doc: https://bit.ly/4j9zvEq
“ถ้ากลัวจะจับมือฉันไว้ก็ได้นะ”
“เอ้า ยื่นมือมาให้ฉันสิ”
𓆸 ปี 3
𓄼 ชมรมดนตรีญี่ปุ่น
𓄼 182 / 70
doc: bit.ly/4j9zvEq
โค โรล เวิ่น ok!
#THK_commu
ซึ่งเจ้าตัวไม่ได้ให้ความสลักสำคัญอะไรกับมันสักนิด
ซึ่งเจ้าตัวไม่ได้ให้ความสลักสำคัญอะไรกับมันสักนิด
" นี่ คาสุมิ รีบกลับเถอะ อากาศเย็นขึ้นแล้วนะ เดี๋ยวก็เป็นหวัดหรอก "
" ผ้าพันคอก็ไม่ใส่ "
" ขออีกสักพักนะ "
" .... "
" สวยแฮะ "
" เชื่อเขาเลย "
สุดท้ายก็ต้องลำบากโทวะเดินมาพันผ้าให้อยู่ดี
" นี่ คาสุมิ รีบกลับเถอะ อากาศเย็นขึ้นแล้วนะ เดี๋ยวก็เป็นหวัดหรอก "
" ผ้าพันคอก็ไม่ใส่ "
" ขออีกสักพักนะ "
" .... "
" สวยแฮะ "
" เชื่อเขาเลย "
สุดท้ายก็ต้องลำบากโทวะเดินมาพันผ้าให้อยู่ดี
( 19.30 | แยกรูท)
ท่ามกลางผู้คนมากมายในงานเทศกาล เด็กสาวผมไม่เท่ากันได้แต่ยืนดูกระดาษที่ได้รับมาอย่างสับสน
รู้ตัวอีกทีก็ยืนมองกระดาษเปล่านี้มาครึ่งชั่วโมงแล้ว..
"เห้อ.."
ในขณะที่ก้อนพลังงานลบคนนี้ กำลังถอนใจจากการเขียนอะไรสักอย่างลงกระดาษก็ดูเหมือนจะไปชนกับ [คุณ] เข้า
((ขอย้อนหลังนิดนึงค่ะ ว แวะมาบวกได้นะคะ))
( 19.30 | แยกรูท)
ท่ามกลางผู้คนมากมายในงานเทศกาล เด็กสาวผมไม่เท่ากันได้แต่ยืนดูกระดาษที่ได้รับมาอย่างสับสน
รู้ตัวอีกทีก็ยืนมองกระดาษเปล่านี้มาครึ่งชั่วโมงแล้ว..
"เห้อ.."
ในขณะที่ก้อนพลังงานลบคนนี้ กำลังถอนใจจากการเขียนอะไรสักอย่างลงกระดาษก็ดูเหมือนจะไปชนกับ [คุณ] เข้า
((ขอย้อนหลังนิดนึงค่ะ ว แวะมาบวกได้นะคะ))
(ขอบคุณรับเชิญนักแสดงเพื่อนซี้สุดเจ๋งที่ทำมาท่าทางสุดคาวาจี้ด้วยสีหน้าเต็มใจ^^)
(ขอบคุณรับเชิญนักแสดงเพื่อนซี้สุดเจ๋งที่ทำมาท่าทางสุดคาวาจี้ด้วยสีหน้าเต็มใจ^^)
" อ๊ะ? เธอเองก็หลุดเข้ามาที่นี่เหมือนกันหรอ? "
ภูติดอกไม้ที่ดูคุ้นหน้าคุ้นตาเอ่ยทักทาย
ดูเหมือนว่าเมื่อกี้ [คุณ] จะเจอเข้ากับเครื่องเกมเก่าประหลาด ๆ ตกอยู่ตรงริมถนนทางเดินบนเกาะ พอคุณจับมันก็ได้เข้ามาติดในเกมเป็นเวลา 1 วัน ? ( เท่ากับ 1 ชม.ในโลกจริง ) จะทำไงดีล่ะ...?
สุ่มอาชีพในเกมตรงนี้ จิ้ม👉 bit.ly/thkrpg
(มาเปิดแท็กวาดเล่นค่ะ มาเล่นกันเยอะ ๆ น้า!)
