TW: คาร์หยาบคาย ขี้รำคาญและไม่เป็นมิตร
เห็นอีกคนยิ้มแบบนั้นก็ยกมุมปากขึ้นเล็กน้อยตามแล้วเอ่ยเรียบๆ
“แต่ฉันก็พอเข้าใจอยู่บางเรื่อง เลคเชอร์ปีก่อนๆฉันก็ยังเก็บไว้อยู่ ถ้าชิซึริจังต้องการฉันก็ให้ยืมกับช่วยสอนได้นะคะ”
“วิทยาศาสตร์ก็พอจะมั่นใจอยู่บ้างค่ะ”
อาคาริเขี่ยมือตัวเองไปมาบนตัก
“ถึงจะไม่เคยสอนใครมาก่อนก็เถอะนะ”
เห็นอีกคนยิ้มแบบนั้นก็ยกมุมปากขึ้นเล็กน้อยตามแล้วเอ่ยเรียบๆ
“แต่ฉันก็พอเข้าใจอยู่บางเรื่อง เลคเชอร์ปีก่อนๆฉันก็ยังเก็บไว้อยู่ ถ้าชิซึริจังต้องการฉันก็ให้ยืมกับช่วยสอนได้นะคะ”
“วิทยาศาสตร์ก็พอจะมั่นใจอยู่บ้างค่ะ”
อาคาริเขี่ยมือตัวเองไปมาบนตัก
“ถึงจะไม่เคยสอนใครมาก่อนก็เถอะนะ”
โรลเปิด | แยกรูท
“จะใช่แน่เหรอ แล้วตัวแปรนี่มาจากไหนล่ะ”
“...ไม่ไหว ฉันขอเทวิชาคณิตไปเลยไม่ได้เหรอ“
เสียงพูดคุยดังขึ้นจากหลังต้นไม้ใหญ่ที่มุมหนึ่งของโรงเรียนหลบสายตาผู้คน
เสียงนั้นเหมือนกำลังพูดคุยกับใครบางคน แต่กลับไม่มีเสียงใดๆตอบกลับ ไม่มีใครอยู่ใกล้ๆ ราวกับ’เธอ‘กำลังฝันละเมอ ราวกับกำลังพูดกับบางสิ่งที่มองไม่เห็น...
(+กันได้ค้าบบ)
โรลเปิด | แยกรูท
“จะใช่แน่เหรอ แล้วตัวแปรนี่มาจากไหนล่ะ”
“...ไม่ไหว ฉันขอเทวิชาคณิตไปเลยไม่ได้เหรอ“
เสียงพูดคุยดังขึ้นจากหลังต้นไม้ใหญ่ที่มุมหนึ่งของโรงเรียนหลบสายตาผู้คน
เสียงนั้นเหมือนกำลังพูดคุยกับใครบางคน แต่กลับไม่มีเสียงใดๆตอบกลับ ไม่มีใครอยู่ใกล้ๆ ราวกับ’เธอ‘กำลังฝันละเมอ ราวกับกำลังพูดกับบางสิ่งที่มองไม่เห็น...
(+กันได้ค้าบบ)
[ได้เป็นนางฟ้าที่ไม่ค่อยจะมีประโยชน์เท่าไหร่ค่ะ เอาแต่ไล่คนให้ไปทำเอง ใช้ความพยายามตัวเองบ้างเซ่ จะมาหวังพึ่งเทวดานางฟ้าอย่างเดียวไม่ได้นะ!!]
[ได้เป็นนางฟ้าที่ไม่ค่อยจะมีประโยชน์เท่าไหร่ค่ะ เอาแต่ไล่คนให้ไปทำเอง ใช้ความพยายามตัวเองบ้างเซ่ จะมาหวังพึ่งเทวดานางฟ้าอย่างเดียวไม่ได้นะ!!]
