#KZK_Commu
Doc : https://bit.ly/46s172y
[ช่วงเตรียมตัวระหว่างงานกีฬาสีของสีขาว]
ทำงานแล้วก็เติมพลังงานกันต่อ
รออาจารย์ตรวจงานไป ก็โซ้ยชินนิชคัพไป (เขาไม่ได้จ้าง)
[ช่วงเตรียมตัวระหว่างงานกีฬาสีของสีขาว]
ทำงานแล้วก็เติมพลังงานกันต่อ
รออาจารย์ตรวจงานไป ก็โซ้ยชินนิชคัพไป (เขาไม่ได้จ้าง)
SCIENTIST OF DAWN
Team : The Luminiferous Aether
Position : Cheerleader
Akahara Seiya
— [ COUNTING DOWN 04 ] —
SCIENTIST OF DAWN
Team : The Luminiferous Aether
Position : Cheerleader
Akahara Seiya
— [ COUNTING DOWN 04 ] —
มือล้วงเอาอมยิ้มที่มักพกติดไม้ติดมือไว้ตลอดออกมา แต่พึ่งแกะเข้าปากไปได้ไม่นาน
เสียงแปลกๆที่ดังเข้าหูมาก็ทำให้เขาต้องหันไปมองหาที่มา
และทันใดนั้นเองที่นายก็ดิ่งลงมาจนแทบจะหัวชนกันอยู่แล้ว
"..."
มือล้วงเอาอมยิ้มที่มักพกติดไม้ติดมือไว้ตลอดออกมา แต่พึ่งแกะเข้าปากไปได้ไม่นาน
เสียงแปลกๆที่ดังเข้าหูมาก็ทำให้เขาต้องหันไปมองหาที่มา
และทันใดนั้นเองที่นายก็ดิ่งลงมาจนแทบจะหัวชนกันอยู่แล้ว
"..."
"อืม งั้นกลับกันเถอะ นอนดึกไม่ดีต่อสุขภาพด้วย"
ผลึกในมือของทั้งคู่ยังคงอยู่ เสมือนความทรงจำที่ยังคงเหลืออยู่
ยังคงเหลือไว้ให้คอยจดจำ ว่าครั้งนึงสิ่งเหล่านี้เคยเกิดขึ้นจริง
ว่าครั้งนึงพวกเขาเหล่านั้นเคยมีตัวตนอยู่
และจะยังคงมีตัวตนอยู่ในความทรงจำของพวกเขา
...เหล่าผู้ที่ยังเหลือรอดอยู่...
(ปิดรูทจ้า ขอบคุณมากๆเลยค้าบ)
"อืม งั้นกลับกันเถอะ นอนดึกไม่ดีต่อสุขภาพด้วย"
ผลึกในมือของทั้งคู่ยังคงอยู่ เสมือนความทรงจำที่ยังคงเหลืออยู่
ยังคงเหลือไว้ให้คอยจดจำ ว่าครั้งนึงสิ่งเหล่านี้เคยเกิดขึ้นจริง
ว่าครั้งนึงพวกเขาเหล่านั้นเคยมีตัวตนอยู่
และจะยังคงมีตัวตนอยู่ในความทรงจำของพวกเขา
...เหล่าผู้ที่ยังเหลือรอดอยู่...
(ปิดรูทจ้า ขอบคุณมากๆเลยค้าบ)
#KzK_Udk_Support
นอกจากหน้าที่ฝั่งทีมเชียร์แล้ว เขาก็ยังรับหน้าที่ฝั่งสนับสนุนอย่างฝ่ายพยาบาลอีกเช่นกัน
มักจะพบเห็นว่าเจ้าตัววิ่งวุ่นไปทั่วเลยล่ะ
#KzK_Udk_Support
นอกจากหน้าที่ฝั่งทีมเชียร์แล้ว เขาก็ยังรับหน้าที่ฝั่งสนับสนุนอย่างฝ่ายพยาบาลอีกเช่นกัน
มักจะพบเห็นว่าเจ้าตัววิ่งวุ่นไปทั่วเลยล่ะ
พูดไปแล้วก็นึกถึงโรลอาชีพที่เขามักจะเลือกให้ตัวละครภายในเกมของตนเป็นในหลายๆเกม
"เป็นบาร์ดอีกแล้วสิเนี่ย"
"แต่ก็ดีนะ..."
พูดไปแล้วก็นึกถึงโรลอาชีพที่เขามักจะเลือกให้ตัวละครภายในเกมของตนเป็นในหลายๆเกม
"เป็นบาร์ดอีกแล้วสิเนี่ย"
"แต่ก็ดีนะ..."
