Doc : https://bit.ly/3UI8XjV
หากครั้งแรกคืออุบัติเหตุ,ครั้งที่สองคือความใคร่รู้—เขาช้อนตาขึ้นสบกับสิ่งที่อยู่ใต้กระโปรงยาวนั้นอีกครั้ง ก่อนถอยออกไปล้มก้นจ้ำเบ้ากับพื้น
มันไม่ใช่ฝาแฝดสุดน่ารักอย่างกิกิลาล่าอีกต่อไป หากแต่เป็น—
ม มุกิจัง ?
ไม่ใช่สิ มุกิจังไม่มีทางเกาะขาของยูริเหมือนเปรตเกาะหลาวชะโอนเป็นแน่
เชี่ยไรวะเนี่ย
หากครั้งแรกคืออุบัติเหตุ,ครั้งที่สองคือความใคร่รู้—เขาช้อนตาขึ้นสบกับสิ่งที่อยู่ใต้กระโปรงยาวนั้นอีกครั้ง ก่อนถอยออกไปล้มก้นจ้ำเบ้ากับพื้น
มันไม่ใช่ฝาแฝดสุดน่ารักอย่างกิกิลาล่าอีกต่อไป หากแต่เป็น—
ม มุกิจัง ?
ไม่ใช่สิ มุกิจังไม่มีทางเกาะขาของยูริเหมือนเปรตเกาะหลาวชะโอนเป็นแน่
เชี่ยไรวะเนี่ย
ข้าวของในมือมาซารุร่วงลงพื้นพร้อมกับค่าความนับถือในตัวอีกฝ่าย เด็กหนุ่มทราบดีว่าฮาซามะ ยูริ-นั้นเป็นผู้ใหญ่ที่แปลกประหลาด แต่นี่ก็เกินกว่าที่เขาเคยจินตนาการไปมากโข
"คุณพระ"
ข้าวของในมือมาซารุร่วงลงพื้นพร้อมกับค่าความนับถือในตัวอีกฝ่าย เด็กหนุ่มทราบดีว่าฮาซามะ ยูริ-นั้นเป็นผู้ใหญ่ที่แปลกประหลาด แต่นี่ก็เกินกว่าที่เขาเคยจินตนาการไปมากโข
"คุณพระ"
มาซารุพากระต่ายหน้าไหม้ทั้งสองตัวออกมาแตะหญ้า,พร้อมสายจูงและปลอกคอไฟแอลอีดีระยิบระยับ---มันกระโดดและวิ่งไปมาอย่างเริงร่า กระนั้นก็อยู่ไม่ห่างกับเจ้าของ,ราวกับถูกฝึกมาแล้วอย่างดี 🐇🐇
มาซารุพากระต่ายหน้าไหม้ทั้งสองตัวออกมาแตะหญ้า,พร้อมสายจูงและปลอกคอไฟแอลอีดีระยิบระยับ---มันกระโดดและวิ่งไปมาอย่างเริงร่า กระนั้นก็อยู่ไม่ห่างกับเจ้าของ,ราวกับถูกฝึกมาแล้วอย่างดี 🐇🐇
มาซารุรีบพาตนเองมายังสุสานตามที่เคยตกลงกับอีกฝ่ายเอาไว้ เขาเลือกนั่งรออยู่บริเวณม้าหินใต้ร่มไม้
[ คาคิฮาระซัง ]
[ ผมรออยู่ที่สุสานนะครับ ]
ส่งข้อความไปหา @kmiyae.bsky.social
มาซารุรีบพาตนเองมายังสุสานตามที่เคยตกลงกับอีกฝ่ายเอาไว้ เขาเลือกนั่งรออยู่บริเวณม้าหินใต้ร่มไม้
[ คาคิฮาระซัง ]
[ ผมรออยู่ที่สุสานนะครับ ]
ส่งข้อความไปหา @kmiyae.bsky.social
ปล.หากใครมีความประสงค์ต้องการแลกหรือรับสคส. สามารถทักดีเอ็มมาได้เลยนะคะ 🧚♂️🧚♂️ (ต้องการรับอย่างเดียวก็ไม่เป็นไรค่ะ ทักมาได้เลย อยากให้ !))
ปล.หากใครมีความประสงค์ต้องการแลกหรือรับสคส. สามารถทักดีเอ็มมาได้เลยนะคะ 🧚♂️🧚♂️ (ต้องการรับอย่างเดียวก็ไม่เป็นไรค่ะ ทักมาได้เลย อยากให้ !))
