myfriendshipp.site/@tantanxr
#โฮชิคาฟก้า #นารุคาฟก้า
OOC, ผัวที่ดีคือผัวใหม่
คนเราควรทำตัวยังไงเมื่อมีรายงานการปรากฎตัวของไคจูเลยไปช่วยอพยพคนแล้วดันเจอเด็กที่หน้าตาเหมือนตัวเองอย่างกับแกะ?
#โฮชิคาฟก้า #นารุคาฟก้า
OOC, ผัวที่ดีคือผัวใหม่
คนเราควรทำตัวยังไงเมื่อมีรายงานการปรากฎตัวของไคจูเลยไปช่วยอพยพคนแล้วดันเจอเด็กที่หน้าตาเหมือนตัวเองอย่างกับแกะ?
At first, I thought I wouldn’t make it in time—I had no idea what to draw! Ended up working on it just last night. I recently watched my Fav streamer play Silent Hill, so I decided to have my original characters cosplay as Pyramid Head and James.
At first, I thought I wouldn’t make it in time—I had no idea what to draw! Ended up working on it just last night. I recently watched my Fav streamer play Silent Hill, so I decided to have my original characters cosplay as Pyramid Head and James.
AU โลกปัจจุบันไม่มีไคจู ผสมแฟนตาซี + OOC
'นารุมิ เก็น' คือชื่อของนักวิทยาศาสตร์ไอคิวสูงผู้เป็นหัวหน้าประจำแล็บพิเศษของรัฐบาลอันมีชื่อเลื่องลือถึงความเข้มงวดในการรับคนเข้า และอัตราการลาออกที่สูงกว่าปรกติ เพราะใคร ๆ ต่างก็ทนทำงานกับคนเก่งแต่เรื่องมากอย่างนารุมิไม่ไหว
และถึงแม้จะมีคนที่ทำงานได้เข้าตาคุณหัวหน้าแล็บโผล่มา
AU โลกปัจจุบันไม่มีไคจู ผสมแฟนตาซี + OOC
'นารุมิ เก็น' คือชื่อของนักวิทยาศาสตร์ไอคิวสูงผู้เป็นหัวหน้าประจำแล็บพิเศษของรัฐบาลอันมีชื่อเลื่องลือถึงความเข้มงวดในการรับคนเข้า และอัตราการลาออกที่สูงกว่าปรกติ เพราะใคร ๆ ต่างก็ทนทำงานกับคนเก่งแต่เรื่องมากอย่างนารุมิไม่ไหว
และถึงแม้จะมีคนที่ทำงานได้เข้าตาคุณหัวหน้าแล็บโผล่มา
𝙒𝙝𝙚𝙣 𝙮𝙤𝙪'𝙧𝙚 𝙜𝙤𝙣𝙚, 𝙄'𝙡𝙡 𝙨𝙩𝙞𝙡𝙡 𝙗𝙚 𝘽𝙡𝙤𝙤𝙙𝙮 𝙈𝙖𝙧𝙮
‘โธ่ ยังเด็กอยู่แท้ๆ ไม่น่าด่วนจากไปไวเลย‘
’เพราะแต่งงานกับคนแก่กว่าไงล่ะ ทั้งยังเป็นเพศชายเหมือนกันด้วย‘
‘เป็นถึงบาทหลวงแต่ดันทำบาปซะเอง ก็สมควรอยู่หรอก‘
คาฟก้าในชุดไว้อาลัยยืนฟังเงียบๆ
สามีของเขาเป็นบาทหลวงผู้เดียวในหมู่บ้านเล็กๆกลางป่า ทั้งให้คำสอน ทั้งปกป้องชาวบ้านจากสัตว์ป่า