[เหตุการณ์แสงดับ]
แสงไฟสว่างไสวดับวูบในพริบตา อาคาริก็มองไม่เห็นสิ่งใดอีกแม้กระทั่งฝ่ามือของตนเอง
เสียงความวุ่นวายรอบตัวที่มองไม่เห็นยิ่งทำให้สติปลิดปลิวกระเจิง ความหวาดกลัวที่แล่นปราดจากสันหลังแผ่ไปทั่วร่างกายช่วงชิงเรี่ยวแรงไปจนสิ้น
สามนาทียาวนานราวหลายชั่วโมง แต่สิ่งเดียวเธอทำได้มีแค่การร้องไห้รอแสงสว่างมาเยือนอย่างน่าสมเพชเท่านั้น
[เหตุการณ์แสงดับ]
แสงไฟสว่างไสวดับวูบในพริบตา อาคาริก็มองไม่เห็นสิ่งใดอีกแม้กระทั่งฝ่ามือของตนเอง
เสียงความวุ่นวายรอบตัวที่มองไม่เห็นยิ่งทำให้สติปลิดปลิวกระเจิง ความหวาดกลัวที่แล่นปราดจากสันหลังแผ่ไปทั่วร่างกายช่วงชิงเรี่ยวแรงไปจนสิ้น
สามนาทียาวนานราวหลายชั่วโมง แต่สิ่งเดียวเธอทำได้มีแค่การร้องไห้รอแสงสว่างมาเยือนอย่างน่าสมเพชเท่านั้น
โรลเปิด | แยกรูท
ต้นไม้ใหญ่ใหญ่กลางโรงเรียน | 18:00
เด็กสาวในกิโมโนสีดำหยิบใบทันซาคุสีขาวและปากกาขึ้นมา เม้มปากคิดอยู่เนิ่นนาน
‘พรที่ไม่มีทางเป็นจริงได้...’
มือกำแรงขึ้นจนกระดาษย่นยู่
‘แล้วกระดาษใบนี้... มันจะไปมีความหมายอะไร’
ใบกระดาษแถบยาวว่างเปล่าถูกขยำและทิ้งลงพื้น ใบหน้าใต้แสงโคมไฟหม่นหมองลง
“ไปหาอะไรกินแล้วกลับดีกว่า”
โรลเปิด | แยกรูท
ต้นไม้ใหญ่ใหญ่กลางโรงเรียน | 18:00
เด็กสาวในกิโมโนสีดำหยิบใบทันซาคุสีขาวและปากกาขึ้นมา เม้มปากคิดอยู่เนิ่นนาน
‘พรที่ไม่มีทางเป็นจริงได้...’
มือกำแรงขึ้นจนกระดาษย่นยู่
‘แล้วกระดาษใบนี้... มันจะไปมีความหมายอะไร’
ใบกระดาษแถบยาวว่างเปล่าถูกขยำและทิ้งลงพื้น ใบหน้าใต้แสงโคมไฟหม่นหมองลง
“ไปหาอะไรกินแล้วกลับดีกว่า”
มือจับปึกใบปลิวมาม้วนแน่นๆเป็นแท่งทรงกระบอก มีอีกข้างเข้าไปดึงคอเสื้ออีกฝ่ายราวกับนักเลง
“เฮ้ย จะเอาใช่ไหม”
“นายจะไม่ได้เห็นอะไรทั้งนั้นแหละ แถมจะโดนฉันทุบด้วยปึกใบปลิวจนหัวยุบด้วย ถ้าไม่มีธุระจะไปไหนก็ไปเลยไป๊”
มือจับปึกใบปลิวมาม้วนแน่นๆเป็นแท่งทรงกระบอก มีอีกข้างเข้าไปดึงคอเสื้ออีกฝ่ายราวกับนักเลง
