“คิกๆ…คนเก่งใช่ไหมหล่ะ”

ยิ้มเจ้าเล่ห์พูดจามั่นใจมั่นหน้ามั่นโหนกเหมือนเคย ร่างกายขยับไปตามจังหวะดนตรีอย่างพริ้วไหวจนคนเห็นคงประหลาดใจที่โอบีรอนเต้นรำได้ดีขนาดนี้ หน้าตาไม่ให้เลย-

“นี่ฉันก็ลูกคุณหนูนะ มันก็ต้องเคยออกงานเต้นรำอยู่แล้วสิ”

แม้ภายนอกถ้าไม่บอกนึกว่าอาศัยข้างถนนก็ตาม พอเจอคำถามนั้นแล้วโอบี้ก็นิ่งคิดไปพักนึง

“ไม่รู้สิ…ถ้านายชอบงานแต่งแบบ ฉันก็คงชอบด้วย”

ยิ้มหัวเราะเบาๆ

(กลับมาแล้วโดนวางระเบิดใส่ โฮรกกก😭)

โอบีรอนที่มาสายทีแรกคิดว่าจะโดนอีกฝ่ายบ่นเอาซะแล้ว แต่เมื่ออีกฝ่ายเข้ามาใกล้เพื่อจัดทรงผมและเสื้อผ้าให้ ในตอนนั้นเขาจ้องมองใบหน้างามไม่วางตาเลย กว่าจะรู้ตัวก็ตอนที่อีกฝ่ายเสกดอกไม้ให้

“ห..ห๊ะ อ๋อ อื้ม ขอบใจ”

กระแอมเบาๆเรียกสติตัวเองกลับมา ก่อนจะยิ้มแล้วยื่นมือไปรับมือนั้นไว้ มืออีกข้างยื่นไปจับเอว ใบหน้าทั้งสองใกล้ชิดกันมาก ก่อนเริ่มเต้น

“เหมือนงานแต่งของเราเลยเนอะ คิกๆ”

ชายหนุ่มที่มาท่าทีวิ่งมาอย่างลุกลี้ลุกลน ผมก็ดูไม่เรียบร้อย ดูเหมือนจะรีบมาก โอบีรอนดูไม่ชินกับงานแนวนี้มากนักหรือแค่เขากำลังแสดงกันแน่นะ

“โทษทีที่มาสาย คือแบบว่า แหะๆ…”

โอบีรอนยิ้มแห้งออกมา ไม่กล้าบอกว่าเผลอหลับแถมลืมตั้งนาฬิกาไว้

“คิกๆ นายดูดีมากนะ”

เปลี่ยนเรื่องเฉยเลย-

(เย้!!!แต่เดี๋ยวนะเป็ดบี้จะโดนย่างหรอ-55555)

”คิก โอเค…“

ถ้าเป็นตามปกติคงจับมือนั้นแล้วดึงมากอดแน่นอนเพียงแต่ตอนนี้ดูเหมือนไม่ใช่สถานการณ์แบบนั้นสินะ ยิ้มเบาๆยื่นนมือไปจับลุกขึ้นตามแรงนาย

เดินไปกับนายจนถึงจุดที่ต้องแยกทางกันจนได้

”งั้น…ไว้เจอกันใหม่นะ“

ไม่อยากพูดว่าลาก่อนหรอกนะถึงจะอีกหลายเดือนแต่จะอดทนรอแล้วกัน จับๆโชกเกอร์ สื่อเป็นนัยว่ามีสิ่งนี้อยู่นะ โบกมือลานายก่อนเดินหันหลังกลับสู่หอตัวเองเพื่อเก็บของ…

นี่ถ้าไม่บอก คนนอกคงคิดว่าเป็นคนรักที่กำลังหวานกันก่อนจากแน่นอน

"ที่ผ่านมายังไม่พิสูจน์อีกหรอ?คิกๆๆๆ"

แกล้งคลอเคลียต้นคอนายเล่น เป็นช่วงเวลาที่ดีนะถ้าไม่ติดว่าต้องแยกจากกันแล้ว มองดูเวลาในมือถือที่แจ้งเตือน

"อ่า...ดูท่าจะถึงเวลาแล้วนะ.."

