: https://www.readawrite.com/a/4036ed4e762a427b1f4aac71c45d8f82
"ไปเดตกันไหมพี่อันริ"
"หือ?"
"หนูถามว่าไปเดตกันไหมคะพี่คนสวย"
เอื้อนเอ่ยถามผู้ช่วยโค้ช ครั้นโน้มใบหน้าเข้าใกล้หวังยลโฉมพิศดูประภาจิ้มลิ้ม จับจ้องสปิเนลโสภามิมีหน่าย พินิจเปลือกตาสีไข่ที่ขยับกะพริบถี่รัวคล้ายไม่เข้าใจในคำชวนแสนกะทันหันของจิงิริคนพี่
ผู้เปิดบทสนทนาเลิกคิ้วเป็นนัย
หากแต่ผู้งุนงงกลับอ้ำอึ้งต่ออากัปกิริยาคาดหวังดังกล่าวของแฟนสาว
"ไปเดตกันไหมพี่อันริ"
"หือ?"
"หนูถามว่าไปเดตกันไหมคะพี่คนสวย"
เอื้อนเอ่ยถามผู้ช่วยโค้ช ครั้นโน้มใบหน้าเข้าใกล้หวังยลโฉมพิศดูประภาจิ้มลิ้ม จับจ้องสปิเนลโสภามิมีหน่าย พินิจเปลือกตาสีไข่ที่ขยับกะพริบถี่รัวคล้ายไม่เข้าใจในคำชวนแสนกะทันหันของจิงิริคนพี่
ผู้เปิดบทสนทนาเลิกคิ้วเป็นนัย
หากแต่ผู้งุนงงกลับอ้ำอึ้งต่ออากัปกิริยาคาดหวังดังกล่าวของแฟนสาว
: พี่อันริงอนหนูเหรอ
: ไม่ต้องมาใกล้
: งอนจริงด้วย
: ไปนั่งกับคนนั้นสิ จะลงมาหาพี่ทำไม
: พี่หึงเหรอคะ
: โตแล้วคิดเอง
: ทูนหัวคะ เข้าใจผิดแล้ว
: จะเข้าใจผิดได้ไง เห็นลุกตามเขาออกไป
: หนูออกไปเอาข้าวมาให้พี่ต่างหาก หนูจะมองใครได้อีก แฟนหนูสวยขนาดนี้
: พี่อันริงอนหนูเหรอ
: ไม่ต้องมาใกล้
: งอนจริงด้วย
: ไปนั่งกับคนนั้นสิ จะลงมาหาพี่ทำไม
: พี่หึงเหรอคะ
: โตแล้วคิดเอง
: ทูนหัวคะ เข้าใจผิดแล้ว
: จะเข้าใจผิดได้ไง เห็นลุกตามเขาออกไป
: หนูออกไปเอาข้าวมาให้พี่ต่างหาก หนูจะมองใครได้อีก แฟนหนูสวยขนาดนี้
"ฉันจะ... เจิดจรัส!"
"นี่เลิกล้อกันได้แล้วหน่าอิซางิ ไม่งดงามเลยนะมาล้อกันแบบนี้"
"ก็เพราะนายไม่ใช่รึไงอาริว พวกเราเลยไม่ต้องเสียประตูให้ฝั่งนั้น"
"แล้วจะไม่กอดฉันบ้างเหรออิซางิ"
กดหัวคิ้วลงฉายความฉงนบนใบหน้าชั่วครู่ ก่อนจะย่างกรายตรงไปหาฮีโร่ผู้ป้องกันประตูในช่วงสุดท้ายของครึ่งแรก
"ฉันจะ... เจิดจรัส!"
"นี่เลิกล้อกันได้แล้วหน่าอิซางิ ไม่งดงามเลยนะมาล้อกันแบบนี้"
"ก็เพราะนายไม่ใช่รึไงอาริว พวกเราเลยไม่ต้องเสียประตูให้ฝั่งนั้น"
"แล้วจะไม่กอดฉันบ้างเหรออิซางิ"
กดหัวคิ้วลงฉายความฉงนบนใบหน้าชั่วครู่ ก่อนจะย่างกรายตรงไปหาฮีโร่ผู้ป้องกันประตูในช่วงสุดท้ายของครึ่งแรก
"พี่จิน"
"..."