"ฉันน่ะ ยังอยากได้ยินโซจังร้องเพลงที่ฉันแต่งอยู่นะ..."
ประโยคอันเรียบง่ายถูกเอ่ยออกมา ไม่รู้ว่าเจ้าตัวจะรู้สึกไหม
แต่ครั้งหนึ่งเขาเคยพูดกับนายมาก่อน
นายล่ะยังจำได้รึเปล่า?
"ฉันน่ะ ยังอยากได้ยินโซจังร้องเพลงที่ฉันแต่งอยู่นะ..."
ประโยคอันเรียบง่ายถูกเอ่ยออกมา ไม่รู้ว่าเจ้าตัวจะรู้สึกไหม
แต่ครั้งหนึ่งเขาเคยพูดกับนายมาก่อน
นายล่ะยังจำได้รึเปล่า?
!!!
> โพสท่าแปลกอีกท่า
!!!
> โพสท่าแปลกอีกท่า
หลงไปกับความสูญเสียและอดีตที่เขาพยายามมองข้ามมาตลอดหลายเดือน
"ฉัน ทำไมฉัน
ทำไมฉันถึงยังมีชีวิตอยู่ล่ะ..."
หลงไปกับความสูญเสียและอดีตที่เขาพยายามมองข้ามมาตลอดหลายเดือน
"ฉัน ทำไมฉัน
ทำไมฉันถึงยังมีชีวิตอยู่ล่ะ..."
รอยยิ้มที่สดใสนั้น ช่วยจุดประกายความหวังที่เคยริบหรี่ให้กลับมาสว่างไสวในความมืดมิดอีกครั้ง
บางที่สิ่งที่พวกเราต้องการในช่วงเวลานี้ ก็อาจไม่ใช่สิ่งที่ยิ่งใหญ่อะไรนัก
แต่อาจจะเป็นเพียงรอยยิ้มของคนสำคัญก็เท่านั้น
.
.
"พี่เองก็ดีใจที่ได้มาเจอเธออีกครั้งนะ..."
รอยยิ้มที่สดใสนั้น ช่วยจุดประกายความหวังที่เคยริบหรี่ให้กลับมาสว่างไสวในความมืดมิดอีกครั้ง
บางที่สิ่งที่พวกเราต้องการในช่วงเวลานี้ ก็อาจไม่ใช่สิ่งที่ยิ่งใหญ่อะไรนัก
แต่อาจจะเป็นเพียงรอยยิ้มของคนสำคัญก็เท่านั้น
.
.
"พี่เองก็ดีใจที่ได้มาเจอเธออีกครั้งนะ..."
"..."
เสียงเรียกอันคุ้นเคยดังขึ้น เขายังคงจำเสียงนั้นได้อย่างแม่นยำ ร่างกายหันไปตามทิศทางที่ได้ยินเสียงนั้นทันที
ภาพที่เห็นตรงหน้าคือสิ่งที่เขาเคยฝันถึงแต่ก็ไม่กล้าคาดหวัง
น้ำตาที่พยายามอดกลั้นในเวลานี้ ก็ไหลออกมาอย่างไม่อาจเก็บเอาไว้ได้
"...โควงะจัง"
"..."
