『日向翔』• hyuuga shou | 3-E
★ co / roleplay / all ok ★
pfp : acid seine
< doc : http://bit.ly/4lplAMq >
"ห่างกันปีเดียวเอง โจคุงโตไปไหนเนี่ย"
เอ่ยแซวออกมา ก่อนจะขยับไปลูบหัวอีกฝ่ายเบาๆ คล้ายบอกขอบคุณ
"ไว้ผมซักเสื้อนายหอมๆ มาคืนนะ"
เขาผละออกมาเพื่อโบกมือลา
"ไว้เจอกันครับ"
(จะตัดฉึบๆ ตรงนี้ก็ได้นะคะ 🫳 ขอบคุณที่มาโรลกับเค้าน้า นายโจน่ารักสุบสุบ )
"ห่างกันปีเดียวเอง โจคุงโตไปไหนเนี่ย"
เอ่ยแซวออกมา ก่อนจะขยับไปลูบหัวอีกฝ่ายเบาๆ คล้ายบอกขอบคุณ
"ไว้ผมซักเสื้อนายหอมๆ มาคืนนะ"
เขาผละออกมาเพื่อโบกมือลา
"ไว้เจอกันครับ"
(จะตัดฉึบๆ ตรงนี้ก็ได้นะคะ 🫳 ขอบคุณที่มาโรลกับเค้าน้า นายโจน่ารักสุบสุบ )
"ขอบคุณนะครับ"
เขาหัวเราะกลบเกลื่อนแต่ก็มีรอยยิ้มประดับใบหน้า ค่อยๆ สวมเสื้อที่ได้รับมา และนำถุงอุ่นมือใส่ไว้ในกระเป๋าเสื้อทั้งสองข้างพร้อมผ้าเช็ดหน้า
"อุ่นจัง"
+
"ขอบคุณนะครับ"
เขาหัวเราะกลบเกลื่อนแต่ก็มีรอยยิ้มประดับใบหน้า ค่อยๆ สวมเสื้อที่ได้รับมา และนำถุงอุ่นมือใส่ไว้ในกระเป๋าเสื้อทั้งสองข้างพร้อมผ้าเช็ดหน้า
"อุ่นจัง"
+
แผ่นหลังพิงต้นไม้ อยากจะนั่งพักขาแต่เสียดายที่ไม่มีอะไรมาปู เลยเตะหญ้าฮัมเพลงอยู่ในโลกของตัวเองระหว่างรออีกคนกลับมาหา
แผ่นหลังพิงต้นไม้ อยากจะนั่งพักขาแต่เสียดายที่ไม่มีอะไรมาปู เลยเตะหญ้าฮัมเพลงอยู่ในโลกของตัวเองระหว่างรออีกคนกลับมาหา
"ได้ครับ"
เขาพยักหน้าแล้วยิ้มให้บางๆ หันสำรวจรอบข้างก่อนจะเจอต้นไม้ข้างทางต้นไม้ใหญ่ปลอดคน
"ผมจะรออยู่ใต้ต้นไม้ต้นนั้นนะ" +
"ได้ครับ"
เขาพยักหน้าแล้วยิ้มให้บางๆ หันสำรวจรอบข้างก่อนจะเจอต้นไม้ข้างทางต้นไม้ใหญ่ปลอดคน
"ผมจะรออยู่ใต้ต้นไม้ต้นนั้นนะ" +
"ฟังแล้วอยากไปวิ่งในทุ่งหญ้าเลย"
คำพูดนั้นเจือเสียงหัวเราะ ก่อนที่โชจะปล่อยมืออีกคนเป็รอิสระ
"งั้นผมมาส่งแค่ตรงนี้นะ กลับบ้านดีๆ ล่ะ"
"ฟังแล้วอยากไปวิ่งในทุ่งหญ้าเลย"
คำพูดนั้นเจือเสียงหัวเราะ ก่อนที่โชจะปล่อยมืออีกคนเป็รอิสระ
"งั้นผมมาส่งแค่ตรงนี้นะ กลับบ้านดีๆ ล่ะ"