"พี่จินไม่ฟังผม😞"
"พี่ฟังอยู่คริสพูดต่อเลย"
"สนใจกันหน่อยสิ นี่แฟนมาหาทั้งคนเลยนะ☹️"
นักเตะกองหน้าอันดับสองของโลกเอื้อนเอ่ยด้วยความเกี่ยงงอนต่ออากัปกิริยาที่แฟนหนุ่มกระทำกับตน
คนเขาอุตส่าห์บินข้ามน้ำข้ามทะเลจากอังกฤษมาหาถึงญี่ปุ่น แล้วดูปฎิกิริยาแฟนเขาสิ มันน่าน้อยใจไหมล่ะ ตั้งแต่ลงเครื่องมายันตอนนี้ได้เวลานอนแล้วแท้ๆ
"พี่จิน"
"..."
"พี่จินไม่ฟังผม😞"
"พี่ฟังอยู่คริสพูดต่อเลย"
"สนใจกันหน่อยสิ นี่แฟนมาหาทั้งคนเลยนะ☹️"
นักเตะกองหน้าอันดับสองของโลกเอื้อนเอ่ยด้วยความเกี่ยงงอนต่ออากัปกิริยาที่แฟนหนุ่มกระทำกับตน
คนเขาอุตส่าห์บินข้ามน้ำข้ามทะเลจากอังกฤษมาหาถึงญี่ปุ่น แล้วดูปฎิกิริยาแฟนเขาสิ มันน่าน้อยใจไหมล่ะ ตั้งแต่ลงเครื่องมายันตอนนี้ได้เวลานอนแล้วแท้ๆ
: หัดออกมาสูดอากาศข้างนอกแล้วบ้างเหรอเอโกะ
: วิ่งมาหาทำไม ไปซ้อมเด็กๆต่อสิสนัฟฟี่
: นึกไงใส่สูทออกมา
: ใส่ไม่ได้เลยรึไง
: ก็เปล่า
: มองอะไร กลับไปซ้อมไปว่างนักรึไงมายืนจ้องคนอื่น
: นายใส่สูทแล้วดูดีนะเอโกะ
: ?
: เปล่าไม่มีอะไร เอวเล็กดีนะ
: ??
: ไปวิ่งก่อนนะ
: หัดออกมาสูดอากาศข้างนอกแล้วบ้างเหรอเอโกะ
: วิ่งมาหาทำไม ไปซ้อมเด็กๆต่อสิสนัฟฟี่
: นึกไงใส่สูทออกมา
: ใส่ไม่ได้เลยรึไง
: ก็เปล่า
: มองอะไร กลับไปซ้อมไปว่างนักรึไงมายืนจ้องคนอื่น
: นายใส่สูทแล้วดูดีนะเอโกะ
: ?
: เปล่าไม่มีอะไร เอวเล็กดีนะ
: ??
: ไปวิ่งก่อนนะ
: พูดต่อสิหยุดทำไมล่ะ
: อย่าคิดว่าใส่แว่นดำแล้วจะไม่รู้ว่ามองอะไร
: เห รู้ได้ไงเนี่ย
: ราวินโญ่
: ครับคนสวย
: อุบาทว์
: ซี๊ดเลย ด่าแรงจังนะ
: ตั้งใจฟังหน่อยไอ้เวร
: แล้วผมไม่ตั้งใจฟังคนสวยตรงไหน
: ตามึงอะ มองหน้ากูบ้าง
: ทำไงดีล่ะทีนี้ ละสายตาจากเอวไม่ได้เลย
: พูดต่อสิหยุดทำไมล่ะ
: อย่าคิดว่าใส่แว่นดำแล้วจะไม่รู้ว่ามองอะไร
: เห รู้ได้ไงเนี่ย
: ราวินโญ่
: ครับคนสวย
: อุบาทว์
: ซี๊ดเลย ด่าแรงจังนะ
: ตั้งใจฟังหน่อยไอ้เวร
: แล้วผมไม่ตั้งใจฟังคนสวยตรงไหน
: ตามึงอะ มองหน้ากูบ้าง
: ทำไงดีล่ะทีนี้ ละสายตาจากเอวไม่ได้เลย
: มองอะไร ไม่ไปซ้อมเด็กๆในทีมรึไง
: จินเหมาะกับสีน้ำเงินจังเลยนะ
