“บรรยากาศดีกว่าที่คิดเนอะ” มองสำรวจไปรอบๆแล้วออกความเห็นอย่างนั้น ก่อนจะพากันไปที่จุดขอพร

“ฮินะจังมองเห็นสิ่งเหนือธรรมชาติสินะ— แล้วเชื่อในเทพเจ้าด้วยรึเปล่า?”

“ฉันน่ะนะชอบเรื่องที่ตัวเอกฉลาดอยู่แล้ว” พูดพร้อมหยิบหนังสือเล่มหนึ่งออกมาดู หน้าปกค่อนข้างรบกวนจิตใจ

“แบบนิยายพวกนี้น่ะ เวลาดูคนฉลาดแก้ปัญหาแล้วสนุกดี” เขาหัวเราะ เหมือนว่าแนวคิดพวกเราจะต่างกันนิดหน่อย

มานาบุทำหน้าพึงพอใจ หยิบหนังสืออีกสองเล่มลงกระเป๋า พร้อมไปจ่ายเงิน

“ทรงผมไง แล้วก็ส่วนสูง บรรยกาศโดยรวม”

อธิบายพลางเปิดหนังสือดู แล้วก็ปิด

“แต่ก็น้า… คนที่มีเอกลักษณ์อย่างฮินะจังนี่มีคนเดียวก็พอ เนอะ” หัวเราะ เขาหมายถึงในแง่ดีน่ะ …

ดูโซนมังงะจนพอใจแล้วก็เดินไปโซนนิยายที่ตัวเองถนัดบ้าง ตรงไปเล่มที่สนใจราวกับลิสต์ไว้แล้ว

“ทำไมถึงชอบเรื่องที่ตัวเอกไม่ค่อยเก่งล่ะ?” ถามระหว่างเลือกหนังสือไปด้วย

เลือกหยิบจากลายเส้นที่ชอบ พลิกอ่านเรื่องย่อ ก่อนจะขมวดคิ้วนิดๆแล้ววางคืน

กำลังหาเรื่องที่ตรงใจ ก่อนจะเลื่อนไปมองหมวด BL โซนข้างๆ

ลองหยิบเล่มนึงขึ้นมาดู เห็นว่าเป็นพล็อตรักข้างเดียวเลยลองเปิดอ่าน()

“ฮินะจังชอบอ่านมังงะแบบไหนเหรอ? จำได้ว่า bl ก็เคยเห็นอ่านนี่”

ชวนคนที่กำลังมองอยู่คุย

“อะ คนนี้ให้ความรู้สึกเหมือนฮินะจังเลยนะ” ชี้คนที่ผมยาวปิดหน้าในมังงะแล้วหัวเราะคิกคัก

“ฉันก็ทำอาหารอร่อยนะ” ชี้มาที่ตนเองแล้วหัวเราะนิดๆ “จะให้ทำซุปมิโซะให้ทุกวันเลยก็ยังได้^^”

ไม่รู้ว่าฮินาเสะจะเข้าใจคำถามกี่เปอร์เซ็นต์ก็เถอะ… แต่อย่างน้อยก็ไม่ใช่คำปฏิเสธ

“นี่ฮินะจังกำลังไล่ฉันทางอ้อมอยู่รึเปล่าน้า…” พูดพลางนั่งยองๆ ดูมังงะโซนเดิมต่อ

“เดี๋ยวค่อยไปน่ะ อยากลองดูพวกนี้ก่อน”

(ขอบคุณค้าบ🥺🩷🩷🩷)

(ให้เครดิตคุณนักวาดเลยค่ะ🥺 ออกมาถูกใจมากกก แงๆๆ)

“ไม่ใช่แนวเท่าไหร่..” มานาบุตอบตามตรงหลังจากพลิกอ่านเร็วๆ แต่ก็เก็บใส่ตะกร้า “เพิ่งจะมาสนใจตอนมีความรักแหละน้า”

เหลือบมองอีกฝ่ายเลือกหนังสือ เห็นหน้าปกก็สะกิดคิดขึ้นมาได้ นั่นสินะ จะว่าไปแล้ว…

“พูดถึงเรื่องความรักแล้ว ฮินะจังชอบคนแบบไหนเหรอ?”

ชอบสาวแบบในปกหรือเปล่า ฮินะจังชอบไอดอลด้วยนี่นา หรือว่าจะชอบผู้หญิงน่ารักๆกัน?

(อมเอิมอะไร ลามก>///<)

(ใครเหยียบเท้าเตง)

(และถึงตอนนี้จะยังอยู่แค่ปี 2 แต่ก็อยากเห็นมานาบุในชุดพิธีการตอนวันเรียนจบบ้าง ก็เลยลงเวอร์ชั่นนี้ไว้ด้วยล่ะค่ะ ฮา

รูปนี้คงเป็นไทม์ไลน์อีก 1 ปีข้างหน้าค่ะ)

(ไม่ตลกครัฟ 😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭 โอ้ยยยยยยยยยๆๆๆๆๆ)

อีกฝ่ายหลับตาไปแล้ว ดูจากท่าทางคงจะประหม่าไม่น้อยเหมือนกับเขาที่เสียงหัวใจเต้นดังจนกลบเสียงรอบกาย

โน้มตัวลงประทับริมฝีปากของเราทั้งคู่เข้าหากันอย่างนุ่มนวล หลับตาลงเก็บความรู้สึกจากสัมผัสนี้ไว้

ค้างช่วงเวลานั้นเพียงครู่เดียวก็ผละออกไป ถ้านานกว่านี้ใจของเขาเองคงรับไม่ไหวเป็นแน่

"อืมม... เท่านี้ก็ได้แล้วมั้ง..."

(แอคนี้ก็คงจะอยู่ไปเรื่อยๆ อาจจะแวะมาลงอีเว้นย้อนหลังบ้าง ลงรูป ตอบโรลตามโอกาส แวะเวียนมาทักกันได้นะคะ><

สำหรับคอนแทค สามารถดูในดอคได้เลย ยินดีรับแอดคนในมูเดียวกันค่ะ หรือกดเฟบโพสต์นี้ไว้ เดี๋ยวเราจะก๊อกๆไปหาค่ะ

ขอบคุณอีกครั้งสำหรับช่วงเวลาดีๆนะคะ🩷)

อย่างฮินาเสะคงไปหามังงะอ่านล่ะมั้ง? ทีแรกมานาบุคิดว่าคงแยกไปหมวดนิยายสืบสวนสอบสวนที่ตนเองชอบ

แต่คราวนี้ เลือกอยู่ด้วยดีกว่า

มานายุเดินตามไป มองไปที่ชั้นมังงะที่ตัวเองไม่ค่อยได้มาเท่าไหร่ เหลือบมองคนข้างๆ กำลังดูว่าสนใจเรื่องแบบไหนอยู่

“ตั้งใจมาซื้ออะไรเหรอ?” ชวนคุย ระหว่างนั้นก็หยิบมังงะโชโจขึ้นมาลองอ่าน