คาซึมะ อาซาโกะ | ปี 3 | 3-C |
18 ปี | 176/62 | ชมรมวารสาร |
❗️Warning❗️ : God/Saviour complex / นางร้าย
Docs : https://shorturl.at/7F7yd
ปรากฎกายมาพร้อมกับกล่องปริศนาในมือ
" สุขสันต์วันเกิดค่ะ ยูเมมิซัง "
เปิดกล่องออก ปรากฎเป็นเค้กสตอร์เบอรี่หน้าตาน่ากิน ดูสวยงาม
ชิ้นพอดีสำหรับ 3-4 คน
" ชิ้นนี้ฉันอบเองเลยนะคะ "
ก่อนจะหยิบเทียนมาจากกระเป๋า
" จะเป่าเค้กเลยไหมคะ "
มองอีกฝ่ายประมาณรอคำตอบก่อนจะพูดต่อ
" หรือฉันจะโผงผางไป "
ปรากฎกายมาพร้อมกับกล่องปริศนาในมือ
" สุขสันต์วันเกิดค่ะ ยูเมมิซัง "
เปิดกล่องออก ปรากฎเป็นเค้กสตอร์เบอรี่หน้าตาน่ากิน ดูสวยงาม
ชิ้นพอดีสำหรับ 3-4 คน
" ชิ้นนี้ฉันอบเองเลยนะคะ "
ก่อนจะหยิบเทียนมาจากกระเป๋า
" จะเป่าเค้กเลยไหมคะ "
มองอีกฝ่ายประมาณรอคำตอบก่อนจะพูดต่อ
" หรือฉันจะโผงผางไป "
" ฉันจะอวยพรให้ก็ได้ค่ะ แต่ขอร้องก่อนสิคะ "
" ฉันไม่ได้นับถือพระเจ้าหรอกนะคะ แต่เป็นเทพีต่างหาก "
" ฉันยังไงล่ะคะ เทพีผู้เดียวที่คุณต้องการ "
[ นักบวชแบบใด ]
" ฉันจะอวยพรให้ก็ได้ค่ะ แต่ขอร้องก่อนสิคะ "
" ฉันไม่ได้นับถือพระเจ้าหรอกนะคะ แต่เป็นเทพีต่างหาก "
" ฉันยังไงล่ะคะ เทพีผู้เดียวที่คุณต้องการ "
[ นักบวชแบบใด ]
สำหรับเธอ งานทานาบาตะก็แค่เทศกาลสำหรับอวดความสวยงามของเธอเท่านั้น
ไอ้การขอพรอะไรให้เป็นจริง มันไม่ใช่แนวเธอสักนิด
เพราะทุกอย่างที่เธอต้องการ
เธอจะเป็นคนคว้ามันเอาไว้ด้วยตัวเอง
เพราะงั้นก็เลยแค่หย่อนใจพร้อมกับส่งสายตาตัดสินใส่คนอื่น
ว่าไม่มีใครสวยสู้เธอได้จริง ๆ
สำหรับเธอ งานทานาบาตะก็แค่เทศกาลสำหรับอวดความสวยงามของเธอเท่านั้น
ไอ้การขอพรอะไรให้เป็นจริง มันไม่ใช่แนวเธอสักนิด
เพราะทุกอย่างที่เธอต้องการ
เธอจะเป็นคนคว้ามันเอาไว้ด้วยตัวเอง
เพราะงั้นก็เลยแค่หย่อนใจพร้อมกับส่งสายตาตัดสินใส่คนอื่น
ว่าไม่มีใครสวยสู้เธอได้จริง ๆ
ชายตัวใหญ่สูง 190 เซนติเมตรที่มาพร้อมกับผมทองและหน้าอย่างดุ
ถ้าไม่บอก คนคงนึกว่าเขาเป็นนักเลงหรือยากูซ่า
