===============
"ไม่จำนนต่อสายฝน ไม่แพ้พ่ายต่อสายลม ไม่ศิโรราบต่อหิมะ แต่ไม่ค่อยถูกกับอากาศร้อนเท่าไหร่น่ะ"
"ฮะฮะ ว่าไปนั่น"
===============
อาสึมะ ฮิโรทากะ | 東 弘孝
ปี 2 | ชมรมกรีฑา
doc: bit.ly/41yER4N
🗂️ 将来の進路 🗂️
( Shorai no shinro )
เส้นทางที่วาดฝันในอนาคต
เส้นทางของอนาคตที่ใกล้เข้ามากับการตัดสินใจที่จะเดินหน้าต่อ ไม่ว่าจะเห็นภาพหรือไม่ก็ตามแต่การที่ได้ลองวาดฝันมันออกมาพร้อมกับนำมาพูดคุยแลกเปลี่ยนความคิดอาจจะทำให้ทุกอย่างดูเป็นรูปเป็นร่างขึ้นมาก็ได้
รายละเอียด : docs.google.com/document/d/1...
🗂️ 将来の進路 🗂️
( Shorai no shinro )
เส้นทางที่วาดฝันในอนาคต
เส้นทางของอนาคตที่ใกล้เข้ามากับการตัดสินใจที่จะเดินหน้าต่อ ไม่ว่าจะเห็นภาพหรือไม่ก็ตามแต่การที่ได้ลองวาดฝันมันออกมาพร้อมกับนำมาพูดคุยแลกเปลี่ยนความคิดอาจจะทำให้ทุกอย่างดูเป็นรูปเป็นร่างขึ้นมาก็ได้
รายละเอียด : docs.google.com/document/d/1...
“ไว้เสร็จจากตรงนี้แล้วแลกรูปกันเนอะ”
แก้วสีฟ้าใสเงยกลับขึ้นหาม่านดำที่ยังคงแต่งแต้มด้วยหลากแสงสีและเสียง
....และตั้งใจว่าจะเฝ้ามองอยู่อย่างนั้นจนกระทั้งพลุลูกสุดท้ายดับหายไป
“ไว้เสร็จจากตรงนี้แล้วแลกรูปกันเนอะ”
แก้วสีฟ้าใสเงยกลับขึ้นหาม่านดำที่ยังคงแต่งแต้มด้วยหลากแสงสีและเสียง
....และตั้งใจว่าจะเฝ้ามองอยู่อย่างนั้นจนกระทั้งพลุลูกสุดท้ายดับหายไป
เขาโน้มลงมองรูปในจอด้วยใบหน้าที่ยังคงหุบยิ้มไม่อยู่จนเหมือนกรุ้มกริ่มอะไรสักอย่าง
“อื้ม สมแล้วล่ะนะคุณรองประธานชมรมวารสาร“
หลุดเสียงลมหัวเราะเบาพร้อมคำแซว
คงดีแล้วละมั้ง
+
เขาโน้มลงมองรูปในจอด้วยใบหน้าที่ยังคงหุบยิ้มไม่อยู่จนเหมือนกรุ้มกริ่มอะไรสักอย่าง
“อื้ม สมแล้วล่ะนะคุณรองประธานชมรมวารสาร“
หลุดเสียงลมหัวเราะเบาพร้อมคำแซว
คงดีแล้วละมั้ง
+
สายตาหลุดโฟกัสล่อกแล่กยิงคำถามกระเด็นกระดอนในหัวว่าตัวเองกำลังเกร็งอยู่เหรอ แล้วค่อยดึงสติที่เกือบกลายเป็นละอองสะเก็ดดอกไม้ไฟกลับมายามสองนิ้วเหยียดยิ้มให้
และด้วยคำพูดของเด็กสาว รอยยิ้มที่เธอบอกว่าชื่นชอบจึงค่อยแย้มบานบนใบหน้าอีกครั้ง
”อืม ขอบใจนะ“
“ดูโอเคขึ้นรึยัง?”
สายตาหลุดโฟกัสล่อกแล่กยิงคำถามกระเด็นกระดอนในหัวว่าตัวเองกำลังเกร็งอยู่เหรอ แล้วค่อยดึงสติที่เกือบกลายเป็นละอองสะเก็ดดอกไม้ไฟกลับมายามสองนิ้วเหยียดยิ้มให้
และด้วยคำพูดของเด็กสาว รอยยิ้มที่เธอบอกว่าชื่นชอบจึงค่อยแย้มบานบนใบหน้าอีกครั้ง
”อืม ขอบใจนะ“
“ดูโอเคขึ้นรึยัง?”
