นี่น่ะ นี่น่ะ เป็นเค้กจากชาวกลุ่มชิชิโทอุตส่าห์จัดมาให้แบบชุดใหญ่ไฟกระพริบขนาดนี้ ต้องจัดให้หมดก้อนเลยน้าา ~!!

ดูท่าคงจะไม่ยอมปล่อยเขาไปง่ายๆแน่ ซาโกะก้มลงไปเก็บกล่องเค้กที่ยับเยินหมดแล้ว แต่ก็ไม่ควรปล่อยทิ้งเอาไว้

“ มีของที่บ้านอยู่ ”

ยังคงยืนยันที่จะปฎิเสธ และเหมือนทุกทีเขาเลือกจะเดินหนีไปเสียดื้อๆ ฝ่ายที่ผิดเป็นเขาเองต่างหาก แต่ก็ไม่ได้พูดแบบนั้นออกไป

ยังคงเป็นคนที่สื่อสารไม่เก่งอีกตามเคย

“ ...ไม่ล่ะ นั่นของเธอ ”

รีบยกมือขึ้นมาห้ามปรามทันที เห็นสีหน้าแบบนั้นแล้วก็ไม่รู้จะปลอบใจยังไงดี ถึงมันจะไม่ใช่เรื่องของเขาเลยก็ตาม..

“ ไม่ต้องใส่ใจ ”

สีหน้าแบบนั้นเหมือนเคยเห็นจากใครสักคน แต่น่าเสียดายมันไม่ทำให้เขายอมใจอ่อนง่ายๆหรอก

“ มันหมดแล้ว ช่างเถอะ... ”

ยังไงซะมันก็เป็นเงินของเขา นั่นเป็นเรื่องที่เขาต้องรับผิดชอบเองอยู่แล้วด้วย จึงไม่อยากจะรบกวน

“ ไม่..ไม่เป็นไร ”

ยังไงซะมันก็ไม่ใช่ความผิดของอีกฝ่ายอยู่แล้ว เจ้าตัวไม่ถือโทษโกรธอะไรหรอก

พอได้มองชัดๆก็เหมือนจะเคยเจอกันมาอยู่ครั้งนึง เคยคุยกันด้วยซ้ำไป แต่ซาโกะก็ไม่ได้เอ่ยถามอะไร

“ ไม่จำเป็น ”