด
.
.
"ยินดีต้อนรับกลับนะคะ พี่"
"ครั้งนี้เราจะได้ไปเดินเล่นด้วยกันอีกครั้งแล้วนะคะ.."
docs.google.com/document/d/1...
ไม่ว่าจะผ่านไปกี่ปี ไม่ว่าจะกลับไปกี่ครั้ง ที่แห่งนี้ก็ยังคงเหมือนเดิมไม่เปลี่ยนเลยแม้แต่นิด
.
.
"ยินดีต้อนรับกลับนะคะ พี่"
"ครั้งนี้เราจะได้ไปเดินเล่นด้วยกันอีกครั้งแล้วนะคะ.."
docs.google.com/document/d/1...
[ 3 เมษายน 2015 | ปฐมนิเทศ]
ณ ที่แห่งหนึ่งที่ไม่มีใครรู้ ความจอมปลอมหลอกลวงถูกสับเปลี่ยนแทนที่ด้วยใบหน้าที่แท้จริง
รอยยิ้มและความอัธยาศัยดีตลอดทั้งวันเป็นแค่ภาพลักษณ์ที่สร้างมาเท่านั้นเองหรอโนริ?
(รูปปิดท้ายวันปฐมนิเทศค่า🌻🫶)
[ 3 เมษายน 2015 | ปฐมนิเทศ]
ณ ที่แห่งหนึ่งที่ไม่มีใครรู้ ความจอมปลอมหลอกลวงถูกสับเปลี่ยนแทนที่ด้วยใบหน้าที่แท้จริง
รอยยิ้มและความอัธยาศัยดีตลอดทั้งวันเป็นแค่ภาพลักษณ์ที่สร้างมาเท่านั้นเองหรอโนริ?
(รูปปิดท้ายวันปฐมนิเทศค่า🌻🫶)
ห้อง 2-H ช่วงแนะนำตัวหน้าชั้นเรียน
เสียงแนะนำตัวมั่นใจและฉะฉานจนเกินไป อีกทั้งยังพูดเรื่องที่ไม่จำเป็นต้องพูดอีก
"ขอฝากตัวด้วยนะ!" หลังกล่าวแนะนำตัวเสร็จยกมือขึ้นตะเบ๊ะและส่งยิ้มกว้างสดใสให้ทุกๆ คน
(2-H แวะมารีแอคสั้นๆ ได้นะฮะ 🫶)
ห้อง 2-H ช่วงแนะนำตัวหน้าชั้นเรียน
เสียงแนะนำตัวมั่นใจและฉะฉานจนเกินไป อีกทั้งยังพูดเรื่องที่ไม่จำเป็นต้องพูดอีก
"ขอฝากตัวด้วยนะ!" หลังกล่าวแนะนำตัวเสร็จยกมือขึ้นตะเบ๊ะและส่งยิ้มกว้างสดใสให้ทุกๆ คน
(2-H แวะมารีแอคสั้นๆ ได้นะฮะ 🫶)
"ประธาน ?"
"สวัสดีครับ"
สบตาอีกหนึ่งผู้โดยสารปากก็ส่งเสียงแปลกใจ เขาโค้งให้เล็กน้อยและทักทายตามเคย เอ่ยจบก็ไม่พูดต่อ
สองขาก้าวไปจับจองที่ ไม่ใกล้ไม่ไกล ฝั่งตรงข้ามที่ติดกระจก ห่างสองเก้าอี้หนึ่งทางเดิน เว้นระยะไม่ต่างที่โรงเรียน
ภาษากายอาจบอกคุณ..ว่าเขาทั้งประหม่า ทั้งให้พื้นที่ส่วนตัวกับคุณเสียเต็มเปี่ยม ไม่เปิดปากไถ่ถามอะไรใดๆ
+
"ประธาน ?"