”อะ...“
ท้องฟ้าปลอดเมฆในดวงตาหลุบลงหาโทรศัพท์ในมือเล็ก เตรียมพร้อมรอถ่ายไม่มีช่องให้ปฏิเสธ...ถึงจะไม่คิดทำเช่นนั้นแต่แรกอยู่แล้วก็ตาม
“รบกวนหน่อยนะ”
คลี่ยิ้มให้กล้องโดยไม่รู้ตัวว่าปมยุ่งเหยิงในใจบั่นทอนสีหน้าที่แสดงออกเป็นประจำดูครึ่งๆ กลางๆ ที่ริมฝีปากบนล่างไม่ผละกัน
”อะ...“
ท้องฟ้าปลอดเมฆในดวงตาหลุบลงหาโทรศัพท์ในมือเล็ก เตรียมพร้อมรอถ่ายไม่มีช่องให้ปฏิเสธ...ถึงจะไม่คิดทำเช่นนั้นแต่แรกอยู่แล้วก็ตาม
“รบกวนหน่อยนะ”
คลี่ยิ้มให้กล้องโดยไม่รู้ตัวว่าปมยุ่งเหยิงในใจบั่นทอนสีหน้าที่แสดงออกเป็นประจำดูครึ่งๆ กลางๆ ที่ริมฝีปากบนล่างไม่ผละกัน
“เพราะนางแบบกับจังหวะได้พอดีไง อ๊ะ ขึ้นอีกลูกแล้ว ดูสิ“
เงยหน้ากลับขึ้นฟ้าหาลูกไฟที่วิ่งย้อนแรงโน้มถ่วง ก่อนจะระเบิดเป็นลวดลายหลากสีเพียงเสี้ยววิหลังสิ้นคำ
และในคืนนี้...ก็คงไม่มีอะไรมากไปกว่าให้แสงสีเหล่านี้สิ้นประกายสุดท้ายในกระจกตาไปด้วยกัน
“เพราะนางแบบกับจังหวะได้พอดีไง อ๊ะ ขึ้นอีกลูกแล้ว ดูสิ“
เงยหน้ากลับขึ้นฟ้าหาลูกไฟที่วิ่งย้อนแรงโน้มถ่วง ก่อนจะระเบิดเป็นลวดลายหลากสีเพียงเสี้ยววิหลังสิ้นคำ
และในคืนนี้...ก็คงไม่มีอะไรมากไปกว่าให้แสงสีเหล่านี้สิ้นประกายสุดท้ายในกระจกตาไปด้วยกัน
“คิดว่าถ่ายออกมาได้สวยใช้ได้เลยล่ะ ฮิโนะคาวะว่าไง?“
“คิดว่าถ่ายออกมาได้สวยใช้ได้เลยล่ะ ฮิโนะคาวะว่าไง?“
“งั้นถ่ายเลยเนอะ ยิ้ม~“
แล้วก็กดถ่ายทั้งที่อีกฝ่ายยังคงจับข้อแขนตนไว้ เสียงพลุดังซ้อนกับเสียงชัตเตอร์
ในชั่วขณะนั้น ดอกไม้ไฟเบ่งบานบนฟากฟ้าที่ดึงดูดสายตาของทุกคนไว้ก็ถูกบันทึกอยู่ในภาพเคียงคู่กับดอกไม้ที่ดึงดูดสายตาของเขาท่ามกลางหน้าร้อนนี้
+
“งั้นถ่ายเลยเนอะ ยิ้ม~“
แล้วก็กดถ่ายทั้งที่อีกฝ่ายยังคงจับข้อแขนตนไว้ เสียงพลุดังซ้อนกับเสียงชัตเตอร์
ในชั่วขณะนั้น ดอกไม้ไฟเบ่งบานบนฟากฟ้าที่ดึงดูดสายตาของทุกคนไว้ก็ถูกบันทึกอยู่ในภาพเคียงคู่กับดอกไม้ที่ดึงดูดสายตาของเขาท่ามกลางหน้าร้อนนี้
+
แต่ยังไงระหว่างเดินใาถึงตรงนี้ก็กุมมือกันมาอยู่แล้วด้วย เพราะฉะนั้น...
