(แอบมาแปะๆอันที่ใส่เพลงเล่นๆเพราะรู้สึกฟีลมันได้🤧)

[Story Obiron]

ช่วงเวลาใกล้ที่ตะวันจะลับขอบฟ้า ภายในห้องเริ่มมืดสนิทขึ้นเรื่อยๆเป็นช่วงเวลาที่เขาชอบมากที่สุดของวันเพราะมันเป็นช่วงเวลาที่เขาจะใช้คิดทบทวนตัวเอง และบางทีก็เป็นช่วงเวลาที่ทำให้เขาแทบเป็นบ้าด้วยเช่นกัน

หยิบแหวนที่ได้มาจากงานขึ้นมามอง นึกถึงเธอและนาย..น้ำตาไหลเงียบๆ

“สุดท้ายก็ไม่มีประโยชน์สินะ…”

เขารู้สึกเหมือนโลกนี้จะมีเพียงแค่ตัวเองเท่านั้นที่จะรักตัวเขาเองได้

[โกงเวลา Story]

ในค่ำคืนที่พระจันทร์เต็มดวง ชายร่างสูงปรากฏตัวท่ามกลางบริเวณทุ่งหญ้าอันเงียบสงบไร้ผู้คน เป็นใบหน้าที่ดูไม่คุ้นเคยในรร.นี้มาก่อน เขาแหงนหน้ามองท้องฟ้านิ่ง ก่อนเริ่มเปล่งเสียงออกมา ดื่มด่ำไปกับตัวเอง กลิ่นของต้นหญ้าและสายลมและแสงจันทร์ที่สาดส่องตัวเอง ก่อนจะรู้สึกถึงการมีอยู่ของคุณ ใบหน้านิ่งเฉยของเขาหันมามองก่อนยิ้มให้เบาๆ

“สวัสดียามดึกนะครับ…”

(กดดูภาพเต็ม)