Doc : https://bit.ly/4h6CDk0
“ เหมือนตรงนั้นจะมีผีล่ะ! "
" หันไปดูสิ! แล้วบอกฉันด้วยว่าหน้าตามันเป็นไง! ”
星月 芽野 l Hoshitsuki Kayano
17y l 168cm l Y.2
Doc : bit.ly/4h6CDk0
ทักโค เวิ่น ได้ตลอด DM 24/7
(วันที่ 1 มีนาคม 2025)
ขอขอบคุณผู้เล่นที่รักที่คอยให้การสนับสนุนคอมมูนิตี้นี้มาอย่างยาวนาน
การเดินทางของพวกเรามาถึงทางแยกแล้ว ขอให้เส้นทางนับจากนี้ราบรื่นดี
- ฝากถึงทีมงาน
- แนวทางของคอมมูหลังปิดตัว
- การใช้งานเชิงพาณิชย์และส่วนตัว
- จากใจทีมงาน
- ข้อมูลเชิงลึก
รายละเอียด : bit.ly/4kpglfg
(วันที่ 1 มีนาคม 2025)
ขอขอบคุณผู้เล่นที่รักที่คอยให้การสนับสนุนคอมมูนิตี้นี้มาอย่างยาวนาน
การเดินทางของพวกเรามาถึงทางแยกแล้ว ขอให้เส้นทางนับจากนี้ราบรื่นดี
- ฝากถึงทีมงาน
- แนวทางของคอมมูหลังปิดตัว
- การใช้งานเชิงพาณิชย์และส่วนตัว
- จากใจทีมงาน
- ข้อมูลเชิงลึก
รายละเอียด : bit.ly/4kpglfg
“—ยินดีด้วยที่จบการศึกษานะคะ”
เธอเดินเข้าหาคุณ พร้อมกับยื่นถุงขนมให้
—คุกกี้เสี่ยงทายล่ะ
“ฮิฮิ ถึงจะบอกว่าเป็นคุกกี้เสี่ยงทาย แต่ข้างในก็ไม่มช่คำทำนายอะไรหรอกค่ะ”
“แต่ถ้าอยากรู้ว่าเป็นอะไร ก็อย่าลืมลองทานดูนะ”
…ซักพัก เธอก็น้ำตาเอ่อคลอออกมาเล็กน้อย แต่ก็รีบสูดมันเข้าไป—พยายามจะไม่ร้องไห้ให้คุณเห็น
…
“แล้วกลับมาเจอกันใหม่นะคะ รุ่นพี่ทุกคน”
“—ยินดีด้วยที่จบการศึกษานะคะ”
เธอเดินเข้าหาคุณ พร้อมกับยื่นถุงขนมให้
—คุกกี้เสี่ยงทายล่ะ
“ฮิฮิ ถึงจะบอกว่าเป็นคุกกี้เสี่ยงทาย แต่ข้างในก็ไม่มช่คำทำนายอะไรหรอกค่ะ”
“แต่ถ้าอยากรู้ว่าเป็นอะไร ก็อย่าลืมลองทานดูนะ”
…ซักพัก เธอก็น้ำตาเอ่อคลอออกมาเล็กน้อย แต่ก็รีบสูดมันเข้าไป—พยายามจะไม่ร้องไห้ให้คุณเห็น
…
“แล้วกลับมาเจอกันใหม่นะคะ รุ่นพี่ทุกคน”
「卒業おめでとう!」
ขอแสดงความยินดีกับนักเรียนโรงเรียนคูเมอิที่จบการศึกษา!
ทีมญาติผู้ใหญ่มาแล้วครับ เสี้ยมสอนกันมาเป็นปีๆในที่สุดก็จบซักที
(มาร่วมถ่ายรูปกับเหล่าเซนเซย์กันได้นะครับ ↓)
「卒業おめでとう!」
ขอแสดงความยินดีกับนักเรียนโรงเรียนคูเมอิที่จบการศึกษา!
