** ˑ̶͙˳ ♡ ꒰͡ manshine city trio lover ♡♡🧃 ˑ̶͙˳ . 𐬹 ͡꒱
ทั้ง 2 คนนี้ก็สามารถตอบออกมาได้ทันทีเลยว่า ไม่เคยมีความรู้สึกพวกนั้นเกิดขึ้นมาเลย
เพราะคนอื่น ๆ ไม่รู้ ซึ่งการไม่รู้ก็เท่ากับว่าไม่ผิด แล้วอีกอย่างมันก็เพื่อ (202)
ทั้ง 2 คนนี้ก็สามารถตอบออกมาได้ทันทีเลยว่า ไม่เคยมีความรู้สึกพวกนั้นเกิดขึ้นมาเลย
เพราะคนอื่น ๆ ไม่รู้ ซึ่งการไม่รู้ก็เท่ากับว่าไม่ผิด แล้วอีกอย่างมันก็เพื่อ (202)
"นี่ ถ้าเอโกะมันไม่ยอมให้ฉันกับเนสเข้าไปอยู่กับแกด้วย โนอาก็จะพาแกกลับทันที โนอาจะพาแกเข้าไปข้างในนั้นก็ต่อเมื่อตกลงกับเอโกะเสร็จเรียบร้อยแล้วเท่านั้น
เพราะฉะนั้นแกไม่ต้องกลัวไปนะ (101)
"นี่ ถ้าเอโกะมันไม่ยอมให้ฉันกับเนสเข้าไปอยู่กับแกด้วย โนอาก็จะพาแกกลับทันที โนอาจะพาแกเข้าไปข้างในนั้นก็ต่อเมื่อตกลงกับเอโกะเสร็จเรียบร้อยแล้วเท่านั้น
เพราะฉะนั้นแกไม่ต้องกลัวไปนะ (101)
"โยจังอย่าดื้อสิ" รินพูดขึ้นมาด้วยน้ำเสียงที่เริ่มแข็งเล็กน้อย เพราะรินต้องการที่จะอยู่กับอิซางิเพียงคนเดียว ส่วนคนอื่น ๆ รินก็ไม่ได้สนใจเลยว่าจะมีใครมาอยู่ทีมเดียวกับตัวเองบ้าง
"รินรินนั่นแหละที่ดื้อ" (235)
"โยจังอย่าดื้อสิ" รินพูดขึ้นมาด้วยน้ำเสียงที่เริ่มแข็งเล็กน้อย เพราะรินต้องการที่จะอยู่กับอิซางิเพียงคนเดียว ส่วนคนอื่น ๆ รินก็ไม่ได้สนใจเลยว่าจะมีใครมาอยู่ทีมเดียวกับตัวเองบ้าง
"รินรินนั่นแหละที่ดื้อ" (235)
เอโกะรออยู่ไม่กี่วัน โนอาก็มาปรากฎตัวอยู่ตรงหน้าของผู้อำนวยการ blue lock
"มาเร็วดีนี่" เอโกะพูดทักทายขึ้นมา โดยที่ไม่ยอมเงยหน้าขึ้นไปมองอีกฝ่ายเลยด้วยซ้ำ
"ก็นายอุตส่าห์ต่อสายตรงมาทั้งที ฉันก็ต้องรีบมาเลยน่ะสิ" โนอาพูดออกมาพร้อมกับยื่นหน้า (61)
เอโกะรออยู่ไม่กี่วัน โนอาก็มาปรากฎตัวอยู่ตรงหน้าของผู้อำนวยการ blue lock
"มาเร็วดีนี่" เอโกะพูดทักทายขึ้นมา โดยที่ไม่ยอมเงยหน้าขึ้นไปมองอีกฝ่ายเลยด้วยซ้ำ
"ก็นายอุตส่าห์ต่อสายตรงมาทั้งที ฉันก็ต้องรีบมาเลยน่ะสิ" โนอาพูดออกมาพร้อมกับยื่นหน้า (61)
