ซากุระที่โปรยปรายไปตามสายลม
บนเส้นทางที่คุ้นเคย

ถ้าได้เดินเคียงข้างฮินะจังแบบนี้ ทุกวัน ตลอดไป
มันจะเป็นไปได้ไหมนะ?

…

(แวะมาลงภาพคอมมิชเก็บไว้ค่ะ🌸)

(ตามปฏิทินจริง วันนี้เป็นวันไวท์เดย์และวันเกิดมานาบุค่ะ! 🥳💝🎂)

(และถึงตอนนี้จะยังอยู่แค่ปี 2 แต่ก็อยากเห็นมานาบุในชุดพิธีการตอนวันเรียนจบบ้าง ก็เลยลงเวอร์ชั่นนี้ไว้ด้วยล่ะค่ะ ฮา

รูปนี้คงเป็นไทม์ไลน์อีก 1 ปีข้างหน้าค่ะ)

#KMI_SotsugyoShiki

“การจากลาไม่ใช่จุดจบ แต่เป็นการเปลี่ยนฉากของเรื่องราวที่กำลังดำเนินต่อไปต่างหาก…”

“ไว้เจอกันใหม่ ในตอนที่ซากุระผลิบานอีกครั้งนะ”

🌸

(แวะมาลงรูปจบดีๆย้อนหลังค่ะ ไว้เจอกันใหม่นะคะ><🌸🌸)

(*´ω｀*)💭🩷

(แวะมาเก็บรูปอีกครั้ง ในที่สุดก็มีรูปเนียนเส้น irasutoya แล้วค่ะ —กำลังมีความรักเลยล่ะ><)

(เขียนอะไรส่งท้ายเนื่องในโอกาสมูจบค่ะ

เป็นอีกไม่กี่มูที่ได้อยู่ถึงจนจบ ชอบธีมและบรรยากาศมากๆ เห็นการทำงานของสต๊าฟและทุกๆคนแล้วก็รู้สึกดีใจจริงๆค่ะที่ตัดสินใจลงมูนี้

แม้จะแอคทีฟแบบพลังงานน้อยจนไม่ได้รู้จักกับหลายๆคนเท่าที่ควรก็ตาม🥹 เสียดายมาก แต่ที่ผ่านมาก็คิดว่าสนุกได้คุ้มค่าแล้วค่ะ

ยินดีที่ได้พบกับทุกคนนะคะ ขอบคุณที่แวะเวียนมาเจอกัน
และหากรู้สึกเอ็นดูมานาบุสักนิดก็จะดีใจมากๆค่ะ🥺

+ )

มาเด- มาเที่ยวที่ร้านหนังสือกับเพื่อนล่ะ ชวนเพื่อนรักอ่านมังงะโชโจ ╰(*´︶`*)╯♡

(ไปคอมมิชมาค่ะ อยากเก็บไว้ในแอคด้วย !)

(โรลปิด @kurokawa-kmi.bsky.social )
วันเสาร์ ช่วงสายๆ | จุดนัดพบในเมือง

ฮินาเสะเอ่ยปากชวนเขาไปเที่ยวเมืองข้างๆ

ถึงรู้ว่าอย่างฮินาเสะคงนัดเที่ยวแบบไม่คิดอะไรนัก ไม่ก็แค่มีธุระแล้วอยากหาคนไปเป็นเพื่อน แต่มานาบุก็แอบคาดหวังเล็กๆกับวันนี้อยู่ล่ะมั้ง?

มานาบุมาถึงก่อน เขาอ่านหนังสือฆ่าเวลา จนกระทั่งเห็นคนที่นัดไว้ จึงเก็บของเข้ากระเป๋าก่อนยิ้มทักทายอย่างร่าเริง

“ฮินะจัง—” ✋

“…นี่?”