" อ๊ะ? เธอเองก็หลุดเข้ามาที่นี่เหมือนกันหรอ? "
ภูติดอกไม้ที่ดูคุ้นหน้าคุ้นตาเอ่ยทักทาย
ดูเหมือนว่าเมื่อกี้ [คุณ] จะเจอเข้ากับเครื่องเกมเก่าประหลาด ๆ ตกอยู่ตรงริมถนนทางเดินบนเกาะ พอคุณจับมันก็ได้เข้ามาติดในเกมเป็นเวลา 1 วัน ? ( เท่ากับ 1 ชม.ในโลกจริง ) จะทำไงดีล่ะ...?
สุ่มอาชีพในเกมตรงนี้ จิ้ม👉 bit.ly/thkrpg
(มาเปิดแท็กวาดเล่นค่ะ มาเล่นกันเยอะ ๆ น้า!)
@thk-mayo.bsky.social
20:00
ยูโตะที่บังเอิญได้มาเจอกับมาโยะจังด้วยความบังเอิญ ด้วยสาเหตุอย่างการที่เขาถูกคู่เดททิ้งไว้…
“ ฮิฮิ~ ดีใจจังครับ ที่ผมได้มาเจอมาโยะจังที่นี่”
เขานั้นก็เอ่ยชวนอีกฝ่ายเดินงานทานาบะตาไปด้วยน้ำเสียงที่แสนอ่อนโยน
“ พี่มาเดินงานทานาบาตะนี่ กับพวกเพื่อนๆ หรอครับ?”
@thk-mayo.bsky.social
20:00
ยูโตะที่บังเอิญได้มาเจอกับมาโยะจังด้วยความบังเอิญ ด้วยสาเหตุอย่างการที่เขาถูกคู่เดททิ้งไว้…
“ ฮิฮิ~ ดีใจจังครับ ที่ผมได้มาเจอมาโยะจังที่นี่”
เขานั้นก็เอ่ยชวนอีกฝ่ายเดินงานทานาบะตาไปด้วยน้ำเสียงที่แสนอ่อนโยน
“ พี่มาเดินงานทานาบาตะนี่ กับพวกเพื่อนๆ หรอครับ?”
เด็กสาวกวาดสายตามองรอบๆซึมซับบรรยากาศของงานเทศกาล อ้อมแขนกระชับกอดตุ๊กตาตัวโปรดที่แต่งตัวใส่ชุดเทศกาลเช่นเดียวกับเธอพลางขบคิดเรื่องนั้นเรื่องนี้ไปด้วย
' ปีนี้เขียนอะไรดีนะ ? '
...
' ! อ้ะ ริงโกะอาเมะนี่นา '
เมื่อสายตาเห็นของโปรดก็ชวนพี่ชายของตนเดินไปยังเป้าหมายทันที🌸
(มาลงสกินทานาบาตะฮิจังค่ะ พึ่งพ้นงานมา ปั่นไม่ทันแล้ว 😭)
เด็กสาวกวาดสายตามองรอบๆซึมซับบรรยากาศของงานเทศกาล อ้อมแขนกระชับกอดตุ๊กตาตัวโปรดที่แต่งตัวใส่ชุดเทศกาลเช่นเดียวกับเธอพลางขบคิดเรื่องนั้นเรื่องนี้ไปด้วย
' ปีนี้เขียนอะไรดีนะ ? '
...
' ! อ้ะ ริงโกะอาเมะนี่นา '
เมื่อสายตาเห็นของโปรดก็ชวนพี่ชายของตนเดินไปยังเป้าหมายทันที🌸
(มาลงสกินทานาบาตะฮิจังค่ะ พึ่งพ้นงานมา ปั่นไม่ทันแล้ว 😭)
#THK_EVENT03 #THK_โรลเปิด
เสียงหัวเราะเจื้อยแจ้วของผู้คนดังปะปนกับเสียงตะเกียงกระดาษไหวเบา ๆ ในสายลม
ค่ำคืนของเทศกาลทานาบาตะปีนี้อากาศอบอุ่นพอดี แสงดาวพราวพร่าง และสายลมหอมกลิ่นกระดาษคำอธิษฐาน
#THK_EVENT03 #THK_โรลเปิด
เสียงหัวเราะเจื้อยแจ้วของผู้คนดังปะปนกับเสียงตะเกียงกระดาษไหวเบา ๆ ในสายลม
ค่ำคืนของเทศกาลทานาบาตะปีนี้อากาศอบอุ่นพอดี แสงดาวพราวพร่าง และสายลมหอมกลิ่นกระดาษคำอธิษฐาน
