doc. : https://bit.ly/4fhgJbZ
(บวกได้ทุกทวิตลอย โคได้ 24/7 อาจจะแวะไปบวกตามทวิตลอยคุณด้วยเป็นบางครั้งบางคราวᕦ(ò_óˇ)ᕤ)
ถึงจะไม่ได้แอคทีฟมาก และลูกยังคงติดอยู่ในค่ายจิตอาสาฤดูร้อน(สุดอยู่ที่ดูปลา(…)) แต่ยังแพลนจะมาลงรูปย้อนอีเว้นไปเรื่อยๆ อยู่ล่ะค่ะ ตั้งใจจะย้อนให้ครบทุกอีเว้นเลย(โปรดอย่าตกใจถ้าเห็นว่าช่างย้อนไปไกลยิ่งนัก(…)) 🤤
คงมาลงเป็นเหมือนบันทึกสั้นๆ สามารถบวกได้ตามอัธยาศัย หรือเห็นผ่านๆ กันเฉยๆ ก็ได้ค่ะ!🏃🏻♂️➡️
ถึงจะไม่ได้แอคทีฟมาก และลูกยังคงติดอยู่ในค่ายจิตอาสาฤดูร้อน(สุดอยู่ที่ดูปลา(…)) แต่ยังแพลนจะมาลงรูปย้อนอีเว้นไปเรื่อยๆ อยู่ล่ะค่ะ ตั้งใจจะย้อนให้ครบทุกอีเว้นเลย(โปรดอย่าตกใจถ้าเห็นว่าช่างย้อนไปไกลยิ่งนัก(…)) 🤤
คงมาลงเป็นเหมือนบันทึกสั้นๆ สามารถบวกได้ตามอัธยาศัย หรือเห็นผ่านๆ กันเฉยๆ ก็ได้ค่ะ!🏃🏻♂️➡️
มองคุณเดินมาหา
"..!" พอคุณโน้มเข้ามาถึงได้ชะงัก oO(???)
มือกำสายกระเป๋า ส่วนคอก็หดถอยหนีสร้างระยะปลอดภัยขึ้นมาโดยอัตโนมัติ
จนคุณว่าจบแล้วก็ยังค้างอยู่ท่านั้น มองคุณตาปริบๆ
ขึ้นๆ ลงๆ วนอยู่สองสามรอบ..
ก่อนจะหรี่ตา "..ฉันดูหลอกง่ายขนาดนั้นเลยเหรอ โฮโจคุง" << ดูเหมือนว่าจะ.. ตกใจจนสรรพนามเปลี่ยน?(...)
มองคุณเดินมาหา
"..!" พอคุณโน้มเข้ามาถึงได้ชะงัก oO(???)
มือกำสายกระเป๋า ส่วนคอก็หดถอยหนีสร้างระยะปลอดภัยขึ้นมาโดยอัตโนมัติ
จนคุณว่าจบแล้วก็ยังค้างอยู่ท่านั้น มองคุณตาปริบๆ
ขึ้นๆ ลงๆ วนอยู่สองสามรอบ..
ก่อนจะหรี่ตา "..ฉันดูหลอกง่ายขนาดนั้นเลยเหรอ โฮโจคุง" << ดูเหมือนว่าจะ.. ตกใจจนสรรพนามเปลี่ยน?(...)
เห็นคุณทำท่าแบบนั้นก็ขำ
เห็นคุณทำท่าแบบนั้นก็ขำ
อนาคตอันริบหรี่เหมือนเริ่มมีแสงสว่างแห่งความหวัง "โฮโจคุง.. "
"ใจดีที่สุดเลย.." แปลว่าสอบครั้งนี้..รอดแล้วสินะ..!
อนาคตอันริบหรี่เหมือนเริ่มมีแสงสว่างแห่งความหวัง "โฮโจคุง.. "
"ใจดีที่สุดเลย.." แปลว่าสอบครั้งนี้..รอดแล้วสินะ..!