เสียงเรียกอันคุ้นเคยดังขึ้น เขายังคงจำเสียงนั้นได้อย่างแม่นยำ ร่างกายหันไปตามทิศทางที่ได้ยินเสียงนั้นทันที
ภาพที่เห็นตรงหน้าคือสิ่งที่เขาเคยฝันถึงแต่ก็ไม่กล้าคาดหวัง
น้ำตาที่พยายามอดกลั้นในเวลานี้ ก็ไหลออกมาอย่างไม่อาจเก็บเอาไว้ได้
"...โควงะจัง"
การพบสถานที่ที่ไม่คิดว่าจะได้เห็น และสถานการณ์ตรงหน้า
ก่อนหน้าเขาพยายามมองในแง่ดีว่า บางทีผู้คนที่หายไปก็อาจจะเพียงเข้ามาหลบภัยอย่างปลอดภัยในที่แห่งนี้
แต่ก็แค่เรื่องเพ้อฝัน อาวุธในมือ อุปกรณ์ช่วยเหลือที่ถือไว้ เขาพยายาม
พยายามอย่างมากที่จะตั้งสติเพื่อช่วยเหลือทุกคน
แต่ความรู้สึกลึกๆข้างใน
ภาพตรงหน้า ความสุขจอมปลอมเหล่านี้
มันชวนให้รู้สึกหงุดหงิดจริงๆ
การพบสถานที่ที่ไม่คิดว่าจะได้เห็น และสถานการณ์ตรงหน้า
ก่อนหน้าเขาพยายามมองในแง่ดีว่า บางทีผู้คนที่หายไปก็อาจจะเพียงเข้ามาหลบภัยอย่างปลอดภัยในที่แห่งนี้
แต่ก็แค่เรื่องเพ้อฝัน อาวุธในมือ อุปกรณ์ช่วยเหลือที่ถือไว้ เขาพยายาม
พยายามอย่างมากที่จะตั้งสติเพื่อช่วยเหลือทุกคน
แต่ความรู้สึกลึกๆข้างใน
ภาพตรงหน้า ความสุขจอมปลอมเหล่านี้
มันชวนให้รู้สึกหงุดหงิดจริงๆ
ไฟเย็นไม่ได้ถูกหยิบไป แต่กลับเป็นมือของตัวเองที่ถูกจับให้ขยับไปตามที่เธอบังคับ
"อะ...ฮะๆ ดาวงั้นหรออืม...ก็น่ารักดีนะ"
ไฟเย็นมอดดับไปแล้ว แต่ใบหน้าเขากับรู้สึกเหมือนจะไหม้ ว่าไงดีล่ะมันแค่แบบ
คาดไม่ถึงว่าจะมาโดนจับมือวาดล่ะนะ....
เซยะหันหน้าไปอีกทาง ยกมือขึ้นกระแอมไอแก้เก้อพร้อมปรับสีหน้าให้มาเป็นปกติอีกครั้ง
" อะแฮ่ม...อืม เธอชอบวาดรูปหรอ?"
ไฟเย็นไม่ได้ถูกหยิบไป แต่กลับเป็นมือของตัวเองที่ถูกจับให้ขยับไปตามที่เธอบังคับ
"อะ...ฮะๆ ดาวงั้นหรออืม...ก็น่ารักดีนะ"
ไฟเย็นมอดดับไปแล้ว แต่ใบหน้าเขากับรู้สึกเหมือนจะไหม้ ว่าไงดีล่ะมันแค่แบบ
คาดไม่ถึงว่าจะมาโดนจับมือวาดล่ะนะ....
เซยะหันหน้าไปอีกทาง ยกมือขึ้นกระแอมไอแก้เก้อพร้อมปรับสีหน้าให้มาเป็นปกติอีกครั้ง
" อะแฮ่ม...อืม เธอชอบวาดรูปหรอ?"
โรลเปิด | แยกรูท (แวะมาแจมได้นะค้าบ)
-----------
ณ เวลาช่วงที่เป็นเวลารอยต่อระหว่างกลางวันและกลางคืน
ดวงอาทิตย์ที่กำลังจะลับขอบฟ้า
บรรยากาศภายในเมือง ที่แม้จะอยู่ในช่วงภัยพิบัติ
แต่ก็มีบรรยากาศที่ครึกครื้นขึ้นมาก ผู้คนพากันดื่มด่ำไปกับเทศกาล
เซยะเองก็เช่นกัน เขากำลังสนุกอยู่กับไฟเย็นที่ได้รับมา
พร้อมรอยยิ้มที่ดูห่างหายจากใบหน้านี้มาแสนนาน
โรลเปิด | แยกรูท (แวะมาแจมได้นะค้าบ)
-----------
ณ เวลาช่วงที่เป็นเวลารอยต่อระหว่างกลางวันและกลางคืน
ดวงอาทิตย์ที่กำลังจะลับขอบฟ้า
บรรยากาศภายในเมือง ที่แม้จะอยู่ในช่วงภัยพิบัติ
แต่ก็มีบรรยากาศที่ครึกครื้นขึ้นมาก ผู้คนพากันดื่มด่ำไปกับเทศกาล
เซยะเองก็เช่นกัน เขากำลังสนุกอยู่กับไฟเย็นที่ได้รับมา
พร้อมรอยยิ้มที่ดูห่างหายจากใบหน้านี้มาแสนนาน
แต่ความอุ่นจากร่างของคนตรงหน้า ช่วยย้ำเตือนว่าเพื่อนตรงหน้าเขานั้นยังคงมีอยู่ ไม่ได้หายไป...