“เฮ้ย จะเอาใช่ไหม”
“นายจะไม่ได้เห็นอะไรทั้งนั้นแหละ แถมจะโดนฉันทุบด้วยปึกใบปลิวจนหัวยุบด้วย ถ้าไม่มีธุระจะไปไหนก็ไปเลยไป๊”
“อ้อ ได้สิคะ”
อาคาริแค่นยิ้มเยาะวางปึกใบปลิวไว้ไม่ไกลแล้วเริ่มทำไม้ทำมือ
“โมเอะ โมเอะ บีม”
ท้าดา นิ้วมหัศจรรย์ที่แทนคำสื่อสารเหมือนกันทั้งโลกไงล่ะ
ไม่คาดหวังไม่ผิดหวัง
“อ้อ ได้สิคะ”
อาคาริแค่นยิ้มเยาะวางปึกใบปลิวไว้ไม่ไกลแล้วเริ่มทำไม้ทำมือ
“โมเอะ โมเอะ บีม”
ท้าดา นิ้วมหัศจรรย์ที่แทนคำสื่อสารเหมือนกันทั้งโลกไงล่ะ
ไม่คาดหวังไม่ผิดหวัง
“พระเจ้า จริงๆแล้วนายเป็นคนดีหรอเนี่ย”
เอามือปิดปากทำท่าประทับใจสุดๆ
“ขอบคุณนะฟุยะคุง นายนี่เพื่อนรักของฉันจริงๆเลย” อาคาริแบ่งใบปลิวครึ่งนึงแบบไม่คิด “เอาชุดเมดด้วยไหม”
“พระเจ้า จริงๆแล้วนายเป็นคนดีหรอเนี่ย”
เอามือปิดปากทำท่าประทับใจสุดๆ
“ขอบคุณนะฟุยะคุง นายนี่เพื่อนรักของฉันจริงๆเลย” อาคาริแบ่งใบปลิวครึ่งนึงแบบไม่คิด “เอาชุดเมดด้วยไหม”
# THKโปรโมทชมรม #THK_HomeEconomics
[การประชุมโปรโมทชมรมคหกรรม]
[w Kuwashima Aeri, Masashi Sayuri]
# THKโปรโมทชมรม #THK_HomeEconomics
[การประชุมโปรโมทชมรมคหกรรม]
[w Kuwashima Aeri, Masashi Sayuri]
เด็กสาวหน้าตาบูดบึ้งในชุดสาวใช้กระโปรงยาวฟูฟ่องยื่นใบปลิวชมรมคหกรรมให้คุณ
“รับๆไปเถอะน่า” เธอขู่ในคอพลางมองเขม่นใส่คุณ “ถ้าแจกหมดฉันจะได้ถอดชุดบ้าๆนี่สักที”
‘ขอล่ะ อย่าให้คนรู้จักมาเห็นหรือมีใครมาถ่ายรูปเลย น่าอายชะมัด’
ถึงคุณจะไม่รับ เธอก็จะยัดใส่มือคุณอยู่ดี ช่างเป็นเมดที่หยาบคายจริงๆ!
เด็กสาวหน้าตาบูดบึ้งในชุดสาวใช้กระโปรงยาวฟูฟ่องยื่นใบปลิวชมรมคหกรรมให้คุณ
“รับๆไปเถอะน่า” เธอขู่ในคอพลางมองเขม่นใส่คุณ “ถ้าแจกหมดฉันจะได้ถอดชุดบ้าๆนี่สักที”
‘ขอล่ะ อย่าให้คนรู้จักมาเห็นหรือมีใครมาถ่ายรูปเลย น่าอายชะมัด’
ถึงคุณจะไม่รับ เธอก็จะยัดใส่มือคุณอยู่ดี ช่างเป็นเมดที่หยาบคายจริงๆ!
