⁞ Ignihyde . y3 . 272 ⁞ 170/54
⁞ Dragon fae ⁞ โพสลอยบวกได้
⁞ คาร์ไม่เฟรนลี่ ปากค่อนร้าย โปรดระวัง
⁞ https://bit.ly/4diwPkp
#TWDCommu
พิกซิสเบนสายตาอย่างนึกคิด
ก็จริง ที่คุณก้อนเมฆเป็นสิ่งที่เพิ่งจะได้รับมา
"ก็ดีนะ"
ไม่ได้แย่เสียทีเดียว
ว่าแล้วก็ลองบรรจงวาด คุณเมฆ ลงไปบนโคมลอย
เรื่องศิลปะอะไรนี่ก็ไม่ค่อยจะเก่งด้วยสิ...
แต่ก็ออกมาไม่แย่
...
เสร็จเรียบร้อย
พิกซิสเบนสายตาอย่างนึกคิด
ก็จริง ที่คุณก้อนเมฆเป็นสิ่งที่เพิ่งจะได้รับมา
"ก็ดีนะ"
ไม่ได้แย่เสียทีเดียว
ว่าแล้วก็ลองบรรจงวาด คุณเมฆ ลงไปบนโคมลอย
เรื่องศิลปะอะไรนี่ก็ไม่ค่อยจะเก่งด้วยสิ...
แต่ก็ออกมาไม่แย่
...
เสร็จเรียบร้อย
มาแล้วแหะ
"คิดงั้นเหรอ"
อย่างกับว่าสำหรับเขามันไม่ใช่แบบนั้น
"คงเพราะเป็นผีอยู่แล้วทุกวันล่ะมั้ง"
ปากว่าไปอย่างติดตลก
มือเปิดประตูเข้าไปด้านใน แต่เอ๊ะ เหมือนจะไม่ใช่ห้องนอนอย่างที่ว่า
"...."
พิกซิสถอยออกมาก่อนจะลัดไปอีกห้องนึงข้างๆโดยไม่พูดอะไร
...
"ที่นี่แหละ"
+
มาแล้วแหะ
"คิดงั้นเหรอ"
อย่างกับว่าสำหรับเขามันไม่ใช่แบบนั้น
"คงเพราะเป็นผีอยู่แล้วทุกวันล่ะมั้ง"
ปากว่าไปอย่างติดตลก
มือเปิดประตูเข้าไปด้านใน แต่เอ๊ะ เหมือนจะไม่ใช่ห้องนอนอย่างที่ว่า
"...."
พิกซิสถอยออกมาก่อนจะลัดไปอีกห้องนึงข้างๆโดยไม่พูดอะไร
...
"ที่นี่แหละ"
+
[00.30 น. ณ ลานกีฬา | +ได้ แยกรูท]
...การวิจัยจะไม่พัฒนาเลย หากไม่ทดลอง กับ ตัวทดลอง
พิกซิสมักเอาตัวเข้าไปอยู่ในจุดนั้นเสมอ
ยอมรับเลยว่า เขานั้นไม่เห็นความสำคัญของชีวิตตนเองเท่าไหร่นัก
....
+
[00.30 น. ณ ลานกีฬา | +ได้ แยกรูท]
...การวิจัยจะไม่พัฒนาเลย หากไม่ทดลอง กับ ตัวทดลอง
พิกซิสมักเอาตัวเข้าไปอยู่ในจุดนั้นเสมอ
ยอมรับเลยว่า เขานั้นไม่เห็นความสำคัญของชีวิตตนเองเท่าไหร่นัก
....
+
[วิชาอัญเชิญ,ปรุงยา,ประวัติศาสตร์]
หลังจากที่ไมอาได้ลองดื่มยาโฉมงามเข้าไปเพื่อทดสอบผลของมัน ก็ทำให้อยู่ในสภาพเช่นนี้...
แต่ว่า เราจะต้องสัมภาษณ์วิชาประวัติศาสตร์กันในสภาพนี้จริงๆหรือ...
