01 FEB

ผลสอบได้ส่งไปยังที่บ้านของ @twdkhelgar.bsky.social

" ก็เพราะติดต่อนายไม่ได้น่ะสิ "

" คุณอาเขาถึงได้ใช้ฉันมาตามหาแทน "

เคลการ์บ่นพลางเท้าเอว

ถึงอย่างนั้นก็โล่งใจขึ้นเยอะที่เห็นว่าอีกฝ่ายยังดูสบายดี ไม่ได้เป็นอะไรตามที่เขากังวลไปก่อน

" กำลังสนุกอยู่หรอ? "

ถามออกไปตามตรง
เก็บความสงสัยเกี่ยวกับอาการเจ็บเอาไว้ก่อน

ก็ในเมื่อเห็น ๆ กันอยู่ว่าพิกซิสคงเอาแต่มุ่งกวัดแกว่งดาบอย่างต่อเนื่องจนลืมสนใจทุกเรื่องรอบตัวเป็นแน่

วางกล่องขนาดถือได้ด้วยมือเดียวลงบนโต๊ะ ก่อนเลื่อนส่งไปให้พิกซิส

พร้อมกับคำถามสุดกำกวม

" แต่ก่อนจะเปิด.. นายบอกหน่อยสิว่าให้ทำได้รึเปล่า "

" ตอบว่าได้หรือไม่ก็พอ "

คำพูดสบาย ๆ ราวกับว่ากำลังตามใจอีกฝ่าย
แต่กลับแสดงออกทางสายตา คาดหวังให้ตอบว่า 'ได้' แบบสุด ๆ

" ขอบใจนะ "

ได้รับอนุญาตก็จัดการเอาอาหารจากอีกฝ่ายมาทานต่อทันที

" วันนี้วันเกิดนายนี่ เป็นไงบ้าง? "

ถามตามตรง ไม่ได้คิดจะทำเรื่องเซอร์ไพรส์อย่างที่ตัวเองชอบ
รู้สึกว่าการทำอะไรเอิกเกริกแบบนั้นมันคงน่ารำคาญไปหน่อยสำหรับพิกซิส

มั้งนะ?

ถึงแม้รู้ตัว ว่าแค่เขาอยู่ใกล้ ๆ อีกฝ่าย ก็คงจะสร้างความสำคาญได้อยู่แล้วก็ตาม()

" อะนี่ ของขวัญของปีนี้ "

(+)

เอ่ยขอบคุณหลังได้รับอนุญาต

" วางไว้ที่เดิมก็แล้วกันดีนดีน จะออกจากห้องแล้วค่อยเอาไปด้วย "

ของฟรีนี่แหละดีที่สุดแล้ว

" เมื่อไหร่จะหาเจออะ... "

แอบบ่นนิดหน่อย แต่ก็ทำตามคำสั่งของพิกซิสอย่างว่าง่ายด้วยการเดินไปตรงหน้าตู้เสื้อผ้า

แต่ว่า... มืดขนาดนี้แล้วจะหายังไง?

" ดีนดีนเข้าไปค้นซิ "

แน่นอนว่าเขาก็สั่งรุ่นน้องอีกที

และใช่ ตอนนี้เคลการ์ลืมกระทั่งว่าต้องติดต่อกลับไปรายงานให้คุณอาของพิกซิสด้วย...

(ยาวชะม้าด)

เขาเคยจินตนาการเล่น ๆ ไว้อยู่บ้าง ถึงอย่างนั้นก็ไม่เคยเห็นเป็นภาพจริงดังเช่นตอนนี้

" ยืนได้ไงอะพิกซิส!? "

เข้าประชิดตัวทันที ได้ยินเสียงเตือนดังจากอุปการณ์สวมคอของอีกฝ่ายอย่างชัดเจน

" เท้าเป็นไงบ้าง แล้ว..แล้วอาการเจ็บล่ะ? "

ว่าพลางก้มมองเท้าของคนตรงหน้าไปด้วย ไม่ถึงขึ้นตื่นตูม แค่ลนกว่าปกติเพราะไม่รู้ว่าควรทำยังไงกับสถานการณ์ตอนนี้

(+)

มีบางอย่างผิดปกติไปมากในภาพตรงหน้า แต่เพราะโล่งใจที่หาอีกฝ่ายเจอเลยยังไม่ทันได้นึกสงสัยในตอนนี้

" พิกซิ--"

เสียงเรียกขาดหาย ในยามที่เข้าไปใกล้อีกคนจนเห็นทุกสิ่งได้อย่างชัดแจ้ง

พร้อม ๆ กับเค้าของความง่วงปลิวหายไปในพริบตา

...นึกว่าเพียงแค่ตาฝาด แต่ไม่ใช่

พิกซิสยืนอยู่จริง ๆ .. กำลังใช้เท้าอันเปลือยเปล่าสัมผัสลงกับพื้นหญ้าโดยตรง
ซ้ำยังไม่มีที่ท่าว่ากำลังเจ็บปวดอยู่เลย

(+)

และติดต่อเจ้าตัวไม่ได้ จึงจบที่การไหว้วานให้เคลการ์ไปดูแทน

แม้จะยังไม่ตื่นดี แต่ก็ตกปากรับคำพร้อมกับออกวิ่งทันทีที่วางสาย
แผนที่แสดงตำแหน่ง GPS ถูกเปิดขึ้น บอกตำแหน่งที่เป้าหมายอยู่

' สนามกีฬา? '

ไม่อยู่หอในเวลาแบบนี้ แถมยังติดต่อไม่ได้อีกเนี่ยนะ
...
..
.
เคลการ์ก้าวผ่านกระจกแล้วตรงต่อไปยังที่หมายทันที
จนในที่สุดก็เห็นเรือนผมยาวสีฟ้าของคนที่ตามหาอยู่ไม่ไกลนัก

(+)

หลังเที่ยงคืนคือช่วงเวลาพักผ่อนของคนส่วนใหญ่ รวมถึงเคลการ์ด้วย

จนกระทั่งมีเสียงเรียกเข้าโทรศัพท์ดังขึ้นมา

" ใคร.... "

อยากบ่นแต่ง่วงเกินจะทำอย่างนั้น เลยรับสายทั้งที่ไม่ได้ดูชื่อ พร้อมกับเดินออกไปคุยโทรศัพท์ข้างนอก

ได้ความว่าคนที่โทรมาคือคุณอาของพิกซิส เนื่องด้วยอุปกรณ์ส่งสัญญาณเตือนถึงอัตราการเต้นของชีพจรเร็วอย่างผิดปกติ ทั้งยังนานจนน่าสงสัย...

(+)