เขาเอ่ยแล้วเงยใบหน้ารับลม แม้จะแอบหนาวเล็กน้อย แต่โชชอบสัมผัสที่ลมพัดผ่านเส้นผมนัก
เพราะเริ่มเข้าใกล้จุดจัดงาน ทำให้เริ่มมีผู้คนเดินสวนไปมา ทั้งคนที่เดินกลับบ้าน ทั้งคนที่เดินเที่ยวต่อ ทำให้โชถอยมาเดินหลังอีกคนหน่อยๆ แทน
"ช่วงนี้ผมติดเพลงแนว folk โจคุงเคยฟังไหม ?" +
เขาเอ่ยแล้วเงยใบหน้ารับลม แม้จะแอบหนาวเล็กน้อย แต่โชชอบสัมผัสที่ลมพัดผ่านเส้นผมนัก
เพราะเริ่มเข้าใกล้จุดจัดงาน ทำให้เริ่มมีผู้คนเดินสวนไปมา ทั้งคนที่เดินกลับบ้าน ทั้งคนที่เดินเที่ยวต่อ ทำให้โชถอยมาเดินหลังอีกคนหน่อยๆ แทน
"ช่วงนี้ผมติดเพลงแนว folk โจคุงเคยฟังไหม ?" +
"ว่าไปแล้ว เล่นดนตรีด้วยกันรอบหน้านายจะร้องเพลงไปด้วยไหม ?"
เอ่ยถามอย่างอยากรู้อยากเห็น ระหว่างเดินไปโรงเรียนก็แกว่งมือที่กุมไว้ไปด้วย
"เสียงนายน่าจะเหมาะกับเพลงนะ ผมอยากลองฟัง"
"ว่าไปแล้ว เล่นดนตรีด้วยกันรอบหน้านายจะร้องเพลงไปด้วยไหม ?"
เอ่ยถามอย่างอยากรู้อยากเห็น ระหว่างเดินไปโรงเรียนก็แกว่งมือที่กุมไว้ไปด้วย
"เสียงนายน่าจะเหมาะกับเพลงนะ ผมอยากลองฟัง"
เขาถามออกมาอย่างฉงน ไร้การแกล้งเหมือนครั้งก่อนๆ เพราะเดินผ่านทรายแห้งๆ มาสักพัก เท้าจึงแห้งตามไปด้วย เขาก้มลงหน่อยๆ วางเท้าแตะลงพื้นเพื่อสวม
"งั้นเดี๋ยวผมไปส่งนายแล้วกัน"
ว่าทั้งรอยยิ้ม แล้วเปลี่ยนเป็นฝ่ายจูงมือเดินนำไปทางบันไดขึ้นถนนหลัก
"ปกติผมมีเสื้อคลุมนะ แต่วันนี้มันไม่เข้ากับชุดน่ะ" +
เขาถามออกมาอย่างฉงน ไร้การแกล้งเหมือนครั้งก่อนๆ เพราะเดินผ่านทรายแห้งๆ มาสักพัก เท้าจึงแห้งตามไปด้วย เขาก้มลงหน่อยๆ วางเท้าแตะลงพื้นเพื่อสวม
"งั้นเดี๋ยวผมไปส่งนายแล้วกัน"
ว่าทั้งรอยยิ้ม แล้วเปลี่ยนเป็นฝ่ายจูงมือเดินนำไปทางบันไดขึ้นถนนหลัก
"ปกติผมมีเสื้อคลุมนะ แต่วันนี้มันไม่เข้ากับชุดน่ะ" +
เอ่ยถามขึ้นมา เพราะไม่มีมือไหนว่างจึงหยิบมือถือมาดูเวลาเองไม่ได้
"ให้ผมไปส่งนายเหมือนเดิมไหม ?"
เอ่ยถามขึ้นมา เพราะไม่มีมือไหนว่างจึงหยิบมือถือมาดูเวลาเองไม่ได้
"ให้ผมไปส่งนายเหมือนเดิมไหม ?"
