Doc : https://bit.ly/3YbnJ3s
"รุ่นพี่วิ่งดีๆหน่อยสิ เดี๋ยวจะล้มเอานะ!?"
นอกจากจะไปได้ช้าลงแล้ว จังหวะก้าวก็เริ่มไม่ตรงกันจนเริ่มเสียการทรงตัว อาสึกะพยายามดึงตัวเออจิให้กลับมายืนให้มั่นๆอีกครั้งก่อนจะสูดลมหายใจเข้าลึก
"หนึ่ง! สอง!"
"หนึ่ง! สอง!"
เธอนับจังหวะเสียงดังฟังชัดเพื่อให้สมาธิของพวกเขาทั้งคู่กลับมาที่การวิ่งไปข้างหน้าอีกครั้ง
"รุ่นพี่วิ่งดีๆหน่อยสิ เดี๋ยวจะล้มเอานะ!?"
นอกจากจะไปได้ช้าลงแล้ว จังหวะก้าวก็เริ่มไม่ตรงกันจนเริ่มเสียการทรงตัว อาสึกะพยายามดึงตัวเออจิให้กลับมายืนให้มั่นๆอีกครั้งก่อนจะสูดลมหายใจเข้าลึก
"หนึ่ง! สอง!"
"หนึ่ง! สอง!"
เธอนับจังหวะเสียงดังฟังชัดเพื่อให้สมาธิของพวกเขาทั้งคู่กลับมาที่การวิ่งไปข้างหน้าอีกครั้ง
"ไปเลยยย"
"หนึ่ง สอง หนึ่ง สอง"
ดูเหมือนจะเริ่มต้นได้ไม่เลวเลย ก้าวเท้าตรงจังหวะกัน แต่ความเร็วยังไม่เยอะเท่าไร อย่างน้อยก็วิ่งได้มั่นคงดี
"ไปเลยยย"
"หนึ่ง สอง หนึ่ง สอง"
ดูเหมือนจะเริ่มต้นได้ไม่เลวเลย ก้าวเท้าตรงจังหวะกัน แต่ความเร็วยังไม่เยอะเท่าไร อย่างน้อยก็วิ่งได้มั่นคงดี
“จดหมายของใครบ้างละเนี่ย?”
“ถ้าพับเป็นจรวดกระดาษแล้วปาไปมันจะกลับไปหาเจ้าของมั้ยน้า” อาสึกะ
“..ต้องเอาไปคืนหรือเปล่านะ?“ อาราตะ
________________
@kmi-arata.bsky.social
✉️💌
“จดหมายของใครบ้างละเนี่ย?”
“ถ้าพับเป็นจรวดกระดาษแล้วปาไปมันจะกลับไปหาเจ้าของมั้ยน้า” อาสึกะ
“..ต้องเอาไปคืนหรือเปล่านะ?“ อาราตะ
________________
@kmi-arata.bsky.social
✉️💌
“ขอบคุณสำหรับทุกอย่างที่ผ่านมาเลยนะ!”
“เราต้องได้พบกันใหม่อยู่แล้ว ดังนั้น..อย่าร้องไห้เลยนะ”
“พี่นั่นแหละที่กำลังร้องไห้น่ะ..”
“อือ..ฮึก…...”
“พี่ครับ..ยินดีด้วยที่เรียนจบนะ.. แล้วก็..อย่างที่บอกนั่นแหละ“
”เดี๋ยวก็ได้เจอกันใหม่“
@kmi-arata.bsky.social
(วาดเต็มตัวไม่ไหวแล้วค่ะ ขอลักไก่ใช้รูปเดียวกับรูปรวมในห้องนะ🥹)
“ขอบคุณสำหรับทุกอย่างที่ผ่านมาเลยนะ!”
“เราต้องได้พบกันใหม่อยู่แล้ว ดังนั้น..อย่าร้องไห้เลยนะ”
“พี่นั่นแหละที่กำลังร้องไห้น่ะ..”
“อือ..ฮึก…...”
“พี่ครับ..ยินดีด้วยที่เรียนจบนะ.. แล้วก็..อย่างที่บอกนั่นแหละ“
”เดี๋ยวก็ได้เจอกันใหม่“
@kmi-arata.bsky.social
(วาดเต็มตัวไม่ไหวแล้วค่ะ ขอลักไก่ใช้รูปเดียวกับรูปรวมในห้องนะ🥹)
ก้มอ่านข้อความด้วยรอยยิ้ม
"จากโมโมะจังนี่เอง ขอบคุณนะ"
"เธอเองก็วิเศษไม่แพ้กันเลย"
กระดาษแผ่นนี้คงจะถูกเก็บเอาไว้ และพกติดตัวไปโตเกียวกับเธอด้วยแน่นอน
ก้มอ่านข้อความด้วยรอยยิ้ม
"จากโมโมะจังนี่เอง ขอบคุณนะ"
"เธอเองก็วิเศษไม่แพ้กันเลย"
กระดาษแผ่นนี้คงจะถูกเก็บเอาไว้ และพกติดตัวไปโตเกียวกับเธอด้วยแน่นอน
สุขสันต์วันปีใหม่! ขอให้เป็นปีที่ดีสำหรับทุกคนนะ!