ทีมญาติผู้ใหญ่มาแล้วครับ เสี้ยมสอนกันมาเป็นปีๆในที่สุดก็จบซักที
(มาร่วมถ่ายรูปกับเหล่าเซนเซย์กันได้นะครับ ↓)
ใบกระดาษที่ปลิวว่อน เมื่อหยิบจับมา1ใบ เริ่มตั้งใจอ่านทีละบรรทัด ทันใดนั้นน้ำตาก็เริ่มไหลพรากลงมา..
อีก10ปีหรอ..
อยู่ได้ขนาดนี้ก็เก่งแล้วล่ะ ตัวฉัน
แต่นั้นสินะ ที่นี้นั้นช่างสลักเรื่องสำคัญเอาไว้เยอะเหลือเกิน อยากเจอพวกเธอจริงๆนะ ในอีก10ปีข้างหน้า
.
.
.
.
.
ใบกระดาษที่ปลิวว่อน เมื่อหยิบจับมา1ใบ เริ่มตั้งใจอ่านทีละบรรทัด ทันใดนั้นน้ำตาก็เริ่มไหลพรากลงมา..
อีก10ปีหรอ..
อยู่ได้ขนาดนี้ก็เก่งแล้วล่ะ ตัวฉัน
แต่นั้นสินะ ที่นี้นั้นช่างสลักเรื่องสำคัญเอาไว้เยอะเหลือเกิน อยากเจอพวกเธอจริงๆนะ ในอีก10ปีข้างหน้า
.
.
.
.
.
และแล้วก็ถึงคร่าที่ต้องโตขึ้นได้แล้ว
“ สวยจังนะ ”
“ การจากลาคร่าวนี้ ”
รอยยิ้มยังคงประดับที่ใบหน้าของเธอเช่นทุกที
แต่เหมือนว่ามีบางอย่างที่ก้าวข้ามออกมาจนได้ คงต้องขอบคุณนะ ที่นี่น่ะ
และแล้วก็ถึงคร่าที่ต้องโตขึ้นได้แล้ว
“ สวยจังนะ ”
“ การจากลาคร่าวนี้ ”
รอยยิ้มยังคงประดับที่ใบหน้าของเธอเช่นทุกที
แต่เหมือนว่ามีบางอย่างที่ก้าวข้ามออกมาจนได้ คงต้องขอบคุณนะ ที่นี่น่ะ
Last gift for you.
th.shindanmaker.com/1234593
เมื่อถึงช่วงเวลาที่รุ่นน้องจะได้มาแสดงความยินดีกับเหล่ารุ่นพี่ นักเรียนกลุ่มหนึ่งก็เดินมาหารุ่นพี่ปีสามพร้อมกับกล่องใส่ของขวัญกล่องใหญ่ บางคนก็ถือกล่องแยกมาเอง ใบหน้าประดับไปด้วยรอยยิ้ม ที่ทั้งยินดีและเศร้าอยู่ในคราวเดียวกัน
"ยินดีที่เรียนจบกันด้วยนะครับ!"
"พวกเรามีของขวัญจะให้พวกพี่ด้วยนะคะ!"
Last gift for you.
th.shindanmaker.com/1234593
เมื่อถึงช่วงเวลาที่รุ่นน้องจะได้มาแสดงความยินดีกับเหล่ารุ่นพี่ นักเรียนกลุ่มหนึ่งก็เดินมาหารุ่นพี่ปีสามพร้อมกับกล่องใส่ของขวัญกล่องใหญ่ บางคนก็ถือกล่องแยกมาเอง ใบหน้าประดับไปด้วยรอยยิ้ม ที่ทั้งยินดีและเศร้าอยู่ในคราวเดียวกัน
"ยินดีที่เรียนจบกันด้วยนะครับ!"
"พวกเรามีของขวัญจะให้พวกพี่ด้วยนะคะ!"
