🌲 เจ้าของร้านคาเฟ่ต้นไม้ KIMAZON
🌲 ศิษย์เก่าโรงเรียนคูเมอิเพิ่งจบมาได้ปีกว่าๆ
แอคสำหรับ
#kmi_commu
profile : https://shorturl.asia/pdixv
"สัญญาแล้วนะครับ คืนคำไม่ได้แล้วนะ~" พูดบอกอีกฝ่ายพลางส่งรอยยิ้มออกมาให้
"เข้าบ้านแล้วก็รีบพักผ่อนนะครับโยโกะ"
"สัญญาแล้วนะครับ คืนคำไม่ได้แล้วนะ~" พูดบอกอีกฝ่ายพลางส่งรอยยิ้มออกมาให้
"เข้าบ้านแล้วก็รีบพักผ่อนนะครับโยโกะ"
(สองคนนั้นทำอะไรกัน5555😂😂😂)
(สองคนนั้นทำอะไรกัน5555😂😂😂)
[สระว่ายน้ำประชาชน]
เห็นว่าสระว่ายน้ำเพิ่งเปิดหลังจากปิดปรับปรุงเลยแวะมาว่ายน้ำเล่นสักหน่อย แต่ได้มองคนอื่นที่กำลังเล่นน้ำอย่างมีความสุขในตอนนี้มันก็ดีเหมือนกัน
(มาแปะไว้บวกได้ค่าหรือจะมาเป็นคนที่ยูริเผลอไปมองได้นะคะ✨)
[สระว่ายน้ำประชาชน]
เห็นว่าสระว่ายน้ำเพิ่งเปิดหลังจากปิดปรับปรุงเลยแวะมาว่ายน้ำเล่นสักหน่อย แต่ได้มองคนอื่นที่กำลังเล่นน้ำอย่างมีความสุขในตอนนี้มันก็ดีเหมือนกัน
(มาแปะไว้บวกได้ค่าหรือจะมาเป็นคนที่ยูริเผลอไปมองได้นะคะ✨)
"ได้สิครับ~ ถ้าโยโกะอยากรู้อะไรก็ถามผมได้เลยนะ"
เขารู้ดีว่าอีกฝ่ายหมายถึงอะไร หากเขาทำให้อีกฝ่ายรู้สึกสบายใจที่จะพูดคุยและเป็นเพื่อนคุยให้ได้เขาก็เต็มใจ ความรู้สึกโดดเดี่ยวนั้นเขาเข้าใจมันดีจึงไม่อยากให้ใครต้องพบเจอสิ่งนั้นเช่นกัน
"ได้สิครับ~ ถ้าโยโกะอยากรู้อะไรก็ถามผมได้เลยนะ"
เขารู้ดีว่าอีกฝ่ายหมายถึงอะไร หากเขาทำให้อีกฝ่ายรู้สึกสบายใจที่จะพูดคุยและเป็นเพื่อนคุยให้ได้เขาก็เต็มใจ ความรู้สึกโดดเดี่ยวนั้นเขาเข้าใจมันดีจึงไม่อยากให้ใครต้องพบเจอสิ่งนั้นเช่นกัน
เขาหลับตาลงขณะที่ถูกลูบหลัง ในใจรู้ดีว่าถึงจะคิดถึงคุณตาคุณยายแต่คนที่ลูบหลังและพูดปลอบเขาอยู่คือฮารุกิไม่ใช่คุณตาคุณยายของเขาอีกต่อไปแล้ว
"ขอบใจนะ"
"ถึงนายจะไม่ใช่ตากับยายแต่มันก็รู้สึกดี..คนละแบบน่ะ"
เขาหลับตาลงขณะที่ถูกลูบหลัง ในใจรู้ดีว่าถึงจะคิดถึงคุณตาคุณยายแต่คนที่ลูบหลังและพูดปลอบเขาอยู่คือฮารุกิไม่ใช่คุณตาคุณยายของเขาอีกต่อไปแล้ว
"ขอบใจนะ"
"ถึงนายจะไม่ใช่ตากับยายแต่มันก็รู้สึกดี..คนละแบบน่ะ"
จู่ๆเสียงพ่ำเพ้อว่ารักก็ค่อยๆเงียบลงจนเสียงเงียบไปในที่สุดทำให้เขาค่อยๆลดมือลงแล้วมองไปรอบๆที่มีแต่ความมืดด้วยอาการลนๆพร้อมกับเหงื่อที่แตกผลั่ก ตอนนี้เขามองไม่เห็นอะไรสักอย่าง
ตอนนี้ทุกอย่างเงียบจนได้ยินแต่เสียงหายใจหอบของตัวเองอยู่พักนึง จนกระทั่งมีมือดำปริศนาค่อยๆยื่นออกมาจากด้านหลังแล้วปิดตาของเขาทั้งสองข้าง
"เรนโจววววว--!!!!"
