"อ อะไรนะ?"

กรรมใดใครก่อกรรมนั้นย่อมสนองคืน คำพูดนี้คงไม่เกินจริงในสถานการณ์นี้ ไม่น่าโยนบทตั้งแต่แรกเลย

"อ่า นี่หยิบของไปแบบเมื่อกี้เขาเรียกขโมยนะ"

"เท่ากับเธอก็เป็นคนไม่ดีนั่นแหละ"

แย่ละ ลืมบทต่อจากนี้แล้ว..

"ฮีโร่ขาวจัดการต่อได้เลย"

@twdrene.bsky.social

หลังจากที่ตัวร้ายโผล่ออกมาเขาก็เตรียมจะออกไปจับแต่พอได้ยินคำของฮีโร่ฟ้าแล้วก็

"ตามไปเลยก็ อืม.."

"ดีมั้ง??"

สุดท้ายก็กลับมานั่งต่อและหันไปหาฮีโร่ขาว

"ฮีโร่ขาวไปเลย"

"ผมเลือกเธอ จัดการเจ้าคนร้ายนั่นซะ"

โยนบทเลยแล้วกันก็คนมันยังไม่อยากวิ่งนี่นา

@twdrene.bsky.social

มองตามที่ฮีโร่ฟ้าชี้ไปขอบเวทีคนละข้างกับที่นั่งอยู่ตอนนี้เลยนี่น่า เหนื่อยจะเดินแล้วนะ

"เหมือนจะเป็นกุญแจอะไรสักอย่างน่ะ"

มองนะแต่ไม่หยิบขึ้นมาหรอก เดี๋ยวโดนหาว่าขโมยจะทำยังไง

"เดี๋ยวเจ้าของก็คงกลับมาเก็บนั่นแหละ"

"อืม.. แต่บางทีอาจจะเป็นของคนที่เราตามหาก็ได้นะ"

@twdrene.bsky.social

"มีปีกงั้นเหรอ?"

ระหว่างนั้นก็แสร้งเดินหาของเพิ่มเติมไปด้วย ก่อนจะไปอุ้มตุ๊กตาน้องหมาออกมาก็แบบหาหมาจริงๆมามันยากจะตาย

โอ้ แต่ไม่ต้องห่วงเขาร่ายเวทย์ใส่ให้เจ้าตุ๊กตาตัวนี้ขยับได้เรียบร้อยแล้วล่ะ

"ผมเจอน้องหมาด้วยล่ะ"

"ลองให้มันช่วยดูสิ"

@twdrene.bsky.social

(หึ อ้อนวอนผมสิ บางทีผมอาจจะช่วยก็ได้.สะบัดบ๊อบเชิ่ด)

(ใช่ ! เพราะงั้นอย่ามาจับอย่ามาทัช🙂‍↔️ .สะบัดแขน)

(.มอง สู้ๆนะครับ ผมไม่ช่วย😉✨)

(ทำไมด้านบนเขาเตะเก้าอี้กัน.นั่งกินป๊อปคอร์นชม)

(อุ้ยๆมีโปรยดอกไม้ด้วยขอกลิตเตอร์ด้วยอีกอันจิ🥺🥺✨✨)

"เช่นนั้นสินะ น่าสนใจดี"

ในเมื่ออีกคนเสนอดูเขาก็น่าจะลองทำตาม

"เด็กคนนั้นบางทีอาจจะเป็นนายก็ได้ ว่าไปนั่น"

กล่าวออกมาเชิงขำขันก่อนจะมีอะไรไปสะกิดต่อมความสงสัยอะไรสักอย่างขึ้นมา

'ทางผ่านสถานสงเคราะห์? งั้นก็อาจจะเป็นเด็กจากที่นั่น แต่หาไม่เจอ ถูกรับเลี้ยงไปงั้นเหรอ ??'

คำถามมากมายโผล่ขึ้นมาในหัว แต่สุดท้ายก็ไม่ได้พูดออกไปน่ะนะ

"คงจะไปหลบอยู่ที่ไหนสักที่ล่ะมั้ง"

"เราคงต้องรอเวลาจนกว่าคนจะเลิกมุงนั่นแหละถึงจะเข้าไปหาเบาะแสเพิ่มเติมได้"

ว่าจบก็เดินไปนั่งรออยู่ตรงขอบเวทีพร้อมกับเก้าอี้ที่โผล่มาจากไหนไม่รู้อีกแล้ว

@twdrene.bsky.social

"โอ้ เป็นเด็กผู้หญิงด้วยสิน้าา"

ว่าพลางเผยรอยยิ้มร้ายออกมาด้วย

"อัลมอนด์คนนั้นน่ะเหรอ"

"ไม่น่ะ ไม่ได้เจอเลยตั้งแต่ตอนนั้น"

ถึงเขาจะไม่ได้สนใจอะไรขนาดนั้นก็เถอะแต่ถ้าเจอก็ดีไปหรืิอถ้าไม่เจอก็ไม่ได้อะไรขนาดนั้นด้วย

"คงต้องตามหาจากเบาะแสที่มีมีแหละ"

ว่าแล้วก็ไปหยิบพร๊อบถุงเครื่องสำอางค์จากโต๊ะที่วางไว้ข้างๆมาถือ

"ผมได้มาจากคนรู้จักที่ซื้อมา"

ซึ่งหมายถึงว่าซื้อมาใช้แล้วหน้าพังอ่ะนะ เลยขโมย- หมายถึงยืมมาน่ะ

"เห็นว่าเขาซื้อมาจากแถวๆนี้ เราลองไปกันไหม?"

@twdrene.bsky.social

"เป็นอย่างนั้นสินะ ไม่น่าเชื่อเลยว่าอาร์มันจะเคยมีเรื่องกับใครด้วย"

"ช่างน่าสนใจจริงๆ ฟุฟุ"

หัวเราจะคิกคักกับคำที่ตนเอ่ยแซวคนด้านข้าง

"แล้วนายจำเด็กคนนั้นได้ไหมล่ะว่าคือใคร บางทีผมอาจจะรู้จักก็ได้นะ"

ใช่แล้วล่ะถามไว้เผื่อช่วงที่กลับที่อาณาจักรแห่งแร่กันจะได้พาไปเจอยังไงล่ะ ต้องเป็นอะไรที่น่าลำลึกความหลังของอาร์มันแน่เลย ก็อะไรประมาณนั้น

พอเห็นอาร์มันเดินออกไปแล้วเตรียมจะเดินตามต่อไปทันทีเว้นเสียแต่ว่า

"เดี๋ยวสิ อะไรนะ??"

พอได้ยินอีกคนพูดแบบนั้นก็งงเป็นไก่ตาแตกทันที

จำไม่เห็นได้เลยว่าคุยกันไว้แบบนี้น่ะ

"ช่างมันก่อนแล้วกัน ผมฮีโร่ช ชมพู.."

ทำไมต้องเป็นสีชมพูด้วยนะ..เป็นสีที่รู้สึกไม่เข้ากับตัวเองเลย

@twderos.bsky.social

"อะไรล่ะนั่น อัลมอนด์ชื่อไม่ดีตรงไหนกัน"

แต่ตัวเองพูดไปก็ขำไปเล็กน้อย เห็นด้วยกับอีกคนอย่างยิ่งเลยล่ะ

"ระหว่างทางที่ผมกลับจากสตูดิโอ"

"น่าจะเป็นตรงถนนเพเรกอน"

ถ้าจำไม่ผิดน่าจะชื่อถนนนี้แหละนะ