Doc: https://shorturl.asia/r5gOJ
หลังจากที่ผ่านวันเวลาอันเนินนานจากการไปทัศนศึกษา ซากิได้กลับถึงบ้านอย่างปลอดภัยก็ได้ทำหน้าที่พี่ชายอย่างดีทำอาหารกับข้าวให้น้องชาย ดูแลสวนดอกไม้หลังบ้านและสัตว์เลี้ยงก่อนจะกลับมานั่งเขียนไดอารี่ประจำวัน
" เอาล่ะ... "
การทัศนศึกษาปีนี้ครึกครึ้นเหมือนอย่างเคยมีทั้งหน้าใหม่และเก่าผสมกันไปทุกคนดูมีความสุขสนุกสนาน...
+
หลังจากที่ผ่านวันเวลาอันเนินนานจากการไปทัศนศึกษา ซากิได้กลับถึงบ้านอย่างปลอดภัยก็ได้ทำหน้าที่พี่ชายอย่างดีทำอาหารกับข้าวให้น้องชาย ดูแลสวนดอกไม้หลังบ้านและสัตว์เลี้ยงก่อนจะกลับมานั่งเขียนไดอารี่ประจำวัน
" เอาล่ะ... "
การทัศนศึกษาปีนี้ครึกครึ้นเหมือนอย่างเคยมีทั้งหน้าใหม่และเก่าผสมกันไปทุกคนดูมีความสุขสนุกสนาน...
+
เห็นพร้อมกันแล้วก็หยุดมือรับเมล่อนได้อย่างพอดีก็แอบสงสัยทำไมทุกคนตั้งใจดูแค่โยนเมล่อนเอง น้ำหนักใช้ได้เลยความรู้สึกที่สัมผัสได้น่าจะราวๆ2 กก.
" ในเมื่อพร้อมแล้วก็ไปกันเถอะ ฉันจะอยู่หลังท้ายเองจะได้ไม่มีคนหาย "
" นำไปเลยยามาโมโตะคุง นายคือผู้นำกลุ่มแล้ว "
แล้วทุกคนก็สาวเท้าไปหาคนหาย
" ว่าไงกุเรซึซังว่าหวังจะไม่แอบกินหมดแล้วนะ "
เห็นพร้อมกันแล้วก็หยุดมือรับเมล่อนได้อย่างพอดีก็แอบสงสัยทำไมทุกคนตั้งใจดูแค่โยนเมล่อนเอง น้ำหนักใช้ได้เลยความรู้สึกที่สัมผัสได้น่าจะราวๆ2 กก.
" ในเมื่อพร้อมแล้วก็ไปกันเถอะ ฉันจะอยู่หลังท้ายเองจะได้ไม่มีคนหาย "
" นำไปเลยยามาโมโตะคุง นายคือผู้นำกลุ่มแล้ว "
แล้วทุกคนก็สาวเท้าไปหาคนหาย
" ว่าไงกุเรซึซังว่าหวังจะไม่แอบกินหมดแล้วนะ "
" ทำไมรู้สึกเหมือนอะไรขาดไป "
จู่ๆก็มีลางสังหรณ์ขึ้นมาเลยลองนับดูเพื่อคนจะหาย
" 1 2 3 4? เอ๋?มีคนหายนิ คุณชิราคาวะ คุณซากุระก็อยู่ยามาโมโตะด้วยงั้นคนหายคือ ! "
ก่อนจะได้พูดอะไรเสียงแชทในมือถือดังขึ้นคิดว่าเป็นคนหายทักมาแน่ๆก่อนจะไม่ทันตั้งตัวก็โดนใบไม้ร่วงทับทั้งตัวซะแล้ว
" ทำไมรู้สึกเหมือนอะไรขาดไป "
จู่ๆก็มีลางสังหรณ์ขึ้นมาเลยลองนับดูเพื่อคนจะหาย
" 1 2 3 4? เอ๋?มีคนหายนิ คุณชิราคาวะ คุณซากุระก็อยู่ยามาโมโตะด้วยงั้นคนหายคือ ! "
ก่อนจะได้พูดอะไรเสียงแชทในมือถือดังขึ้นคิดว่าเป็นคนหายทักมาแน่ๆก่อนจะไม่ทันตั้งตัวก็โดนใบไม้ร่วงทับทั้งตัวซะแล้ว