โคมกระดาษไหวในลมอ่อน แสงสีอาบทับท้องฟ้ายามค่ำ
เด็กสาวในกิโมโนบางเบาก้าวเข้าสู่งานเทศกาล ก่อนขาเล็ก ๆ จะพาเธอหลงเข้าไปในความคึกคักของฤดูร้อนโดยไม่รู้ตัว
หันกลับมาอีกทีก็ยืนงงอยู่ในฝูงชนเสียแล้ว
“แย่ล่ะ…”
โคมกระดาษไหวในลมอ่อน แสงสีอาบทับท้องฟ้ายามค่ำ
เด็กสาวในกิโมโนบางเบาก้าวเข้าสู่งานเทศกาล ก่อนขาเล็ก ๆ จะพาเธอหลงเข้าไปในความคึกคักของฤดูร้อนโดยไม่รู้ตัว
หันกลับมาอีกทีก็ยืนงงอยู่ในฝูงชนเสียแล้ว
“แย่ล่ะ…”
อีเว้นท์ทานาบาตะวันแรก
ช่วงเวลา19:00น. นอกสถานศึกษา
ตัวของฮารุใส่ชุดไปรเวทออกมาชมงานตัวคนเดียวท่ามกลางผู้คนที่กำลังพุ่งพล่านในงานตลอดทางเดินก่อนไปถึงศาลเจ้า ความบังเอิญที่ได้เจอคนที่คุ้นหน้าได้สบตากันทำให้ฮารุออกมานั่งสงบจิตสงบใจที่อีกคนส่งซิกให้
อีเว้นท์ทานาบาตะวันแรก
ช่วงเวลา19:00น. นอกสถานศึกษา
ตัวของฮารุใส่ชุดไปรเวทออกมาชมงานตัวคนเดียวท่ามกลางผู้คนที่กำลังพุ่งพล่านในงานตลอดทางเดินก่อนไปถึงศาลเจ้า ความบังเอิญที่ได้เจอคนที่คุ้นหน้าได้สบตากันทำให้ฮารุออกมานั่งสงบจิตสงบใจที่อีกคนส่งซิกให้
ชายหนุ่มช็อกมิ้นท์ในชุดยูกาตะของผู้หญิงสีช็อกมิ้นท์ กำลังตรวจความถูกต้องของข้อความตนเอง
เมื่อผูกกับต้นไผ่เสร็จเขาก็มองไปรอบๆที่มีแต่กระดาษหลากสีเต็มไปหมด
" ผมหวังว่าทุกคนจะได้ในสิ่งที่ตัวเองขอนะ ^-^ " ยูรันพูดออกมาเบาๆ
ชายหนุ่มช็อกมิ้นท์ในชุดยูกาตะของผู้หญิงสีช็อกมิ้นท์ กำลังตรวจความถูกต้องของข้อความตนเอง
เมื่อผูกกับต้นไผ่เสร็จเขาก็มองไปรอบๆที่มีแต่กระดาษหลากสีเต็มไปหมด
" ผมหวังว่าทุกคนจะได้ในสิ่งที่ตัวเองขอนะ ^-^ " ยูรันพูดออกมาเบาๆ
/ยืนหน้าต้นไผ่
หน้านิ่วคิ้วขมวดบริกรรมคาถาอยู่นานไม่ยอมแขวนสักที
(แวะมาบวกได้ค่ะตามสบายเยย👋)
/ยืนหน้าต้นไผ่
หน้านิ่วคิ้วขมวดบริกรรมคาถาอยู่นานไม่ยอมแขวนสักที
(แวะมาบวกได้ค่ะตามสบายเยย👋)
18.40 น.
อายาโตะหยิบใบทันซาคุอย่างไม่ใส่ความหมายสักเท่าไหร่ ยกมันโบกไปโบกมาเหมือนกำลังคิดอยู่ว่าจะเขียนอะไรลงไปดี หรือจะไปก็อปปี้ชาวบ้านมาเขียนดี
"หรือไม่เขียนแล้วดี..."
"หรือแขวนใบเปล่าๆ แล้วไปหาอะไรกินดี" อายาโตะยืนครุ่นคิดคิดเงียบๆ
18.40 น.
อายาโตะหยิบใบทันซาคุอย่างไม่ใส่ความหมายสักเท่าไหร่ ยกมันโบกไปโบกมาเหมือนกำลังคิดอยู่ว่าจะเขียนอะไรลงไปดี หรือจะไปก็อปปี้ชาวบ้านมาเขียนดี
"หรือไม่เขียนแล้วดี..."
