"อ้าวเรียวโจว รับไว้สักชิ้นไหมล่ะครับ"

ใช่แล้วคุกกี้ทำเอง~
ยัดเ̶ย̶ี̶ย̶ด̶ใส่มือหัวหน้าหอ

"คร้าบ คร้าบ"

ยื่นให้เพื่อนร่วมหอ
ก่อนจะแบมือกลับไป

"ห้าสิบมาดอลครับผม~"

ว่าไปนั่น แค่หยอกเล่นเฉยๆ หรอก

"เอ๊ะ ; เซดจัง นี่น่ะ ก็แค่คุกกี้ทั่วไปเองน่า แค่นายรับไปผมก็ดีใจแล้วล่ะ"

ไหงทำน่าซึ้งเหมือนได้ทองกันเล่า ขนมของผมมันไม่ได้เลิศล้ำปานนั้นหรอกนา

"งาย—ย รัสเซลคุง จะรับไว้สักชิ้นไหมล่ะ?"

ยื่น ̶ย̶ั̶ด̶เ̶ย̶ี̶ย̶ด̶ให้อย่างเป็นมิตร

(ได้เลยคับบ✨)

"ไงยูรี่คุง~ สุขสันต์วันฮาโลวีน ชุดเจ๋งดีนี่นา"

โบกมือทักทายเพื่อนร่วมชั้นอย่างเป็นมิตร

"หืม—ก็ช่วยไม่ได้น้า แถวบ้านเกิดน่ะชอบมีคนพูดว่าผมเหมือนจิ้งจอกมากกว่าแมวน่ะสิ ถ้าไม่ออกตัวไว้ซะก่อน เดี๋ยวคุกกี้ที่อุตส่าห์ตั้งใจทำก็เป็นหมันกันพอดี"

ไหวไหล่ หรือก็คือถูกมองว่าไม่น่าไว้ใจนั่นเอง ก่อนจะหันไปยื่นคุกกี้ให้

"แน่นอน แน่นอน พิเศษสำหรับนายเลย"

ส่ายนิ้วไปมา

"ของดีน่ะมีชิ้นเดียวนารุ่นน้องคุง"

หรือก็คือผมงก
ไม่ลงทุนไปมากกว่านี้หรอกน่า ให้แค่คนละชิ้นพอ

#TWD_Halloween

ณ แถวหอ Savanaclaw

"อ๊ะ พี่ชาย/น้องชาย/เธอ ตรงนั้นน่ะ สนใจรับคุกกี้ไปหน่อยไหมล่ะ"

"ไม่มีอะไรแอบแฝงหรอกน่า~ ของขวัญวันฮาโลวีนไง?"

ปิเอโร่เหมียวหนุ่มได้ยืนแจกจ่ายคุกกี้ให้แก่ผู้ที่ผ่านไปผ่านมา

(มา+รับคุกกี้ฟรีได้นะครับ😭)

#TWD_Halloween

"สุภาพบุรุษและสุภาพสตรี คุณหนูและนายน้อยทุกท่าน สองมือล้วงกระเป๋า สองเท้าก้าวเข้ามา มีตั๋วหรือยังล่ะ ไม่ต้องเขินอายไปน่า"

ม่านกำลังจะเปิดออกแล้ว
เตรียมใจพร้อมหรือยังล่ะ?

"มาสนุกกับค่ำคืนตระการตานี้ให้เต็มที่กันเถอะ~"

It's showtime!

ห้องครัวภายในโรงเรียน | 18.40 pm.

ราสคาลในชุดผ้ากันเปื้อนลายลูกไม้สีชมพูที่ไม่ทราบว่ามีลายนี้สีนี้ในโรงเรียนชายล้วนได้ยังไง

เขากำลังทดสอบสูตรคุกกี้ที่ตั้งใจจะใช้ในวันฮาโลวีนนี้ เลยทำการขออนุญาตยืมใช้ห้องครัวหลังเลิกเรียน