รู้ตัวอีกทีก็ตอนโดนยกมือแตะหน้าผาก เขาชะงัก ตาโตมองคุณ เครื่องหมาย ??? แปะอยู่เต็มหน้า
“…” ก่อนจะหรี่ตาเมื่อคุณยกมือออกไป อะไรกัน-- ไอ้หมอนี่ โคตรจะชอบเล่นทีเผลอเลยไม่ใช่รึไงเนี่ย
“นี่ บอกแล้วไงว่าฉันไม่ได้ป่วย..” หมั่นไส้รึอะไรก็ไม่ทราบ แต่ตีมือคุณไปแปะนึง ไม่ได้ออกแรงเท่าไหร่ “แต่เอาเถอะ พักก็พัก ถึงขั้นอ่านกลับหัวแล้ว จะดันทุรังต่อไปก็เท่านั้น..” งึมงำ มันปิดหนังสือละ(…)
รู้ตัวอีกทีก็ตอนโดนยกมือแตะหน้าผาก เขาชะงัก ตาโตมองคุณ เครื่องหมาย ??? แปะอยู่เต็มหน้า
“…” ก่อนจะหรี่ตาเมื่อคุณยกมือออกไป อะไรกัน-- ไอ้หมอนี่ โคตรจะชอบเล่นทีเผลอเลยไม่ใช่รึไงเนี่ย
“นี่ บอกแล้วไงว่าฉันไม่ได้ป่วย..” หมั่นไส้รึอะไรก็ไม่ทราบ แต่ตีมือคุณไปแปะนึง ไม่ได้ออกแรงเท่าไหร่ “แต่เอาเถอะ พักก็พัก ถึงขั้นอ่านกลับหัวแล้ว จะดันทุรังต่อไปก็เท่านั้น..” งึมงำ มันปิดหนังสือละ(…)
(หลังส่งแก๊งปลากลับทะเลก็มานั่งน้ำตาหยดแหมะๆ อยู่ริมหาด จะว่าฉุนก็ฉุน อุตส่าห์พากลับทะเลแท้ๆ มาจี้ใจกันแบบนี้ก็ได้เรอะ แต่อีกใจก็ดีใจที่ได้เจอแม่อีกรอบล่ะค่ะ ถึงจะเป็นแค่ภาพก็เถอะ นี่สินะความสุขที่หล่นหาย(…)
แวะมาเจอได้เช่นกัน อาจจะรับแขกบ้างไม่รับแขกบ้าง--)
(หลังส่งแก๊งปลากลับทะเลก็มานั่งน้ำตาหยดแหมะๆ อยู่ริมหาด จะว่าฉุนก็ฉุน อุตส่าห์พากลับทะเลแท้ๆ มาจี้ใจกันแบบนี้ก็ได้เรอะ แต่อีกใจก็ดีใจที่ได้เจอแม่อีกรอบล่ะค่ะ ถึงจะเป็นแค่ภาพก็เถอะ นี่สินะความสุขที่หล่นหาย(…)
แวะมาเจอได้เช่นกัน อาจจะรับแขกบ้างไม่รับแขกบ้าง--)
ยูโตะเบิกตากว้าง มองภาพตรงหน้า
เป็นคุณ คุณที่ไม่ได้เจอมาแสนนาน
ทั้งที่มั่นใจมาตลอดว่าไม่เคยลืม ไม่มีวันลืม
แต่พอได้ฟังเสียงหัวเราะสดใสกังวานที่แว่วมาตามเกลียวคลื่น เขาก็พึ่งตระหนักได้ในตอนนั้นเอง
ไม่ได้ยินมานาน.. จนแทบจะนึกไม่ออก
เขาเกือบจะลืมเสียงของคุณไปอยู่แล้ว
เขาหัวเราะ น้ำตาไหลหยดลงข้างแก้ม
ให้ตายสิ ไม่ได้เรื่องเลยไม่ใช่รึไง
--คิดถึงชะมัด
ยูโตะเบิกตากว้าง มองภาพตรงหน้า
เป็นคุณ คุณที่ไม่ได้เจอมาแสนนาน
ทั้งที่มั่นใจมาตลอดว่าไม่เคยลืม ไม่มีวันลืม
แต่พอได้ฟังเสียงหัวเราะสดใสกังวานที่แว่วมาตามเกลียวคลื่น เขาก็พึ่งตระหนักได้ในตอนนั้นเอง
ไม่ได้ยินมานาน.. จนแทบจะนึกไม่ออก
เขาเกือบจะลืมเสียงของคุณไปอยู่แล้ว
เขาหัวเราะ น้ำตาไหลหยดลงข้างแก้ม
ให้ตายสิ ไม่ได้เรื่องเลยไม่ใช่รึไง
--คิดถึงชะมัด
#kmi_เปิดโรล
"..ร้อนเนอะ" บ่นเสียงเนือยระหว่างที่ย่อตัวนั่งยองลงข้างๆ คุณ แก้มออกแดงฝาดจางๆ เพราะความร้อน ดูเหลาะแหละซะเหลือเกิน(...)