"สวัสดีครับ"
สบตาอีกหนึ่งผู้โดยสารปากก็ส่งเสียงแปลกใจ เขาโค้งให้เล็กน้อยและทักทายตามเคย เอ่ยจบก็ไม่พูดต่อ
สองขาก้าวไปจับจองที่ ไม่ใกล้ไม่ไกล ฝั่งตรงข้ามที่ติดกระจก ห่างสองเก้าอี้หนึ่งทางเดิน เว้นระยะไม่ต่างที่โรงเรียน
ภาษากายอาจบอกคุณ..ว่าเขาทั้งประหม่า ทั้งให้พื้นที่ส่วนตัวกับคุณเสียเต็มเปี่ยม ไม่เปิดปากไถ่ถามอะไรใดๆ
+
ร้านลูมิแยร์นั้นไม่ว่าเวลาจะผ่านไปนานแค่ไหน บรรยากาศก็ยังคงเป็นเช่นเดิม เสียงดนตรีบรรเลงแผ่วเบา กลิ่นหอมของเครื่องดื่มและขนมอบสดใหม่
หนังสือที่เรียงรายราวกับเชื้อเชิญให้ใครสักคนหยิบขึ้นมาอ่าน บนชั้นไม้เหล่านั้นอาจมีนับสิบ หรือบางทีอาจถึงร้อยเล่ม รอให้ใครสักคนค้นพบ
เมื่อเสียงกระดิ่งหน้าประตูดังขึ้น–
+
ร้านลูมิแยร์นั้นไม่ว่าเวลาจะผ่านไปนานแค่ไหน บรรยากาศก็ยังคงเป็นเช่นเดิม เสียงดนตรีบรรเลงแผ่วเบา กลิ่นหอมของเครื่องดื่มและขนมอบสดใหม่
หนังสือที่เรียงรายราวกับเชื้อเชิญให้ใครสักคนหยิบขึ้นมาอ่าน บนชั้นไม้เหล่านั้นอาจมีนับสิบ หรือบางทีอาจถึงร้อยเล่ม รอให้ใครสักคนค้นพบ
เมื่อเสียงกระดิ่งหน้าประตูดังขึ้น–
+
สถานที่ ??? | เวลา ???
**ทุกอย่างเป็นไปตามที่ ‘คุณ‘ กำหนด**
“อ้าว สวัสดีค่ะ“
หญิงสาวคนหนึ่งเรียกคุณไว้ ทักทายเสียงเริงร่า เธอดูคุ้นเคยกับคุณ แต่คุณกลับจำเธอไม่ได้สักนิด
”แหม หยอกฉันเล่นรึเปล่าคะเนี่ย“ เธอยกมือปิดปาก หัวเราะคิกคัก ”เรารู้จักกันนี่คะ“
ชื่อของคุณร่ายออกมาจากปากเธอถูกต้องครบถ้วน
”ถ้าคุณนึกไม่ออกว่าฉันคือใคร…“
+
สถานที่ ??? | เวลา ???
**ทุกอย่างเป็นไปตามที่ ‘คุณ‘ กำหนด**
“อ้าว สวัสดีค่ะ“
หญิงสาวคนหนึ่งเรียกคุณไว้ ทักทายเสียงเริงร่า เธอดูคุ้นเคยกับคุณ แต่คุณกลับจำเธอไม่ได้สักนิด
”แหม หยอกฉันเล่นรึเปล่าคะเนี่ย“ เธอยกมือปิดปาก หัวเราะคิกคัก ”เรารู้จักกันนี่คะ“
ชื่อของคุณร่ายออกมาจากปากเธอถูกต้องครบถ้วน
”ถ้าคุณนึกไม่ออกว่าฉันคือใคร…“
+
“การจากลาไม่ใช่จุดจบ แต่เป็นการเปลี่ยนฉากของเรื่องราวที่กำลังดำเนินต่อไปต่างหาก…”
“ไว้เจอกันใหม่ ในตอนที่ซากุระผลิบานอีกครั้งนะ”
🌸
(แวะมาลงรูปจบดีๆย้อนหลังค่ะ ไว้เจอกันใหม่นะคะ><🌸🌸)
“การจากลาไม่ใช่จุดจบ แต่เป็นการเปลี่ยนฉากของเรื่องราวที่กำลังดำเนินต่อไปต่างหาก…”
“ไว้เจอกันใหม่ ในตอนที่ซากุระผลิบานอีกครั้งนะ”
🌸
(แวะมาลงรูปจบดีๆย้อนหลังค่ะ ไว้เจอกันใหม่นะคะ><🌸🌸)
(แวะมาเก็บรูปอีกครั้ง ในที่สุดก็มีรูปเนียนเส้น irasutoya แล้วค่ะ —กำลังมีความรักเลยล่ะ><)
(แวะมาเก็บรูปอีกครั้ง ในที่สุดก็มีรูปเนียนเส้น irasutoya แล้วค่ะ —กำลังมีความรักเลยล่ะ><)