ณ มุมสงบมุมหนึ่งของงานเทศกาล—จะพบเด็กหนุ่มคนนึงยืนหลบแดดยามเย็นอยู่กับการิคุงในมือ,พร้อมรอยยิ้มพิมพ์ใจและกล่าววาจาทักทายทุกคนที่สบตา
🐰🍧
ณ มุมสงบมุมหนึ่งของงานเทศกาล—จะพบเด็กหนุ่มคนนึงยืนหลบแดดยามเย็นอยู่กับการิคุงในมือ,พร้อมรอยยิ้มพิมพ์ใจและกล่าววาจาทักทายทุกคนที่สบตา
🐰🍧
“ขอบคุณครับ” ร่องรอยอารมณ์ขุ่นมัวก่อนหน้าหายเป็นปลิดทิ้ง,สองมือและปลายนิ้วยกมันขึ้นมาไล่โน๊ตทีละตัว,ใบหน้าของมาซารุยังคงเปื้อนยิ้ม
“เกินคาดมากเลยนะครับเนี่ย จู่ๆก็ได้ของแบบนี้จากคาชิมะซัง—ให้เนื่องในโอกาสอะไรครับเนี่ย” มาซารุหัวเราะ +
“ขอบคุณครับ” ร่องรอยอารมณ์ขุ่นมัวก่อนหน้าหายเป็นปลิดทิ้ง,สองมือและปลายนิ้วยกมันขึ้นมาไล่โน๊ตทีละตัว,ใบหน้าของมาซารุยังคงเปื้อนยิ้ม
“เกินคาดมากเลยนะครับเนี่ย จู่ๆก็ได้ของแบบนี้จากคาชิมะซัง—ให้เนื่องในโอกาสอะไรครับเนี่ย” มาซารุหัวเราะ +
ภาพที่เห็นทำเขาผงะ,สองเท้าก้าวถอยจากราวสะพานอีกฝั่งไปยังอีกฝั่ง,หากไม่มีราวไม้กั้น--มาซารุที่อยู่ในอารามตกใจคงต้องร่วงลงไปเป็นแน่
"ค คาคิฮาระ--ซัง" เด็กหนุ่มชุดดำหน้าถอดสี,ริมฝีปากซีดเผือดพร้อมดวงตาเบิกกว้าง เขายกนิ้วชี้ไปยังกลางแม่น้ำ
ภาพที่เห็นทำเขาผงะ,สองเท้าก้าวถอยจากราวสะพานอีกฝั่งไปยังอีกฝั่ง,หากไม่มีราวไม้กั้น--มาซารุที่อยู่ในอารามตกใจคงต้องร่วงลงไปเป็นแน่
"ค คาคิฮาระ--ซัง" เด็กหนุ่มชุดดำหน้าถอดสี,ริมฝีปากซีดเผือดพร้อมดวงตาเบิกกว้าง เขายกนิ้วชี้ไปยังกลางแม่น้ำ
"คาชิมะซังครับ" ว่าพลางผุดลุกขึ้นเดินตาม,สองมือไพล่หลังอีกครั้งพร้อมเข็มกลัดที่กำไว้ในอุ้งมือ
"อันนี้ผมให้ครับ-ถือเสียว่าเป็นของขวัญจากเพื่อนร่วมงาน" ย้ายมาเดินขนาบข้างก่อนหงายฝ่ามือให้
"คาชิมะซังครับ" ว่าพลางผุดลุกขึ้นเดินตาม,สองมือไพล่หลังอีกครั้งพร้อมเข็มกลัดที่กำไว้ในอุ้งมือ
"อันนี้ผมให้ครับ-ถือเสียว่าเป็นของขวัญจากเพื่อนร่วมงาน" ย้ายมาเดินขนาบข้างก่อนหงายฝ่ามือให้
[บ่ายวันศุกร์]
ว่ากันว่าหากเล่นเกมนี้แล้วจบด้วยแบ้ดเอนด์จะต้องโชคร้ายไปอีก 4 วัน--มาซารุคุงปักใจเชื่อสุดชีวิต แต่ถึงแบบนั้นช่วง 3 วันแรกก็ยังไม่มีอะไรเกิดขึ้นกับเด็กหนุ่ม
จนกระทั่งวันที่ 4
เขาจำเป็นต้องปั่นจักรยานเพื่อไปซื้อของในย่านการค้า อนิจจา,ด้วยผลจากเกมที่เด็กหนุ่มได้เล่นเอาไว้ มันเริ่มออกดอกออกผลในวันนี้--เขาถูกรถเก๋งเฉี่ยวชนจนตนเองลงไปล้มอยู่ข้างทาง
[บ่ายวันศุกร์]