ช่างเถอะ ทำให้เสร็จไปเสียก็ดี
ทว่า ในระว่างนั้นพิกซิสกลับแทบจะไม่มีสมาธิเลย ในที่สุดเขาก็หยุดทุกอย่างเอาไว้ก่อนเพื่อสงบสติอารมณ์
+
[วิชาอัญเชิญ,ปรุงยา,ประวัติศาสตร์]
หลังจากที่ไมอาได้ลองดื่มยาโฉมงามเข้าไปเพื่อทดสอบผลของมัน ก็ทำให้อยู่ในสภาพเช่นนี้...
แต่ว่า เราจะต้องสัมภาษณ์วิชาประวัติศาสตร์กันในสภาพนี้จริงๆหรือ...
ช่างเถอะ ทำให้เสร็จไปเสียก็ดี
ทว่า ในระว่างนั้นพิกซิสกลับแทบจะไม่มีสมาธิเลย ในที่สุดเขาก็หยุดทุกอย่างเอาไว้ก่อนเพื่อสงบสติอารมณ์
+
"อยู่นิ่งๆซี่"
เอ็ดไปที
ว่าแล้วก็ถูกเรียกไปยังจุดเตียงนอนที่เดิมของตัวเอง
ก็เคลการ์ไปเขาก็ติดหลังไปด้วย...
"อืม....นี่...ไม่ใช่"
หน้าตาของสิ่งนั้นเหมือนจะเป็นกระป๋อง...เอเนอร์จี้ดริ้งค์
น่าเสียดายจริงๆที่ไม่ใช่สิ่งที่ตามหา
You got the Energy Drink.
สุดท้ายแล้วก็ต้องค้น
👉 ตู้เสื้อผ้าที่เปิดอ้า
"อยู่นิ่งๆซี่"
เอ็ดไปที
ว่าแล้วก็ถูกเรียกไปยังจุดเตียงนอนที่เดิมของตัวเอง
ก็เคลการ์ไปเขาก็ติดหลังไปด้วย...
"อืม....นี่...ไม่ใช่"
หน้าตาของสิ่งนั้นเหมือนจะเป็นกระป๋อง...เอเนอร์จี้ดริ้งค์
น่าเสียดายจริงๆที่ไม่ใช่สิ่งที่ตามหา
You got the Energy Drink.
สุดท้ายแล้วก็ต้องค้น
👉 ตู้เสื้อผ้าที่เปิดอ้า
- ฉันมาทำอะไรที่นี่
- ลอยจิบชา 🌺
- ห่มปีกเอรอส
- ขอบใจที่มาส่ง)
- ฉันมาทำอะไรที่นี่
- ลอยจิบชา 🌺
- ห่มปีกเอรอส
- ขอบใจที่มาส่ง)
ก็ ก็กินได้หรอก แต่มันก็....
พิกซิสไม่ได้ว่าอะไรก็จริงแต่เพราะรู้ตัวว่ากินช้า เลยรู้สึกเกร็งๆขึ้นมา
...
เคี้ยวหงุบต่อไป
กว่าจะได้ครึ่งจานก็ใช้เวลาอยู่...
ก็ ก็กินได้หรอก แต่มันก็....
พิกซิสไม่ได้ว่าอะไรก็จริงแต่เพราะรู้ตัวว่ากินช้า เลยรู้สึกเกร็งๆขึ้นมา
...
เคี้ยวหงุบต่อไป
กว่าจะได้ครึ่งจานก็ใช้เวลาอยู่...
ไม่เบี้ยวไม่บิดก็เพอร์เฟค
ข้างในกล่องสมบัติแท้จริงแล้วไม่มีผลตายตัว...
ข้างในกล่องนี้จึงเป็นเหรียญช็อกโกแลตและอัญมณีลูกอมมากมาย
แถมมีหัวกะโหลกสีเงินเงาวับที่เฝ้าสมบัติอยู่ข้างในอีกแหนะ
"สมบัติกองเบอเร่อเลยนะนั่น"
คุ้มเอาเรื่อง
ก่อนจะส่งใบสแตมป์คืนให้
"เก่งมาก"
เขาเอ่ยชม
ไม่เบี้ยวไม่บิดก็เพอร์เฟค
ข้างในกล่องสมบัติแท้จริงแล้วไม่มีผลตายตัว...