พูดว่าพยายามเข้านะ ด้วยสีหน้าแบบนั้นเนี่ย
…

เขาหัวเราะเสียงบางเบา เสียงจากกองไฟและคนรอบข้างอาจจะกลบไปจนหมด

ไม่ปฏิเสธ ให้ความหวัง? แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าจะยอมรับนี่นา

มานาบุไม่แน่ใจว่าควรรู้สึกอย่างไรดี

“ฮินะจังเนี่ย… ไม่รู้ว่าจะเรียกว่าใจดีหรือใจร้ายเลยนะ..”

+

#KMI_Undoukai
#KMI_Ao

“ก็น้า— ถ้าคิดว่าเท่สักหน่อยจะดีใจมากเลยล่ะ”
ヽ(*＾ω＾*)ﾉ …เอ้า ฮึ้บ

(มาเก็บตกรูปแยกย้อนหลังค่ะ ขอบคุณทุกคนที่เหนื่อยนะคะ><💙🌊)

oO(—ก็ว่าไปนั่น
ไม่ได้อยากเป็นแค่เพื่อนสักหน่อย)

#KMI_Undoukai
#KMI_Ao

ปีนี้ทั้งได้อยู่ห้องเดียวกัน แบ่งกลุ่มก็อยู่กลุ่มเดียวกัน กีฬาสีก็ยังสีเดียวกันอีก ต้องเป็นพรหมลิขิตแน่ๆเลยว่าไหม? ⸜(｡˃ ᵕ ˂ )⸝♡

ปีหน้าก็หวังว่าเราจะยังอยู่ด้วยกันอีกน้า ปีต่อๆไปด้วยสิ?
ฮินะจังเป็นเพื่อนที่ดีที่สุดเลย ♡⸜(ˆᗜˆ˵ )⸝♡

#KMI_Undoukai
#KMI_Ao

แต่จะเป็นไปได้เหรอ?
.
(6/6)

(เฟรนด์โซนครับ ระวังสิ้นสุดทางเพื่อน🏃⚠️)

#KMI_Undoukai
#KMI_Ao

ณ เต๊นท์สำหรับพัก ในช่วงเวลาหนึ่งของวันแข่งกีฬาสี

แล้วถ้าฉัน อยากเป็นมากกว่าเพื่อนล่ะ..?
.
(3/6)

(คั่นบรรยากาศแข่งขันสักครู่— และย้อนหลังวาเลนไทน์ด้วยคอมมิคเล็กๆน้อยๆค่ะ 👉👈)

“แล้วคนใส่ล่ะ?”
ยิ้มแป้นถามกวนไป แต่ก็ไม่ได้คาดหวังคำตอบอะไรจากนายหรอก

โดยไล่ก็แกล้งทำหน้าเซ็ง แล้วเดินไปประจำที่ด้วยท่าทีไม่รีบร้อน มานาบุเลือกอยู่ไม้ 2 คงเพราะไม่ใช่ตัวเด่นด้านกีฬา

ถึงเวลาแข่ง ก็ตั้งใจตามหน้าที่ ยอมรับว่าชุดคอสตูมของคนอื่นทำให้เสียสมาธินิดหน่อย
หลังจากวิ่งตาของตัวเองเสร็จ เด็กหนุ่มในชุดโลลิต้าก็ยืนเช็ดเหงื่ออยู่ตรงจุดพัก มองดูเพื่อนในทีมวิ่งต่อ

ผลลัพธ์…ไม่ค่อยดีเท่าไหร่

#KMI_Undoukai
#KMI_Ao

พนันได้ว่าชายฉกรรจ์ต้องได้ชุดประเภทนี้เยอะแน่ๆ ☝️＾＾

แต่ก็ใส่วิ่งอยู่ดี..🏃

#KMI_Undoukai
#KMI_Ao

สีน้ำเงินสู้ๆ 🔵💙🌊✌️

#kmi_สลับเพศ

(ขุดแท็กเก่ามาเล่นค่ะ เพิ่งมีโอกาสได้วาดเล่น
ยังคงเป็นสาวน้อยวรรณกรรมที่ชอบนิยายสยองขวัญเหมือนเดิมค่ะ ><🌸🩷🩷)

โรลปิด @kurokawa-kmi.bsky.social
หลังเลิกเรียน | ระหว่างทางกลับบ้าน

มานาบุกำลังรอฮินาเสะอยู่ที่ทางเดินหน้าโรงเรียน เพื่อที่จะเดินกลับบ้านด้วยกันตามที่นัดไว้

ปกติเขาจะปั่นจักรยานไปกลับ แต่ดูเหมือนวันนี้จะเดินมาตัวเปล่า เลยอยากหาเพื่อนเดินกลับด้วยล่ะมั้ง?