และในขณะนั้นเองอิซางิที่เรโอะคิดว่าหลับสนิทไปแล้วก็ดันพูดออกมาทั้ง ๆ ที่ยังไม่ลืมตาว่า (235)
และในขณะนั้นเองอิซางิที่เรโอะคิดว่าหลับสนิทไปแล้วก็ดันพูดออกมาทั้ง ๆ ที่ยังไม่ลืมตาว่า (235)
"ดีแล้วล่ะ แล้วมีใครที่นายอยากไปเจออีกไหม ฉันจะได้พานายไป"
อิซางิเงียบไปสักพัก ก่อนที่จะพูดตอบออกมาว่า "บาจิระกับฮิโอริ ฉันอยากเจอมากเลยเรโอะ" (223)
"ดีแล้วล่ะ แล้วมีใครที่นายอยากไปเจออีกไหม ฉันจะได้พานายไป"
อิซางิเงียบไปสักพัก ก่อนที่จะพูดตอบออกมาว่า "บาจิระกับฮิโอริ ฉันอยากเจอมากเลยเรโอะ" (223)
"นี่เอโกะ ทำไมถึงไม่เชิญอิซางิมางานนี้ด้วย!" เป็นบะโรที่ตะโกนถามขึ้นมากลางวง ซึ่งชื่ออิซางิก็สามารถทำให้สีหน้าของแต่ละคนที่ได้ยินเศร้าหมองลงไปทันที
"ก็ว่าจะเชิญอยู่ แต่ฉันหามันจะไม่เจอ!" เอโกะตอบกลับไปด้วยน้ำเสียงที่แสดงออกได้ถึงความหงุดหงิด (80)
"นี่เอโกะ ทำไมถึงไม่เชิญอิซางิมางานนี้ด้วย!" เป็นบะโรที่ตะโกนถามขึ้นมากลางวง ซึ่งชื่ออิซางิก็สามารถทำให้สีหน้าของแต่ละคนที่ได้ยินเศร้าหมองลงไปทันที
"ก็ว่าจะเชิญอยู่ แต่ฉันหามันจะไม่เจอ!" เอโกะตอบกลับไปด้วยน้ำเสียงที่แสดงออกได้ถึงความหงุดหงิด (80)
ส่วนอิซางินั้น เจ้าตัวก็กำลังรู้สึกกลัวขึ้นมาจนแทบจะหายใจไม่ทัน เพราะรินคือคนที่น่ากลัวมากที่สุดสำหรับอิซางิในตอนนี้แล้ว
"ว่าไงน้องรักไม่ได้เจอกันนานเลยนะ" (330)
ส่วนอิซางินั้น เจ้าตัวก็กำลังรู้สึกกลัวขึ้นมาจนแทบจะหายใจไม่ทัน เพราะรินคือคนที่น่ากลัวมากที่สุดสำหรับอิซางิในตอนนี้แล้ว
"ว่าไงน้องรักไม่ได้เจอกันนานเลยนะ" (330)
อิซางิที่ตื่นขึ้นมาจึงไม่ได้รู้สึกเหนียวตัวขึ้นมาเลยสักนิดเดียว พอหันไปเห็นว่าไกเซอร์กำลังจัดชั้นวางของอยู่ อิซางิจึงพูดขึ้นมาว่า
"จักรพรรดิ สามัญชนตื่นแล้ว แต่ไม่มีแรงเลย ทำไงดี" (235)
อิซางิที่ตื่นขึ้นมาจึงไม่ได้รู้สึกเหนียวตัวขึ้นมาเลยสักนิดเดียว พอหันไปเห็นว่าไกเซอร์กำลังจัดชั้นวางของอยู่ อิซางิจึงพูดขึ้นมาว่า
"จักรพรรดิ สามัญชนตื่นแล้ว แต่ไม่มีแรงเลย ทำไงดี" (235)
“หรือว่าเองจะเป็นกิ๊กตัวจริง?”