ข้างในกล่องนี้จึงเป็นเหรียญช็อกโกแลตและอัญมณีลูกอมมากมาย
แถมมีหัวกะโหลกสีเงินเงาวับที่เฝ้าสมบัติอยู่ข้างในอีกแหนะ
"สมบัติกองเบอเร่อเลยนะนั่น"
คุ้มเอาเรื่อง
ก่อนจะส่งใบสแตมป์คืนให้
"เก่งมาก"
เขาเอ่ยชม
พิกซิส...นิ่งมองอยู่เช่นนั้น
พลันกลอนประตูก็ได้ปลดออก ใช่มันพังแล้ว
คงด้วยกาลเวลาของแม่กุญแจเก่าๆนี่ด้วย
ประตูนั้นเปิดอ้าออกแล้วคุณก็ได้พบกล่องสมบัติข้างได้
"...."
เขายังคงไม่รู้จะพูดอะไรต่อ เพียงแต่ยืนส่งอีกคนที่หน้าประตูพลางชะโงกดูด้านใน
"ไง ใช่สิ่งที่ตามหาหรือเปล่า"
พิกซิส...นิ่งมองอยู่เช่นนั้น
พลันกลอนประตูก็ได้ปลดออก ใช่มันพังแล้ว
คงด้วยกาลเวลาของแม่กุญแจเก่าๆนี่ด้วย
ประตูนั้นเปิดอ้าออกแล้วคุณก็ได้พบกล่องสมบัติข้างได้
"...."
เขายังคงไม่รู้จะพูดอะไรต่อ เพียงแต่ยืนส่งอีกคนที่หน้าประตูพลางชะโงกดูด้านใน
"ไง ใช่สิ่งที่ตามหาหรือเปล่า"
พิกซิสไม่ได้ชักช้าเลยหลังจากนั้น
เขาลอยสูงขึ้นไปหยิบกุญแจจากบนชั้นลงมายื่นให้
"อ่ะ"
"ต่อไปก็ต้องหากล่องสมบัติ"
👉 ให้พิกซิสพาไป (โรลต่อ)
👉 พิกซิสให้คำใบ้แล้วตามหาด้วยตัวเอง (ปั๊มสแตมป์ได้เลย)
พิกซิสไม่ได้ชักช้าเลยหลังจากนั้น
เขาลอยสูงขึ้นไปหยิบกุญแจจากบนชั้นลงมายื่นให้
"อ่ะ"
"ต่อไปก็ต้องหากล่องสมบัติ"
👉 ให้พิกซิสพาไป (โรลต่อ)
👉 พิกซิสให้คำใบ้แล้วตามหาด้วยตัวเอง (ปั๊มสแตมป์ได้เลย)
พลันเมื่อได้ชายตาอ่านคำสาบานนั้นก็ได้นิ่งไป
สิ่งที่เก็บเอาไว้ในห้วงลึกได้หวนคืนกลับมา ทำให้ไม่สามารถสงบใจได้อีกครั้ง
อย่างไรก็ตาม
พิกซิสยังคงเอ่ยคำสาบานนี่ออกมา
"ด้วยมือนี้ ข้า จะปลดเปลื้องความทุกข์เจ้า"
"แก้วของเจ้า จะไม่ว่างเปล่า เพราะข้า จะเป็นเหล้าองุ่น"
"ด้วยเทียนเล่มนี้ ข้าจะส่องสว่างทางให้เจ้า ในความมืด"
+
พลันเมื่อได้ชายตาอ่านคำสาบานนั้นก็ได้นิ่งไป
สิ่งที่เก็บเอาไว้ในห้วงลึกได้หวนคืนกลับมา ทำให้ไม่สามารถสงบใจได้อีกครั้ง
อย่างไรก็ตาม
พิกซิสยังคงเอ่ยคำสาบานนี่ออกมา
"ด้วยมือนี้ ข้า จะปลดเปลื้องความทุกข์เจ้า"
"แก้วของเจ้า จะไม่ว่างเปล่า เพราะข้า จะเป็นเหล้าองุ่น"
"ด้วยเทียนเล่มนี้ ข้าจะส่องสว่างทางให้เจ้า ในความมืด"
+
หมอน...