แต่จริง ๆ ตอนนี้เขาเป็นนักวิเคราะห์หลักทรัพย์น่ะนะ
เทียบข้างมากับผู้หญิงที่ดูเรียบร้อยแต่ก็ทะมัดทะแมง
หากเป็นคนหมู่บ้านไคยะหรืออยู่เกาะนี้มานานหรือเคยแวะไปร้านอาหารของเธอ ก็คงคุ้นหน้า
พอยืนเทียบกับอาซาโกะแล้ว
...ก็เป็นภาพที่แปลกตาดีนะ
ชายตัวใหญ่สูง 190 เซนติเมตรที่มาพร้อมกับผมทองและหน้าอย่างดุ
ถ้าไม่บอก คนคงนึกว่าเขาเป็นนักเลงหรือยากูซ่า
แต่จริง ๆ ตอนนี้เขาเป็นนักวิเคราะห์หลักทรัพย์น่ะนะ
เทียบข้างมากับผู้หญิงที่ดูเรียบร้อยแต่ก็ทะมัดทะแมง
หากเป็นคนหมู่บ้านไคยะหรืออยู่เกาะนี้มานานหรือเคยแวะไปร้านอาหารของเธอ ก็คงคุ้นหน้า
พอยืนเทียบกับอาซาโกะแล้ว
...ก็เป็นภาพที่แปลกตาดีนะ
เธอส่งเสียงหายใจออกเบา ๆ เหมือนไม่พอใจก่อนจะกอดอกแล้วกรอกตา
" เหอะ "
" ก็คงงั้น "
พูดจบเธอก็สะบัดผมตัวเองแบบสลวยสวยงามเหมือนกับหลุดออกมาจากโฆษณา
" ฉันสวย เข้าใจ "
พูดออกมาด้วยสีหน้ามั่นใจ
มองฉันเพราะฉันสวยอะดิ ของมันแน่อยู่แล้ว
เธอส่งเสียงหายใจออกเบา ๆ เหมือนไม่พอใจก่อนจะกอดอกแล้วกรอกตา
" เหอะ "
" ก็คงงั้น "
พูดจบเธอก็สะบัดผมตัวเองแบบสลวยสวยงามเหมือนกับหลุดออกมาจากโฆษณา
" ฉันสวย เข้าใจ "
พูดออกมาด้วยสีหน้ามั่นใจ
มองฉันเพราะฉันสวยอะดิ ของมันแน่อยู่แล้ว
" โอ้! ไม่! "
" ไม่!!! ไม่นะ!! "
เธออุ้มอีกฝ่ายขึ้นมาหลังจากที่เธอรับการโจมตีแทนเธอ
" อั่ก-! เพราะฉันแบ่งพลังให้เธอไป ทำให้พอเธอรับดาเมจไปเต็ม ๆ ก็ทำให้ฉันเสียพลังไปมาก "
เธออธิบายตามประสาเล่นแบบเด็ก
" ฝากไว้ก่อน ครั้งนี้ฉันต้องลาถอย "
แล้วก็อุ้มเธอออกไปพร้อมกับหัวเราะนิดหน่อย
" โอ้! ไม่! "
" ไม่!!! ไม่นะ!! "
เธออุ้มอีกฝ่ายขึ้นมาหลังจากที่เธอรับการโจมตีแทนเธอ
" อั่ก-! เพราะฉันแบ่งพลังให้เธอไป ทำให้พอเธอรับดาเมจไปเต็ม ๆ ก็ทำให้ฉันเสียพลังไปมาก "
เธออธิบายตามประสาเล่นแบบเด็ก
" ฝากไว้ก่อน ครั้งนี้ฉันต้องลาถอย "
แล้วก็อุ้มเธอออกไปพร้อมกับหัวเราะนิดหน่อย
และเธอก็เซไปเหยียบขนมปังแซนวิชของเขาที่ตกพื้นอีกทอดนึง
" ....... "