ว่ากันว่าหากเล่นเกมนี้แล้วจบด้วยแบ้ดเอนด์จะต้องโชคร้ายไปอีก 4 วัน--มาซารุคุงปักใจเชื่อสุดชีวิต แต่ถึงแบบนั้นช่วง 3 วันแรกก็ยังไม่มีอะไรเกิดขึ้นกับเด็กหนุ่ม
จนกระทั่งวันที่ 4
เขาจำเป็นต้องปั่นจักรยานเพื่อไปซื้อของในย่านการค้า อนิจจา,ด้วยผลจากเกมที่เด็กหนุ่มได้เล่นเอาไว้ มันเริ่มออกดอกออกผลในวันนี้--เขาถูกรถเก๋งเฉี่ยวชนจนตนเองลงไปล้มอยู่ข้างทาง
@shinonomekmi.bsky.social
'แกร๊ง'
เสียงกระดิ่งดังขึ้นพร้อมกับภาพของผู้มาใหม่,เด็กหนุ่มผมสีเข้มพร้อมแว่นกรอบมน เขามาพร้อมกับถุงกระดาษที่กอดไว้แนบตัว
"ชิโนโนเมะซังอยู่ไหมครับ--ผมมาซารุ,ผมเอาถุงผ้ามาคืนครับ" เด็กหนุ่มตรงเข้าประเด็นทันที,สองขายังคงยืนนิ่งอยู่หน้าประตูร้าน
@shinonomekmi.bsky.social
'แกร๊ง'
เสียงกระดิ่งดังขึ้นพร้อมกับภาพของผู้มาใหม่,เด็กหนุ่มผมสีเข้มพร้อมแว่นกรอบมน เขามาพร้อมกับถุงกระดาษที่กอดไว้แนบตัว
"ชิโนโนเมะซังอยู่ไหมครับ--ผมมาซารุ,ผมเอาถุงผ้ามาคืนครับ" เด็กหนุ่มตรงเข้าประเด็นทันที,สองขายังคงยืนนิ่งอยู่หน้าประตูร้าน
[เย็นวันจันทร์ | ย่านการค้า]
หลังจากหนีออกจากบ้านมาได้สัปดาห์กว่า--สุดท้ายเด็กหนุ่มก็ถูกเจอตัว
"มาซารุ !!!--ไอ้ลูกเวร !!!!" ฮานะคาว่าผู้พ่อตวาดลั่นจนถูกมองเป็นตาเดียวจากผู้คนในย่านการค้า,สองเท้าออกวิ่งหมายจะคว้าคอลูกชายตัวดีกลับไปสั่งสอนที่บ้าน
ส่วนมาซารุ--เขาไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากออกวิ่ง,สองแขนปัดป่ายฝ่าฝูงชนอย่างกระเสือกกระสน +
[เย็นวันจันทร์ | ย่านการค้า]
หลังจากหนีออกจากบ้านมาได้สัปดาห์กว่า--สุดท้ายเด็กหนุ่มก็ถูกเจอตัว
"มาซารุ !!!--ไอ้ลูกเวร !!!!" ฮานะคาว่าผู้พ่อตวาดลั่นจนถูกมองเป็นตาเดียวจากผู้คนในย่านการค้า,สองเท้าออกวิ่งหมายจะคว้าคอลูกชายตัวดีกลับไปสั่งสอนที่บ้าน
ส่วนมาซารุ--เขาไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากออกวิ่ง,สองแขนปัดป่ายฝ่าฝูงชนอย่างกระเสือกกระสน +
@kmi-rensho.bsky.social
มารับเครื่องแบบและเริ่มงานวันแรก ไม่ลืมเช็คมาดตนเองว่าดูเป็นมิตรพอที่จะเข้ากับเด็กๆ ได้ไหม
( ✌︎'ω')✌︎
“ย๊ช—ช”
“วันนี้ก็ขอฝากตัวด้วยนะครับ คาชิมะ-ซัง” เขาลดมือลงกลับสู่อาการสำรวม แต่ยังคงใบหน้าเปื้อนยิ้มเอาไว้
@kmi-rensho.bsky.social
มารับเครื่องแบบและเริ่มงานวันแรก ไม่ลืมเช็คมาดตนเองว่าดูเป็นมิตรพอที่จะเข้ากับเด็กๆ ได้ไหม
( ✌︎'ω')✌︎
“ย๊ช—ช”
“วันนี้ก็ขอฝากตัวด้วยนะครับ คาชิมะ-ซัง” เขาลดมือลงกลับสู่อาการสำรวม แต่ยังคงใบหน้าเปื้อนยิ้มเอาไว้