"จริงๆ จะจับมือไปเลยก็ได้นะ”
เขาพึมพำตอบด้วยสายตาที่หลุบลงมุมต่ำและเสียงหัวเราะที่เบาแผ่วเหมือนเสียงหญ้าไหวลม จมหายไปกับเสียงดินปืนระเบิดเผาโลหะหลากชนิดบนผ้าใบสีนิล
+
แต่ยังไงระหว่างเดินใาถึงตรงนี้ก็กุมมือกันมาอยู่แล้วด้วย เพราะฉะนั้น...
"จริงๆ จะจับมือไปเลยก็ได้นะ”
เขาพึมพำตอบด้วยสายตาที่หลุบลงมุมต่ำและเสียงหัวเราะที่เบาแผ่วเหมือนเสียงหญ้าไหวลม จมหายไปกับเสียงดินปืนระเบิดเผาโลหะหลากชนิดบนผ้าใบสีนิล
+
พักหลังมานี้ฉันเริ่มสงสัยขึ้นมาค่ะ
ดูเหมือนว่ารู้ตัวอีกที การเรียนหนังสือก็ไม่ทรมาณอีกต่อไปแล้ว
และดูเหมือนพอรู้ตัวอีกที ฉันก็เริ่มค้นหาข้อมูลเกี่ยวกับสอบเข้าหรือการเรียนต่อซะแล้ว
จะมหาวิทยาลัย หรือโรงเรียนสายอาชีพก็ตาม ฉันก็เริ่มจะสนใจขึ้นเรื่อยๆ
จนถึงจุดที่เริ่มหาเรื่องการเรียนต่อต่างประเทศด้วย
(1)
/cms. Hika mori
พักหลังมานี้ฉันเริ่มสงสัยขึ้นมาค่ะ
ดูเหมือนว่ารู้ตัวอีกที การเรียนหนังสือก็ไม่ทรมาณอีกต่อไปแล้ว
และดูเหมือนพอรู้ตัวอีกที ฉันก็เริ่มค้นหาข้อมูลเกี่ยวกับสอบเข้าหรือการเรียนต่อซะแล้ว
จะมหาวิทยาลัย หรือโรงเรียนสายอาชีพก็ตาม ฉันก็เริ่มจะสนใจขึ้นเรื่อยๆ
จนถึงจุดที่เริ่มหาเรื่องการเรียนต่อต่างประเทศด้วย
(1)
/cms. Hika mori
📖 中間考査が来る ! ! 📖
( Chuusankousa ga kuru ! )
สอบกลางภาคเรียนที่ 2 มาแล้ว !
ผ่านมาอีกครึ่งภาคเรียนสำหรับภาคเรียนที่ 2 นี้ หลังจากจบการแข่งกีฬาสีก็เข้าสู่ช่วงเตรียมตัวสอบ ทั้งที่เหนื่อย ๆ มาแต่ยังต้องมาสอบต่อหรอเนี่ย!? แน่นอน ก็ที่นี่คือโรงเรียนนี่นะ สำหรับครั้งนี้ก็พยายามเข้าล่ะ !
รายละเอียด : docs.google.com/document/d/1...
📖 中間考査が来る ! ! 📖
( Chuusankousa ga kuru ! )
สอบกลางภาคเรียนที่ 2 มาแล้ว !
ผ่านมาอีกครึ่งภาคเรียนสำหรับภาคเรียนที่ 2 นี้ หลังจากจบการแข่งกีฬาสีก็เข้าสู่ช่วงเตรียมตัวสอบ ทั้งที่เหนื่อย ๆ มาแต่ยังต้องมาสอบต่อหรอเนี่ย!? แน่นอน ก็ที่นี่คือโรงเรียนนี่นะ สำหรับครั้งนี้ก็พยายามเข้าล่ะ !
รายละเอียด : docs.google.com/document/d/1...