จู่ๆเสียงพ่ำเพ้อว่ารักก็ค่อยๆเงียบลงจนเสียงเงียบไปในที่สุดทำให้เขาค่อยๆลดมือลงแล้วมองไปรอบๆที่มีแต่ความมืดด้วยอาการลนๆพร้อมกับเหงื่อที่แตกผลั่ก ตอนนี้เขามองไม่เห็นอะไรสักอย่าง
ตอนนี้ทุกอย่างเงียบจนได้ยินแต่เสียงหายใจหอบของตัวเองอยู่พักนึง จนกระทั่งมีมือดำปริศนาค่อยๆยื่นออกมาจากด้านหลังแล้วปิดตาของเขาทั้งสองข้าง
"เรนโจววววว--!!!!"
“นายนั่งก่อนนะเดี๋ยวผมชงชามาให้” เขาพาอีกฝ่ายมานั่งที่โต๊ะในร้านก่อน
บรรยากาศโดยรวมของร้านค่อนข้างสงบร่มรื่น ฝั่งตรงข้ามของเคาน์เตอร์บาร์มีโซนขายไม้ประดับเล็กๆ
“นายนั่งก่อนนะเดี๋ยวผมชงชามาให้” เขาพาอีกฝ่ายมานั่งที่โต๊ะในร้านก่อน
บรรยากาศโดยรวมของร้านค่อนข้างสงบร่มรื่น ฝั่งตรงข้ามของเคาน์เตอร์บาร์มีโซนขายไม้ประดับเล็กๆ
"นั่นสินะ.. ถึงก่อนหน้าผมจะไม่เชื่อเรื่องวิญญาณแต่ถ้าตามความเชื่อที่คนเขาว่ากัน บางทีวิญญาณเหล่านั้นก็คงรอที่จะปลดล็อคอะไรบางอย่างในใจอยู่ก็ได้นะ พอถึงเวลานั้นพวกเขาก็คงจะไปตามทางของเขาเอง"
"นั่นสินะ.. ถึงก่อนหน้าผมจะไม่เชื่อเรื่องวิญญาณแต่ถ้าตามความเชื่อที่คนเขาว่ากัน บางทีวิญญาณเหล่านั้นก็คงรอที่จะปลดล็อคอะไรบางอย่างในใจอยู่ก็ได้นะ พอถึงเวลานั้นพวกเขาก็คงจะไปตามทางของเขาเอง"
ก็อีกฝ่ายเสนอมาเองเลยถามกลับเพื่อความแน่ใจ ไม่รู้ว่าพูดไปงั้นหรือไหวจริงๆ
ก็อีกฝ่ายเสนอมาเองเลยถามกลับเพื่อความแน่ใจ ไม่รู้ว่าพูดไปงั้นหรือไหวจริงๆ
เขากำลังลองเด็ดใบโคลเวอร์ขึ้นมาดูว่าอันนี้มีสี่แฉกหรือเปล่าเหมือนกับตอนสมัยเด็ก พออีกฝ่ายเข้ามาใกล้และชะเง้อมองเขาก็เห็นเงาพาดเข้ามาพอดีจึงหันไปมองด้านหลังว่าเป็นใคร
"?"
