ตาก็เลื่อนลงมาจ้องตรงนั้นอัตโนมัติ
กะพริบตา สงสัยไปแล้วว่านั่น.. คือจุดอ่อนของคุณรึเปล่า
จนวกกลับมาเจอสายตาที่กำลังมองปริบ ๆ
เขาสบตาสีเขียว จ้องตากันอยู่สักพัก ไม่นานก็ยิ้มกว้างกว่าเก่า
คงเป็นรอบที่คุณมองขึ้นลงรอบที่สามพอดี
"ฮ่าฮ่า-"
"ฉันแค่หยอกเธอเล่นน่ะ" ว่าแล้วก็เดินไปคว้าไหล่คุณเดิน
"ไปกินของหวานกันดีกว่า ฉันจะชี้ร้านให้เอง" เลสโก☺️!
ตาก็เลื่อนลงมาจ้องตรงนั้นอัตโนมัติ
กะพริบตา สงสัยไปแล้วว่านั่น.. คือจุดอ่อนของคุณรึเปล่า
จนวกกลับมาเจอสายตาที่กำลังมองปริบ ๆ
เขาสบตาสีเขียว จ้องตากันอยู่สักพัก ไม่นานก็ยิ้มกว้างกว่าเก่า
คงเป็นรอบที่คุณมองขึ้นลงรอบที่สามพอดี
"ฮ่าฮ่า-"
"ฉันแค่หยอกเธอเล่นน่ะ" ว่าแล้วก็เดินไปคว้าไหล่คุณเดิน
"ไปกินของหวานกันดีกว่า ฉันจะชี้ร้านให้เอง" เลสโก☺️!
เขาจ้องข้อความที่แจ้งเตือน
ก่อนจะฟังอีวิลยูโตะ(?)
"เอ๋ แบบนี้เปลี่ยนใจจากเธอไม่ได้แล้วสินะ" ยิ้มนิด ๆ ทำท่าทางเหมือนตกหลุมซะแล้ว(ไม่จริง)
ข้อความ : (*˙︶˙*) ตอบกลับจากโฮโจ
"เราเริ่มกันเลยดีไหม?"
เขาจ้องข้อความที่แจ้งเตือน
ก่อนจะฟังอีวิลยูโตะ(?)
"เอ๋ แบบนี้เปลี่ยนใจจากเธอไม่ได้แล้วสินะ" ยิ้มนิด ๆ ทำท่าทางเหมือนตกหลุมซะแล้ว(ไม่จริง)
ข้อความ : (*˙︶˙*) ตอบกลับจากโฮโจ
"เราเริ่มกันเลยดีไหม?"
(โปเกม่อนโฮโจเวลต่าง ๆ ค่ะ💪)
(โปเกม่อนโฮโจเวลต่าง ๆ ค่ะ💪)
ตาหันกลับมามองหนังสือ
"อื๋อ?"
คณิตศาสตร์.. ที่มีก้อนขยุกขยุยหลายหน้ากระดาษ?!
อา อ๋า..
นักเรียนที่น่าสิ้นหวัง..แบบนั้นสินะ(..)
"ฉันถนัดบทนี้"
ชี้บทหนึ่งที่คุณไม่ได้ถนัด
"บทอื่นค่อยว่ากันครั้งอื่นไหม?"
เพราะคิดว่าเป็นวิชาที่มันเรียนนาน ๆ ไม่ได้
ตาหันกลับมามองหนังสือ
"อื๋อ?"
คณิตศาสตร์.. ที่มีก้อนขยุกขยุยหลายหน้ากระดาษ?!
อา อ๋า..
นักเรียนที่น่าสิ้นหวัง..แบบนั้นสินะ(..)
"ฉันถนัดบทนี้"
ชี้บทหนึ่งที่คุณไม่ได้ถนัด
"บทอื่นค่อยว่ากันครั้งอื่นไหม?"
เพราะคิดว่าเป็นวิชาที่มันเรียนนาน ๆ ไม่ได้
แรก ๆ ก็ดูหนังสือตาม
สักบทสามบทสี่ ก็มองคุณแทน
"..."
