مادرخوندگی به اون معنی نیست،‌ وصیت قانونی در مورد کفالت و تراسته در صورتی که اتفاقی برای والدین بیفته. مخصوصا وقتی والدین به دلیل مریضی احساس ریسک می‌کنند اینارو رو از قبل مطرح می‌کنند و به نظرم کار خوبیه. والدین نزدیکند به ما و بچه‌هارو دوست دارم، می‌خواستم کادو رو دوست داشته باشن دیگه کلی گشتم.

خیلی فکر خوبیه، من الآن برای دخترم کتاب و اسباب بازی‌هارو تا اونجا که می‌شه با خودش و از نغازه‌های محلی می‌خرم، ولی این کادوها برای بچه‌های دوستانه که اون سر کشورند و من مثلا مادر خونده‌شونم🤦🏽‍♀️whatever that means!

واللا:)) هی بیشتر شده که کمتر نشده، این همسایه‌های ما خیلی با محبتند یه مصیبتی شروع کردند، سبدای کادوهای ریز با مزه جمع و جور می‌کنند می‌ذارن پشت در. هر سال پیشرفته‌تر از پارسال. ای خدا حالا امروز رفتم کلی مغازه گشتم دنبال کادوی ریز ارزون کیوت، پارسال کارم به کاردستی درست کردن رسید. امسال چه کنم.

وای دیگه خود کابوس، داستان کوتاه کمدی ژانر وحشت :)))

الهی هم تو و هم اون بچه :(🫂🫂 ایشالا که هیچ چیزی نیست.

امیدوارم هر چه زودتر بهتر شی پرستو جون 🫂

اتفاقا منم همین دیروز پد یادم رفت :)) طول کشید تا برسم خونه پد بذارم، خدارو شکر روز سبکش هم بود ولی دقیقا همون موقع فکر کردم یعنی کس دیگه‌ای هم پیدا می‌شه بعد این همه سال از این سوتیا بده که مثلینکه بعله 😅

من مامانم بهم می‌گه هی بخون من نمی‌خونم نمی‌دونم چرا.

امیدوارم راحت بیاد و با دلخوشی بگذره. 🫂

زمستونه، خونه گیری، وایسا حست چند ماه دیگه عوض می‌شه.

😍

:) چه قشنگ ست کردی.

این هم یکی از آن چیزهایی بود که تا ۲۲-۲۳ سالگی طول کشید بفهمم که بین «پولدار» ولایت ما و پولدار تهران و شهرای بزرگ خیلی فرقه. پولدار ولایت ما فوقش دو سال یه بار می‌رفت چسکی به زور اروپا خونه فامیل دو هفته، پولدار تهرانی می‌رفت لیترالی هاوایی هتل وایت لوتس که حتی از تخیل من فراتر بود.

برادرم اون موقع که ایران زیاد می‌رفت، از فرودگاه تا خونه‌ی ما در شمال رو دربست می‌گرفت. ولی بازم سخت و پر اضطرابه، یکم راحتتره فقط.

واقعا عجیبه. تا حالا ندیدم مخصوصا سنیورو ساعتی استخدام کنم، مگر این که شرکت مشاوره باشه. با اونا من ساعتی کار کردم، واسه مشاوره، ولی فقط چند ساعت کار داشتند، نه هر روز و هر ماه. خوب هم پول می‌دن اونا.

ادای عدالت آموزشی و اینارو هم ور چینین، این دو وره خوردنش در مقایسه با بخش خصوصی و کمپانی‌ها همه چیز رو تلخ‌تر می‌کنه تو دهن آدم.

من الآن شک دارم که نکنه همین عادلانه تره؟ در مورد همه‌ی این پروتکتیو استتوسا هم که دموکراتا نکردند دائمیشون کنند، پس ندید، ادمیشن ندید،اگر دانشگاه و سیستم دانشگاه نمی‌خواد تمام قد پشت اعضاش وایسه و کنار وایمیسه بی‌صدا آزار ببینند، چرا ادمیشن می‌ده؟ این آدما زندگیشون زیر و رو می‌شه. نمی‌دونم.

شاید همین است که همچنین کافکا در ایران کنونی خیلی پرطرفدار است. حضور پررنگ persecution که دائم انکار شده در بستر قاجار، پهلوی و ج‌ا. انکاری که همچنان ادامه دارد. نه فقط در مورد ج‌ا (که اظهر من الشمس است) همچنین در مورد تمام گروه‌ها و قدرت‌های دیگر.

منم همین بودم قبلن، البته تموم کردم ولی هی خط داستان در می‌رفت از دستم. این سری به این نتیجه رسیدم این قاطی کردنه جزوی از تجربه‌ست و باهاش همراه شدم. الآن مثلا هنوز دقیق مطمئن نیستم این شخصیتی که دیشب خوندم دقیقا مال کدوم نسله.منم خیلی وقت‌ها وقتی برای تراپیستم از زنان خانواده مادری می‌گم دائم قاطی می‌شه