“ทำไมไม่เล่าให้พวกเราฟังหน่อยล่ะ ว่าไปรู้จักยจจังได้ยังไง”
คู่หูนักฆ่า-นินจาเอ่ยขึ้น ดึงสายตาคนส่วนใหญ่มาที่นายแบบหนุ่ม
เป็นเรื่องแล้วไหมล่ะ
“หรือว่าเองจะเป็นกิ๊กตัวจริง?”
“ทำไมไม่เล่าให้พวกเราฟังหน่อยล่ะ ว่าไปรู้จักยจจังได้ยังไง”
คู่หูนักฆ่า-นินจาเอ่ยขึ้น ดึงสายตาคนส่วนใหญ่มาที่นายแบบหนุ่ม
เป็นเรื่องแล้วไหมล่ะ
ooc ฟิคสั้น
>ว่าด้วยเรื่องอิซางิออกจากบลูล็อกกลางคัน<
ความฝันก็เป็นเพียงแค่ความฝัน
คำนิยามสำหรับความฝันนั้นสำหรับอิซางิแล้วนั้นมันไม่ตายตัว แต่แล้วอย่างไร? ตัวเขาที่ละทิ้งความฝันและหันหลังให้กับวงการกีฬาด้วยเหตุผลเพียงเพราะมันไม่สนุกอีกต่อไปแล้วน่ะนะ (1)
ooc ฟิคสั้น
>ว่าด้วยเรื่องอิซางิออกจากบลูล็อกกลางคัน<
ความฝันก็เป็นเพียงแค่ความฝัน
คำนิยามสำหรับความฝันนั้นสำหรับอิซางิแล้วนั้นมันไม่ตายตัว แต่แล้วอย่างไร? ตัวเขาที่ละทิ้งความฝันและหันหลังให้กับวงการกีฬาด้วยเหตุผลเพียงเพราะมันไม่สนุกอีกต่อไปแล้วน่ะนะ (1)
"ยุ่งยากจัง เฮ้อ" นางิบ่นขึ้นมาเบา ๆ แต่พอนึกไปถึงรอยยิ้มของอิซางิแล้ว นางิก็ยิ้มตามขึ้นมาอย่างมีความสุข
"ก็นะ ดันไปรักของหวงเขาซะด้วย ก็ไม่แปลกที่จะมาทำกับเราขนาดนี้" (170)
"ยุ่งยากจัง เฮ้อ" นางิบ่นขึ้นมาเบา ๆ แต่พอนึกไปถึงรอยยิ้มของอิซางิแล้ว นางิก็ยิ้มตามขึ้นมาอย่างมีความสุข
"ก็นะ ดันไปรักของหวงเขาซะด้วย ก็ไม่แปลกที่จะมาทำกับเราขนาดนี้" (170)
"เอาล่ะ พวกเราจะซักแกให้สะอาดเลยไอเจ้าโง่อิซางิ"
"ใครก็ได้ช่วยด้วยยยยยย!!!!"
[END.] (22)
"เอาล่ะ พวกเราจะซักแกให้สะอาดเลยไอเจ้าโง่อิซางิ"
"ใครก็ได้ช่วยด้วยยยยยย!!!!"