ยิ้มตอบพลางปรับตั้งค่ากล้องมือถือ สายตาเหลือบมองฟ้าบ้างยามเสียงพลุดัง แต่ก็ไม่ทันแสงกระจายกระจัดบนฟ้าตอนระเบิดเห็นแค่เศษไฟร่วงหล่นจากราตรี
เขายกกล้องหันไปทางเด็กสาวเตรียมกดชัตเตอร์ยามอีกฝ่ายให้สัญญาณว่าพร้อม
ยิ้มตอบพลางปรับตั้งค่ากล้องมือถือ สายตาเหลือบมองฟ้าบ้างยามเสียงพลุดัง แต่ก็ไม่ทันแสงกระจายกระจัดบนฟ้าตอนระเบิดเห็นแค่เศษไฟร่วงหล่นจากราตรี
เขายกกล้องหันไปทางเด็กสาวเตรียมกดชัตเตอร์ยามอีกฝ่ายให้สัญญาณว่าพร้อม
เสียงแรกที่ออกมากลับเป็นเสียงอุทาน เขาเบนสายตาหันหน้าขึ้นฟ้าไปตามที่อีกคนเรียกให้ดูโดยโอกาสซึ่งหลุดมือนั้นก็ตกหายไปในแสงเสียงและความวุ่นวายของงานเทศกาล
กระนั้นภาพลวดลายหลากสีบนผืนผ้าใบสีดำของปีนี้ก็ช่างงดงาม...อาจจะยิ่งกว่าปีไหนที่ผ่านมา อย่างน้อยก็จนถึงตอนนี้
“นั่นสินะ สวยจริงด้วย”
ตอนนั้นเองก็นึกอะไรได้ เขาหยิบมือถือออกมา
”ฮิโนะคาวะ เดี๋ยวถ่ายรูปให้มั้ย?“
เสียงแรกที่ออกมากลับเป็นเสียงอุทาน เขาเบนสายตาหันหน้าขึ้นฟ้าไปตามที่อีกคนเรียกให้ดูโดยโอกาสซึ่งหลุดมือนั้นก็ตกหายไปในแสงเสียงและความวุ่นวายของงานเทศกาล
กระนั้นภาพลวดลายหลากสีบนผืนผ้าใบสีดำของปีนี้ก็ช่างงดงาม...อาจจะยิ่งกว่าปีไหนที่ผ่านมา อย่างน้อยก็จนถึงตอนนี้
“นั่นสินะ สวยจริงด้วย”
ตอนนั้นเองก็นึกอะไรได้ เขาหยิบมือถือออกมา
”ฮิโนะคาวะ เดี๋ยวถ่ายรูปให้มั้ย?“
“แต่ผมของลูกอมช็อกโกแลตสตอเบอร์รี่นะ✨”
(มาแวะแจกลูกอมให้เจ้าน้องได้นะครับบ ขาดน้ำตาลล)
“แต่ผมของลูกอมช็อกโกแลตสตอเบอร์รี่นะ✨”
(มาแวะแจกลูกอมให้เจ้าน้องได้นะครับบ ขาดน้ำตาลล)
หลอกใครไม่เป็นเลยค่ะ พูดว่าเลี้ยงหรือเลี้ยงแทนได้มั้ยนะ? 🎃
(เมื่อคืนเบลอจัดจนกดอัพผิดรูป ขอลงใหม่อีกรอบนะคะ💦)
หลอกใครไม่เป็นเลยค่ะ พูดว่าเลี้ยงหรือเลี้ยงแทนได้มั้ยนะ? 🎃
(เมื่อคืนเบลอจัดจนกดอัพผิดรูป ขอลงใหม่อีกรอบนะคะ💦)
ราวกับมีภูติปีศาจขโมยคำ
มารผจญรั้งลิ้น
หรือไม่ก็...เสี้ยวหนึ่งของความขลาดกลัวในใจเป็นตะปูดอกสุดท้ายเกี่ยวรั้งไว้
และกว่าเขาจะสามารถส่งเสียงของตัวเองออกมาได้อีกครั้ง
ชั่วขณะก็ถูกเสียงพลุบนฟ้าช่วงชิงไปเสียแล้ว
ราวกับมีภูติปีศาจขโมยคำ
มารผจญรั้งลิ้น
หรือไม่ก็...เสี้ยวหนึ่งของความขลาดกลัวในใจเป็นตะปูดอกสุดท้ายเกี่ยวรั้งไว้
และกว่าเขาจะสามารถส่งเสียงของตัวเองออกมาได้อีกครั้ง
ชั่วขณะก็ถูกเสียงพลุบนฟ้าช่วงชิงไปเสียแล้ว