"เก็บขยะไว้ทีหลังก็ได้นี่นา ไปหาไอติมกินกันเถอะ" แล้วจู่ๆ ก็หันมาชวนคุณอู้ทั้งหน้าระรื่นเสียอย่างนั้น(*^ワ^*)ถุงขยะในมือยังเหลือที่ว่างอีกมาก แต่ว่าร้อนจะตายอยู่แล้ว ไปหาที่นั่งตากแอร์ดีกว่า--
(ชวนทำงาน X
ชวนอู้ ✓)
#kmi_เปิดโรล
"..ร้อนเนอะ" บ่นเสียงเนือยระหว่างที่ย่อตัวนั่งยองลงข้างๆ คุณ แก้มออกแดงฝาดจางๆ เพราะความร้อน ดูเหลาะแหละซะเหลือเกิน(...)
"เก็บขยะไว้ทีหลังก็ได้นี่นา ไปหาไอติมกินกันเถอะ" แล้วจู่ๆ ก็หันมาชวนคุณอู้ทั้งหน้าระรื่นเสียอย่างนั้น(*^ワ^*)ถุงขยะในมือยังเหลือที่ว่างอีกมาก แต่ว่าร้อนจะตายอยู่แล้ว ไปหาที่นั่งตากแอร์ดีกว่า--
(ชวนทำงาน X
ชวนอู้ ✓)
#kmi_เปิดโรล
ช่วงใกล้สอบ ยังมีเด็กหนุ่มที่นั่งอ่านหนังสือจนหัวฟูอยู่ในห้องสมุดจนถึงเย็น..
หน้าตาตอนจ้องบทเรียนดูยับยู่ยี่ผิดวิสัย ดูเหลืออดเหลือทนชอบกล จะบอกว่าขยันก็ไม่เชิง เรียกว่ากำลังดิ้นรนเอาตัวรอดไม่ให้สอบตกจะถูกต้องกว่า
อ๊ะ แต่ว่ากลับหัวแล้วไม่ใช่รึไงนั่นน่ะ(...)
#kmi_เปิดโรล
ช่วงใกล้สอบ ยังมีเด็กหนุ่มที่นั่งอ่านหนังสือจนหัวฟูอยู่ในห้องสมุดจนถึงเย็น..
หน้าตาตอนจ้องบทเรียนดูยับยู่ยี่ผิดวิสัย ดูเหลืออดเหลือทนชอบกล จะบอกว่าขยันก็ไม่เชิง เรียกว่ากำลังดิ้นรนเอาตัวรอดไม่ให้สอบตกจะถูกต้องกว่า
อ๊ะ แต่ว่ากลับหัวแล้วไม่ใช่รึไงนั่นน่ะ(...)
ไหงเข้าใกล้ยัยนี่แล้วจู่ๆ ก็ดันคันจมูกขึ้นมาได้ฟะเนี่ย
เลิ่กลั่กแถมยังรู้สึกผิดสุดๆ อะไรไม่รู้แต่ควักทิชชู่ขึ้นมาแล้วด้วยความรวดเร็ว(มีพกติดตัว) รับไปซะ ฮิมาริจัง!
ไหงเข้าใกล้ยัยนี่แล้วจู่ๆ ก็ดันคันจมูกขึ้นมาได้ฟะเนี่ย
เลิ่กลั่กแถมยังรู้สึกผิดสุดๆ อะไรไม่รู้แต่ควักทิชชู่ขึ้นมาแล้วด้วยความรวดเร็ว(มีพกติดตัว) รับไปซะ ฮิมาริจัง!