ถึงอาราตะ น้องชายสุดที่รักของพี่
สุขสันต์วันปีใหม่และสุขสันต์วันเกิด
ปีนี้อายุ 16 แล้ว ขอให้เติบโตอย่างแข็งแรง มีความสุข และได้มีมิตรภาพอันแสนงดงาม(สนิทกับเพื่อนๆ เยอะๆ นะ!) ส่วนเรื่องการเรียนเธอเป็นคนหัวดีอยู่แล้ว พี่คงไม่ต้องอวยพรแล้วละมั้ง!
[ลงวันที่] 01 / 01 /2016
@kmi-arata.bsky.social
สุขสันต์วันปีใหม่! ขอให้เป็นปีที่ดีสำหรับทุกคนนะ!
ถึงอาราตะ น้องชายสุดที่รักของพี่
สุขสันต์วันปีใหม่และสุขสันต์วันเกิด
ปีนี้อายุ 16 แล้ว ขอให้เติบโตอย่างแข็งแรง มีความสุข และได้มีมิตรภาพอันแสนงดงาม(สนิทกับเพื่อนๆ เยอะๆ นะ!) ส่วนเรื่องการเรียนเธอเป็นคนหัวดีอยู่แล้ว พี่คงไม่ต้องอวยพรแล้วละมั้ง!
[ลงวันที่] 01 / 01 /2016
@kmi-arata.bsky.social
#KMI_Aka
ธงหัวกะโหลกพริ้วสไวบนเสากระโดงเรือ ประกาศความยิ่งใหญ่เหนือน่านน้ำแห่งนี้ ทั้งท้องฟ้าและทะเลคือสมบัติของพวกเรา
เข้ามาจับพวกเราให้ได้สิ! เหล่านาวิกผู้แสนเก่งกาจ!
มาเถอะ มาร่วมฉลองเทศกาลของเหล่าโจรสลัดและย้อมทะเลผืนนี้ด้วยเลือดของพวกเจ้าเสีย!
Editor :อาสึกะ,ไดเซน
@kmi-daizen.bsky.social
#KMI_Aka
ธงหัวกะโหลกพริ้วสไวบนเสากระโดงเรือ ประกาศความยิ่งใหญ่เหนือน่านน้ำแห่งนี้ ทั้งท้องฟ้าและทะเลคือสมบัติของพวกเรา
เข้ามาจับพวกเราให้ได้สิ! เหล่านาวิกผู้แสนเก่งกาจ!
มาเถอะ มาร่วมฉลองเทศกาลของเหล่าโจรสลัดและย้อมทะเลผืนนี้ด้วยเลือดของพวกเจ้าเสีย!
Editor :อาสึกะ,ไดเซน
@kmi-daizen.bsky.social
อยู่คนละสีกับน้องชายละ แต่ฉันไม่ออมมือให้หรอกนะ!
@kmi-arata.bsky.social
(รียูสรูปเก่าตึงๆ)
อยู่คนละสีกับน้องชายละ แต่ฉันไม่ออมมือให้หรอกนะ!
@kmi-arata.bsky.social
(รียูสรูปเก่าตึงๆ)
"เอ่ะ เอ๋?? ขอโทษค่ะ??"
ก้าวลงมาดูป้ายหน้ารถ ไม่ใช่รถเมล์สายที่เธอขึ้นประจำหรอกเหรอ บนป้ายเป็นเลข...4...
ยังไม่ทันมองดีๆ รถเมล์คันนั้นก็วิ่งออกไปซะแล้ว ยืนงงอยู่ตรงป้ายรถเมล์
(+ทักทายได้นะคะ)
"เอ่ะ เอ๋?? ขอโทษค่ะ??"
ก้าวลงมาดูป้ายหน้ารถ ไม่ใช่รถเมล์สายที่เธอขึ้นประจำหรอกเหรอ บนป้ายเป็นเลข...4...
ยังไม่ทันมองดีๆ รถเมล์คันนั้นก็วิ่งออกไปซะแล้ว ยืนงงอยู่ตรงป้ายรถเมล์
(+ทักทายได้นะคะ)
"จะเล่นอะไรก่อนดีน้า ยิงปืน โยนห่วง หรือจับปลาทองดี?"