"ผมเรียนจบแล้วจริงๆด้วย"
"สุดท้าย...ผมอายุเท่ามาโคโตะแล้วก็...เซนเซใช้ชีวิตมากกว่าพี่ของผม10ปีแล้ว"
"เซนเซ สุขสันต์วันเกิดล่วงหน้าครับ"
@syoumakmi.bsky.social
"ผมเรียนจบแล้วจริงๆด้วย"
"สุดท้าย...ผมอายุเท่ามาโคโตะแล้วก็...เซนเซใช้ชีวิตมากกว่าพี่ของผม10ปีแล้ว"
"เซนเซ สุขสันต์วันเกิดล่วงหน้าครับ"
@syoumakmi.bsky.social
“ ยินดีด้วยนะครับสำหรับการจบการศึกษา ถ้ามีเวลาก็แวะมาหาได้เสมอ ”
“ ผมบอกพวกคุณตลอดนี่ อยากให้ห้องพยาบาลเป็นที่ปลอดภัยของพวกคุณ “
” โรงเรียนแห่งนี้ก็เช่นกัน เมื่อไหร่ที่กลับมา คุณจะเจอผมเสมอ “
เซนเซย์ซาโตชิยืนทักทายเหล่าเด็กๆปี3 ที่แวะมาหา พร้อมกับแจกจดหมายและขนมให้
( แวะมาทักทายได้ค่ะ>< มารับจดหมายจากอาจารย์เร็ว )
“ ยินดีด้วยนะครับสำหรับการจบการศึกษา ถ้ามีเวลาก็แวะมาหาได้เสมอ ”
“ ผมบอกพวกคุณตลอดนี่ อยากให้ห้องพยาบาลเป็นที่ปลอดภัยของพวกคุณ “
” โรงเรียนแห่งนี้ก็เช่นกัน เมื่อไหร่ที่กลับมา คุณจะเจอผมเสมอ “
เซนเซย์ซาโตชิยืนทักทายเหล่าเด็กๆปี3 ที่แวะมาหา พร้อมกับแจกจดหมายและขนมให้
( แวะมาทักทายได้ค่ะ>< มารับจดหมายจากอาจารย์เร็ว )
“ใบตักเตือนความประพฤติ”
“ใบตักเตือนความประพฤติ”
youtu.be/UXzJwGX2dr8?...
มองรูปที่ถ่ายกับรุ่นพี่แต่ละคนแล้วก็ต้องมาหลบมุมเพราะหยุดน้ำใสๆจากดวงตาไม่ได้เลย....
'ไม่ชอบการจากลาเลยเนอะ..โนริ'
'.........'
youtu.be/UXzJwGX2dr8?...
มองรูปที่ถ่ายกับรุ่นพี่แต่ละคนแล้วก็ต้องมาหลบมุมเพราะหยุดน้ำใสๆจากดวงตาไม่ได้เลย....
'ไม่ชอบการจากลาเลยเนอะ..โนริ'
'.........'
ท้องฟ้ากระจ่างใส ทุ่งดอกเนโมฟีลาเบ่งบาน
หมวกถูกถือไว้ในฝ่ามือ
ฉับพลันนั้นรอยยิ้มก็ถูกแต้มที่ใบหน้าแดงระเรื่อ
“ฮะฮะ”
“สวยจังนะ”
ท้องฟ้ากระจ่างใส ทุ่งดอกเนโมฟีลาเบ่งบาน
หมวกถูกถือไว้ในฝ่ามือ
ฉับพลันนั้นรอยยิ้มก็ถูกแต้มที่ใบหน้าแดงระเรื่อ
“ฮะฮะ”
“สวยจังนะ”
(ของที่จะให้เป็นคุกกี้ไส้มาร์ชเมลโล่ (ทำเอง) กับดอกซากุระจากลวดกำมะหยี่ล่ะ
ยินดีกับนักเรียนปี 3 ที่จบการศึกษาด้วยนะครับ 🥺 / เด็กชั้นปีอื่นแวะมารับขนมได้ ช้าหมดอดกินนะ !)