ความเงียบที่ดังที่สุดเกิดขึ้นในโรงอาหาร
ท่ามกลางคนสองคน
และแซนด์วิชผู้ล่วงลับ
ซึ่งบัดนี้มีรอยเท้าเหยียบจนมิดอยู่
" ..โทษที "
" ก็นายหยุดเดินไม่บอกไม่กล่าวนี่ "
และเธอก็เซไปเหยียบขนมปังแซนวิชของเขาที่ตกพื้นอีกทอดนึง
" ....... "
ความเงียบที่ดังที่สุดเกิดขึ้นในโรงอาหาร
ท่ามกลางคนสองคน
และแซนด์วิชผู้ล่วงลับ
ซึ่งบัดนี้มีรอยเท้าเหยียบจนมิดอยู่
" ..โทษที "
" ก็นายหยุดเดินไม่บอกไม่กล่าวนี่ "
" โทษที "
พอเห็นว่าเงาตะคุ่ม ๆ ตรงหน้าเป็นคนเธอก็ลดโทรศัพท์ลง
แล้วทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น
ก่อนจะหรี่ตามองคนตรงหน้า พอตาปรับได้แล้วภาพตรงหน้าก็เริ่มชัดเจนขึ้น
อ๋อ...เธอพอจะจำหน้าคนตรงหน้าได้แล้ว
ดีที่ไม่ใช่ผี
แบบนั้นคงน่ากลัวไม่ใช่น้อย
ไม่ล่ะ คิดอีกที มันต้องน่ากลัวมาก ๆ เลย
" เธอมายืนทำอะไรมืด ๆ เวลานี้น่ะ "
เอ่ยถามเพราะสงสัย
" โทษที "
พอเห็นว่าเงาตะคุ่ม ๆ ตรงหน้าเป็นคนเธอก็ลดโทรศัพท์ลง
แล้วทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น
ก่อนจะหรี่ตามองคนตรงหน้า พอตาปรับได้แล้วภาพตรงหน้าก็เริ่มชัดเจนขึ้น
อ๋อ...เธอพอจะจำหน้าคนตรงหน้าได้แล้ว
ดีที่ไม่ใช่ผี
แบบนั้นคงน่ากลัวไม่ใช่น้อย
ไม่ล่ะ คิดอีกที มันต้องน่ากลัวมาก ๆ เลย
" เธอมายืนทำอะไรมืด ๆ เวลานี้น่ะ "
เอ่ยถามเพราะสงสัย
แต่เธอก็ไม่ได้ว่าอะไร เพียงแค่หัวเราะเสียงดังออกมาระหว่างที่เด็ก ๆ วิ่งตาม
" โอ้! โฮะ!! โฮะ!! โฮะ ๆ "
" วันนี้ดิฉันจะปล่อยไปก่อน เพียงแค่เพราะสงสารหรอกค่ะ โฮะๆๆๆ!! "
พอเด็ก ๆ เห็นดังนั้นก็ร้องดีใจแล้วแปะมือกัน
วันนี้พวกเขาได้ไล่แม่มดผู้ชั่วร้ายสำเร็จ
และโลกสงบสุขอีกครั้ง..
" ปล่อยฉันลงได้แล้วค่ะ "
แต่เธอก็ไม่ได้ว่าอะไร เพียงแค่หัวเราะเสียงดังออกมาระหว่างที่เด็ก ๆ วิ่งตาม
" โอ้! โฮะ!! โฮะ!! โฮะ ๆ "
" วันนี้ดิฉันจะปล่อยไปก่อน เพียงแค่เพราะสงสารหรอกค่ะ โฮะๆๆๆ!! "
พอเด็ก ๆ เห็นดังนั้นก็ร้องดีใจแล้วแปะมือกัน
วันนี้พวกเขาได้ไล่แม่มดผู้ชั่วร้ายสำเร็จ
และโลกสงบสุขอีกครั้ง..