(ยังคงย้อนอีเว้นต่อไป(...) คุณพ่อไม่ว่าง คุณลุงก็เลยมาแทนล่ะค่ะ! ยูโตะคุงได้เห็นเท็ตสึโอะเวอร์ชั่นพระเอกการ์ตูนตาหวานด้วย หล่อเหลาซะไม่มี-- น่าเสียดายที่ถ่ายรูปออกมาไม่เห็น)
(ยังคงย้อนอีเว้นต่อไป(...) คุณพ่อไม่ว่าง คุณลุงก็เลยมาแทนล่ะค่ะ! ยูโตะคุงได้เห็นเท็ตสึโอะเวอร์ชั่นพระเอกการ์ตูนตาหวานด้วย หล่อเหลาซะไม่มี-- น่าเสียดายที่ถ่ายรูปออกมาไม่เห็น)
พอโดนจ้องก็กระอักกระอ่วนสุดๆ... จังหวะที่กำลังจะเอ่ยปากถามว่ากำลังทำอะไรของนายน่ะ อีกฝ่ายก็ถามชื่อขึ้นมาก่อนพอดี
ยูโตะชะงักไปนิด
อ้อ นึกชื่ออยู่หรอกเรอะ...
(ขออนุญาตด้วยคนค่ะ(...) ตอบเสียงนู่ม แต่ความในใจเปนหมื่นล้านคำ--)
พอโดนจ้องก็กระอักกระอ่วนสุดๆ... จังหวะที่กำลังจะเอ่ยปากถามว่ากำลังทำอะไรของนายน่ะ อีกฝ่ายก็ถามชื่อขึ้นมาก่อนพอดี
ยูโตะชะงักไปนิด
อ้อ นึกชื่ออยู่หรอกเรอะ...
(ขออนุญาตด้วยคนค่ะ(...) ตอบเสียงนู่ม แต่ความในใจเปนหมื่นล้านคำ--)
จังหวะวัดใจตอนวิ่งผ่านสาวเจ้าทำเอารู้สึกเหมือนใจหล่นวูบมาตกอยู่ที่ตาตุ่มก็ไม่ปาน
.
.
..
รู้สึกตัวอีกทีก็มาอยู่บนทางเดินที่เต็มไปด้วยผู้คนเสียแล้ว แถมบางคนยังมองมาแบบ 'พวกนายกำลังทำอะไรกันอยู่น่ะ' อีกต่างหาก
โอ๊ะ กลับมาได้แล้ว
"..." ยูโตะหันไปเช็คสภาพเพื่อนบนบ่าตัวเองก่อนเป็นอันดับแรก ยังอยู่ดีไหมนะ(...) "มี่จัง?"
จังหวะวัดใจตอนวิ่งผ่านสาวเจ้าทำเอารู้สึกเหมือนใจหล่นวูบมาตกอยู่ที่ตาตุ่มก็ไม่ปาน
.
.
..
รู้สึกตัวอีกทีก็มาอยู่บนทางเดินที่เต็มไปด้วยผู้คนเสียแล้ว แถมบางคนยังมองมาแบบ 'พวกนายกำลังทำอะไรกันอยู่น่ะ' อีกต่างหาก
โอ๊ะ กลับมาได้แล้ว
"..." ยูโตะหันไปเช็คสภาพเพื่อนบนบ่าตัวเองก่อนเป็นอันดับแรก ยังอยู่ดีไหมนะ(...) "มี่จัง?"
หางตาเหลือบเห็นคนหน้านิ่ง ก่อนตากล้องจำเป็นจะกดถ่ายให้ก็เลย.. เอ้า ฮึบ
หางตาเหลือบเห็นคนหน้านิ่ง ก่อนตากล้องจำเป็นจะกดถ่ายให้ก็เลย.. เอ้า ฮึบ
(กำลังทยอยมาเข้าร่วมอีเว้นอย่างช้าๆ ค่ะTT พาหนุ่มมาว่ายน้ำด้วยคน)
โอชิมะดูจะให้ความร่วมมือกับการเรียนดี ลงไปว่ายน้ำแบบไม่อิดออด..
แต่พอรู้สึกตัวทีไรไอ้หมอนี่ก็ขึ้นจากสระ อาบน้ำนั่งรอผมแห้งเสร็จตั้งแต่ตอนไหนก็ไม่รู้!?