เขากำลังลองเด็ดใบโคลเวอร์ขึ้นมาดูว่าอันนี้มีสี่แฉกหรือเปล่าเหมือนกับตอนสมัยเด็ก พออีกฝ่ายเข้ามาใกล้และชะเง้อมองเขาก็เห็นเงาพาดเข้ามาพอดีจึงหันไปมองด้านหลังว่าเป็นใคร
"?"
[ แถวสวนสาธารณะ | ช่วงเวลาใดก็ได้ | แยกรูท ]
เขาเห็นพื้นหญ้าที่มีทุ่งดอกโคลเวอร์งอกปนกันอยู่ก็เกิดคิดถึงเมื่อตอนสมัยเด็กที่เขามาหาใบโคลเวอร์สี่แฉกขึ้นมาเลยหยุดนั่งเล่นดูสักหน่อย ..จะว่าไปตอนนั้นก็สนุกดีเหมือนกันนะ
(ใครผ่านมามาบวกได้ค่า✨ ✨✨)
[ แถวสวนสาธารณะ | ช่วงเวลาใดก็ได้ | แยกรูท ]
เขาเห็นพื้นหญ้าที่มีทุ่งดอกโคลเวอร์งอกปนกันอยู่ก็เกิดคิดถึงเมื่อตอนสมัยเด็กที่เขามาหาใบโคลเวอร์สี่แฉกขึ้นมาเลยหยุดนั่งเล่นดูสักหน่อย ..จะว่าไปตอนนั้นก็สนุกดีเหมือนกันนะ
(ใครผ่านมามาบวกได้ค่า✨ ✨✨)
ด้วยนิสัยเป็นพวกพุ่งเข้าใส่ปัญหาโดยไม่กลัวอะไรทำให้ยูริพุ่งตรงไปหาโกสุมิทันทีที่อีกฝ่ายตอบว่าใช่โดยที่ไม่ได้สนใจว่าบันไดนั่นมันมันจะสูงหรือลำบากแค่ไหน
..อีกนิดเดียวก็จะพาโกสุมิไปหาเจ้าของได้แล้ว
ด้วยนิสัยเป็นพวกพุ่งเข้าใส่ปัญหาโดยไม่กลัวอะไรทำให้ยูริพุ่งตรงไปหาโกสุมิทันทีที่อีกฝ่ายตอบว่าใช่โดยที่ไม่ได้สนใจว่าบันไดนั่นมันมันจะสูงหรือลำบากแค่ไหน
..อีกนิดเดียวก็จะพาโกสุมิไปหาเจ้าของได้แล้ว
พออีกฝ่ายเรียกเก็บเงินเขาก็ควักเงินส่วนของตัวเองออกมาวางบนโต๊ะแล้วลุกขึ้น ตอนนี้ถึงจะกินเหล้าเข้าไปแต่ท่าทางของเขาก็ไม่ได้ออกอาการเมายกเว้นหน้าที่แดงเล็กน้อย
"กลับบ้านกัน"
พออีกฝ่ายเรียกเก็บเงินเขาก็ควักเงินส่วนของตัวเองออกมาวางบนโต๊ะแล้วลุกขึ้น ตอนนี้ถึงจะกินเหล้าเข้าไปแต่ท่าทางของเขาก็ไม่ได้ออกอาการเมายกเว้นหน้าที่แดงเล็กน้อย
"กลับบ้านกัน"
'ไม่เป็นไรนะ ผมจะอยู่กับนายจนกว่าเจ้าของจะกลับมาเลย'
'ยังไงเขาต้องกลับมาแน่ เชื่อสิ'
(ยูริตอนเด็กที่มาเจอแมวถูกทิ้งท่ามกลางสายฝน สุดท้ายก็ต้องหาบ้านให้เจ้าเหมียวเพราะเจ้าของไม่มาแล้ว..) #kmi_วัยเด็ก
'ไม่เป็นไรนะ ผมจะอยู่กับนายจนกว่าเจ้าของจะกลับมาเลย'
'ยังไงเขาต้องกลับมาแน่ เชื่อสิ'
(ยูริตอนเด็กที่มาเจอแมวถูกทิ้งท่ามกลางสายฝน สุดท้ายก็ต้องหาบ้านให้เจ้าเหมียวเพราะเจ้าของไม่มาแล้ว..) #kmi_วัยเด็ก
"ฮาโล่ว.." เขาฟังออกแค่นี้เลยตอบแค่นี้ อยากสื่อสารต่อแต่นึกคำไม่ออกเลยใช้ภาษากายแทน
"เนโกะ..เนโกะ โดโกะ~??" เขาจะถามว่าเห็นแมวไหมเลยทำท่าแมวแล้วทำนิ้วเป็นหูแมวโยกไปมา~
