readAwrite : Temma
IG : temarinaraq
ยามอรุณรุ่งสางใกล้เข้ามา ท้องนภาดำมืดค่อย ๆ แปรเปลี่ยนเป็นสีส้มกระทั่งเสมอกันทั่วฟ้า บนเตียงของราชาปีศาจมีชายหนุ่มลักษณะวัยกลางคนสองคนอยู่บนฟูกหนา ชายหนึ่งคือเจ้าของเตียง นามว่า 'พิรุณโลหิตเชยบุปผา' ซึ่งบัดนี้กำลังเท้าคางทอดมองใบหน้าของชายอีกคนที่แลดูเหมือนกำลังอยู่ในห้วงของความฝัน แม้อีกฝ่ายจะมีศักดิ์เป็นเทพ แต่ท่าทางและลมหายใจที่สม่ำเสมอนั้น
ยามอรุณรุ่งสางใกล้เข้ามา ท้องนภาดำมืดค่อย ๆ แปรเปลี่ยนเป็นสีส้มกระทั่งเสมอกันทั่วฟ้า บนเตียงของราชาปีศาจมีชายหนุ่มลักษณะวัยกลางคนสองคนอยู่บนฟูกหนา ชายหนึ่งคือเจ้าของเตียง นามว่า 'พิรุณโลหิตเชยบุปผา' ซึ่งบัดนี้กำลังเท้าคางทอดมองใบหน้าของชายอีกคนที่แลดูเหมือนกำลังอยู่ในห้วงของความฝัน แม้อีกฝ่ายจะมีศักดิ์เป็นเทพ แต่ท่าทางและลมหายใจที่สม่ำเสมอนั้น
- Halloween - 🎃🎊🍭
"Tric or Tric ครับอิซางิเซนไป?" ประโยคซ้ำเดิมรอบที่เท่าไรก็ไม่รู้ที่อิซางิ โยอิจิ ได้ยินในวันนี้ ก็วันนี้วันฮาโลวีนนี่นา จะพลาดไฮไลท์สำคัญของกิจกรรมในวันนี้ได้ไง
แต่ประโยคแปร่ง ๆ จากประโยคไฮไลท์ทำเอาอิซางิแค่นขำก่อนจะผินใบหน้าไปมองเจ้าของเสียง
- Halloween - 🎃🎊🍭
"Tric or Tric ครับอิซางิเซนไป?" ประโยคซ้ำเดิมรอบที่เท่าไรก็ไม่รู้ที่อิซางิ โยอิจิ ได้ยินในวันนี้ ก็วันนี้วันฮาโลวีนนี่นา จะพลาดไฮไลท์สำคัญของกิจกรรมในวันนี้ได้ไง
แต่ประโยคแปร่ง ๆ จากประโยคไฮไลท์ทำเอาอิซางิแค่นขำก่อนจะผินใบหน้าไปมองเจ้าของเสียง
เคยไหม? มีเพื่อนที่รู้ใจเราทุกอย่าง สบายใจทุกครั้งที่ได้อยู่ด้วยกัน สนิทจนไม่คิดถึงวันที่แยกทาง
ใช่ คนส่วนใหญ่ก็คงจะมีกันหมดนั่นแหละ
แต่เคยไหม? ที่หงุดหงิดเวลาเห็นมันไปกับคนอื่น ไม่พอใจทุกครั้งที่มันคิดจะไปมีใคร เสียใจทุกครั้งที่ไม่กอดกัน
และเคยไหม? ที่คิดเกินเพื่อน
(พีเรียด,mpreg)
Itoshi Rin : เล็ก
Isagi Yoichi : เจ้าเอิง
"หากไม่ใช่เพราะท่านเจ้าคุณขอไว้ กระผมคงไม่ยืนอยู่ตรงนี้หรอกขอรับ"
.
เจ้าเอิงเป็นทาสในเรือนเบี้ย เจ้าตัวเป็นเด็กหน้าตาน่ารักจิ้มลิ้ม ถึงจะซุกซนแต่ฉลาดเป็นกรด พูดจาฉะฉาน ท่านเจ้าคุณแลเห็นถึงความสามารถจึงหมายมั่นว่าจะส่งเสียให้เรียน ทว่าเจ้าตัวกลับเก่งเหลือคณา
(พีเรียด,mpreg)
Itoshi Rin : เล็ก
Isagi Yoichi : เจ้าเอิง
"หากไม่ใช่เพราะท่านเจ้าคุณขอไว้ กระผมคงไม่ยืนอยู่ตรงนี้หรอกขอรับ"
.
เจ้าเอิงเป็นทาสในเรือนเบี้ย เจ้าตัวเป็นเด็กหน้าตาน่ารักจิ้มลิ้ม ถึงจะซุกซนแต่ฉลาดเป็นกรด พูดจาฉะฉาน ท่านเจ้าคุณแลเห็นถึงความสามารถจึงหมายมั่นว่าจะส่งเสียให้เรียน ทว่าเจ้าตัวกลับเก่งเหลือคณา