นั่นจึงทำให้ร่างกายของเซยะขยับไป
แขนสองข้างยกขึ้นไปกอดรวบโซชิดะไว้ ก่อนจะตามมาด้วยเสียงร้องไห้อีกครั้ง
"5 วินาทีเองหรอ..."
แต่ความอุ่นจากร่างของคนตรงหน้า ช่วยย้ำเตือนว่าเพื่อนตรงหน้าเขานั้นยังคงมีอยู่ ไม่ได้หายไป...
นั่นจึงทำให้ร่างกายของเซยะขยับไป
แขนสองข้างยกขึ้นไปกอดรวบโซชิดะไว้ ก่อนจะตามมาด้วยเสียงร้องไห้อีกครั้ง
"5 วินาทีเองหรอ..."
"เอ...เยอะไปไหมนะ..."
"เอา...กระเป๋ากีตาร์ไปทำไมน่ะหรอ"
"นั่นสิเอาไปทำไมกันนะ" แต่ก็พกไปอยู่ดี
"เอ...เยอะไปไหมนะ..."
"เอา...กระเป๋ากีตาร์ไปทำไมน่ะหรอ"
"นั่นสิเอาไปทำไมกันนะ" แต่ก็พกไปอยู่ดี
ความเร็วในการแย่งขนมจากมือคงตอบคำถามเขาหมดแล้วว่าลิงตัวน้อยทั้งหลายตรงหน้า จะสนใจขนมในมือเขาแค่ไหน ไหนจะความเร็วในการแย่งที่รวดเร็วนั้น
ดูท่าจะชอบแหะ...ดีจัง...
เขามองดูฝูงลิงที่พากันเข้ามาล้อมวง เพื่อรอคอยขนมในส่วนของตัวเอง
เขาเองก็ไม่ได้รอช้า รีบแบ่งขนมเค้กที่มีทั้งหมดให้เจ้าจ๋อแต่ละตัวด้วยขนาดที่เท่าๆกัน
+
ความเร็วในการแย่งขนมจากมือคงตอบคำถามเขาหมดแล้วว่าลิงตัวน้อยทั้งหลายตรงหน้า จะสนใจขนมในมือเขาแค่ไหน ไหนจะความเร็วในการแย่งที่รวดเร็วนั้น
ดูท่าจะชอบแหะ...ดีจัง...
เขามองดูฝูงลิงที่พากันเข้ามาล้อมวง เพื่อรอคอยขนมในส่วนของตัวเอง
เขาเองก็ไม่ได้รอช้า รีบแบ่งขนมเค้กที่มีทั้งหมดให้เจ้าจ๋อแต่ละตัวด้วยขนาดที่เท่าๆกัน
+
กลุ่มที่ 3 三日月 ( มิคาสึคิ ) | อากาฮาระ เซยะ POV
อ่านเต็มๆได้ที่ bit.ly/46nf41W
กลุ่มที่ 3 三日月 ( มิคาสึคิ ) | อากาฮาระ เซยะ POV
อ่านเต็มๆได้ที่ bit.ly/46nf41W
『 สักวันฉันอาจจะลืมทุกอย่าง
แต่ฉันไม่อยากลืมว่ารอยยิ้มของเธอมันสว่างมากแค่ไหน 』
『 ถ้าหากกลับมาร้องเพลงได้
ดวงดาวเหล่านั้นจะกลับมาไหมนะ...』
ﮩ٨ـﮩﮩ٨ـ__ﮩ٨ـﮩﮩ٨ـ
赤原 • 星夜
18 歳 | 3 年 | 180/60 |
Doc bio
(ทักโคโรลลองใจ(?) 24/7 บวกได้ทุกโพสต์เลยค่า)
ـــــــــﮩ٨ــــــــــﮩ٨ــــــــــﮩ٨ـــــــــــ
『 สักวันฉันอาจจะลืมทุกอย่าง
แต่ฉันไม่อยากลืมว่ารอยยิ้มของเธอมันสว่างมากแค่ไหน 』
『 ถ้าหากกลับมาร้องเพลงได้
ดวงดาวเหล่านั้นจะกลับมาไหมนะ...』
ﮩ٨ـﮩﮩ٨ـ__ﮩ٨ـﮩﮩ٨ـ
赤原 • 星夜
18 歳 | 3 年 | 180/60 |
Doc bio
(ทักโคโรลลองใจ(?) 24/7 บวกได้ทุกโพสต์เลยค่า)
ـــــــــﮩ٨ــــــــــﮩ٨ــــــــــﮩ٨ـــــــــــ