𝙒𝙝𝙚𝙣 𝙮𝙤𝙪'𝙧𝙚 𝙜𝙤𝙣𝙚, 𝙄'𝙡𝙡 𝙨𝙩𝙞𝙡𝙡 𝙗𝙚 𝘽𝙡𝙤𝙤𝙙𝙮 𝙈𝙖𝙧𝙮
‘โธ่ ยังเด็กอยู่แท้ๆ ไม่น่าด่วนจากไปไวเลย‘
’เพราะแต่งงานกับคนแก่กว่าไงล่ะ ทั้งยังเป็นเพศชายเหมือนกันด้วย‘
‘เป็นถึงบาทหลวงแต่ดันทำบาปซะเอง ก็สมควรอยู่หรอก‘
คาฟก้าในชุดไว้อาลัยยืนฟังเงียบๆ
สามีของเขาเป็นบาทหลวงผู้เดียวในหมู่บ้านเล็กๆกลางป่า ทั้งให้คำสอน ทั้งปกป้องชาวบ้านจากสัตว์ป่า
- ฉันจึงวนกลับมา
วนกลับมา ที่เดิมที่เธอและฉันได้เจอได้พบตั้งแต่ตอนนั้น -
การย้อนเวลานั้นมีอยู่จริง
แต่มันเกิดขึ้นกับคนคนเดียว ที่สูญเสียคนรักวนอยู่แบบนั้น
อยู่ในวังวนที่เขาไม่สามารถหลุด
ต่อให้เราไม่ได้รู้จักกัน ต่อให้เราไม่ได้พบกัน ข่าวการสูญเสียของคุณนั้นก็วนมาหาผมอยู่เสมอ
- ฉันจึงวนกลับมา
วนกลับมา ที่เดิมที่เธอและฉันได้เจอได้พบตั้งแต่ตอนนั้น -
การย้อนเวลานั้นมีอยู่จริง
แต่มันเกิดขึ้นกับคนคนเดียว ที่สูญเสียคนรักวนอยู่แบบนั้น
อยู่ในวังวนที่เขาไม่สามารถหลุด
ต่อให้เราไม่ได้รู้จักกัน ต่อให้เราไม่ได้พบกัน ข่าวการสูญเสียของคุณนั้นก็วนมาหาผมอยู่เสมอ
“พี่หมายถึงนมใหญ่ ๆ ของพี่ป่ะ”
“ธัดเดอัส ฉันหมายถึงเรื่องใหญ่ ไอ้เวรนี่”
“ไม่ ๆ คือในหัวผมมันมีแต่นมพี่อยู่อะ”
“จะฟังไหม”
“ว่ามาครับผม”
อีกฝ่ายยืนเท้าสะเอวด้วยท่าทางยีกวน ดวงตาสีนิลจ้องมองตั้งแต่แผงอกที่ถูกขวางกั้นไว้ด้วยอาภรณ์
“พี่หมายถึงนมใหญ่ ๆ ของพี่ป่ะ”
“ธัดเดอัส ฉันหมายถึงเรื่องใหญ่ ไอ้เวรนี่”
“ไม่ ๆ คือในหัวผมมันมีแต่นมพี่อยู่อะ”
“จะฟังไหม”
“ว่ามาครับผม”
อีกฝ่ายยืนเท้าสะเอวด้วยท่าทางยีกวน ดวงตาสีนิลจ้องมองตั้งแต่แผงอกที่ถูกขวางกั้นไว้ด้วยอาภรณ์
ควันสีเทาพวยพุ่งขึ้นสูงเหนือหัว เขาพรูลมหายใจอุ่นร้อนรินรดบนฝ่ามือที่ยกขึ้นมาแบกรับคางมนของตน กลิ่นโอเมก้าตลบอบอวลไปทั่วอาณาบริเวณของตัวผับแห่งหนึ่งในใจกลางเมืองมาดริดประเทศสเปน
ควันสีเทาพวยพุ่งขึ้นสูงเหนือหัว เขาพรูลมหายใจอุ่นร้อนรินรดบนฝ่ามือที่ยกขึ้นมาแบกรับคางมนของตน กลิ่นโอเมก้าตลบอบอวลไปทั่วอาณาบริเวณของตัวผับแห่งหนึ่งในใจกลางเมืองมาดริดประเทศสเปน
“ระหว่างมอสคาโต้กับโปรเซกโก คุณชอบดื่มไวน์อะไรมากกว่ากัน”