"หรือแขวนใบเปล่าๆ แล้วไปหาอะไรกินดี" อายาโตะยืนครุ่นคิดคิดเงียบๆ
ท่ามกลางความมืดมิด มีบางสิ่งคอยจับจ้องอยู่
นั่นเป็นสายตาของคน
หรืออะไรกันแน่นะ—?
(แว้บมาร่วมแบบเลทๆ รู้ตัวอีกทีก็มีเรื่องราวซะงั้นค่ะ ( ⓛ ω ⓛ *) )
ท่ามกลางความมืดมิด มีบางสิ่งคอยจับจ้องอยู่
นั่นเป็นสายตาของคน
หรืออะไรกันแน่นะ—?
(แว้บมาร่วมแบบเลทๆ รู้ตัวอีกทีก็มีเรื่องราวซะงั้นค่ะ ( ⓛ ω ⓛ *) )
⋆. 𐙚 ̊ #THK_โรลเปิด | แยกรูท
21.00
ในช่วงเวลาที่ทุกอย่างมืดมิดลง สำหรับใครมันอาจจะน่ากลัวแต่บางคนนั้นคงไม่ได้คิดแบบนั้น ท่ามกลางความวุ่นวายเสียงรองเท้าที่ดังอย่างสม่ำเสมอก็ค่อยๆห่างจากงานเทศกาลไป
ต่อก ต่อก ต่อก..
ในช่วงเวลาเพียงไม่กี่นาที เสียงรองเท้านั้นจะเบาลงมากน้อยเพียงในกันนะ
(+)
⋆. 𐙚 ̊ #THK_โรลเปิด | แยกรูท
21.00
ในช่วงเวลาที่ทุกอย่างมืดมิดลง สำหรับใครมันอาจจะน่ากลัวแต่บางคนนั้นคงไม่ได้คิดแบบนั้น ท่ามกลางความวุ่นวายเสียงรองเท้าที่ดังอย่างสม่ำเสมอก็ค่อยๆห่างจากงานเทศกาลไป
ต่อก ต่อก ต่อก..
ในช่วงเวลาเพียงไม่กี่นาที เสียงรองเท้านั้นจะเบาลงมากน้อยเพียงในกันนะ
(+)
[ @thk-Hikari.bsky.social @thk-fyuun.bsky.social @thk-tokuharanoa.bsky.social ]
อยู่ๆฟุอุมิก็อยากจะมางานทานาบาตะที่มีผู้คนอยู่เยอะแยะเต็มไปหมดคงเพราะว่าเธอแอบไปได้ยินมาว่าโนอะกับยูอุนจะมางานนี้
ฟุอุมิที่ไม่รู้จะไปกับใคร จึงมากับสหายตัวจิ๋วที่เป็นตุ๊กตานั้นเอง
.
.
.
[วันนี้จะถ่ายรูปโนอะจังกันยูอุนจังให้เยอะๆเลย~]
[ @thk-Hikari.bsky.social @thk-fyuun.bsky.social @thk-tokuharanoa.bsky.social ]
อยู่ๆฟุอุมิก็อยากจะมางานทานาบาตะที่มีผู้คนอยู่เยอะแยะเต็มไปหมดคงเพราะว่าเธอแอบไปได้ยินมาว่าโนอะกับยูอุนจะมางานนี้
ฟุอุมิที่ไม่รู้จะไปกับใคร จึงมากับสหายตัวจิ๋วที่เป็นตุ๊กตานั้นเอง
.
.
.