: ขนลุกว่ะ พูดอะไรออกมา ว่างนักก็ไปวิ่งรอบสนามโนอา
: แล้วถ้าจินใส่สูทสีขาวจะเข้าไหมนะ
: ไม่ได้ยินที่บอกรึไง เลิกเพ้อเจ้อแล้วไปวิ่งรอบสนามซะไอ้เวร
: นายว่างานแต่งเราสีอะไรดีจิน น้ำเงินหรือขาว
: 🤓🖕
: มองอะไร ไม่ไปซ้อมเด็กๆในทีมรึไง
: จินเหมาะกับสีน้ำเงินจังเลยนะ
: ขนลุกว่ะ พูดอะไรออกมา ว่างนักก็ไปวิ่งรอบสนามโนอา
: แล้วถ้าจินใส่สูทสีขาวจะเข้าไหมนะ
: ไม่ได้ยินที่บอกรึไง เลิกเพ้อเจ้อแล้วไปวิ่งรอบสนามซะไอ้เวร
: นายว่างานแต่งเราสีอะไรดีจิน น้ำเงินหรือขาว
: 🤓🖕
: ข้อมูลเด็กๆทีมนายฉันส่งให้หมดแล้วนะคริส
: อื้อ
: มีอะไรสงสัยไหม
: ทำไมเอวพี่จินเล็กจัง
: คริส เคยบอกแล้วไงว่าที่ทำงานห้ามเรียกแบบนั้น
: พี่จินต้องกินเยอะๆนะ ดูเอวพี่สิมือข้างเดียวก็กำมิดแล้ว
: ยุ่งจังเลยเรื่องเอวฉัน
: ไม่ฉัน ต้องเป็นพี่สิครับ🥺
: ไม่ต้องมาอ้อน
: ข้อมูลเด็กๆทีมนายฉันส่งให้หมดแล้วนะคริส
: อื้อ
: มีอะไรสงสัยไหม
: ทำไมเอวพี่จินเล็กจัง
: คริส เคยบอกแล้วไงว่าที่ทำงานห้ามเรียกแบบนั้น
: พี่จินต้องกินเยอะๆนะ ดูเอวพี่สิมือข้างเดียวก็กำมิดแล้ว
: ยุ่งจังเลยเรื่องเอวฉัน
: ไม่ฉัน ต้องเป็นพี่สิครับ🥺
: ไม่ต้องมาอ้อน
"ไอ้เวรออกไปซะ"
"แหมๆ รินรินละก็ทำตัวหัวสูงจังเลยนะ พ่อนายเป็นคนสร้างบลูล็อครึไง"
"หุบปาก แล้วถอยไปฉันจะอาบน้ำ"
"ห้องมีตั้งเยอะมาทำเป็นอยากอาบคนเดียว คิดว่าฉันจะตามใจเหมือนพี่นายรึไงรินจัง"
ท๊อปหนึ่งและท๊อปสองผู้ที่ไม่กินเส้นกัน ยืนโต้เถียงกันหน้าห้องอาบน้ำรวม ทำเอาบรรดาอีโก้อีสต์ที่ผ่านไปผ่านมา เลือกที่จะเดินเลี่ยงสถานการณ์ชวนอึดอัดใจนี้ทันที
"ไอ้เวรออกไปซะ"
"แหมๆ รินรินละก็ทำตัวหัวสูงจังเลยนะ พ่อนายเป็นคนสร้างบลูล็อครึไง"
"หุบปาก แล้วถอยไปฉันจะอาบน้ำ"
"ห้องมีตั้งเยอะมาทำเป็นอยากอาบคนเดียว คิดว่าฉันจะตามใจเหมือนพี่นายรึไงรินจัง"
ท๊อปหนึ่งและท๊อปสองผู้ที่ไม่กินเส้นกัน ยืนโต้เถียงกันหน้าห้องอาบน้ำรวม ทำเอาบรรดาอีโก้อีสต์ที่ผ่านไปผ่านมา เลือกที่จะเดินเลี่ยงสถานการณ์ชวนอึดอัดใจนี้ทันที
"แวมปัย!"
"ไม่ใช่แวมปัย แวมไพร์ครับยจจัง แวมไพร์"
"แวมไปย์!"