[END.] (22)
"งั้นเหรอ แล้วทำไมฉันถึงจำอะไรไม่ได้เลย" อิซางิในตอนนั้นรู้สึกว่าความทรงจำของตัวเองมันดูขาด ๆ หาย ๆ ไปจนไม่สามารถปะติดปะต่อเข้าหากันได้เลย (65)
"งั้นเหรอ แล้วทำไมฉันถึงจำอะไรไม่ได้เลย" อิซางิในตอนนั้นรู้สึกว่าความทรงจำของตัวเองมันดูขาด ๆ หาย ๆ ไปจนไม่สามารถปะติดปะต่อเข้าหากันได้เลย (65)
[เบาะแสที่ 1] : คำให้การของ บาจิระ เมงุรุ
"วันนั้นผมพาอิซางิไปเดินเที่ยวด้วยกันที่ห้างตั้งแต่ตอนห้างเปิดเลยครับ ประมาณ 10:30 ได้ พอใกล้ ๆ เที่ยง ผมก็พาอิซางิไปหาอะไรกินต่อ (1)
#ออลอิซา #คลังฟิคของกานดา
[เบาะแสที่ 1] : คำให้การของ บาจิระ เมงุรุ
"วันนั้นผมพาอิซางิไปเดินเที่ยวด้วยกันที่ห้างตั้งแต่ตอนห้างเปิดเลยครับ ประมาณ 10:30 ได้ พอใกล้ ๆ เที่ยง ผมก็พาอิซางิไปหาอะไรกินต่อ (1)
#ออลอิซา #คลังฟิคของกานดา
อิซางิพูดออกมาพร้อมกับเดินเข้าไปกอดไกเซอร์ด้วย และนั่นก็เป็นอ้อมกอดสุดท้ายที่ไกเซอร์ได้รับจากอิซางิ (231)
อิซางิพูดออกมาพร้อมกับเดินเข้าไปกอดไกเซอร์ด้วย และนั่นก็เป็นอ้อมกอดสุดท้ายที่ไกเซอร์ได้รับจากอิซางิ (231)
อิซางินั้นรู้จักกับสองพี่น้องอิโตชิมาตั้งแต่เด็กๆทั้งสามคนเล่นด้วยกันมาตลอด
ตอนนั้นมีแค่ซาเอะคนเดียวที่เล่นฟุตบอลส่วนอิซางินั้นเจ้าตัวไม่ค่อยสนใจกีฬานี้สักเท่าไหร่ อีกอย่างต้องมีใครสักคนค่อยดูรินอยู่ข้างสนามระหว่างที่ซาเอะแข่งด้วย
วันหนึ่งระหว่างที่ซาเอะแข่งอยู่อิซางิคลาดสายตาจากรินไปไม่นานรินก็เข้าไปเตะบอลเข้าประตูในสนามแข่งซะแล้ว (1)
อิซางินั้นรู้จักกับสองพี่น้องอิโตชิมาตั้งแต่เด็กๆทั้งสามคนเล่นด้วยกันมาตลอด
ตอนนั้นมีแค่ซาเอะคนเดียวที่เล่นฟุตบอลส่วนอิซางินั้นเจ้าตัวไม่ค่อยสนใจกีฬานี้สักเท่าไหร่ อีกอย่างต้องมีใครสักคนค่อยดูรินอยู่ข้างสนามระหว่างที่ซาเอะแข่งด้วย
วันหนึ่งระหว่างที่ซาเอะแข่งอยู่อิซางิคลาดสายตาจากรินไปไม่นานรินก็เข้าไปเตะบอลเข้าประตูในสนามแข่งซะแล้ว (1)
ทุกสิ่งทุกอย่างยังคงเหมือนเดิม อิซางิเดินเข้าไปข้างในโดยที่เจ้าตัวไม่กล้าเงยหน้าขึ้นมาสบสายตากับใครเลย
"นี่ อิซางิ โยอิจิ คือสมาชิกคนสุดท้ายของทีมพวกแก ส่วน 2 คนนี้ (124)
ทุกสิ่งทุกอย่างยังคงเหมือนเดิม อิซางิเดินเข้าไปข้างในโดยที่เจ้าตัวไม่กล้าเงยหน้าขึ้นมาสบสายตากับใครเลย
"นี่ อิซางิ โยอิจิ คือสมาชิกคนสุดท้ายของทีมพวกแก ส่วน 2 คนนี้ (124)
"ฉันว่าฉันคิดถูกละที่โทรไปบอกให้โนอาเริ่มหางานกับหาที่พักที่เยอรมันให้โยอิจิกับพ่อแม่เลย (171)
"ฉันว่าฉันคิดถูกละที่โทรไปบอกให้โนอาเริ่มหางานกับหาที่พักที่เยอรมันให้โยอิจิกับพ่อแม่เลย (171)