" ปล่อยฉันลงได้แล้วค่ะ "
สนามเด็กเล่น ณ ช่วงบ่ายของวันหยุด
วันหยุดแสนสบายเวลาบ่ายแก่ ๆ [คุณ]อาจจะเดินผ่านสนามเด็กเล่นที่มีเสียงเด็กเจี้ยวจ้าวพร้อมกับอาซาโกะในชุดลำลองท่ามกลางกลุ่มเด็ก
ดูเหมือนพวกเขาจะคุยกันไม่ลงตัวนะซึ่งก็คงไม่ใช่ธุระของ [คุณ] ฉะนั้นอาจจะไม่สนใจแล้วกำลังจะเดินต่อ
แต่อาซาโกะค่อย ๆ หันมาส่งสายตา
เธอจำได้
และเธอขยับปากเรียก [คุณ]
หนีไม่ได้แล้วสินะ
สนามเด็กเล่น ณ ช่วงบ่ายของวันหยุด
วันหยุดแสนสบายเวลาบ่ายแก่ ๆ [คุณ]อาจจะเดินผ่านสนามเด็กเล่นที่มีเสียงเด็กเจี้ยวจ้าวพร้อมกับอาซาโกะในชุดลำลองท่ามกลางกลุ่มเด็ก
ดูเหมือนพวกเขาจะคุยกันไม่ลงตัวนะซึ่งก็คงไม่ใช่ธุระของ [คุณ] ฉะนั้นอาจจะไม่สนใจแล้วกำลังจะเดินต่อ
แต่อาซาโกะค่อย ๆ หันมาส่งสายตา
เธอจำได้
และเธอขยับปากเรียก [คุณ]
หนีไม่ได้แล้วสินะ
#THK_ฮงไทเฮ #THK_ชมรมวารสาร
ในหนึ่ง หนึ่งวันมีเรื่องประมาณล้านกว่าเรื่อง นอกจากวันก็มีเรื่องซุบซิบอีกเป็นสิบ แต่ไม่ต้องกังวลไป เรื่องราวทั้งหมดพวกเราจะเป็นคนแบ่งปันเอง!
ถ้าคุณอยากเป็นส่วนหนึ่งในการเผือก- หมายถึง ในการคุยเฟื่องเรื่องชาวบ้านแล้ว
ไม่มีที่ไหนจะเหมาะเท่ากับที่นี้แล้วล่ะ!
โดยสามารถติดต่อได้ใต้นี้เลย หรือจะ DM มาก็ได้นะ 👁️👍
#THK_ฮงไทเฮ #THK_ชมรมวารสาร
ในหนึ่ง หนึ่งวันมีเรื่องประมาณล้านกว่าเรื่อง นอกจากวันก็มีเรื่องซุบซิบอีกเป็นสิบ แต่ไม่ต้องกังวลไป เรื่องราวทั้งหมดพวกเราจะเป็นคนแบ่งปันเอง!
ถ้าคุณอยากเป็นส่วนหนึ่งในการเผือก- หมายถึง ในการคุยเฟื่องเรื่องชาวบ้านแล้ว
ไม่มีที่ไหนจะเหมาะเท่ากับที่นี้แล้วล่ะ!
โดยสามารถติดต่อได้ใต้นี้เลย หรือจะ DM มาก็ได้นะ 👁️👍
เธอจำได้ว่าสมัยก่อนก็เคยเจอมิชชั่นนารีมาคุยอะไรแบบนี้เหมือนกัน
แต่เธอไม่ได้สนใจเท่าไหร่
ไม่ว่าจะเป็นเทพหรือศาสนาหรือลัทธิอะไร เธอไม่แคร์ทั้งนั้น
เพราะสำหรับเธอ
เธอคือศูนย์กลางของจักรวาลทั้งปวง
" แต่เอาเถอะ ฉันจะจำไว้แล้วกัน "
เธอยิ้มให้อีกครั้งก่อนจะลุกขึ้น
" ถ้าไม่มีอะไรแล้ว ฉันขอตัวก่อน "
" ขอให้เป็นวันที่ดี "
แล้วเธอก็ขอตัว
เธอจำได้ว่าสมัยก่อนก็เคยเจอมิชชั่นนารีมาคุยอะไรแบบนี้เหมือนกัน