ถึงทีแรกจะทำเป็นโอเคแต่พอจะจากกันเข้าจริงก็อดเหงาไม่ได้แหะ

ก้มใบหน้าลงเล็กน้อย คลอเคลียริมฝีปากของนาย ทำเสียงออดอ้อนนิดหน่อย

"ฉันกลัวนายจะชอบแบบมืออุ่นๆนิ่มๆมากกว่านี่นา.."

เป็นเป็ดหงอย ขดแขนขาตัวเองกอดนายแน่นกว่าเดิม

"แต่ถึงนายจะชอบมือคนอื่นมากกว่าฉันก็จะไม่ยอมปล่อยให้นายไปง่ายๆหรอก"

ถึงจะหงอยแต่ไม่ได้หมายความว่าจะยอมแพ้นะ

นั่งกอดซบนายหลับตาโยกตัวไปมา สงบสบายใจดีจริงๆทำเอาเขาอยากหลับเลย

”เมื่อก่อนก็เจ็บแต่ตอนนี้ไม่แล้ว ฉันชิน อาจจะมีแค่ความรู้สึกแปลกๆนิดหน่อย“

ขยับมือไปมาให้ดูด้วย มือหุ่นยนต์เย็นๆจิ้มๆแก้มนาย

”ถ้ามือฉันเป็นแบบคนปกติก็คงดีสินะ..“

มืออุ่นๆร้อนๆที่สัมผัสอุณหภูมิของกันและกันได้ มือเขามันเย็นเฉียบสัมผัสอุณหภูมิที่ว่าจากแก้มนายไม่ได้เลย อาจเป็นเพราะงี้เลยชอบถูแก้มนายเล่นมากกว่า-

ถึงคนบนตักจะพูดนั่นนี่อะไรต่อมิอะไรก็ตามเขาก็สัมผัสได้นะว่านานอารมณ์ดีขึ้นกว่าก่อนหน้านี้ คิกๆ น่ารัก..

“ถ้าเป็นงั้นจริง นายจะไม่ช่วยฉันคลายเหงาหรือไง?คิกๆ”

ยอมรับก็ได้ว่าก็แอบเหงาแหละแต่จุดประสงค์หลักๆเพราะอยากให้นายยิ้มต่างหาก

“อารมณ์ดีขึ้นหรือยัง?หืม~”

(ส่งฝูงเป็ดบี้จำนวนมากไปที่บ้านคุณ🦆🔥)

ไหนว่าไม่เก่งเรื่องเทคโนโลยีไง แต่เอาเถอะมันคือเวทมนต์ที่คล้ายเทคโนโลยีมากกว่าสินะ ปกติเขาไม่ได้ถนัดเวทมนต์เท่าการสร้างของซะด้วย แอบประทับใจหวานใจของตัวเอง

พิงเจ้ามังกรกลับ ผมนุ่มจริงๆถูๆ

"นี่นายเหงาหรอ?..คิกๆ.."

ก็พอเดาออกถึงนายไม่พูดดูจากท่าทางวันนี้เหมือนเด็กน้อยขี้เหงาเลย

"มานี่มา"

อุ้มนายมานั่งตักกอดคางวางพิงไหล่นาย

"งั้นก็กอดกันนานๆก่อนจากกับฉันดีไหม.."

(แง้😭😭😭 กอดขาคุณฟูมฟาย รักใภ้คนนี้มากๆเลยครับบบบ มีบ้านขายบ้านมีรถขายรถ😭🤟🤧💋❣)

(ว้ากๆๆๆๆ เรสส้ะรยรพด่ อ่ยยย ไม่มีบ้านอยู่แล้ว รางสัลแบบใดระเบิดบ้านหายทั้งหลัง😭😭😭😭🤟🤟❣❣❣💋💋💋🔥🔥)

(ว้ากกก ฟ้าใสไม่แจ้งเตือนเลย!!😭😭)

นั่งคิด หรืองานมันเยอะมันยากไปหรอ? ไม่ได้รู้เลยว่าจริงๆอาจเป็นเพราะตัวเองด้วย ไม่อยากให้นายเครียดเลยนะแต่ก็ไม่รู้จะช่วยยังไงดี นั่งครุ่นคริสอยู่นานจนนายเอ่ยถาม

"???"

