金丸瑞芳 (Kanemaru Zuihou) | 1年 :
ชมรมกระจายเสียง — ชมรมจิตอาสา
doc in pin post
dm for co roleplay
𐙚⋆°。⋆♡ . ݁₊ ⊹ . ݁ ⟡ ݁ . ⊹ ₊ ݁.
“ค่ะ…ขอบคุณนะคะ”
เธอก้มหัวลงเล็กน้อยให้อีกฝ่ายลูบหัวได้ถนัดมือมากยิ่งขึ้น
ใบหน้าที่ขอบตาระเรือแดงจางผงกหัวรับคำจนตัวโคลงเคลง
ถ้าอยากจะชอบ อยากจะเข้าใจ อยากจะใช้ชีวิตต่อไปได้มีเพียงวิธีนี้เท่านั้น
“ขอโทษที่ทำให้ลำบากนะคะ…เรื่องในครั้งนี้ฉันจะตอบแทนแน่นอน”
ส่วนตอนนี้ที่ทำได้
คาเนมารุ ซุยโฮ ผละมือข้างหนึ่งไปล้วงกระเป๋ากระโปรงอยู่สักครู่
“ตอนนี้”
“มีเท่านี้ค่ะ”
“ค่ะ…ขอบคุณนะคะ”
เธอก้มหัวลงเล็กน้อยให้อีกฝ่ายลูบหัวได้ถนัดมือมากยิ่งขึ้น
ใบหน้าที่ขอบตาระเรือแดงจางผงกหัวรับคำจนตัวโคลงเคลง
ถ้าอยากจะชอบ อยากจะเข้าใจ อยากจะใช้ชีวิตต่อไปได้มีเพียงวิธีนี้เท่านั้น
“ขอโทษที่ทำให้ลำบากนะคะ…เรื่องในครั้งนี้ฉันจะตอบแทนแน่นอน”
ส่วนตอนนี้ที่ทำได้
คาเนมารุ ซุยโฮ ผละมือข้างหนึ่งไปล้วงกระเป๋ากระโปรงอยู่สักครู่
“ตอนนี้”
“มีเท่านี้ค่ะ”
— เดือนที่ 3
— เดือนที่ 3
และท่ามกลางเสียงนั้น มันกำลังขานถ้อยคำทีละพยางค์— อย่างชัดเจน
「ความจริงใต้ปีกนก」
คา…มา…รุ…
คาเน…รุ…ซุ…โฮ…
███ แล้ว
และท่ามกลางเสียงนั้น มันกำลังขานถ้อยคำทีละพยางค์— อย่างชัดเจน
「ความจริงใต้ปีกนก」
คา…มา…รุ…
คาเน…รุ…ซุ…โฮ…
███ แล้ว
ทว่า…สายตาที่เหม่อคู่นั้นกลับสะดุดเข้ากับบางสิ่ง
แรกเริ่มมันดูเหมือนเพียงอีกาธรรมดา หากแต่เมื่อระยะค่อย ๆ กระจ่างชัด…
หัวนับไม่ถ้วน เบียดเสียดแน่นบนร่างเดียว
นัยน์ตาของหัวใดหัวหนึ่งกำลังจ้องไม่กะพริบ
อิเฮ็น…?
ทว่า…สายตาที่เหม่อคู่นั้นกลับสะดุดเข้ากับบางสิ่ง
แรกเริ่มมันดูเหมือนเพียงอีกาธรรมดา หากแต่เมื่อระยะค่อย ๆ กระจ่างชัด…
หัวนับไม่ถ้วน เบียดเสียดแน่นบนร่างเดียว
นัยน์ตาของหัวใดหัวหนึ่งกำลังจ้องไม่กะพริบ
อิเฮ็น…?
โรลเปิด | รับ 5 รูท | เนียนรู้จักได้ตามสะดวกค่ะ
( ในส่วนข้อความที่ถูกเบลอเอาไว้จะทักส่งในเดมส่วนตัวค่ะ !)
|
อากาศแปลกถิ่นและสภาพแวดล้อมที่ไม่คุ้นเคย ทำให้หัวใจของเรากระสับกระส่ายอยู่นิ่งไม่ได้
คาเนมารุ ซุยโฮ ไม่ค่อยมีโอกาสก้าวออกห่างจากครอบครัวนัก
นั่นอาจเป็นเหตุผลที่ทำให้ทุกสิ่งรอบกายกลายเป็นเงาของความระแวงไปเสียหมด
โรลเปิด | รับ 5 รูท | เนียนรู้จักได้ตามสะดวกค่ะ
( ในส่วนข้อความที่ถูกเบลอเอาไว้จะทักส่งในเดมส่วนตัวค่ะ !)
|
อากาศแปลกถิ่นและสภาพแวดล้อมที่ไม่คุ้นเคย ทำให้หัวใจของเรากระสับกระส่ายอยู่นิ่งไม่ได้
คาเนมารุ ซุยโฮ ไม่ค่อยมีโอกาสก้าวออกห่างจากครอบครัวนัก
นั่นอาจเป็นเหตุผลที่ทำให้ทุกสิ่งรอบกายกลายเป็นเงาของความระแวงไปเสียหมด
— เดือนที่ 2
— เดือนที่ 2
「 ไม่ใช่เรื่องน่าอายหรอกนะคะ
ถ้าต้องการความช่วยเหลือน่ะ 」
「 เอาล่ะ ! เพราะงั้นช่วยบอกหน่อยสิคะ 」
「 ว่าตอนนี้อยากให้ฉันช่วยอะไร ?」
___
金丸・瑞芳 | Kanemaru Zuihou
- 1年 | ชมรมจิตอาสา | 164/56
doc : shorturl.asia/iGlJz
「 ไม่ใช่เรื่องน่าอายหรอกนะคะ
ถ้าต้องการความช่วยเหลือน่ะ 」
「 เอาล่ะ ! เพราะงั้นช่วยบอกหน่อยสิคะ 」
「 ว่าตอนนี้อยากให้ฉันช่วยอะไร ?」
___
金丸・瑞芳 | Kanemaru Zuihou
- 1年 | ชมรมจิตอาสา | 164/56
doc : shorturl.asia/iGlJz