“ทีมงานมีฉันคนเดียวเองหรอ? โถ่ ใช้ซะคุ้มเชียวนะ”
“แต่นายเพิ่งจะตัดโอกาสสุดท้ายในการหลุดพ้นจากยัยขี้วีนไปตลอดชีวิตแล้วรู้ตัวไหม”
อาคาริเอ่ยกลั้วหัวเราะ กำแถบลูกไม้สีดำในมือหลวมๆ
“พูดมาขนาดนี้ จะมาเทกันทีหลังไม่ได้แล้วนะฟุยะคุง“
(หายไปนานเลยมีรูปมาไถ่โทษค่ะ😞)
“ทีมงานมีฉันคนเดียวเองหรอ? โถ่ ใช้ซะคุ้มเชียวนะ”
“แต่นายเพิ่งจะตัดโอกาสสุดท้ายในการหลุดพ้นจากยัยขี้วีนไปตลอดชีวิตแล้วรู้ตัวไหม”
อาคาริเอ่ยกลั้วหัวเราะ กำแถบลูกไม้สีดำในมือหลวมๆ
“พูดมาขนาดนี้ จะมาเทกันทีหลังไม่ได้แล้วนะฟุยะคุง“
(หายไปนานเลยมีรูปมาไถ่โทษค่ะ😞)
คุณเดินเล่นไปรอบๆโรงเรียนจนกระทั่งมาถึงบริเวณเรือนกระจกที่เงียบสงบ หางตาก็บังเอิญไปเจอเด็กสาวคนหนึ่งนั่งหลบแดดยามบ่ายอยู่ใต้ต้นไม้ คุณเพ่งมองจนเห็นอุปกรณ์รูปทรงคล้ายใบไม้และเส้นลูกไม้สีดำในมือ
แม้จะไม่ได้หันมองแต่เมื่อถูกจ้องอยู่พักหนึ่งเธอเองก็รับรู้ถึงสายตาของคุณเช่นกัน เด็กสาวจึงขยับมุมนั่งหันหลังให้ราวกับจะบอกว่าไม่ต้องการให้คุณเข้ามาทักทาย
คุณเดินเล่นไปรอบๆโรงเรียนจนกระทั่งมาถึงบริเวณเรือนกระจกที่เงียบสงบ หางตาก็บังเอิญไปเจอเด็กสาวคนหนึ่งนั่งหลบแดดยามบ่ายอยู่ใต้ต้นไม้ คุณเพ่งมองจนเห็นอุปกรณ์รูปทรงคล้ายใบไม้และเส้นลูกไม้สีดำในมือ
แม้จะไม่ได้หันมองแต่เมื่อถูกจ้องอยู่พักหนึ่งเธอเองก็รับรู้ถึงสายตาของคุณเช่นกัน เด็กสาวจึงขยับมุมนั่งหันหลังให้ราวกับจะบอกว่าไม่ต้องการให้คุณเข้ามาทักทาย
[สวัสดีค่า ถือโอกาสมาหาคู่กรณี เอ้ย มิตรสหายให้อากะจังค่ะ!]
🔁 = เนียนรู้จัก/ช่วยหาเพื่อน
❤️/mention/DM = สนใจโคกัน! เดี๋ยวทักไปนะคะะ
[อื่นๆเสนอได้ตั้งแต่สากกระเบือยันเรือรบค่ะ มาเล่น มาป่วน มาทะเลาะ มาวอแวมาปั่นประสาทได้นะคะ<3]
[ฝากพี่สาวหน้ามูหูด้วยนะคะ!]
[สวัสดีค่า ถือโอกาสมาหาคู่กรณี เอ้ย มิตรสหายให้อากะจังค่ะ!]
🔁 = เนียนรู้จัก/ช่วยหาเพื่อน
❤️/mention/DM = สนใจโคกัน! เดี๋ยวทักไปนะคะะ
[อื่นๆเสนอได้ตั้งแต่สากกระเบือยันเรือรบค่ะ มาเล่น มาป่วน มาทะเลาะ มาวอแวมาปั่นประสาทได้นะคะ<3]
[ฝากพี่สาวหน้ามูหูด้วยนะคะ!]
“ ขอโทษค่ะ แต่เราสนิทกันหรอคะ? ”
“ เออ ถ้ารู้ตัวว่าไม่ก็อย่ามายุ่งกับฉัน ”
Rokugawa Akari | โรคุงาวะ อาคาริ
ปี3 | 165/49 | Nyctalopia(ตาบอดกลางคืน) | ชมรมคหกรรม
Doc : bit.ly/423MpN3
• ───── ✾ ───── •
❁ DM Open
❁ Talk/Co-op/Role
TW: คาร์แรคเตอร์ปากร้าย ขี้หงุดหงิด ขี้รำคาญ
“ ขอโทษค่ะ แต่เราสนิทกันหรอคะ? ”
“ เออ ถ้ารู้ตัวว่าไม่ก็อย่ามายุ่งกับฉัน ”
Rokugawa Akari | โรคุงาวะ อาคาริ
ปี3 | 165/49 | Nyctalopia(ตาบอดกลางคืน) | ชมรมคหกรรม
Doc : bit.ly/423MpN3
• ───── ✾ ───── •
❁ DM Open
❁ Talk/Co-op/Role
TW: คาร์แรคเตอร์ปากร้าย ขี้หงุดหงิด ขี้รำคาญ