骨里•朧燐 โฮเนะซาโตะ โอริน | 176 cm
Y2-H | 240272 | ชมรมดนตรีสากล
doc - https://shorturl.asia/Y6i4B มูปิดแต่ co-role-dm ok!
จะมีอีโมชั่นวน ๆ อยู่ประมาณนี้ล่ะ)
จะมีอีโมชั่นวน ๆ อยู่ประมาณนี้ล่ะ)
朧燐
- 1 -
คุณถามว่ามันผิดไหม?
หากผมกินเข้าไป แล้วได้ชื่อ ได้ชีวิต ได้ทุกอย่างมา?
ไม่รู้สิ
แต่ผมยังอยู่ตรงนี้
และเขาไม่อยู่แล้ว
( อ่าน Backstory เพิ่มเติมได้ใน alt ของทั้งสองภาพ )
朧燐
- 1 -
คุณถามว่ามันผิดไหม?
หากผมกินเข้าไป แล้วได้ชื่อ ได้ชีวิต ได้ทุกอย่างมา?
ไม่รู้สิ
แต่ผมยังอยู่ตรงนี้
และเขาไม่อยู่แล้ว
( อ่าน Backstory เพิ่มเติมได้ใน alt ของทั้งสองภาพ )
ดังเคล้าไปกับเสียงปะทุ อาบชโลมด้วยแสงไฟแวบวาบ—ไม่ได้เอ่ยออกมาพร้อมรอยยิ้มปั้นแต่ง ความหมายไม่ได้ฟังดูประดิษฐ์ประดอยเช่นกัน กระนั้นกลับบางเบา เหมือนสัมผัสของดอกหญ้าที่คลอเคลียอยู่บนข้อเท้า
ไม่ได้อยากเป็นแบบนี้เหมือนกันแหละน่า
ดังเคล้าไปกับเสียงปะทุ อาบชโลมด้วยแสงไฟแวบวาบ—ไม่ได้เอ่ยออกมาพร้อมรอยยิ้มปั้นแต่ง ความหมายไม่ได้ฟังดูประดิษฐ์ประดอยเช่นกัน กระนั้นกลับบางเบา เหมือนสัมผัสของดอกหญ้าที่คลอเคลียอยู่บนข้อเท้า
ไม่ได้อยากเป็นแบบนี้เหมือนกันแหละน่า
(จอมมารที่ไม่มีวันโจมตีใครก่อน แถมถ้าติดสินบน(?)ด้วยแอปเปิ้ลยังจะยอมเป็นพันธมิตรอีกด้วย ฮ่าฮ่า ไม่มีอะไรง่ายไปกว่านี้อีกแล้ว… ..ว.. (เสียชาติคลาสชะมัด))
(จอมมารที่ไม่มีวันโจมตีใครก่อน แถมถ้าติดสินบน(?)ด้วยแอปเปิ้ลยังจะยอมเป็นพันธมิตรอีกด้วย ฮ่าฮ่า ไม่มีอะไรง่ายไปกว่านี้อีกแล้ว… ..ว.. (เสียชาติคลาสชะมัด))
โอรินไม่ได้สนใจมายาคติเรื่องสีสื่อความ เขาเลือกหยิบเอาทังซะกุที่ชอบอย่างสีเขียว ให้ความสำคัญเพียงการเขียนอักษรที่ดูเป็นระเบียบ และผูกมันในตำแหน่งพอดีมืออย่างประณีตบรรจง
คำอธิษฐานนั้นไม่ได้แบกรับความคาดหวังใด เป็นเพียงคำที่ถูกจับมาเรียงร้อยเพื่อบอกเล่าเท้าความ
「 ขอจงหายไปตลอดกาลด้วยครับ. 」
—ไม่ว่าจะสำหรับปีนี้ หรือปีไหนๆ ก็ตามที
โอรินไม่ได้สนใจมายาคติเรื่องสีสื่อความ เขาเลือกหยิบเอาทังซะกุที่ชอบอย่างสีเขียว ให้ความสำคัญเพียงการเขียนอักษรที่ดูเป็นระเบียบ และผูกมันในตำแหน่งพอดีมืออย่างประณีตบรรจง
คำอธิษฐานนั้นไม่ได้แบกรับความคาดหวังใด เป็นเพียงคำที่ถูกจับมาเรียงร้อยเพื่อบอกเล่าเท้าความ
「 ขอจงหายไปตลอดกาลด้วยครับ. 」
—ไม่ว่าจะสำหรับปีนี้ หรือปีไหนๆ ก็ตามที