อดคิดไม่ได้ว่าโชคดี
ที่ได้โอกาสมองใกล้ขึ้นนิดหน่อย
จนกระทั่ง..
.
แรก ๆ ก็ดูหนังสือตาม
สักบทสามบทสี่ ก็มองคุณแทน
"..."
อดคิดไม่ได้ว่าโชคดี
ที่ได้โอกาสมองใกล้ขึ้นนิดหน่อย
จนกระทั่ง..
.
เมื่อเผชิญกับวิญญาณปลาน้อยใหญ่
วันวานว่ายเวียนคืนสู่กระแสความทรงจำ
สะท้อนถึงภาพที่เราเคยหลงลืมไป
"อาคุงเนี่ย เล่นสกีเก่งเหมือนคุณตาเลยนะ"
"ไว้แม่พามาอีกดีไหม?"
ฝูงปลาน้อยคืนสิ่งที่หล่นหายให้ อย่างความสุขในตอนที่เราเก่งอะไรสักอย่าง
หรือ..
คืนใบหน้าคุณที่ยังยิ้มให้เรากันนะ
เมื่อเผชิญกับวิญญาณปลาน้อยใหญ่
วันวานว่ายเวียนคืนสู่กระแสความทรงจำ
สะท้อนถึงภาพที่เราเคยหลงลืมไป
"อาคุงเนี่ย เล่นสกีเก่งเหมือนคุณตาเลยนะ"
"ไว้แม่พามาอีกดีไหม?"
ฝูงปลาน้อยคืนสิ่งที่หล่นหายให้ อย่างความสุขในตอนที่เราเก่งอะไรสักอย่าง
หรือ..
คืนใบหน้าคุณที่ยังยิ้มให้เรากันนะ
โฮโจมัดผมที่ยาวขึ้นนิดหน่อย
ปกติเขาสวมหมวกทุกครั้ง
เว้นแต่ว่าข้าง ๆ เริ่มร้อนกว่าก็จะแบ่งให้
(สกินหน้าร้อนค่ะ ٩(*•̀ᴗ•́*)و )
โฮโจมัดผมที่ยาวขึ้นนิดหน่อย
ปกติเขาสวมหมวกทุกครั้ง
เว้นแต่ว่าข้าง ๆ เริ่มร้อนกว่าก็จะแบ่งให้
(สกินหน้าร้อนค่ะ ٩(*•̀ᴗ•́*)و )
(มาหย่อนใบโคแบบเลทสุด ๆ ค่ะ yvy สามารถเนียนรู้จักหรือแวะมาเล่นด้วยกันได้เสมอเลยนะคะ🤲 อาจจะตอบช้าเล็กน้อย ขออภัยด้วยค่ะorz)
💬/✉️/🤍 = สนใจโค
🔁 = ช่วยหาเพื่อน
📍Doc : bit.ly/3Nz7sR3
(มาหย่อนใบโคแบบเลทสุด ๆ ค่ะ yvy สามารถเนียนรู้จักหรือแวะมาเล่นด้วยกันได้เสมอเลยนะคะ🤲 อาจจะตอบช้าเล็กน้อย ขออภัยด้วยค่ะorz)
💬/✉️/🤍 = สนใจโค
🔁 = ช่วยหาเพื่อน
📍Doc : bit.ly/3Nz7sR3
“ จริงเหรอ? ฉันก็ชอบเหมือนกัน ”
______________________
โฮโจ อากิฮิโกะ
秋彦 あきひこ I Hojo Akihiko
Y.2 I 170/55 I ชมรมศิลปะ
Doc : bit.ly/3Nz7sR3
ฝากลูกชายด้วยนะคะ 🙇♀️
สามารถทักโค DM ได้เสมอเลยค่ะ
“ จริงเหรอ? ฉันก็ชอบเหมือนกัน ”
______________________
โฮโจ อากิฮิโกะ
秋彦 あきひこ I Hojo Akihiko
Y.2 I 170/55 I ชมรมศิลปะ
Doc : bit.ly/3Nz7sR3
ฝากลูกชายด้วยนะคะ 🙇♀️
สามารถทักโค DM ได้เสมอเลยค่ะ