เขาก้มๆเงยๆ อ่านสมุดจดในมือสักพัก พอสังเกตเห็นคุณเดินมาก็เงยหน้า ส่งยิ้มกว้าง เก็บสมุดแล้วโบกมือให้

“ฮินะจัง—“

“ฮินะจัง?”
แทนที่จะตรงกลับบ้านซึ่งอยู่อีกไม่ไกล กลับโดนพาดันเข้าซอกมืดๆ

รู้ทันทีว่ามีอะไรผิดปกติ แต่นอกจากความมืดมานาบุก็ไม่เห็นอะไร ได้แต่จินตนาการสิ่งที่ฮินะเห็นในความว่างเปล่า

ไม่รู้ว่าการเห็นจริงๆ หรือการจินตนาการจะน่ากลัวกว่า ถึงจะคงสีหน้าเรียบเฉย แต่กลับรู้สึกว่ามือเปียกชื้น ใจเต้นแรงจนได้ยินเสียง

“…ถ้าไม่ใช่ฮินะจัง ฉันคงคิคว่ากำลังโดนไถตังอยู่แหง”
กระซิบ ยังติดเล่นกลบเกลื่อนได้

เสียงกระจกแตกดังขัดก่อนจะพูดจบประโยค

มานาบุหันควับไปดู เห็นกระจกตามร้านแตกเรียงไปตามทาง

ราวกับอะไรบางอย่างกำลังเดินตามมาใกล้ขึ้น

เพล้ง
เพล้ง
เพล้ง

(บางทีฉันก็สงสัยน่ะว่าพวกเราอายุเท่ากันจริงมั้ย)

#KMI_KaikiGesshoku
🍁รถไฟสู่สถานีคิซารากิ

คงเพราะนั่งรถไฟยาวิกาล หรือนั่งตอนศาลเจ้ากำลังเดินขบวนปัดเป่านี่ล่ะมั้ง? เขาไม่ได้ใส่ใจนัก
รู้ตัวอีกทีก็เห็นสีอำพันสะท้อนบนกระจกแล้ว

เกือบลืมไปแล้วเชียว

ทั้งที่ก็รู้ดีกว่าในเมืองนี้มีแต่เรื่องประหลาดเต็มไปหมด
ทำไมถึงไม่อยากเชื่อว่าเป็นเรื่องลี้ลับกันนะ?

ภาพที่กำลังฉายอยู่นี่
ก็คงเป็นแค่ความฝันใช่ไหม?

#KMI_Obon

(เก็บตกสกินโอบ้งค่ะ ถึงช้าไปนิดแต่ยังไงก็อยากวาดชุดยูกาตะล่ะค่ะ แหะๆ><

มาตามล่าหาของหม่ำกับเพื่อนๆล่ะ 😋🍡🍧)

#KMI_ShugakuRyokou #KMI_เปิดโรล
อุโมงค์ยาสุยูกิ : เมืองลับแล
⚠️pink blood

บนรถบัส มานาบุนั่งเงียบๆ มองแผลในมือตัวเองที่เลือดยังไหลซิบ รู้สึกเจ็บตุ้บๆตามจังหวะชีพจร

ถึงจะรู้สึกสับสน แต่แผลที่มือยังคงเป็นหลักฐาน สมมติฐานมากมายผ่านเข้ามาในหัว

คิซารากิ…อาจจะได้เจออีกก็ได้?

[END3 ไว้พบกันใหม่ที่คิซารากิ]

(บวกได้นะคะ! คุยกัน สมน้ำหน้า(?) หรือมาช่วยแปะพลาสเตอร์ก็ได้🥺🥺)