"ฮาโล่ว.." เขาฟังออกแค่นี้เลยตอบแค่นี้ อยากสื่อสารต่อแต่นึกคำไม่ออกเลยใช้ภาษากายแทน
"เนโกะ..เนโกะ โดโกะ~??" เขาจะถามว่าเห็นแมวไหมเลยทำท่าแมวแล้วทำนิ้วเป็นหูแมวโยกไปมา~
ช่วงนี้เขารับพนักงานมาช่วยงานเพิ่มเลยมีเวลาว่างให้ตัวเองบ้าง ตั้งแต่เขารู้ว่าฟูมิโกะเป็นลูกชายของร้านมิซุคามิร้านที่เขาไปบ่อยๆกับคุณตาคุณยายเมื่อยังเด็กวันนี้เขาเลยถือโอกาสแวะมาย้อนความทรงจำสักหน่อย
@haruki-kmi.bsky.social
ช่วงนี้เขารับพนักงานมาช่วยงานเพิ่มเลยมีเวลาว่างให้ตัวเองบ้าง ตั้งแต่เขารู้ว่าฟูมิโกะเป็นลูกชายของร้านมิซุคามิร้านที่เขาไปบ่อยๆกับคุณตาคุณยายเมื่อยังเด็กวันนี้เขาเลยถือโอกาสแวะมาย้อนความทรงจำสักหน่อย
@haruki-kmi.bsky.social
"ทางนั้นสินะ.." เขามองไปทางที่อีกฝ่ายบอก เดินไปเรื่อยๆก็เริ่มเข้าย่านที่อยู่อาศัย
"ลองถามคุณลุงคนนั้นกันมั้ย เผื่อว่าเขาจะเห็นโกสุมิ" เขาชี้ไปทางร้านขายอุปกรณ์คอมพิวเตอร์ที่เห็นอยู่ใกล้ๆ
"ทางนั้นสินะ.." เขามองไปทางที่อีกฝ่ายบอก เดินไปเรื่อยๆก็เริ่มเข้าย่านที่อยู่อาศัย
"ลองถามคุณลุงคนนั้นกันมั้ย เผื่อว่าเขาจะเห็นโกสุมิ" เขาชี้ไปทางร้านขายอุปกรณ์คอมพิวเตอร์ที่เห็นอยู่ใกล้ๆ
"อือ ไปกัน คราวนี้ไปทางไหนล่ะ?"
"อือ ไปกัน คราวนี้ไปทางไหนล่ะ?"
"ที่จริงมีพนักงานประจำอีกคนน่ะครับ เขาเป็นผู้จัดการร้านเป็นคนที่คุยไม่เก่งแต่ว่าที่จริงใจดีมากเลยค่ะ ถ้ามาที่ร้านแล้วไม่เจอผมก็ไว้ใจเขาได้เลย"
"คนนั้นครับ มิคาสึกิ~" เขาชี้ให้อีกฝ่ายดูพนักงานที่ยืนเงียบๆตรงหลังเคาน์เตอร์ที่ตอนนี้โผล่หน้ามาทักทายอีกฝ่าย
"ที่จริงมีพนักงานประจำอีกคนน่ะครับ เขาเป็นผู้จัดการร้านเป็นคนที่คุยไม่เก่งแต่ว่าที่จริงใจดีมากเลยค่ะ ถ้ามาที่ร้านแล้วไม่เจอผมก็ไว้ใจเขาได้เลย"
"คนนั้นครับ มิคาสึกิ~" เขาชี้ให้อีกฝ่ายดูพนักงานที่ยืนเงียบๆตรงหลังเคาน์เตอร์ที่ตอนนี้โผล่หน้ามาทักทายอีกฝ่าย
"งั้นก็ทางกลับทางเดียวกันครับ เดินไปก่อนแล้วค่อยแยกกันก็ได้" พูดเปลี่ยนเรื่องกลบเรื่องผีไปเลย--
"งั้นก็ทางกลับทางเดียวกันครับ เดินไปก่อนแล้วค่อยแยกกันก็ได้" พูดเปลี่ยนเรื่องกลบเรื่องผีไปเลย--
"ที่บ้านเป็นร้านขายต้นไม้น่ะก็เลยมีค่อนข้างเยอะ ไว้ว่างๆแวะมาดูได้นะ"
"อะ..!??" ขณะที่เขากำลังคุยกับอีกฝ่ายสายตาก็ไปสะดุดกับอะไรบางอย่างข้างกำแพงจนต้องหยุดดู
"นี่มันสัญลักษณ์อะไรน่ะ??"