"โอเคพ่อยอมแล้วลูกรัก แวมไปย์ก็ได้ครับ น่ารักเหมือนกัน"
เอโกะ จินปาจิ เอื้อนเอ่ยอย่างยอมจำนนต่อการพูดออกเสียงของลูกทูนหัวตน ที่พูดผิดๆถูกๆมาราวจะสิบนาทีตลอดการเดินทางบนรถยนต์
"อื้อๆ ยอจิน่ารักใช่ม้าาา🥺"
"ครับเป็นแวมไพร์ที่น่ารักที่สุดแล้วครับ"
"แวมปัย!"
"ไม่ใช่แวมปัย แวมไพร์ครับยจจัง แวมไพร์"
"แวมไปย์!"
"โอเคพ่อยอมแล้วลูกรัก แวมไปย์ก็ได้ครับ น่ารักเหมือนกัน"
เอโกะ จินปาจิ เอื้อนเอ่ยอย่างยอมจำนนต่อการพูดออกเสียงของลูกทูนหัวตน ที่พูดผิดๆถูกๆมาราวจะสิบนาทีตลอดการเดินทางบนรถยนต์
"อื้อๆ ยอจิน่ารักใช่ม้าาา🥺"
"ครับเป็นแวมไพร์ที่น่ารักที่สุดแล้วครับ"
"ลูกเตะนายเฉียบมากเลยเรโอะ! สุดยอดมากเลียนแบบยุกกี้ได้เหมือนสุดๆไปเลยล่ะ!!"
"ส่วนนายนางิ การตอบสนองนั่นมันอะไรกัน สมกับเป็นอัจฉริยะจริงๆ"
"ทีมพวกนายโคตรเจ๋งเลย!!"
บุรุษดีกรีนายแบบเหลือบมองเจ้าต้นอ่อนน้อยที่ขยันขยับปากเล็กจ้อยนั่นเอื้อนเอ่ยกล่าวเชยชมฝีเท้าและแทคติกของบรรดาเพื่อนร่วมชะตาในคุกฟ้าแห่งนี้
"ลูกเตะนายเฉียบมากเลยเรโอะ! สุดยอดมากเลียนแบบยุกกี้ได้เหมือนสุดๆไปเลยล่ะ!!"
"ส่วนนายนางิ การตอบสนองนั่นมันอะไรกัน สมกับเป็นอัจฉริยะจริงๆ"
"ทีมพวกนายโคตรเจ๋งเลย!!"
บุรุษดีกรีนายแบบเหลือบมองเจ้าต้นอ่อนน้อยที่ขยันขยับปากเล็กจ้อยนั่นเอื้อนเอ่ยกล่าวเชยชมฝีเท้าและแทคติกของบรรดาเพื่อนร่วมชะตาในคุกฟ้าแห่งนี้
"คุณพ่อมดทำไม้กายสิทธิ์หักเหรอ"
"ฮึก..."
"คุณพ่อมดไม่ร้องนะ ไม่ร้องเดี๋ยวโยช่วยซ่อมเอง!"
"เดี๋ยว ฮึก... เดี๋ย—"
เนสวัยเยาว์เร่งเอ่ยห้ามปราม ยามเห็นอีกฝ่ายหย่อนกายจ้ำม่ำนั่งลงเคียงข้างเขาบนพื้นหิมะ ครั้นรีบเปิดหาบางอย่างในกระเป๋าที่เจ้าตัวแบกมา
คล้ายกำลังหาอุปกรณ์สำหรับการซ่อมแซมให้ไม้กายสิทธิ์ที่พังไปให้คืนรูปดังเดิมตามที่เจ้าตัวเอ่ยอาสา
"คุณพ่อมดทำไม้กายสิทธิ์หักเหรอ"
"ฮึก..."
"คุณพ่อมดไม่ร้องนะ ไม่ร้องเดี๋ยวโยช่วยซ่อมเอง!"
"เดี๋ยว ฮึก... เดี๋ย—"
เนสวัยเยาว์เร่งเอ่ยห้ามปราม ยามเห็นอีกฝ่ายหย่อนกายจ้ำม่ำนั่งลงเคียงข้างเขาบนพื้นหิมะ ครั้นรีบเปิดหาบางอย่างในกระเป๋าที่เจ้าตัวแบกมา
คล้ายกำลังหาอุปกรณ์สำหรับการซ่อมแซมให้ไม้กายสิทธิ์ที่พังไปให้คืนรูปดังเดิมตามที่เจ้าตัวเอ่ยอาสา
"ไม่ชอบซามอยด์แล้วเหรอ"
"???"
