(ตัวละครเขียนลงในสมุดแทนคำพูด)
Doc ; https://url.in.th/sntyx
(มันจะไอนั่น)
(มันจะไอนั่น)
ไม่ว่าเขาจะเลือกอะไรเธอก็จะหาเหตุผลมาอ้างในการชอบเขาต่อไปอยู่ดีนั่นแหละ
แต่คำตอบของเขามันเกินความคาดหมายไปหน่อย ระยะทางจากศาลเจ้าไปบ้านเธอมันไม่ใช่เล่นๆเลยด้วยซ้ำ
รู้แบบนั้นเขาก็ยังจะไปเหรอ ?
นี่มันไม่ใช่แค่ความใจดีธรรมดาแล้วมั้ง..
+
ไม่ว่าเขาจะเลือกอะไรเธอก็จะหาเหตุผลมาอ้างในการชอบเขาต่อไปอยู่ดีนั่นแหละ
แต่คำตอบของเขามันเกินความคาดหมายไปหน่อย ระยะทางจากศาลเจ้าไปบ้านเธอมันไม่ใช่เล่นๆเลยด้วยซ้ำ
รู้แบบนั้นเขาก็ยังจะไปเหรอ ?
นี่มันไม่ใช่แค่ความใจดีธรรมดาแล้วมั้ง..
+
ความรู้สึกนี้มันก็แค่ชั่วคราว เพราะบรรยากาศของงานเทศกาล เพราะความใจดีของเขาก็แค่นั้น
ไม่ใช่ว่าเธอกำลังตกหลุมรัก หรืออะไรแบบนั้นสักหน่อย
ไม่ใช่หรอก ต้องไม่ใช่แน่ๆ
แต่หัวใจเจ้ากรรมกลับไม่ยอมสงบเลย
+
ความรู้สึกนี้มันก็แค่ชั่วคราว เพราะบรรยากาศของงานเทศกาล เพราะความใจดีของเขาก็แค่นั้น
ไม่ใช่ว่าเธอกำลังตกหลุมรัก หรืออะไรแบบนั้นสักหน่อย
ไม่ใช่หรอก ต้องไม่ใช่แน่ๆ
แต่หัวใจเจ้ากรรมกลับไม่ยอมสงบเลย
+
ความใกล้ชิดที่ไม่เคยอยู่ใกล้กับผู้ชายมากขนาดนี้มาก่อนทำเอาหัวใจเต้นแรง ทั้งที่พยายามเว้นระยะแทบตาย แต่สุดท้ายเขาก็ข้ามเส้นนั้นมาได้ทุกที ความใจดีแบบไม่คิดอะไรของเขาทำให้เธอรู้สึก…
หวั่นไหว
ใกล้จนได้กลิ่นจางๆจากตัวเขา คงจะเป็นกลิ่นแชมพู
+
ความใกล้ชิดที่ไม่เคยอยู่ใกล้กับผู้ชายมากขนาดนี้มาก่อนทำเอาหัวใจเต้นแรง ทั้งที่พยายามเว้นระยะแทบตาย แต่สุดท้ายเขาก็ข้ามเส้นนั้นมาได้ทุกที ความใจดีแบบไม่คิดอะไรของเขาทำให้เธอรู้สึก…
หวั่นไหว
ใกล้จนได้กลิ่นจางๆจากตัวเขา คงจะเป็นกลิ่นแชมพู
+
ถึงเขาจะขำใส่หลังจากที่เธอร้องไห้ แต่เมมิไม่ได้สนใจเลย อยากจะเห็นอีก
“ยิ้ม..แล้ว..”
นัยน์ตาสีเทาจ้องมองด้วยความสนใจ ก่อนที่เธอจะยิ้มตาม
ทั้งๆที่ยิ้มแล้วน่ารักขนาดนี้ ทำไมถึงเอาแต่ทำหน้าบูดล่ะ ?
ถึงเขาจะขำใส่หลังจากที่เธอร้องไห้ แต่เมมิไม่ได้สนใจเลย อยากจะเห็นอีก
“ยิ้ม..แล้ว..”
นัยน์ตาสีเทาจ้องมองด้วยความสนใจ ก่อนที่เธอจะยิ้มตาม
ทั้งๆที่ยิ้มแล้วน่ารักขนาดนี้ ทำไมถึงเอาแต่ทำหน้าบูดล่ะ ?