[วันนี้จะถ่ายรูปโนอะจังกันยูอุนจังให้เยอะๆเลย~]
วันทานาบาตะ วันที่ชายหนุ่มผมเขียวมักจะใช้ไปกับการเดินเตร็ดเตร่คนเดียวในงานนอกโรงเรียน แต่ปีนี้กลับต่างออกไป , ทั้งชุดยูกาตะที่ไม่เคยจะใส่อย่างเต็มใจและงานในโรงเรียน
ไหน ๆ ก็เป็นปีสุดท้ายแล้ว จะลองทำอะไร ๆ เป็นครั้งแรกหน่อยคงไม่เสียหาย
สุดท้ายก็ประหม่าเกินเลยยืนเก๊กพิงกำแพงอยู่คนเดียว
( ลงเก็บโมเม้นแต่ผ่านมารีแอคหรืออดอปไปได้ค่ะ🥹 )
วันทานาบาตะ วันที่ชายหนุ่มผมเขียวมักจะใช้ไปกับการเดินเตร็ดเตร่คนเดียวในงานนอกโรงเรียน แต่ปีนี้กลับต่างออกไป , ทั้งชุดยูกาตะที่ไม่เคยจะใส่อย่างเต็มใจและงานในโรงเรียน
ไหน ๆ ก็เป็นปีสุดท้ายแล้ว จะลองทำอะไร ๆ เป็นครั้งแรกหน่อยคงไม่เสียหาย
สุดท้ายก็ประหม่าเกินเลยยืนเก๊กพิงกำแพงอยู่คนเดียว
( ลงเก็บโมเม้นแต่ผ่านมารีแอคหรืออดอปไปได้ค่ะ🥹 )
[เหตุการณ์แสงดับ]
แสงไฟสว่างไสวดับวูบในพริบตา อาคาริก็มองไม่เห็นสิ่งใดอีกแม้กระทั่งฝ่ามือของตนเอง
เสียงความวุ่นวายรอบตัวที่มองไม่เห็นยิ่งทำให้สติปลิดปลิวกระเจิง ความหวาดกลัวที่แล่นปราดจากสันหลังแผ่ไปทั่วร่างกายช่วงชิงเรี่ยวแรงไปจนสิ้น
สามนาทียาวนานราวหลายชั่วโมง แต่สิ่งเดียวเธอทำได้มีแค่การร้องไห้รอแสงสว่างมาเยือนอย่างน่าสมเพชเท่านั้น
[เหตุการณ์แสงดับ]
แสงไฟสว่างไสวดับวูบในพริบตา อาคาริก็มองไม่เห็นสิ่งใดอีกแม้กระทั่งฝ่ามือของตนเอง
เสียงความวุ่นวายรอบตัวที่มองไม่เห็นยิ่งทำให้สติปลิดปลิวกระเจิง ความหวาดกลัวที่แล่นปราดจากสันหลังแผ่ไปทั่วร่างกายช่วงชิงเรี่ยวแรงไปจนสิ้น
สามนาทียาวนานราวหลายชั่วโมง แต่สิ่งเดียวเธอทำได้มีแค่การร้องไห้รอแสงสว่างมาเยือนอย่างน่าสมเพชเท่านั้น
– ภาพหลุดจากเครื่องของคุณป้า ที่ชูยะโดนจับแต่งตัวลากไปงานทานาบาตะแถวหมู่บ้านยาดากาอิ
( แอบมาหย่อนสกินยูกาตะชูยะครับ คุณป้าซื้อชุดให้น้องแร้ว5555 😭🤲 เจอกันเต็มๆอีกทีตอนอีเว้นท์ดอกไม้ไฟครับ !! )
– ภาพหลุดจากเครื่องของคุณป้า ที่ชูยะโดนจับแต่งตัวลากไปงานทานาบาตะแถวหมู่บ้านยาดากาอิ
( แอบมาหย่อนสกินยูกาตะชูยะครับ คุณป้าซื้อชุดให้น้องแร้ว5555 😭🤲 เจอกันเต็มๆอีกทีตอนอีเว้นท์ดอกไม้ไฟครับ !! )
[แยกรูท | 19:00 น. : งานทานาบาตะในโรงเรียน]
ใต้ร่มคำอธิษฐานหลากสีสัน เรย์ริยืนอยู่ในชุดยูกาตะสีขาวพร้อมกับทรงผมที่ถูกรวบขึ้นไปแบบลวกๆ
สีหน้าที่มักนิ่งเฉยฉายแววจริงจังขึ้นมาเล็กน้อย มือขีดเขียนบางอย่างลงบนกระดาษอย่างตั้งใจมาหลายนาที และยังไม่มีท่าทีว่าจะเขียนเสร็จเร็วๆนี้
[คุณ] ที่เดินผ่านมาจะเข้าไปทักเธอดูหน่อยไหม?
[แยกรูท | 19:00 น. : งานทานาบาตะในโรงเรียน]
ใต้ร่มคำอธิษฐานหลากสีสัน เรย์ริยืนอยู่ในชุดยูกาตะสีขาวพร้อมกับทรงผมที่ถูกรวบขึ้นไปแบบลวกๆ
สีหน้าที่มักนิ่งเฉยฉายแววจริงจังขึ้นมาเล็กน้อย มือขีดเขียนบางอย่างลงบนกระดาษอย่างตั้งใจมาหลายนาที และยังไม่มีท่าทีว่าจะเขียนเสร็จเร็วๆนี้
[คุณ] ที่เดินผ่านมาจะเข้าไปทักเธอดูหน่อยไหม?