แต่เธอไม่ได้สนใจเท่าไหร่
ไม่ว่าจะเป็นเทพหรือศาสนาหรือลัทธิอะไร เธอไม่แคร์ทั้งนั้น
เพราะสำหรับเธอ
เธอคือศูนย์กลางของจักรวาลทั้งปวง
" แต่เอาเถอะ ฉันจะจำไว้แล้วกัน "
เธอยิ้มให้อีกครั้งก่อนจะลุกขึ้น
" ถ้าไม่มีอะไรแล้ว ฉันขอตัวก่อน "
" ขอให้เป็นวันที่ดี "
แล้วเธอก็ขอตัว
เอ่ยถามคนตรงหน้าด้วยน้ำเสียงดุนิดหน่อย
" บัตรของเธอมันไม่ไปไหนไกลเกินเขตโรงเรียนหรอก "
" เลิกร้องไห้แล้วลุกไปหาได้แล้ว "
เอ่ยถามคนตรงหน้าด้วยน้ำเสียงดุนิดหน่อย
" บัตรของเธอมันไม่ไปไหนไกลเกินเขตโรงเรียนหรอก "
" เลิกร้องไห้แล้วลุกไปหาได้แล้ว "
" น่าสนใจ "
" ขอบคุณค่ะ '
" น่าสนใจ "
" ขอบคุณค่ะ '
" หยะแหยง "
พูดแล้วก็เอนตัวไปข้างหลังห่างจากอีกฝ่าย
รอยเปื้อนสีดำ? ฟังดูสกปรกโสโครกจริง ๆ
" หยะแหยง "
พูดแล้วก็เอนตัวไปข้างหลังห่างจากอีกฝ่าย
รอยเปื้อนสีดำ? ฟังดูสกปรกโสโครกจริง ๆ
ก่อนจะก้มมองรองเท้าตัวเอง
ปกติดี
" เหอะ "
" เก็บปากไว้เคี้ยวข้าวดีกว่านะคะ "
" โฮะ! โฮะ! "
หัวเราะโฮะ ๆ เดินออกไปแบบไม่หันหลังกลับไปมอง
ก่อนจะก้มมองรองเท้าตัวเอง
ปกติดี
" เหอะ "
" เก็บปากไว้เคี้ยวข้าวดีกว่านะคะ "
" โฮะ! โฮะ! "
หัวเราะโฮะ ๆ เดินออกไปแบบไม่หันหลังกลับไปมอง
" แล้วส่งบัตรมาค่ะ "
พูดเสียงแข็งพร้อมกับแบมือให้อีกฝ่าย
ส่งสายตาเหมือนจะกินหัวว่าให้เอามาวางบนมือ
เดี๋ยวนี้ค่ะ
" แล้วส่งบัตรมาค่ะ "
พูดเสียงแข็งพร้อมกับแบมือให้อีกฝ่าย
ส่งสายตาเหมือนจะกินหัวว่าให้เอามาวางบนมือ
เดี๋ยวนี้ค่ะ
เก็บเซทชา
" ก็ถ้าไม่มีหมาบ้าที่ไหนวิ่งแว๊ด ๆ มาใส่ร้ายคนอื่น "
" ตอนนี้ฉันคงจะได้ไปเดินหาแล้วล่ะค่ะ "
" ไม่มาเสียเวลาตรงนี้หรอก "
ว่าแล้วก็หันหลังเดินออก
" ฉันไม่จำเป็นต้องมาเปลื้องน้ำลายก็ได้นี่น่า "
" เหอะ "
หันมาส่งสายตามองเหยียดทีนึง สวย ๆ
เก็บเซทชา
" ก็ถ้าไม่มีหมาบ้าที่ไหนวิ่งแว๊ด ๆ มาใส่ร้ายคนอื่น "
" ตอนนี้ฉันคงจะได้ไปเดินหาแล้วล่ะค่ะ "
" ไม่มาเสียเวลาตรงนี้หรอก "
ว่าแล้วก็หันหลังเดินออก
" ฉันไม่จำเป็นต้องมาเปลื้องน้ำลายก็ได้นี่น่า "
" เหอะ "
หันมาส่งสายตามองเหยียดทีนึง สวย ๆ