(ของที่จะให้เป็นคุกกี้ไส้มาร์ชเมลโล่ (ทำเอง) กับดอกซากุระจากลวดกำมะหยี่ล่ะ
ยินดีกับนักเรียนปี 3 ที่จบการศึกษาด้วยนะครับ 🥺 / เด็กชั้นปีอื่นแวะมารับขนมได้ ช้าหมดอดกินนะ !)
อาซากาวะ วาตารุ นักเรียนปี3 ยืนทักทายคนที่มาทักผ่านไปมา
ทุกทีคุณมักจะเห็นเขาอยู่ในสภาพที่ไร้ชีวิตชีวา แต่บัดนี้รอยยิ้มสดใสนั้นกลับส่งมอบให้ทุกคนที่มาทัก..
“ เสียดายเหมือนกันที่ดันมาใช้ชีวิตเต็มที่ตอนปี3 ”
“ ขอบคุณพวกเธอนะ ”
“ ฉันมีความสุขมากเลย ”
คูเมอิ.. ที่นี้ช่างมีความหมายเหลือเกิน
( มาทักหรือมารูดกระดุมได้นะ)
อาซากาวะ วาตารุ นักเรียนปี3 ยืนทักทายคนที่มาทักผ่านไปมา
ทุกทีคุณมักจะเห็นเขาอยู่ในสภาพที่ไร้ชีวิตชีวา แต่บัดนี้รอยยิ้มสดใสนั้นกลับส่งมอบให้ทุกคนที่มาทัก..
“ เสียดายเหมือนกันที่ดันมาใช้ชีวิตเต็มที่ตอนปี3 ”
“ ขอบคุณพวกเธอนะ ”
“ ฉันมีความสุขมากเลย ”
คูเมอิ.. ที่นี้ช่างมีความหมายเหลือเกิน
( มาทักหรือมารูดกระดุมได้นะ)
"ถ้าวันสุดท้ายของชีวิตผมมาถึง ขอให้เธอเป็นคนมารับผมทีนะ"
"ถ้าวันสุดท้ายของชีวิตผมมาถึง ขอให้เธอเป็นคนมารับผมทีนะ"
#โรลปิด
[17.30 I หน้าประตูโรงเรียน]
หลังพิธีอำลาจบลง เหล่านักเรียนต่างก็ทยอยกันกลับบ้าน แต่ก็ยังมีนักเรียนคนนึงที่ยังไม่กลับ เด็กสาวยืนไพล่หลังผิงกำแพงโรงเรียนเหมือนกำลังรอใครสักคนอยู่ที่หน้าประตูทางออก
"วันนี้ก็วันสุดท้ายแล้วสิน้า"
เธอยิ้มพึมพำออกมาคนเดียวระหว่างรอ
@kmi-mikazuki.bsky.social
#โรลปิด
[17.30 I หน้าประตูโรงเรียน]
หลังพิธีอำลาจบลง เหล่านักเรียนต่างก็ทยอยกันกลับบ้าน แต่ก็ยังมีนักเรียนคนนึงที่ยังไม่กลับ เด็กสาวยืนไพล่หลังผิงกำแพงโรงเรียนเหมือนกำลังรอใครสักคนอยู่ที่หน้าประตูทางออก
"วันนี้ก็วันสุดท้ายแล้วสิน้า"
เธอยิ้มพึมพำออกมาคนเดียวระหว่างรอ
@kmi-mikazuki.bsky.social
กลีบซากุระร่วงราวกับเวลาที่ร่วงไปเรื่อยๆ
อย่าทำหน้าอย่างงั้นสิ
ไม่งั้นผมจะไม่อยากจากที่นี่ไปนะ
เดินหน้าต่อกันเถอะ
กลีบซากุระร่วงราวกับเวลาที่ร่วงไปเรื่อยๆ
อย่าทำหน้าอย่างงั้นสิ
ไม่งั้นผมจะไม่อยากจากที่นี่ไปนะ
เดินหน้าต่อกันเถอะ