"ที่บ้านเป็นร้านขายต้นไม้น่ะก็เลยมีค่อนข้างเยอะ ไว้ว่างๆแวะมาดูได้นะ"
"อะ..!??" ขณะที่เขากำลังคุยกับอีกฝ่ายสายตาก็ไปสะดุดกับอะไรบางอย่างข้างกำแพงจนต้องหยุดดู
"นี่มันสัญลักษณ์อะไรน่ะ??"
"อ๊ะ--!!?" ยกมือขึ้นมากันหน้าตัวเองไว้ก่อนจะก้มหน้าลงพื้นเพราะรู้สึกแสบตา เหตุการณ์เมื่อกี้มันกระทันหันจะจนสร้อยของเขาหลุดออกจากมือแล้วหล่นลงบนพื้น
ส่วนเงาวิญญาณทั้งสองก็เลือนกลายเป็นควันไฟหายไป ดูเหมือนว่าจะไม่ยอมให้ยูริมองเห็นได้ง่ายๆ
"อ๊ะ--!!?" ยกมือขึ้นมากันหน้าตัวเองไว้ก่อนจะก้มหน้าลงพื้นเพราะรู้สึกแสบตา เหตุการณ์เมื่อกี้มันกระทันหันจะจนสร้อยของเขาหลุดออกจากมือแล้วหล่นลงบนพื้น
ส่วนเงาวิญญาณทั้งสองก็เลือนกลายเป็นควันไฟหายไป ดูเหมือนว่าจะไม่ยอมให้ยูริมองเห็นได้ง่ายๆ
วันนี้ยูริออกมาเดินเล่นแล้วพบกับใบประกาศแมวหายเข้าจึงหยุดดูและสนใจอ่านมันอยู่
oO(แมวหายเหรอ น่าสงสารเจ้าของแหะ..แต่ทำไมแมวมีห้าขา?)
@haruki-kmi.bsky.social
วันนี้ยูริออกมาเดินเล่นแล้วพบกับใบประกาศแมวหายเข้าจึงหยุดดูและสนใจอ่านมันอยู่
oO(แมวหายเหรอ น่าสงสารเจ้าของแหะ..แต่ทำไมแมวมีห้าขา?)
@haruki-kmi.bsky.social
“ลองเป็นสาวน้อยคนนี้มั้ยครับ? แมมมิลลาเรียเลาอาย เหมือนมีแฟนสาวให้กำลังใจตอนทำงานเลยเลยล่ะครับ^ ^“ เขาแนะนำแต่ประโยคหลังอาจจะมาจากความชอบส่วนตัวของเขาก็เป็นได้ที่มักจะมองเหล่าต้นไม้เป็นหนุ่มสาวเหมือนคน
(Cr: cactus-mall.com)
“ลองเป็นสาวน้อยคนนี้มั้ยครับ? แมมมิลลาเรียเลาอาย เหมือนมีแฟนสาวให้กำลังใจตอนทำงานเลยเลยล่ะครับ^ ^“ เขาแนะนำแต่ประโยคหลังอาจจะมาจากความชอบส่วนตัวของเขาก็เป็นได้ที่มักจะมองเหล่าต้นไม้เป็นหนุ่มสาวเหมือนคน
(Cr: cactus-mall.com)