( /ต่อยผิดตุว )

5

เทเลมาคัส เลวานอส

【 วิชาปรุงยา 】

" น้ำยาโชติช่วงสีเป็นแบบนี้รึเปล่านะ.. "

เขย่าขวดน้ำยาในมือหลังนำกลับมาจากการอาบแสงอาทิตย์
ทำใจอยู่พักนึงก่อนจะดื่มเข้าไปรวดเดียวแล้วมองดูตัวเองผ่านกระจก

" ! " ตาพร่าไปจนต้องยกมือปิดตาแล้วร้องเสียงหลง

ได้ผลดีก็จริง แต่แสบตาชะมัด💢

【 วิชาประวัติศาสตร์ 】

ตรวจสอบเนื้อหาการบ้านที่ตนคัดจากหนังสือและคำตอบจากการสัมภาษณ์ซ้ำอีกครั้งระหว่างเดินผ่านถนนสายหลัก

สายตาเลื่อนมองรูปปั้นนักปราชญ์แห่งอาณาจักรทะเลทรายพร้อมบ่นอุบ

" ถ้าเป็นคนแบบนั้นจริงคงไม่ต้องมาทำอะไรแบบนี้ล่ะมั้ง "

อย่างไรก็เสร็จไปแล้วอีกวิชา เนื้อหาต่างหอที่ได้มาก็ทำพอใจไม่น้อยเหมือนกัน

"สภาพไม่จืดนั่นอะไรน่ะ"

หัวเราะร่าที่ดูจะชอบใจพอตัว คนออกจากบูธต้องเป็นแบบนี้สิ

"นี่ แสตมป์ของนาย" พอปั๊มแล้วก็ส่งคืน

ใบแรก @twdrene.bsky.social
ใบสอง @twdlxvien.bsky.social

หลังบอกลาอาร์มันแล้วกลับมาปั๊มแสตมป์ให้อีกสองคนที่เหลืออย่างตาปริบกับบทสนทนาที่ได้ยินหลัดๆจากแต่ละคน

"โอเค-..? เอาล่ะ นี่ของพวกนาย" แฮ่ม เลิกสนใจในสองวิ
"ตั้งใจหาให้ครบล่ะ เหมือนเรานี่"

ยืดอกภูมิใจแทน ก็คนมันครบแล้วอะเนอะ💪

(คุณทิ้งเพื่อนจริงเรอะ /บีทบ้อก)

"ห๊า.." เหลือจะเชื่อ นี่เหรอสังคมไนท์เรเวน กำลังพยายามทำความเข้าใจ101

"เถาวัลย์พวกนั้นกินมังสวิรัติอย่างเดียว เดี๋ยวก็คายพวกที่เหลือมาคืนนายนั่นแหล่ะ"

มั้ง, แต่ก็ปั๊มแสตมป์ให้ดังปุ้กแล้วยื่นคืน

@twdarman.bsky.social คุณออกมาถึงทางออก เห็นผู้นำทางคนเดิมที่มีสีหน้าตั้งคำถามว่าเข้าไป 3 คนแต่ไหงออกมาคนเดียว..

[สามารถแปะใบแสตมป์ได้เลย]

@twdrene.bsky.social / @twdlxvien.bsky.social เหล่าเถาวัลย์ไม่ทำอะไรคุณ แต่คุณก็ไม่เจอเพื่อนร่วมทางอีกคน เว้นก็แต่ประตูทางออกตรงหน้าที่ดูจะมีคนอยู่

[ตรงไปยังทางออกและรับแสตมป์]
[กลับไปเล่นกับเถาวัลย์]

ไม่ว่าคุณจะมาถึงที่นี่ได้โดยทุลักทุเลหรือโดยสวัสดิภาพ แต่ประตูทางออกที่ดูเหมือนสวรรค์นั้นอยู่ตรงหน้าของพวกคุณแล้ว สแตมป์เองก็รออยู่อีกฟากฝั่งของประตูเช่นก้ส ยินดีด้วย

[ออกไปและจบ สามารถแปะแสตมป์ได้เลย]

โชคดีที่คุณสามารถทำให้มันหลุดจากขาคุณจนสามารถกลับมาขยับได้อีกครั้ง แต่ถึงแบบนั้นเจ้าเถาวัลย์พวกนี้ก็ยังคงพุ่งเข้ามาหาเพื่อรั้งตัวคุณไว้อยู่ดี

ทำยังไงดีล่ะ

[รีบหลบเถาวัลย์ไปห้องข้างๆ]
[แก้แค้นเถาวัลย์ด้วยการตีรันฟันแทงมันอีกรอบ]

(ไม่เป็นไรนะคะ หลุดได้ๆ /มูทุกคน)

@twdarman.bsky.social คุณไม่พบเจออะไรที่ใช้การได้เลยแม้แต่น้อย ยกเว้นแสงสว่างที่เป็นทางออกตรงหน้า

[ออกไปเลยและรับแสตมป์]
[ย้อนกลับไปหาอีกสองคน]

