toprağı öpercesine
iki yalnız ölümlü
boğulur yollar
sis örer gecelere
hasretin ipi
Volkan Ateş
toprağı öpercesine
iki yalnız ölümlü
boğulur yollar
sis örer gecelere
hasretin ipi
Volkan Ateş
her damla bir hece
hangi dile çevirsem
sen çıkıyor anlamı
aralık
gözümün önünde
yavaşça büyüyor
takvim kenarından
sarkan sarı bir yaprak gibi
sen yoksun
ve bu şehir seni beklemeyi
eski bir alışkanlık sanıyor
Volkan Ateş
her damla bir hece
hangi dile çevirsem
sen çıkıyor anlamı
aralık
gözümün önünde
yavaşça büyüyor
takvim kenarından
sarkan sarı bir yaprak gibi
sen yoksun
ve bu şehir seni beklemeyi
eski bir alışkanlık sanıyor
Volkan Ateş
adını üşütürüm
bir soba çıtırtısı kadar uzak
bir cam buğusu kadar yakın adını
ellerim cebimde gezdiririm yokluğunu
her adımda bin hasret yüklenir yüreğim
yollar bitmez adının buğusunda
rüya içinde rüya
silinip gider vuslatın kapıları
ne zaman kar yağsa
Volkan Ateş
adını üşütürüm
bir soba çıtırtısı kadar uzak
bir cam buğusu kadar yakın adını
ellerim cebimde gezdiririm yokluğunu
her adımda bin hasret yüklenir yüreğim
yollar bitmez adının buğusunda
rüya içinde rüya
silinip gider vuslatın kapıları
ne zaman kar yağsa
Volkan Ateş
buz tutmuş rüyalarımdan dökülüyor
kaldırımlar adımların yokluğunda
çatırtıdan ibaret bozuk ve kaba bir dil
Volkan Ateş
buz tutmuş rüyalarımdan dökülüyor
kaldırımlar adımların yokluğunda
çatırtıdan ibaret bozuk ve kaba bir dil
Volkan Ateş
kararıp düşer köşe başlarına
kaybolmuş bir çocuk misali
kahve fincanından süzülen buğu
ne göğe uzanır ne düşe
arada bir yerde asılı kalır
gökyüzü
bir zamanlar maviymiş
şimdi uzak bir aynanın kırıkları
Volkan Ateş
kararıp düşer köşe başlarına
kaybolmuş bir çocuk misali
kahve fincanından süzülen buğu
ne göğe uzanır ne düşe
arada bir yerde asılı kalır
gökyüzü
bir zamanlar maviymiş
şimdi uzak bir aynanın kırıkları
Volkan Ateş
karanlıkta bir fısıltı
sesinle dolar
solarken gökler
gözlerimde izlerin
ekimin sonunda
karanlıkta bir fısıltı
sesinle dolar
solarken gökler
gözlerimde izlerin
ekimin sonunda