"อะไรก็ได้ครับ พี่อย่าเดินไปเดินมาจนหลงก็พอ"
@kmi-arata.bsky.social
(แวะมาหย่อนภาพโอบ้งวันสุดท้ายย้อนหลังค่ะ ได้วาดสองพี่น้องคู่กันอีกรอบสักที🥺)
"จะเล่นอะไรก่อนดีน้า ยิงปืน โยนห่วง หรือจับปลาทองดี?"
"อะไรก็ได้ครับ พี่อย่าเดินไปเดินมาจนหลงก็พอ"
@kmi-arata.bsky.social
(แวะมาหย่อนภาพโอบ้งวันสุดท้ายย้อนหลังค่ะ ได้วาดสองพี่น้องคู่กันอีกรอบสักที🥺)
บริเวณริมแม่น้ำใกล้ๆกับโบสถ์ เวลา 16.10
หาก [คุณ ] ผ่านมาที่ริมแม่น้ำจะได้ยินเสียงร้องเพลงไพเราะเสนาะหูดังกังวาลจากสาวน้อยที่เดินอยู่บนรั้วริมทาง
"Just the two of us~♪
Building castles in the sky
Just the two of us
You and I~♪"
[คุณ] สบตากับเธอตอนร้องถึงท่อนสุดท้ายพอดี
(แวะมา+ได้นะคะ)
บริเวณริมแม่น้ำใกล้ๆกับโบสถ์ เวลา 16.10
หาก [คุณ ] ผ่านมาที่ริมแม่น้ำจะได้ยินเสียงร้องเพลงไพเราะเสนาะหูดังกังวาลจากสาวน้อยที่เดินอยู่บนรั้วริมทาง
"Just the two of us~♪
Building castles in the sky
Just the two of us
You and I~♪"
[คุณ] สบตากับเธอตอนร้องถึงท่อนสุดท้ายพอดี
(แวะมา+ได้นะคะ)
/เทเครื่องปรุงไปมั่วๆทั้งกระปุกแล้วออกมาอร่อยเอง🧍
/เทเครื่องปรุงไปมั่วๆทั้งกระปุกแล้วออกมาอร่อยเอง🧍
(ในขณะที่อีกฝั่งหนึ่ง อาสึกะวิ่งวนรอบตัวผู้ปกครองไม่เลิก)
(Fact อาสึกะกับอาราตะมีคุณพ่อสองคนค่ะ)
(ในขณะที่อีกฝั่งหนึ่ง อาสึกะวิ่งวนรอบตัวผู้ปกครองไม่เลิก)
(Fact อาสึกะกับอาราตะมีคุณพ่อสองคนค่ะ)
แต่ในเมื่อพนักงานยืนยันว่ากินได้ถ้างั้น
"น่ารักจังงง แล้วก็น่ากินด้วย...ทานละนะคะ!"
ไม่มีความว่าน่ารักเกินจนกินไม่ลงอะไรทั้งนั้น--
แต่ในเมื่อพนักงานยืนยันว่ากินได้ถ้างั้น
"น่ารักจังงง แล้วก็น่ากินด้วย...ทานละนะคะ!"
ไม่มีความว่าน่ารักเกินจนกินไม่ลงอะไรทั้งนั้น--
”โอ่ะ นี่เธอยังไม่ได้เอาจริงหรือเปล่านะ“
”ไม่ต้องเกรงใจหรอก ออกแรงให้เต็มที่มาเถอะ!“
”โอ่ะ นี่เธอยังไม่ได้เอาจริงหรือเปล่านะ“
”ไม่ต้องเกรงใจหรอก ออกแรงให้เต็มที่มาเถอะ!“
อาสึกะชอบท้าทายอะไรใหม่ๆที่ดูเป็นไปไม่ได้เสมอ ขยับไปตั้งศอกกับโต๊ะ จับประสานมือกับอีกฝ่ายแล้วเริ่มออกแรง
“ฮะ ฮึ้บบ”
อาสึกะชอบท้าทายอะไรใหม่ๆที่ดูเป็นไปไม่ได้เสมอ ขยับไปตั้งศอกกับโต๊ะ จับประสานมือกับอีกฝ่ายแล้วเริ่มออกแรง
“ฮะ ฮึ้บบ”
/วิ่งคุ้มคลั่ง
/วิ่งคุ้มคลั่ง
กระโดดโลดเต้นดีใจโดยมีสายตาเหนื่อยล้าของน้องชายมองมาจากมุมห้อง
กระโดดโลดเต้นดีใจโดยมีสายตาเหนื่อยล้าของน้องชายมองมาจากมุมห้อง
.