โชยอมเดินตามขึ้นหาด แม้จู่ๆ จะชะลอลงเพราะไม่ชอบสัมผัสทรายติดเท้าเท่าไหร่นักแต่ก็จำใจทนเอา
เอามองมือที่ยังจับไม่ปล่อยแล้วยิ้มขึ้นมา เดินไวขึ้นเล็กน้อยแม้จะขัดกับนิสัยให้ได้ไปเดินเคียงอีกคน
"งั้นอย่าปล่อยนะ พอดีผมหน๊าวหนาว"
เอ่ยอย่างเกินจริง ไม่ได้คิดจะปิดบังว่าตั้งใจแกล้ง กระชับมือที่กุมไว้เข้าด้วยกัน +
โชยอมเดินตามขึ้นหาด แม้จู่ๆ จะชะลอลงเพราะไม่ชอบสัมผัสทรายติดเท้าเท่าไหร่นักแต่ก็จำใจทนเอา
เอามองมือที่ยังจับไม่ปล่อยแล้วยิ้มขึ้นมา เดินไวขึ้นเล็กน้อยแม้จะขัดกับนิสัยให้ได้ไปเดินเคียงอีกคน
"งั้นอย่าปล่อยนะ พอดีผมหน๊าวหนาว"
เอ่ยอย่างเกินจริง ไม่ได้คิดจะปิดบังว่าตั้งใจแกล้ง กระชับมือที่กุมไว้เข้าด้วยกัน +
"แรกๆ ยังขี้อายอยู่เลย"
ยังคงพูดแกล้งอีกคนต่อไปและยิ้มอย่างอารมณ์ดี
"ห่วงแต่ผม นายไม่กลัวไม่สบายเหมือนกันรึไง ?"
"แรกๆ ยังขี้อายอยู่เลย"
ยังคงพูดแกล้งอีกคนต่อไปและยิ้มอย่างอารมณ์ดี
"ห่วงแต่ผม นายไม่กลัวไม่สบายเหมือนกันรึไง ?"
อดไม่ได้ที่เอียงคอเล็กน้อย ไม่รู้ว่างุนงงหรือสงสัย แต่ก็ไม่ได้ชักมือกลับ ปล่อยให้อีกคนนวดมือตัวเอง
"นี่ โจคุง"
เขาทัก ก่อนจะขยับมือ ค่อยๆ กอมกุมมือทั้งสองข้างของอีกคนไว้ นิ้วประสานกัน
"ไม่เขินผมแล้วเหรอ ?" +
อดไม่ได้ที่เอียงคอเล็กน้อย ไม่รู้ว่างุนงงหรือสงสัย แต่ก็ไม่ได้ชักมือกลับ ปล่อยให้อีกคนนวดมือตัวเอง
"นี่ โจคุง"
เขาทัก ก่อนจะขยับมือ ค่อยๆ กอมกุมมือทั้งสองข้างของอีกคนไว้ นิ้วประสานกัน
"ไม่เขินผมแล้วเหรอ ?" +
ครานี้เขาพูดเสียงดังฟังชัดด้วยทาที่ขี้เล่น ใบหน้าหันไปฉีกยิ้มให้
"เนี่ย ผมตัวเย็นจะตาย"
ว่าแล้วก็ยื่นมือไปจับแขนรุ่นน้องอีกครั้ง แม้จริงๆ แล้วโชจะเป็นพวกมือเท้าเย็นเป็นปกติก็เถอะ
"เห็นไหม ?"
ครานี้เขาพูดเสียงดังฟังชัดด้วยทาที่ขี้เล่น ใบหน้าหันไปฉีกยิ้มให้
"เนี่ย ผมตัวเย็นจะตาย"
ว่าแล้วก็ยื่นมือไปจับแขนรุ่นน้องอีกครั้ง แม้จริงๆ แล้วโชจะเป็นพวกมือเท้าเย็นเป็นปกติก็เถอะ
"เห็นไหม ?"