"อิซางิถูกโกเด้นกระโดดกอดแล้วลืมซามอยด์เหรอ"
นัยนาแซฟไฟร์คู่สวยฉายแววฉงนอย่างยิ่งกับคำพูดคำจาไม่มีปี่ไม่มีขลุ่ยของอีกฝ่ายที่เดินดุ่มๆตรงมาหาเขาถึงห้องนอนนี่อีก
ไหนจะท่าทีแสนง้องอน(?)
คือเขาต้องง้อเหรอหรือควรพูดอะไรตอบกลับดีไหม
แต่ทำไมเหมือนเห็นนางิหูลู่หางตกยังไงไม่รู้สิ
"อิซางิไม่พูดอะไรหน่อยเหรอ"
"ไม่ชอบซามอยด์แล้วเหรอ"
"???"
"อิซางิถูกโกเด้นกระโดดกอดแล้วลืมซามอยด์เหรอ"
นัยนาแซฟไฟร์คู่สวยฉายแววฉงนอย่างยิ่งกับคำพูดคำจาไม่มีปี่ไม่มีขลุ่ยของอีกฝ่ายที่เดินดุ่มๆตรงมาหาเขาถึงห้องนอนนี่อีก
ไหนจะท่าทีแสนง้องอน(?)
คือเขาต้องง้อเหรอหรือควรพูดอะไรตอบกลับดีไหม
แต่ทำไมเหมือนเห็นนางิหูลู่หางตกยังไงไม่รู้สิ
"อิซางิไม่พูดอะไรหน่อยเหรอ"
"ทำไม่รอกันเลยนะครับคุณฮิโอริ"
เอื้อนเอ่ยตำหนิผู้ร่วมขบวนการ พลางรีบก้าวเดินมาหาทั้งสองคนที่กำลังนัวเนียกันบนอ่างล้างหน้า และไม่ลืมที่จะลงกรประตูห้องน้ำไว้
ทางด้านบุรุษผู้ถูกตำหนิกำลังบรรจงเลียเม็ดสีสวยระรัว ขบกัดตักตวงความหวานอีกคราก่อนจะละจากอกนวลด้วยความอ้อยอิ่ง
"ทำไม่รอกันเลยนะครับคุณฮิโอริ"
เอื้อนเอ่ยตำหนิผู้ร่วมขบวนการ พลางรีบก้าวเดินมาหาทั้งสองคนที่กำลังนัวเนียกันบนอ่างล้างหน้า และไม่ลืมที่จะลงกรประตูห้องน้ำไว้
ทางด้านบุรุษผู้ถูกตำหนิกำลังบรรจงเลียเม็ดสีสวยระรัว ขบกัดตักตวงความหวานอีกคราก่อนจะละจากอกนวลด้วยความอ้อยอิ่ง
"อิซางิ อาบน้ำเสร็จรึยัง ไปกินข้าวกันเถอะ"
"อิซางิ ได้ยินที่ฉันเรียกมั้ย"
"อิซางิ"
เอ่ยเรียกขาน
ทว่าไร้เสียงใดตอบกลับ
ฮิโอริจึงตัดสินใจเดินเข้าไปตามหาอีกฝ่ายที่คาดว่าอยู่ในห้องน้ำ
นัยนาชายหนุ่มร่างสูงกวาดสายตามองหาโดยรอบ กระทั่งสายตาไปหยุดอยู่ที่บานกระจกอ่างล้างหน้าริมสุด
ในที่สุดก็เจอ
"อิซางิ ไม่ได้ยินที่ฉันเรียกเหรอ"
"อิซางิ อาบน้ำเสร็จรึยัง ไปกินข้าวกันเถอะ"
"อิซางิ ได้ยินที่ฉันเรียกมั้ย"
"อิซางิ"
เอ่ยเรียกขาน
ทว่าไร้เสียงใดตอบกลับ
ฮิโอริจึงตัดสินใจเดินเข้าไปตามหาอีกฝ่ายที่คาดว่าอยู่ในห้องน้ำ
นัยนาชายหนุ่มร่างสูงกวาดสายตามองหาโดยรอบ กระทั่งสายตาไปหยุดอยู่ที่บานกระจกอ่างล้างหน้าริมสุด
ในที่สุดก็เจอ
"อิซางิ ไม่ได้ยินที่ฉันเรียกเหรอ"
www.readawrite.com/a/4036ed4e76...
www.readawrite.com/a/4036ed4e76...