จนตอนนี้ก็วุ่นวายกับโน่นนี่จนหน้าตาเจ้าแมวทรายเลอะเทอะเป็นแมวลายไปหมด

(โอ๊ย655555555 เซมป๊ายยยยย /ราสคุงขนลุกซู่ ((แต่น่ารักมาก ให้อภัยความน่ากลัว🥹)))

ฮึ ก็ไม่รู้หรอกนะว่าใครกำลังมีความคิดอยากแงะห้องรุ่นน้องเพื่อขโมยของกิน

แต่ถ้าเราไม่มีของกินในห้องเลย
เราก็จะไม่มีวันถูกขโมยไปได้ยังไงล่ะ

#TWD_โรงเรียนสตรีไนท์เรเวน

(แอบเอาราสคุงมาร่วมวงคับ—- /เปียสองข้าง ทวินเทล สาวหน้ามีกระ!)

"ฮะฮะฮะ ดูเหมือนว่าขนมฟรีเนี่ยมันมักจะมากับอะไรแปลกๆ อย่างที่คิดเลยนะ ให้ตายสิน่า ถึงได้มีคำพูดที่ว่าห้ามรับขนมจากคนแปลกหน้าไงล่ะเนอะ~"

แมวทรายหนุ่มกำลังลอยสูงขึ้นจากพื้นดิน ในตานั้นสะท้อนเป็นคำว่า ช ช่วยด้วย ;

(วอนผู้มีจิตเมตตาผ่านไปผ่านมา ช่วยสอยแมวลงจากฟ้าได้ครับผม🥲)

(ใครว่าผมชมฟรี 100 มาดอลค่าหน้าม้าฮะเรียวโจว)

#TWD_Orientation

สัปหงกอยู่ในแถวของหอ Savanaclaw อย่างแนบเนียนท่ามกลางเหล่าเสาเถียงสูงลิบลิ่ว เป็นครั้งแรกที่รู้สึกโชคดีที่เกิดมาเตี้ย(?)

(เอ๊ะ? ผมก็ส่งด้วยตัวเองอย่างจริงใจตลอดนะเออ)

(เซมไปขอมาผมก็จัดให้ จะจ๊าง✨)

(สาเหตุที่ทำไมราสคุงถึงไม่มีโซเชียลมีเดีย : )

"เขาว่าปฏิเสธน้ำใจคนอื่นเป็นมารยาทที่ไม่ดีนา~"

หัวเราะสบายๆ ขณะฟังอีกฝ่ายพูดเรียบๆ ทว่าคล้ายบ่นในที

"หืม—?"

"....."

"อ๊ะ"

แสดงสีหน้าว่าโอ๊ะจริงด้วยเอาป่านนี้แบบว่าช็อคสุดๆ

"โทษทีครับ โทษที~ขอทางหน่อย"

พอมองไปแล้วก็เหมือนกล่องลังมีขางอกพูดได้กำลังดูวุ่นวาย แต่อันที่จริงแล้วคือเขา ราสคาล ไวท์ไวลด์ กำลังช่วยงานจิปาถะก่อนพิธีเปิดภาคเรียนเพื่อแลกกับค่าขนมเล็กๆ น้อยๆ ต่างหาก

แหม ..แต่เหมือนความคัดมักง่ายที่ว่าเอาไปรวดเดียวสบายกว่ามันจะผิดซะแล้วสิ ข้างหน้านี่มันเสาหรือทางเดินกันแน่นะ

เอาเป็นว่า ~

̶ใ̶ค̶ร̶ไ̶ม̶̶่ห̶ล̶บ̶ช̶น̶

「 รู้รึเปล่า ดวงดาวที่ส่องประกายบนฟากฟ้าน่ะ ก็คือบรรพบุรุษที่กำลังเฝ้ามองเราอยู่ไงล่ะ ?

เอ๊ะ—เชื่อแบบนั้นจริงๆ งั้นเหรอ แค่นิทานหลอกเด็กเองน่า 」

𝐑𝐚𝐬𝐜𝐚𝐥 𝐖𝐡𝐢𝐭𝐞𝐰𝐢𝐥𝐝 — Savanaclaw (y.2)

Night Raven College | #TWDCommu

Co-Rp , DMOpen 24/7
________________________
Doc : bit.ly/4hpwBeG