เทศกาลฤดูร้อนควรเป็นโอกาสดีที่สุดหากต้องการสร้างความประทับใจ และนี่ก็คือจุดไคลแมกซ์ของอีเวนต์ ดังนั้นแล้ว
เหลือบสายตาข้างตัว กลั้นใจสู้ฃหันใบหน้าตามโดยซ่อนขอบหูเรื่อสีในปอยผม ดวงตาสีฟ้าใสฮึดสู้ตั้งใจจะไม่หนี
แต่ในวินาทีนั้น
เสียง...ไม่ออกมา
+
เทศกาลฤดูร้อนควรเป็นโอกาสดีที่สุดหากต้องการสร้างความประทับใจ และนี่ก็คือจุดไคลแมกซ์ของอีเวนต์ ดังนั้นแล้ว
เหลือบสายตาข้างตัว กลั้นใจสู้ฃหันใบหน้าตามโดยซ่อนขอบหูเรื่อสีในปอยผม ดวงตาสีฟ้าใสฮึดสู้ตั้งใจจะไม่หนี
แต่ในวินาทีนั้น
เสียง...ไม่ออกมา
+
หัวเราะเบานั่งรอในความเงียบที่จำกัดอยู่เพียงระยะสองคน ราวตัดขาดกับความวุ่นวายที่คึกครื้นอยู่รอบตัว ยิ่งใกล้เวลาก็ยิ่งเห็นคนมาจับจองตำแหน่งรอดูพลุฤดูร้อน บ้างมากับเพื่อน บ้างมากับครอบครัว บ้างมาเป็นคู่ด้วยสถานะที่ต่างจากพวกเขาตรงนี้
ควร...จะพูดออกไปในคืนนี้เลยหรือเปล่านะ?
สายตาที่เงยมองรอมหรสพบนฟ้าแอบฉายความหวั่นไหวเหมือนเด็กที่กลัวไม่กล้าข้ามถนน
หัวเราะเบานั่งรอในความเงียบที่จำกัดอยู่เพียงระยะสองคน ราวตัดขาดกับความวุ่นวายที่คึกครื้นอยู่รอบตัว ยิ่งใกล้เวลาก็ยิ่งเห็นคนมาจับจองตำแหน่งรอดูพลุฤดูร้อน บ้างมากับเพื่อน บ้างมากับครอบครัว บ้างมาเป็นคู่ด้วยสถานะที่ต่างจากพวกเขาตรงนี้
ควร...จะพูดออกไปในคืนนี้เลยหรือเปล่านะ?
สายตาที่เงยมองรอมหรสพบนฟ้าแอบฉายความหวั่นไหวเหมือนเด็กที่กลัวไม่กล้าข้ามถนน
#AZK_Daisy
เสียงชัตเตอร์ดังลั่น ภาพสุดท้ายก่อนจาก
ก็... กีฬาสีปีสุดท้ายอยากเก็บไว้เป็นความทรงจำ ใบหน้าหลังกล้องไม่อาจรับรู้ได้
' เดซี่น้อยเบ่งบางกันใหญ่เลย น่ารักจังนะ '
' ผมเองก็อยากแสดงออกแบบนั้นได้บ้างจัง '
^^
#AZK_Daisy
เสียงชัตเตอร์ดังลั่น ภาพสุดท้ายก่อนจาก
ก็... กีฬาสีปีสุดท้ายอยากเก็บไว้เป็นความทรงจำ ใบหน้าหลังกล้องไม่อาจรับรู้ได้
' เดซี่น้อยเบ่งบางกันใหญ่เลย น่ารักจังนะ '
' ผมเองก็อยากแสดงออกแบบนั้นได้บ้างจัง '
^^
“ 1 2 3 !! โย๊ชชช!! ”
“ พร้อมแล้วล่ะ!! ทุกคนมาสนุกกันเถอะ!!! “
เด็กสาวสะบัดพัดพร้อมกับหมุดตัวไปมาแสดงลีลาว่าร่างกายของเธอพร้อมลงสนามแล้ว!!
สีเขียวต้องชนะให้ได้!!🍀💚
“ 1 2 3 !! โย๊ชชช!! ”
“ พร้อมแล้วล่ะ!! ทุกคนมาสนุกกันเถอะ!!! “
เด็กสาวสะบัดพัดพร้อมกับหมุดตัวไปมาแสดงลีลาว่าร่างกายของเธอพร้อมลงสนามแล้ว!!
สีเขียวต้องชนะให้ได้!!🍀💚