เฉกเช่นเดิม เขาตั้งใจฟังอีกคนพูดทุกคำพร้อมพยักหน้าไปกับพระโยคที่ตนคิดเห็นด้วย
"เมื่อครู่เห็นอะไรบนฟ้าน่ะ"
แม้จะเป็นประโยคตอบอีกคน อต่โชกลับพูดเบาจนถูกกลบโดยเสียงลม สงสัยจะชินชาเสียแล้วกระมั้งเลยไม่ได้กลัวอะไรพวกนี้เลย +
เฉกเช่นเดิม เขาตั้งใจฟังอีกคนพูดทุกคำพร้อมพยักหน้าไปกับพระโยคที่ตนคิดเห็นด้วย
"เมื่อครู่เห็นอะไรบนฟ้าน่ะ"
แม้จะเป็นประโยคตอบอีกคน อต่โชกลับพูดเบาจนถูกกลบโดยเสียงลม สงสัยจะชินชาเสียแล้วกระมั้งเลยไม่ได้กลัวอะไรพวกนี้เลย +
เพราะเป็นคนขี้หนาว แถมเสื้อผ้าที่ใส่ก็ไม่ได้หนา แม้จะพยายามสะกดจิตตัวเองว่าร้อยยังไงก็แอบสั่นนิดๆ อยู่ดี
เขาหยุดเดิน รอบด้านมืดกว่าเก่า ใบหน้าเงยมองฟ้าและเงียบไปพักนึง
"โจคุงเชื่ออะไรเหนือธรรมชาติไหม ?"
เพราะเป็นคนขี้หนาว แถมเสื้อผ้าที่ใส่ก็ไม่ได้หนา แม้จะพยายามสะกดจิตตัวเองว่าร้อยยังไงก็แอบสั่นนิดๆ อยู่ดี
เขาหยุดเดิน รอบด้านมืดกว่าเก่า ใบหน้าเงยมองฟ้าและเงียบไปพักนึง
"โจคุงเชื่ออะไรเหนือธรรมชาติไหม ?"
เอ่ยถามพร้อมยกยิ้มล้อหน่อยๆ ใบหน้าก้มมองรอยเท้าที่เขาก่อหลังเดินย่ำทราย
"เอาสิ ผมจะไล่หาที่เที่ยวดีๆ แล้วพานายไป"
ครานี้รอยยิ้มดูกว้างกว่าเก่า หมุนตัวไปด้านหลังและเตะน้ำเล่นโดยระวังไม่ให้อีกคนเปียก หัวเราะคิกคักให้ฟังประปราย
"อือ หนาว เลยจะทำให้นายหนาวด้วย" +
เอ่ยถามพร้อมยกยิ้มล้อหน่อยๆ ใบหน้าก้มมองรอยเท้าที่เขาก่อหลังเดินย่ำทราย
"เอาสิ ผมจะไล่หาที่เที่ยวดีๆ แล้วพานายไป"
ครานี้รอยยิ้มดูกว้างกว่าเก่า หมุนตัวไปด้านหลังและเตะน้ำเล่นโดยระวังไม่ให้อีกคนเปียก หัวเราะคิกคักให้ฟังประปราย
"อือ หนาว เลยจะทำให้นายหนาวด้วย" +
เอ่ยด้วยน้ำเสียงร่าเริง และฮัมเพลงออกมาเบาๆ
"แต่ผมอาจจะล่วงหน้าไปก่อนปีนึง"
ถ้าได้ออกไปน่ะนะ เขาต่อประโยคในใจ อาจจะเพราะมืดแล้วลมจึงเย็นขึ้น อดไม่ได้ที่จะห่อไหล่เล็กน้อย
"ระวังโดนหอยบาดนะ"
เอ่ยด้วยน้ำเสียงร่าเริง และฮัมเพลงออกมาเบาๆ
"แต่ผมอาจจะล่วงหน้าไปก่อนปีนึง"
ถ้าได้ออกไปน่ะนะ เขาต่อประโยคในใจ อาจจะเพราะมืดแล้วลมจึงเย็นขึ้น อดไม่ได้ที่จะห่อไหล่เล็กน้อย