พิกซิสกลับมาคิดว่าควรจะเอาเจ้านี่มาทำอะไร นอกจากเอาไปให้ไมอา
"อ่า...ขอบใจ"
เขารับของรางวัลมาพร้อมกับยื่นใบสแตมป์ให้
...
หมอน...
พิกซิสกลับมาคิดว่าควรจะเอาเจ้านี่มาทำอะไร นอกจากเอาไปให้ไมอา
"อ่า...ขอบใจ"
เขารับของรางวัลมาพร้อมกับยื่นใบสแตมป์ให้
...
... ก็หาง่ายนี้
แม้จะเจอแบบกนะจายกันอยู่ก็ตาม
พิกซิสนำตุ๊กตาทั้งสามตัวมาเพื่อรับสแตมป์
... ก็หาง่ายนี้
แม้จะเจอแบบกนะจายกันอยู่ก็ตาม
พิกซิสนำตุ๊กตาทั้งสามตัวมาเพื่อรับสแตมป์
ดูเหมือนจะไม่ได้สนใจในสิ่งที่ได้เท่าไหร่ ..
ถ้าเอาให้ไมอา...ก็น่าจะได้อยู่นะ
"...."
ยื่นใบสแตมป์ให้ด้วย...
ดูเหมือนจะไม่ได้สนใจในสิ่งที่ได้เท่าไหร่ ..
ถ้าเอาให้ไมอา...ก็น่าจะได้อยู่นะ
"...."
ยื่นใบสแตมป์ให้ด้วย...
ก็ค่อนข้างจะยอมรับว่าตัวเขาเองก็เก่งไม่เบา
แต่ทรงนี้คงจะฟลุ๊คเกินไปหน่อย
กลไกมีปัญหาหรือเปล่านะ
"..."
สุดท้ายก็ยื่นใบแสตมป์ให้ปั๊ม
ก็ค่อนข้างจะยอมรับว่าตัวเขาเองก็เก่งไม่เบา
แต่ทรงนี้คงจะฟลุ๊คเกินไปหน่อย
กลไกมีปัญหาหรือเปล่านะ
"..."
สุดท้ายก็ยื่นใบแสตมป์ให้ปั๊ม
พิกซิสยันตัวลุกขึ้นมาจากเตียงไม่แม้แต่จะทักทายตอบด้วยซ้ำ
"ต้องการอะไร..."
เสียงค่อนเหวี่ยงเพราะดันมีเคลการ์ที่โผล่มาด้วย
ผีก็มีตั้งเยอะแท้ๆ
...
พิกซิสยันตัวลุกขึ้นมาจากเตียงไม่แม้แต่จะทักทายตอบด้วยซ้ำ
"ต้องการอะไร..."
เสียงค่อนเหวี่ยงเพราะดันมีเคลการ์ที่โผล่มาด้วย
ผีก็มีตั้งเยอะแท้ๆ
...
"ฉันทำให้เธอตกใจหรือนี่"
พิกซิสเอ่ย น้ำเสียงราวกับกระซิบ
"ตามหาอะไรอยู่เหรอ?"
...
"ฉันทำให้เธอตกใจหรือนี่"
พิกซิสเอ่ย น้ำเสียงราวกับกระซิบ
"ตามหาอะไรอยู่เหรอ?"
...
ก่อนจะกลับมาอีกครั้งที่ข้างหูของผู้มาเยือน
"ไง..."
เสียงค่อนทุ้มเอ่ยราวกับกระซิบ
"ตามหาอะไรอยู่หรือ?"
...
ก่อนจะกลับมาอีกครั้งที่ข้างหูของผู้มาเยือน
"ไง..."
เสียงค่อนทุ้มเอ่ยราวกับกระซิบ
"ตามหาอะไรอยู่หรือ?"
...
แม้แต่คนเล่นก็ยังรู้สึกว่าไวมากๆ
แหงะ ลูกอมเปรี้ยว...
เกือบลืมแนะ พิกซิสหยิบเอาที่ปั๊มออกมา...ซึ่ง นี่จะเป็นตราปั๊มแรกที่ได้
แม้แต่คนเล่นก็ยังรู้สึกว่าไวมากๆ
แหงะ ลูกอมเปรี้ยว...
