" ขอบคุณค่ะ... "
" ถึงฉันจะยังไม่ได้ทำอะไรก็เถอะ "

ก็แค่สะบัดผมเฉย ๆ แล้วมันไปอยู่ของมันเอง
ฉันก็คงจะหาเรื่องอธิบายไม่ได้หรอกคะ

" ถ้างั้นก็คงแยกย้ายกันไปเรียนได้แล้วนะคะ "
" เดินหาแบบนี้ ค่อนข้างจะทำฉันเสียเวลา "

หงุดหงิดนิดหน่อยแต่หาเจอก็ดีแล้ว

" ขอให้เป็นปีนี้มีความสุขมาก ๆ นะคะ "
เธอตอบรับหลังจากอีกฝ่ายเป่าเค้กเสร็จเรียบร้อย จึงดึงเทียนออกให้

" จะเก็บไว้กินก็ได้นะคะ "
" หากกินตอนนี้ดูจะลำบาก "
ส่งมาแต่เค้กไม่ได้มีช้อนหรือจานน่ะนะ

" แต่ถ้าสนใจ "
พูดแล้วก็หยิบมีดพลาสติกออกมา
" จะตัดเค้กตอนนี้ก็ได้นะคะ "

" ปน ๆ อยู่แถวนี้แน่นอนค่ะ "

เธอตอบอย่างหงุดหงิดก่อนจะถอนหายใจแรง ๆ แล้วสะบัดผมตัวเอง
จนบางอย่างมันหลุดออกมาจากผมปอยม้วนของเธอ

...มันคือบัตรนักเรียน
อย่างดีก็สองใบ

" ....ให้ตายเถอะ "

ดังนั้นเธอเลยก้มลงไปเก็บซึ่งแน่นอนบัตรแรกเป็นของเธอซะงั้น
เลยยื่นอีกใบให้อีกฝ่าย