"ระวังโดนหอยบาดนะ"
"ก็เป็นพื้นดินกว้างๆ มีแต่ที่ๆ ให้เดินซน"
เขาว่าติดตลก เดินย่ำทรายไปทางแนวหาดก่อนจะหลุดขำกับประโยคทิ้งท้ายของอีกคน
"ผมเคยโดนเปลือกหอยบาดนะ แถวนี้เลยด้วย"
แต่ก็ไม่เข็ด ยังคงเดินทอดน่องเท้าเปล่าต่อไป +
"ก็เป็นพื้นดินกว้างๆ มีแต่ที่ๆ ให้เดินซน"
เขาว่าติดตลก เดินย่ำทรายไปทางแนวหาดก่อนจะหลุดขำกับประโยคทิ้งท้ายของอีกคน
"ผมเคยโดนเปลือกหอยบาดนะ แถวนี้เลยด้วย"
แต่ก็ไม่เข็ด ยังคงเดินทอดน่องเท้าเปล่าต่อไป +
"ตานายตอบแล้วนะ"
เขาเอ่ยทั้งรอยยิ้ม ระหว่างนั้นก็ปล่อยให้ลมทะเลพัดผ่านกาย
"ชอบภูเขาหรือทะเลมากกว่ากันเหรอ ?"
"ตานายตอบแล้วนะ"
เขาเอ่ยทั้งรอยยิ้ม ระหว่างนั้นก็ปล่อยให้ลมทะเลพัดผ่านกาย
"ชอบภูเขาหรือทะเลมากกว่ากันเหรอ ?"
"ถ้าเป็นผม จะตอบว่าภูเขานะ"
เขาว่าแล้วเดินไปลึกขึ้นกว่าเดิมเล็กน้อย ใช้เท้าแตะน้ำเล่นหน่อยๆ
"เพราะผมชอบสีเขียว ชอบอยู่ในที่ๆ มีต้นไม้เยอะๆ มากกว่า"
ที่ย้อมสีผมก็เพราะเรื่องรี้เช่นกัน พอนึกแบบนั้นก็พึ่งนึกได้ว่าคงต้องเติมโคนใหม่เพราะผมเริ่มยาวจนปรกดวงตา +
"ถ้าเป็นผม จะตอบว่าภูเขานะ"
เขาว่าแล้วเดินไปลึกขึ้นกว่าเดิมเล็กน้อย ใช้เท้าแตะน้ำเล่นหน่อยๆ
"เพราะผมชอบสีเขียว ชอบอยู่ในที่ๆ มีต้นไม้เยอะๆ มากกว่า"
ที่ย้อมสีผมก็เพราะเรื่องรี้เช่นกัน พอนึกแบบนั้นก็พึ่งนึกได้ว่าคงต้องเติมโคนใหม่เพราะผมเริ่มยาวจนปรกดวงตา +
ไม่นานนักก็ถึงจุดหมาย เขาปล่อยแขนที่ควงมานานแสนนาน ลงบันไดถึงขั้นสุดท้าย ก่อนจะถอดรองเท้าแตะมาถือไว้และลงไปให้เท้าเหยียบทรายให้ที่สุด
"ไว้ผมยืมแขนอีกนะ"
เอ่ยอย่างหยอกล้อ ก่อนจะเริ่มเดินไปที่จุดที่คลื่นซัดถึง
"โจคุงชอบทะเลหรือภูเขามากกว่ากันเหรอ ?"
ไม่นานนักก็ถึงจุดหมาย เขาปล่อยแขนที่ควงมานานแสนนาน ลงบันไดถึงขั้นสุดท้าย ก่อนจะถอดรองเท้าแตะมาถือไว้และลงไปให้เท้าเหยียบทรายให้ที่สุด
"ไว้ผมยืมแขนอีกนะ"
เอ่ยอย่างหยอกล้อ ก่อนจะเริ่มเดินไปที่จุดที่คลื่นซัดถึง
"โจคุงชอบทะเลหรือภูเขามากกว่ากันเหรอ ?"