อาซาโกะได้เขยิบไปอย่างรวดเร็วเพื่อหลบเลี่ยงการปะทะระหว่างคนที่ตกตามแรงโน้มถ่วงกับคนที่เดินผ่านมา
" อันตรายนะคะ ระวังหน่อย "
เธอเอ็ดก่อนจะโน้มตัวดูบัตรที่อีกฝ่ายยื่นมา
" ไม่ใช่บัตรของฉันนะคะ "
" ฉันผมทองค่ะ "
พูดแล้วก็สะบัดผมตัวไปหนึ่งที
อาซาโกะได้เขยิบไปอย่างรวดเร็วเพื่อหลบเลี่ยงการปะทะระหว่างคนที่ตกตามแรงโน้มถ่วงกับคนที่เดินผ่านมา
" อันตรายนะคะ ระวังหน่อย "
เธอเอ็ดก่อนจะโน้มตัวดูบัตรที่อีกฝ่ายยื่นมา
" ไม่ใช่บัตรของฉันนะคะ "
" ฉันผมทองค่ะ "
พูดแล้วก็สะบัดผมตัวไปหนึ่งที
" แบบนั้นเองสินะคะ "
แค่มาเดินหาบัตรก็เสียเวลาจนน่ารำคาญจะแย่อยู่เลย
บินมาล็อคหัวงี้ มียัวะ
" คร่าวหน้าคร่าวหลังจะปาอะไร "
" ก็ช่วยแหกตาดูก่อนด้วยนะคะ "
แต่สำนึกผิดแล้ว ถือว่าโอเค
" ฉันยกโทษให้ค่ะ "
" แบบนั้นเองสินะคะ "
แค่มาเดินหาบัตรก็เสียเวลาจนน่ารำคาญจะแย่อยู่เลย
บินมาล็อคหัวงี้ มียัวะ
" คร่าวหน้าคร่าวหลังจะปาอะไร "
" ก็ช่วยแหกตาดูก่อนด้วยนะคะ "
แต่สำนึกผิดแล้ว ถือว่าโอเค
" ฉันยกโทษให้ค่ะ "
ตอบกลับด้วยน้ำเสียงแดกดันประชดประชัน
" คำถามแรก ไม่ค่ะ "
" ใครมันจะติ๊งต๊องเปลี่ยนบัตรนักเรียนเป็นรูปปลาฉลาม AI มีตีนคะ "
" ต่อให้มีคนทำจริงก็ไม่ใช่ฉันแน่นอน "
ตอนพูดเหมือนจะมีเซทน้ำชายกขึ้นมาจิบถ้วนนึง
" และสอง "
" ถ้าได้คำตอบแล้วก็รีบไปวิ่งหาสิคะ! "
" ยืนบื้ออะไรอยู่ "
ตอบกลับด้วยน้ำเสียงแดกดันประชดประชัน
" คำถามแรก ไม่ค่ะ "
" ใครมันจะติ๊งต๊องเปลี่ยนบัตรนักเรียนเป็นรูปปลาฉลาม AI มีตีนคะ "
" ต่อให้มีคนทำจริงก็ไม่ใช่ฉันแน่นอน "
ตอนพูดเหมือนจะมีเซทน้ำชายกขึ้นมาจิบถ้วนนึง
" และสอง "
" ถ้าได้คำตอบแล้วก็รีบไปวิ่งหาสิคะ! "
" ยืนบื้ออะไรอยู่ "
" แล้วยกตูดไปหาบัตรสิวะ "
พูดแล้วก็ชี้หน้าอีกฝ่ายไปที
" แล้วยกตูดไปหาบัตรสิวะ "
พูดแล้วก็ชี้หน้าอีกฝ่ายไปที
" นี่.. "
" เธอใช่ไหม? "
" หืม? "
" นี่.. "
" เธอใช่ไหม? "
" หืม? "
" แล้วยังไง? "
เธอเอียงคอมองอีกฝ่ายอย่างไม่สนไม่แคร์
" มันใช่ปัญหาของฉันไหมหา?? "
เธอโน้มตัวไปมองอีกฝ่าย
" แล้วยังไง? "
เธอเอียงคอมองอีกฝ่ายอย่างไม่สนไม่แคร์
" มันใช่ปัญหาของฉันไหมหา?? "
เธอโน้มตัวไปมองอีกฝ่าย