แถมยังมองคุณเหมือน 'ทำไมถึงได้ชักช้าอย่างนี้ละเนี่ย ไม่ไหวเล้ย' อีกต่างหาก
เป็นเรื่องลึกลับอีกเรื่องรึไงกันเนี่ย(...)
(กำลังทยอยมาเข้าร่วมอีเว้นอย่างช้าๆ ค่ะTT พาหนุ่มมาว่ายน้ำด้วยคน)
โอชิมะดูจะให้ความร่วมมือกับการเรียนดี ลงไปว่ายน้ำแบบไม่อิดออด..
แต่พอรู้สึกตัวทีไรไอ้หมอนี่ก็ขึ้นจากสระ อาบน้ำนั่งรอผมแห้งเสร็จตั้งแต่ตอนไหนก็ไม่รู้!?
แถมยังมองคุณเหมือน 'ทำไมถึงได้ชักช้าอย่างนี้ละเนี่ย ไม่ไหวเล้ย' อีกต่างหาก
เป็นเรื่องลึกลับอีกเรื่องรึไงกันเนี่ย(...)
oO(..เอาอะไรมาให้ดูเนี่ย ไร้สาระชะมัด)
oO(..เอาอะไรมาให้ดูเนี่ย ไร้สาระชะมัด)
หลบมานั่งพับนกกระดาษอยู่ในอาคาร เรื่องงานฝีมือก็ใช่ว่าจะดีเด่อะไรนัก ติดจะห่วย เลยนั่งยุกยิกๆ พับไปแก้ไปอยู่นาน เสียกระดาษไปก็หลายแผ่น(…)
แต่ในที่สุดก็สำเร็จจนได้(о´∀`о)
อะไรนะ ให้ไปสอนคนอื่นต่อด้วยเหรอ.. ? ขอผ่านก็แล้วกัน เมื่อกี้ยังจำไม่ได้เลยว่าทำยังไงไปน่ะ!
หลบมานั่งพับนกกระดาษอยู่ในอาคาร เรื่องงานฝีมือก็ใช่ว่าจะดีเด่อะไรนัก ติดจะห่วย เลยนั่งยุกยิกๆ พับไปแก้ไปอยู่นาน เสียกระดาษไปก็หลายแผ่น(…)
แต่ในที่สุดก็สำเร็จจนได้(о´∀`о)
อะไรนะ ให้ไปสอนคนอื่นต่อด้วยเหรอ.. ? ขอผ่านก็แล้วกัน เมื่อกี้ยังจำไม่ได้เลยว่าทำยังไงไปน่ะ!
ซวย.. ซวยจนไม่รู้จะว่ายังไง
วิ่งหน้าตั้งล้มลุกคลุกคลาน โดนหมากัดไปทีหนึ่งอีกต่างหาก ยังดีที่เขาใส่เสื้อหลายชั้นเลยรอดตัวไปหวุดหวิด
ส่วนโกสุมิจัง อยู่ที่ไหนก็ไม่รู้..
เหนื่อยจนนั่งยองลงหอบหายใจอยู่ในตรอกสักแห่งที่วิ่งหนีเจ้าหมามาจนพ้น ไม่ได้วิ่งเยอะขนาดนี้มาสักพักใหญ่ๆ แล้ว
สักพักจึงรู้สึกดีขึ้น แต่ยังไม่ลุกขึ้นในทันที เหม่อมองกำแพง กำลังตั้งคำถามกับชีวิต(...)
ซวย.. ซวยจนไม่รู้จะว่ายังไง
วิ่งหน้าตั้งล้มลุกคลุกคลาน โดนหมากัดไปทีหนึ่งอีกต่างหาก ยังดีที่เขาใส่เสื้อหลายชั้นเลยรอดตัวไปหวุดหวิด
ส่วนโกสุมิจัง อยู่ที่ไหนก็ไม่รู้..
เหนื่อยจนนั่งยองลงหอบหายใจอยู่ในตรอกสักแห่งที่วิ่งหนีเจ้าหมามาจนพ้น ไม่ได้วิ่งเยอะขนาดนี้มาสักพักใหญ่ๆ แล้ว
สักพักจึงรู้สึกดีขึ้น แต่ยังไม่ลุกขึ้นในทันที เหม่อมองกำแพง กำลังตั้งคำถามกับชีวิต(...)