เกือบลืมแนะ พิกซิสหยิบเอาที่ปั๊มออกมา...ซึ่ง นี่จะเป็นตราปั๊มแรกที่ได้
ก็ต้องได้อยู่แล้วล่ะ
ว่าแล้วพิกซิสก็รับใบสแตมป์นั้นมาวางตราประทับลงไป...
ตรามันตลกชะมัด...
"เอาล่ะ เรียบร้อย"
เขาส่งคืนให้
"ส่วนกล่องสมบัติ...หาเองแล้วกัน"
"หมดหน้าที่ของฉันแล้ว..."
"อ่อ... ฉันลืมบอก"
"ม้านั่งเนี่ย ... สียังไม่แห้งแหนะ"
[คุณมีสีติดอยู่บนกางเกงเป็นเวลา 10 นาที ก่อนที่สีนั้นจะจางหายไปเอง...]
ก็ต้องได้อยู่แล้วล่ะ
ว่าแล้วพิกซิสก็รับใบสแตมป์นั้นมาวางตราประทับลงไป...
ตรามันตลกชะมัด...
"เอาล่ะ เรียบร้อย"
เขาส่งคืนให้
"ส่วนกล่องสมบัติ...หาเองแล้วกัน"
"หมดหน้าที่ของฉันแล้ว..."
"อ่อ... ฉันลืมบอก"
"ม้านั่งเนี่ย ... สียังไม่แห้งแหนะ"
[คุณมีสีติดอยู่บนกางเกงเป็นเวลา 10 นาที ก่อนที่สีนั้นจะจางหายไปเอง...]
เอาเข้าจริงแล้ว เขาก็ไม่ใช่ผีที่ใจร้ายเสียด้วย
"ก็...เข้าทีอยู่"
"ถ้างั้น"
มืออันเย็นเหยียบเอื้อมออกไปวางลงบนกลุ่มผมสีดำสลับขาวนั้นอย่างแผ่วเบา
พลันเลื่อนมือไปมาเพียงทีสองทีก่อนจะละออกมาใช้นิ้วเรียวเกลี่ยกลุ่มผมนั้นให้กลับเข้าที่
"....นั่นสินะ"
"กุญแจเนี่ย อยู่ที่ไหนกันนะ"
เอาเข้าจริงแล้ว เขาก็ไม่ใช่ผีที่ใจร้ายเสียด้วย
"ก็...เข้าทีอยู่"
"ถ้างั้น"
มืออันเย็นเหยียบเอื้อมออกไปวางลงบนกลุ่มผมสีดำสลับขาวนั้นอย่างแผ่วเบา
พลันเลื่อนมือไปมาเพียงทีสองทีก่อนจะละออกมาใช้นิ้วเรียวเกลี่ยกลุ่มผมนั้นให้กลับเข้าที่
"....นั่นสินะ"
"กุญแจเนี่ย อยู่ที่ไหนกันนะ"
พิกซิสเอ่ยชมราวกับว่าเป็นเรื่องที่ต้องทำไปงั้นๆ
ก่อนจะหยิบเทคโนโลยีบางอย่างออกมา
ทาบลงบนกระดาษ เพียงพริบตาลวดลายสแตมป์ก็ดูสแกนลงไป
สะดวกสุดๆ
"เรียบร้อย ..."
เขายื่นกระดาษแสตมป์คืนให้ด้วยใบหน้าเรียบนิ่งตั้งแต่เริ่มจนจบ ...
พิกซิสเอ่ยชมราวกับว่าเป็นเรื่องที่ต้องทำไปงั้นๆ
ก่อนจะหยิบเทคโนโลยีบางอย่างออกมา
ทาบลงบนกระดาษ เพียงพริบตาลวดลายสแตมป์ก็ดูสแกนลงไป
สะดวกสุดๆ
"เรียบร้อย ..."
เขายื่นกระดาษแสตมป์คืนให้ด้วยใบหน้าเรียบนิ่งตั้งแต่เริ่มจนจบ ...
"สำหรับฉัน การได้เจอเธอ ก็นับเป็นของขวัญเช่นกัน"
...
"สำหรับฉัน การได้เจอเธอ ก็นับเป็นของขวัญเช่นกัน"
...