สิ้นคำพูดนั้น เธอก็ล้วงมือไปในกระเป๋าแล้วเอากล่องถนอมอาหารออกมา. โดยในกล่องนั้นคือเลม่อนที่ถูกฝานบางจนใสที่รอยอยู่บนน้ำผึ้ง

" เลม่อนแช่น้ำผึงนะคะ ฉันทำเองกับมือ "
" เลม่อนเอากินเฉยๆก็ได้หรือจะกินกับเครื่องดื่มก็ดี "
" ส่วนน้ำผึ้งเอาไว้ใส่กับโยเกิร์ตก็ได้ "
" เอาไว้กินเอาแรงระหว่างซ้อมนะคะ /// "

/ภาพอ้างอิงเฉยๆ ไม่ได้ใส่ในโหลมานะคับ

เธอเริ่มขยับเข็มกลัดสีทองให้เข้าที่ก่อนจะชี้ไปที่แนวไม้รอบหอ

" เดินเลาะไปทาง... จนถึงทางไปสนามกีฬาเล็กแล้วเลี้ยวซ้ายค่ะ... "
" แล้วก็... "

เธอนิ่งไปชั่วขณะก่อนจะเปิดกระดาษในมือ. กลิ่นโชยอ่อนของขนมหวามผสมเข้ากับกลิ่นเปรี้ยวอ่อนๆของผลไม้ พร้อมภาพของเจ้าแป้งสีน้ำตามที่ประกบทับแจมผลไม้ปรากฏต่อหน้านาว

" จะรับ... ซักชิ้นไหมคะ /// "
" โดรายากิใส้แยมบ๊วยนะคะ /// "

" เอ่อ... ยินดีที่ได้พบค่ะ "
" ฉันชื่อว่า เรกาเลีย พลัม หรือจะเรียกแค่ พลัม ก็ได้ค่ะ... "
" ถึงจะไม่เก่งอะไรก็เถอะ แต่ถ้ามีปัญหาอะไร... ฉันก็ยินดีช่วยนะคะ "

/ขอฝากน้องบ๊วยไว้ในอ้อมอกอ้อมใจด้วยนะครับ

Cr: ArkthuK