ราฟาเอลเอ่ยถามพลางวนก้นแก้วไวน์ที่พราวไปด้วยเกลือที่เกาะอยู่ตรงขอบปากแก้วสีใส เรียวนิ้วชี้ด้านซ้ายเคาะบนโต๊ะไม้สีมะฮอกกานีอย่างรอคำตอบ
“ระหว่างมอสคาโต้กับโปรเซกโก คุณชอบดื่มไวน์อะไรมากกว่ากัน”
ราฟาเอลเอ่ยถามพลางวนก้นแก้วไวน์ที่พราวไปด้วยเกลือที่เกาะอยู่ตรงขอบปากแก้วสีใส เรียวนิ้วชี้ด้านซ้ายเคาะบนโต๊ะไม้สีมะฮอกกานีอย่างรอคำตอบ
ธัดเดอัสหัวเสียไม่น้อยเมื่อคนที่ตนชอบกำลังไปคลุกคลีกับรุ่นน้องคนอื่น ๆ โดยไม่เหลียวตามองตนเลยสักครั้ง หากมองมาก็ส่งสายตาเฉยชาราวกับไม่รู้จักกัน
ธัดเดอัสหัวเสียไม่น้อยเมื่อคนที่ตนชอบกำลังไปคลุกคลีกับรุ่นน้องคนอื่น ๆ โดยไม่เหลียวตามองตนเลยสักครั้ง หากมองมาก็ส่งสายตาเฉยชาราวกับไม่รู้จักกัน
กลิ่นอายของความทรงจำยังคงวนเวียนอยู่ในห้องไม่จางหาย ยามที่เท้าทั้งหกคู่เยื้องย่างเข้าสู่ห้องสี่เหลี่ยมผืนผ้าขนาดไม่ใหญ่และไม่เล็กจนคับแคบมากนัก แต่สามารถอาศัยอยู่ร่วมกันสี่คนได้อย่างสบาย
กลิ่นอายของความทรงจำยังคงวนเวียนอยู่ในห้องไม่จางหาย ยามที่เท้าทั้งหกคู่เยื้องย่างเข้าสู่ห้องสี่เหลี่ยมผืนผ้าขนาดไม่ใหญ่และไม่เล็กจนคับแคบมากนัก แต่สามารถอาศัยอยู่ร่วมกันสี่คนได้อย่างสบาย
“มาถอดกันเลยดีไหม?”
คาเกโอะรู้ดีว่าตนไม่สามารถขัดขืนทุกสัมผัสที่อีกฝ่ายได้ส่งมอบมาให้ เนื้อหนังมังสาที่ถูกสัมผัสโดยฝ่ามือหนาคู่นั้นมันเสียวซาบซ่านจนขาแทบสั่นยามที่เรียวนิ้วไล่ลงไปตามมัดกล้าม
“มาถอดกันเลยดีไหม?”
คาเกโอะรู้ดีว่าตนไม่สามารถขัดขืนทุกสัมผัสที่อีกฝ่ายได้ส่งมอบมาให้ เนื้อหนังมังสาที่ถูกสัมผัสโดยฝ่ามือหนาคู่นั้นมันเสียวซาบซ่านจนขาแทบสั่นยามที่เรียวนิ้วไล่ลงไปตามมัดกล้าม
ถ้าหากเขารู้ว่ามันจะเป็นเช่นนี้เขาคงจะไม่ทำมันลงไป ในช่วงเวลาย่ำรุ่งเขาตื่นมาพร้อมกับฝันร้าย เหงื่อกาฬผุดพรายเกาะพราวไปทั่วใบหน้าและแผ่นหลัง เอนเอียงเอี้ยวตัวไปทางเตียงที่ว่างเปล่า ฝ่ามือเรียวลูบไล้ควานหาไออุ่นจากมัน
ถ้าหากเขารู้ว่ามันจะเป็นเช่นนี้เขาคงจะไม่ทำมันลงไป ในช่วงเวลาย่ำรุ่งเขาตื่นมาพร้อมกับฝันร้าย เหงื่อกาฬผุดพรายเกาะพราวไปทั่วใบหน้าและแผ่นหลัง เอนเอียงเอี้ยวตัวไปทางเตียงที่ว่างเปล่า ฝ่ามือเรียวลูบไล้ควานหาไออุ่นจากมัน