.
“อะ อร่อยค่า”)
.
.
“อะ อร่อยค่า”)
เสียงกระดิ่งประตูร้านดังกรุ๊งกริ๊ง
อาสึกะที่กำลังดูแล(เล่น)กับแมวในร้านอยู่ รีบวิ่งออกมาต้อนรับ [คุณ] โดยมีน้องแมวดำอุ้มติดมือมาด้วย
“ยินดีต้อนรับค่ะ! เชิญเข้ามานั่งก่อนสิคะ”
”หือ? สนใจเจ้าเหมียวนี่เหรอคะ ฮิๆ อยากลองอุ้มดูมั้ยคะ“
เสียงกระดิ่งประตูร้านดังกรุ๊งกริ๊ง
อาสึกะที่กำลังดูแล(เล่น)กับแมวในร้านอยู่ รีบวิ่งออกมาต้อนรับ [คุณ] โดยมีน้องแมวดำอุ้มติดมือมาด้วย
“ยินดีต้อนรับค่ะ! เชิญเข้ามานั่งก่อนสิคะ”
”หือ? สนใจเจ้าเหมียวนี่เหรอคะ ฮิๆ อยากลองอุ้มดูมั้ยคะ“
อาสึกะหันหลังไปมองระเบียงทางเดินที่มืดมิด แสงฟ้าผ่าสว่างวาบเข้ามา ที่ตรงนั้นเหมือนจะไม่มีใครอยู่แล้ว
เธอขนหัวลุกจนรีบปิดประตูแล้ววิ่งกลับที่นอนมาซุกผ้าห่ม
”มะๆๆๆ มาซุมิจัง ธะ เธอ..เป็นตัวจริง..ใช่มั้ย?“
จากความรู้สึกก็บอกแบบนั้นแต่ขอถามให้แน่ใจก่อนดีกว่า
อาสึกะหันหลังไปมองระเบียงทางเดินที่มืดมิด แสงฟ้าผ่าสว่างวาบเข้ามา ที่ตรงนั้นเหมือนจะไม่มีใครอยู่แล้ว
เธอขนหัวลุกจนรีบปิดประตูแล้ววิ่งกลับที่นอนมาซุกผ้าห่ม
”มะๆๆๆ มาซุมิจัง ธะ เธอ..เป็นตัวจริง..ใช่มั้ย?“
จากความรู้สึกก็บอกแบบนั้นแต่ขอถามให้แน่ใจก่อนดีกว่า
เมื่อมาถึงฐานจับคู่ คนใกล้ตัวที่สุดของอาสึกะก็คือเพื่อนสาวคนสนิทของเธอนี่ละ
"พร้อมมั้ย นัทสึมิจัง"
"สำหรับภารกิจแรกของพวกเรา!"
คลี่กระดาษออกมาก็พบว่าภารกิจไม่ได้ยากเลยนี่นา
@4689natsumi-kmi.bsky.social
เมื่อมาถึงฐานจับคู่ คนใกล้ตัวที่สุดของอาสึกะก็คือเพื่อนสาวคนสนิทของเธอนี่ละ
"พร้อมมั้ย นัทสึมิจัง"
"สำหรับภารกิจแรกของพวกเรา!"
คลี่กระดาษออกมาก็พบว่าภารกิจไม่ได้ยากเลยนี่นา
@4689natsumi-kmi.bsky.social
หัวเราะแล้วยกมือลูบหัวตัวเอง ดูจะเขินจริงๆแหละ
"น่าสนใจนะ โกสุมิจังอาจจะกำลังหิวอยู่เลยไปที่ร้านขายปลา"
พูดจบก็เปลี่ยนทิศทางเดินไปที่ร้านขายปลา แต่ยังไม่ทันถึงไหนก็สังเกตเห็นแมวตัวหนึ่งที่ดูคุ้นๆอยู่ไกลๆ
"อะ อาระอิซังๆๆ นะๆๆ นั่นมัน! โกสุมิจังนี่นา!"
หัวเราะแล้วยกมือลูบหัวตัวเอง ดูจะเขินจริงๆแหละ
"น่าสนใจนะ โกสุมิจังอาจจะกำลังหิวอยู่เลยไปที่ร้านขายปลา"
พูดจบก็เปลี่ยนทิศทางเดินไปที่ร้านขายปลา แต่ยังไม่ทันถึงไหนก็สังเกตเห็นแมวตัวหนึ่งที่ดูคุ้นๆอยู่ไกลๆ
"อะ อาระอิซังๆๆ นะๆๆ นั่นมัน! โกสุมิจังนี่นา!"