“สุขสันต์วันเกิดครับโนอะคุง หวังว่าจะมีชีวิตยืนยาว ได้ถ่ายทอดทัศนาการของนายไปได้อีกตลอดการศึกษานี้“
“อยากเห็นจัง แกลเลอรีของนายน่ะ ^^”
“สุขสันต์วันเกิดครับโนอะคุง หวังว่าจะมีชีวิตยืนยาว ได้ถ่ายทอดทัศนาการของนายไปได้อีกตลอดการศึกษานี้“
“อยากเห็นจัง แกลเลอรีของนายน่ะ ^^”
”ขอบคุณครับ“ เขาโค้งน้อยๆ ขณะรับมันมาถือไว้ เมียงมองพิจารณาอยู่ครู่ถึงเปรยต่อด้วยน้ำเสียงยิ้มๆ
“ผมเคยมองว่ามันเป็นพืชที่หน้าตาประหลาด เหมือนหัวใจที่ถูกใครสักคนผ่าทิ้งไว้กลางแดดจนเหือดแห้งไป…แต่ว่า—” น้ำเสียงค่อยลงจนเหมือนแค่รำพึงรำพัน “ก็สวยอยู่ดี”
โอรินเงยหน้ากลับมาพูดไปทางคุณเจ้าของร้าน ”ครั้งถัดไปที่มาผมจะจ่ายเงินแน่นอนครับ~“
ไว้จะมาอุดหนุนนั่นแหละ
”ขอบคุณครับ“ เขาโค้งน้อยๆ ขณะรับมันมาถือไว้ เมียงมองพิจารณาอยู่ครู่ถึงเปรยต่อด้วยน้ำเสียงยิ้มๆ
“ผมเคยมองว่ามันเป็นพืชที่หน้าตาประหลาด เหมือนหัวใจที่ถูกใครสักคนผ่าทิ้งไว้กลางแดดจนเหือดแห้งไป…แต่ว่า—” น้ำเสียงค่อยลงจนเหมือนแค่รำพึงรำพัน “ก็สวยอยู่ดี”
โอรินเงยหน้ากลับมาพูดไปทางคุณเจ้าของร้าน ”ครั้งถัดไปที่มาผมจะจ่ายเงินแน่นอนครับ~“
ไว้จะมาอุดหนุนนั่นแหละ
ปี2.ชมรมดนตรีสากล.17ปี.176ซม.
骨里 朧燐 •โฮเนะซาโตะ โอริน
—เป็นเพียงแอปเปิลผลหนึ่ง
หลังเรียนจบ? ขอบคุณที่ถาม
ฝันก่อนหน้า? จำไม่ได้แฮะ ทรัพย์สิน?…แอปเปิล?—เพื่อนคนแรก? ผมลืม เพื่อนคนสุดท้าย? ไม่รู้สิ
เรื่องลึกลับ? ทำให้ผมรู้จักไทเฮ
ได้ยินอะไรมาบ้าง? (ไม่ตอบ)
ด้วยเสียงรบกวนที่ดังขนาบหู เขายังรอคอยการสุกงอม—แม้วันนั้นอาจมาไม่ถึง
Doc in Bio, co-role ok!
ปี2.ชมรมดนตรีสากล.17ปี.176ซม.
骨里 朧燐 •โฮเนะซาโตะ โอริน
—เป็นเพียงแอปเปิลผลหนึ่ง
หลังเรียนจบ? ขอบคุณที่ถาม
ฝันก่อนหน้า? จำไม่ได้แฮะ ทรัพย์สิน?…แอปเปิล?—เพื่อนคนแรก? ผมลืม เพื่อนคนสุดท้าย? ไม่รู้สิ
เรื่องลึกลับ? ทำให้ผมรู้จักไทเฮ
ได้ยินอะไรมาบ้าง? (ไม่ตอบ)
ด้วยเสียงรบกวนที่ดังขนาบหู เขายังรอคอยการสุกงอม—แม้วันนั้นอาจมาไม่ถึง
Doc in Bio, co-role ok!
(คิดว่าคงไม่ได้ทำใบโค แต่สามารถเฟบเพื่อเนียนรู้จักโอรินได้เลย ส่วนหากใครใคร่โค-เวิ่นคสพ.ที่มีดีเทลหน่อยก็ dm มาได้นะคะ ขอบคุณมากค่ะ ◜ᴗ◝ )
#THK_co-story
(คิดว่าคงไม่ได้ทำใบโค แต่สามารถเฟบเพื่อเนียนรู้จักโอรินได้เลย ส่วนหากใครใคร่โค-เวิ่นคสพ.ที่มีดีเทลหน่อยก็ dm มาได้นะคะ ขอบคุณมากค่ะ ◜ᴗ◝ )
#THK_co-story