เมื่อเช้าชั้นระเบิดอารมณ์ขั้นสุด พิมพ์เมลไปร้องไห้ไป เอาสิวะ

ไม่เคยรู้สึกคิดถึงบ้านเท่าไหร่ ขนาดรู้ง่ายายป่วยยังเฉยๆ จนมาเห็นรูปยาย ผอมลงไปเยอะมากแง้ 😭😭😭😭

ที่จริงการกล่าวหาเรื่องลอกสำนวนโดยไม่มีมูล เป็นเรื่องร้ายแรงยิ่งกว่าการบอกว่า ’ไม่เข้าใจงานเขียนประเภทหนึ่งอีก เอาเวลาไปอ่านงานอื่นดีกว่า’ไม่ใช่เหรอ
แต่น่าแปลกใจที่ในทวิตไม่มีใครพูดถึงประเด็นนี้เลย

งานภาพคือตาแตก
รักในความเอะอะมะเทิ่งของทุกสิ่ง ไทโป สีสันในเล่ม
คือ COLORFUL แบบตะโกนนนนน
มินิมอลคืออะไรไม่รู้จักเรยยยย

ความตื่นเต้นตอนที่นักเขียนไปถึงเยอรมันแบบมัน PURE มาก นึกถึงตัวเองที่มาออสใหม่ๆ มันจอย
มันสนุกกับการ EXPLORE อะไรใหม่ๆ
แล้วก็ APPRECIATE กับสิ่งเล็ก ๆ น้อย ๆที่เมืองเค้ามันดีไซน์มา

หนาจนท้อ เกิดมาไม่เคยอ่านหนังสือภาษาอังกฤษหนาขนาดนี้

โคตรดี ดีตั้งแต่ต้นยันจบ สะกดให้อ่านได้ตั้งแต่หน้าแรก จนหน้าสุดท้ายก็ไม่แผ่ว ตอนแรกคิดว่ามาแนวเรื่องสั้นแบบ PS แต่อันนี้เป็นเรื่องยาวที่เขียนได้โคตรฉลาด โคตรลึกซึ้ง โคตรมนุษย์ ชีวิตเด็กสาวที่เติบโตมากับครอบครัวที่้เคยสมบูรณ์ จนกระทั่งพิษเศรษฐกิจ สังคมการทำงาน การเลี้ยงดู มาเจอเพื่อนร่วมงานที่มีสภาพครอบครัวพังๆ จุดเปลี่ยนชีวิต เออ มันแบบมนุษย์อ่ะ รีเลทไปหมด

ชั้นก็ภูมิใจในตัวเองอย่างนึงตรงที่พอเคลียร์กันจบ ชั้นจะไท่หยิบเรื่องนี้มาพูดอีกต่อไป

อยากจะเหวี่ยงแต่ไม่เข้าใจว่าเกิดไรขึ้น งง

โอ้ยรำคาญอ่ะ เป็นไรมากมั้ย

เป็นหนังสือที่อ่านๆ พักๆ เพราะบางตอนหนักไปด้วยอารมณ์ และความสัมพันธ์เหลือเกิน เล่าเรื่องราวที่ไม่ว่าจะอยู่ตรงไหนก็เจ็บไปหมด อ่านจบแล้วเหนื่อย เหมือนวิ่งมาราธอนในเวอร์ชั่นความสัมพันธ์ที่กัดกินเรา

บ้านเมืองเค้าติดเหลืองเนาะ

พอนอนเต็มอิ่มแล้วรู้สึกอยากไปยิมตลอด พอนอนไม่พอเมื่อไหร่ชั้นอ้างสารพัด 😞😞

วันนี้ไปเล่น bodypump คือเกือบตาย แฮ่กๆ

พระเอกคือน่ารักมะไหว จองเทอมาแสนนาน พอนางเอกชวนเดทหลอกๆ ก็เซย์เยสทันที แบบคิด้รียบร้อยว่าพูดยังไงนางเอกถึงจะเชื่อว่าตัวเองก็ได้ผลประโยชน์ด้วยเหมือนกัน ไม่งั้นจะมีพิรุธ เล่มแรกของปีไปเรย

เค้านัดเย็ดกันในนี้ยังอ่ะ สงสัย 555555555

Why I always make an excuse to not go to gym ? WHY ANN WHYYYYYYYYYY?

ชั้นจะสามารถเมคเฟรนด์ในแพลตฟอร์มนี้ได้มั้ย

ปกติใช้คำว่า napkin or tissue มาตลอด สองวันก่อนเจอ serviette ไป สตั๊น

หยักอ่านนนนน จดเข้ากองดอง

ปลุกชั้นตอนที่ดราม่าเบียร์จบทีได้มั้ย

เมากัญชามาวันกว่าๆละเนี่ย มึนโคตรรรร

Living in another country never easy on me but perhaps I also learned a lot more than usual. Still hanging in there to see everyone walk out of my life in different reasons. So be strong and independent Ann!!!! Smashing it Crushing it

ละชั้นร้างมาก ไม่รู้จะฟอลใคร