"ช่องทางอื่นหรอ???"

นั่งเกาหัว นอกจากมือถือมีอย่างอื่นด้วยหรอ อืม....

(บี้:ไม่สิ ใช้ต่อได้นะ...//ทำหน้าเจ้าเล่ห์-)

(ว้ากกกกกก หด้าวยดพียนะพะรสาเกเ เป็นบัา😭🤧❣🌹💋🔥)

“อ่า..พรุ่งนี้หรอ เร็วจังแหะ..”

เกาๆแก้มตัวเองกลบความเสียดายในใจ ไม่คิดว่าจะเร็วขนาดนี้เลยแหะ งั้นฉันก็คงอยู่ที่นี้อีกไม่นานหรอก

นั่งมองคนที่พิงซบไหล่ตัวเองนิ่งๆ วันนี้นายดูเหมือนจะนิ่งดูซึมกว่าทุกวันเลยแหะ..เป็นอะไรหรือเปล่านะ? รู้สึกสงสัยขึ้นมา เอนหน้าพิงซบนายกลับถาม

“มีเรื่องอะไรหรือเปล่า?วันนี้นายดูซึมๆนะ?”

“มีอะไรไม่สบายใจ?”

“อืม..นั้นสินะ ไม่รู้สิ ..หรือจะรอจนกว่านายจะกลับดีไหมนะ จะได้อยู่ด้วยกันนานๆคิกๆๆๆ“

แซวที่แอบคิดจริงทำจริง

หน้าผากรับสัมผัสจากนาย หมอนี่เองก็ทำตัวได้โรแมนติกแบบนี้เหมือนกันสินะ ก็รู้สึกประหลาดใจหน่อยๆที่นายยอมทำแบบนี้ แสดงออกอย่างชัดเจนเลยทั้งที่ปกติมักจะทำเป็นหยิ่งซึนใส่ตลอด..เค้นเสียงหัวเราะออกมาเบาๆ

“คิกๆ..ได้สิ งั้นฉันก็จะรอนาย”

“อย่าทำให้การรอของฉันต้องผิดหวังแล้วกัน ฉันคาดหวังนะเนี่ย คิกๆ..”

หลังจากผละออกมาก็รู้สึกหัวใจพองโตเล็กน้อย เมื่อกี้มันดีมากจริงๆไม่เคยรู้สึกแบบนี้ ยิ้มไม่หุบ

"..."

ฟังนายเงียบๆไม่รู้ทำไมรู้สึกตะหงิดๆในคำพูดของนายอยู่หน่อยๆ..

"งั้นถ้านายกลับมา...จะไม่คุยกับฉันแล้วหรอ?.."

เสียงหงอยใบหน้าดูซึมๆเหมือนเป็ดอ้อนเศร้า🥺 ขยับเข้าไปใกล้

"นายอยากให้ฉันไปคุยกับคนอื่นหรอ.."

"นายควรพยายามห้ามฉันสิ..แค่บอกมา ฉันจะไม่ไปยุ่งกับคนอื่นเลย.."

จับมือนายขึ้นมาอิงแก้มตัวเอง มองนาย...

นี่ฉันเหมือนเป็ดขนาดนั้นเลยหรอ?พักหลังมานี้หมอนี้ชอบบอกว่าฉันเป็นเป็ดอยู่เรื่อยเลยจนเริ่มคิดแล้ว หรือฉันเหมือนจริง..

อึก-ทำไมจู่ๆจริงจังเบอร์นั้นเหมือนเห็นออร่ามาคุแผ่ออกมาจากด้านหลังใบหน้านิ่งๆนั้นเลย ก็ตกใจกับคำพูดแบบนั้นของนายนิดหน่อยแต่ก็แค่ชั่วคราว ก่อนจะลอบยิ้มขำออกมาเบาๆ

"คิกๆ...หรือก็คือถ้าแปลง่ายๆก็.."

"อย่าไปรักคนอื่นนอกจากนาย อยากจะสื่อแบบนั้นใช่ไหม?เริ่มหวงฉันขึ้นมาแล้ว?"