@twdrene.bsky.social / @twdlxvien.bsky.social พวกคุณรอดจากการจับตัวของเถาวัลย์แล้วก็จริง แต่คราวนี้มันตั้งท่าพร้อมโจมตีพวกคุณทั้งคู่ เดี๋ยวนี้ ตอนนี้

[ค่อยๆเดินหลบ]
[วิ่งหนี]

"ใช้ได้นี่ ไม่มีอะไรมาจ่ายเราเหรอ"

ถามลองเชิงไปงั้น ก็เห็นถามเรื่องของพังแต่แรกทั้งที

"ให้ง่ายๆแบบนี้ไม่สนุกเลย" อุบอิบแต่ก็ปั๊มแล้วส่งคืนให้ "อ่ะ ของนาย"

ไม่ว่าคุณจะมาถึงที่นี่ได้โดยทุลักทุเลหรือโดยสวัสดิภาพ แต่ประตูทางออกที่ดูเหมือนสวรรค์นั้นอยู่ตรงหน้าของพวกคุณแล้ว สแตมป์เองก็รออยู่อีกฟากฝั่งของประตูเช่นกัน ยินดีด้วย

[ออกไปและจบ สามารถแปะแสตมป์ได้เลย]

ความคิดของคุณคงเป็นเรื่องที่ถูก พอเถาวัลย์เหล่านั้นไม่ได้รับการแรงกระแทกรุนแรงมันจึงเลื้อยขาคุณราวเด็กกำลังเล่นของเล่นเท่านั้นจนในที่สุดคุณก็หลบออกมาได้

คุณเห็นปลายแสงอยู่ข้างหน้านี้เอง คุณจะ

[พักสักหน่อย]
[เดินต่อ]

เพราะทุกคนเดินกันอย่างสงบ เถาวัลย์ในห้องจึงทำเพียงขยับมาเกาะแกะเท้า หากเดินอย่างระวังคงไม่เป็นอะไร
ยกเว้นเพียง @twdrene.bsky.social ที่ถูกเถาวัลย์ตรงปรี่เข้ามารัดขาเอาไว้ไม่ปล่อย

แย่แล้ว หนึ่งในพวกคุณโดนจับตัวเอาไว้ !

[พยายามขยับตัวไปห้องข้างๆเพื่อหาดูของที่ใช้การได้]
[ใช้พลังมิตรภาพร่วมกันตีรันฟันแทงกระทืบเถาวัลย์]
[ดึงตัวเรอเน่อย่างสุดกำลัง]

ในบรรยากาศที่ดูสงบและไม่มีอะไรนั้น
ทันทีที่ชะล่าใจ เถาวัลย์ปริศนาเริ่มคืบคลานพันเกี่ยวตั้งแต่ครั้งแรกที่ย่างก้าวและขยับอยู่บนพื้นราวเป็นคำเตือนว่าห้ามเหยียบ

แต่น่าเสียดาย เพราะตั้งแต่ตอนที่คุณก้าวขาเข้ามา มันก็ตรงปรี่เข้ามารัดขาเอาไว้ไม่ปล่อย ลองใช้ความแข็งแรงของร่างกายดูหน่อยไหม ?

[พยายามขยับตัวไปห้องข้างๆ]
[ลองตีรันฟันแทงกับเถาวัลย์]

ไม่มีอะไรนอกจากทางเดินที่ทอดยาวผ่านไปเรื่อย ๆ ดูเหมือนว่ามันจะไม่มีอะไรมากนัก และไม่มีทางที่สามารถไปได้นอกจากทางด้านบน

[หันหลังกลับไปเช็คหินก่อนหน้านั้น]
[เดินไปทางด้านบน]
[วิ่งไปทางด้านบน]

กล้าเข้าห้องก็นับว่าทดสอบแล้วล่ะ แต่เถาวัลย์ในห้องเองก็พยายามสุดชีวิตเช่นกันในการสู้กับคุณเช่นกัน

ในจังหวะที่ขาของคุณใกล้จะเป็นอิสรภาพ จู่ ๆ เถาวัลย์อีกมุมห้องก็ตรงปรี่เข้ามาเพิ่มราวกับเป็นกำลังเสริมให้เจ้าพวกวุ่นวายที่ขาคุณเสียอย่างนั้น !

[จัดการกับเถาวัลย์ที่ขาขวา]
[จัดการกับเถาวัลย์ที่ขาซ้าย]

ทันทีที่คุณวิ่งหลบ หินเจ้าปัญหาก็หยุดชะงักไปกลางทางเสียอย่างนั้น
วินาทีชีวิตผ่านพ้นไปแล้วแม้มันจะดูไม่น่าไว้ใจว่ามันเป็นกลลวงหลอกมาวิ่งทับคุณทีหลังอีกหรือเปล่าก็ตาม

แต่คุณหลบมันพ้นแล้วและตอนนี้คุณก็ยังคงอยู่ที่เดิม คงถึงเวลาเลือกจุดหมายต่อไป

[ลงไปด้านล่าง] (จบช้า)
[ขึ้นไปด้านบน] (จบไว)
[เดินตรงไป] (จบไว)