ตึกตัก
ความรู้สึกแบบนี้มัน… หยุดเลย หยุดๆๆ !
เพราะว่าเขินก็เลยอยากจะแกะมือออก แต่คงไม่ดีแน่ถ้าพลัดหลงกัน งั้นอยู่แบบนี้ต่อไปก็ได้..
ส่วนสูงที่ต่างกันมาก พอมองเข้ามาก็คิดว่าคงไม่ต่างอะไรกับพ่อลูก(…) ก็คงเป็นฟีลๆจูงลูกมาเดินเล่นงานเทศกาลอะไรทำนองนั้นแหละมั้ง พอคิดแบบนี้ก็ลนลานน้อยลงหน่อย ฟู่ว..
+
ตึกตัก
ความรู้สึกแบบนี้มัน… หยุดเลย หยุดๆๆ !
เพราะว่าเขินก็เลยอยากจะแกะมือออก แต่คงไม่ดีแน่ถ้าพลัดหลงกัน งั้นอยู่แบบนี้ต่อไปก็ได้..
ส่วนสูงที่ต่างกันมาก พอมองเข้ามาก็คิดว่าคงไม่ต่างอะไรกับพ่อลูก(…) ก็คงเป็นฟีลๆจูงลูกมาเดินเล่นงานเทศกาลอะไรทำนองนั้นแหละมั้ง พอคิดแบบนี้ก็ลนลานน้อยลงหน่อย ฟู่ว..
+
น้ำตาหยาดสีใสหยดลงจากใบหน้าของเด็กสาว เสียงสูดน้ำมูกดังปนกับเสียงสะอื้น ทั้งๆที่อุตส่าห์อดทนไว้แล้วแท้ๆ แต่พอเขามอบถ้อยคำที่เธอต้องการมาตลอดก็ทำเอากลั้นไว้ไม่อยู่
เมมิไม่เคยคิดเลยว่าคนแบบเธอจะสมควรได้รับคำปลอบโยนเเบบนี้ด้วยซ้ำ ต่อให้ต้องการมากแค่ไหนก็ตาม
+
น้ำตาหยาดสีใสหยดลงจากใบหน้าของเด็กสาว เสียงสูดน้ำมูกดังปนกับเสียงสะอื้น ทั้งๆที่อุตส่าห์อดทนไว้แล้วแท้ๆ แต่พอเขามอบถ้อยคำที่เธอต้องการมาตลอดก็ทำเอากลั้นไว้ไม่อยู่
เมมิไม่เคยคิดเลยว่าคนแบบเธอจะสมควรได้รับคำปลอบโยนเเบบนี้ด้วยซ้ำ ต่อให้ต้องการมากแค่ไหนก็ตาม
+
เมมิชะงักไปเมื่อจู่ๆเขาก็หยิบทิชชู่มาเช็ดที่แก้มเธอ มันเกิดขึ้นเร็วมาจนไม่ทันได้ตอบสนองอะไรไปอีกคนก็เช็ดเสร็จซะแล้ว
‘ให้เช็ดปากรุ่นพี่ต่างหากล่ะคะ’
‘ไม่ใช่ฉัน‘
เขาเป็นคนซื่อบื้อเหรอ ท่าทางก็ไม่ใช่แบบนั้นนี่นา หรือแค่ตั้งใจกวนเธอ ก็ดูไม่น่าใช่ หรือมีอะไรติดแก้มเธอเหรอ
จริงด้วยสิ เพราะไปแย่งเขากินช็อกโกบานาน่านี่นา(…)
+
เมมิชะงักไปเมื่อจู่ๆเขาก็หยิบทิชชู่มาเช็ดที่แก้มเธอ มันเกิดขึ้นเร็วมาจนไม่ทันได้ตอบสนองอะไรไปอีกคนก็เช็ดเสร็จซะแล้ว
‘ให้เช็ดปากรุ่นพี่ต่างหากล่ะคะ’
‘ไม่ใช่ฉัน‘
เขาเป็นคนซื่อบื้อเหรอ ท่าทางก็ไม่ใช่แบบนั้นนี่นา หรือแค่ตั้งใจกวนเธอ ก็ดูไม่น่าใช่ หรือมีอะไรติดแก้มเธอเหรอ
จริงด้วยสิ เพราะไปแย่งเขากินช็อกโกบานาน่านี่นา(…)
+