status : 🏎️💨🏁🔥
pfp : aprilntea
acc for #RKM_commu
🔗 https://sites.google.com/view/itsuki-site/home
... โอ้ ยาไบ้
จากที่เคี้ยวทาโกะยากิอยู่แบบไม่คิดอะไรมากก็เหมือนจะนึกขึ้นได้ว่าคุยอะไรกับโบร๋ไว้ในคืนนั้น
"โยทซัง! อ้ามมม!!!"
นึกอะไรไม่ออก ขอพาลหยิบทาโกะยากิที่วางเตรียมไว้นั่นยัดอุดปากเพื่อนสาวไว้ก่อนล่ะกัน
โกเมนเนะ- โยทสึบะซัง...
“ม- ไม่มีอะไรครับ!”
หันไปบอกหญิงสาวผมดำก่อนจะหันกลับมาที่เพื่อนพร้อมส่งสายตาบอกว่าได้โปรดอย่าหลุดมันออกมา
... โอ้ ยาไบ้
จากที่เคี้ยวทาโกะยากิอยู่แบบไม่คิดอะไรมากก็เหมือนจะนึกขึ้นได้ว่าคุยอะไรกับโบร๋ไว้ในคืนนั้น
"โยทซัง! อ้ามมม!!!"
นึกอะไรไม่ออก ขอพาลหยิบทาโกะยากิที่วางเตรียมไว้นั่นยัดอุดปากเพื่อนสาวไว้ก่อนล่ะกัน
โกเมนเนะ- โยทสึบะซัง...
“ม- ไม่มีอะไรครับ!”
หันไปบอกหญิงสาวผมดำก่อนจะหันกลับมาที่เพื่อนพร้อมส่งสายตาบอกว่าได้โปรดอย่าหลุดมันออกมา
จู่ ๆ ก็โดนดีดหน้าผากแบบไม่ทันตั้งตัวซะงั้น
มือยกขึ้นมาลูบหน้าผากตัวเองป้อย ๆ
"ก็แหม นึกว่าจะโดนป้อนคืนแบบที่ผมป้อนโอโตคาวะซังตอนไปทัศนศึกษานี่"
สุดท้ายแล้วก็ยอมหยิบมากินเองแต่โดนดีก่อนจะยิ้มออกมา
"ฮิ ๆ รสหมึกล่ะ สมแล้วทีเป็นโอโตคาวะซัง~"
"แบบนี้ก็สุ่มรางวัลได้อีกครั้งแล้วสินะ~"
หันไปทางเพื่อนสาวเจ้าของร้านที่ยืนไม่ห่าง
จู่ ๆ ก็โดนดีดหน้าผากแบบไม่ทันตั้งตัวซะงั้น
มือยกขึ้นมาลูบหน้าผากตัวเองป้อย ๆ
"ก็แหม นึกว่าจะโดนป้อนคืนแบบที่ผมป้อนโอโตคาวะซังตอนไปทัศนศึกษานี่"
สุดท้ายแล้วก็ยอมหยิบมากินเองแต่โดนดีก่อนจะยิ้มออกมา
"ฮิ ๆ รสหมึกล่ะ สมแล้วทีเป็นโอโตคาวะซัง~"
"แบบนี้ก็สุ่มรางวัลได้อีกครั้งแล้วสินะ~"
หันไปทางเพื่อนสาวเจ้าของร้านที่ยืนไม่ห่าง
ไหน ๆ ก็มีโอกาสแล้วลองอีกสักทีคงไม่เสียหาย
ภาวนาขอให้ได้อะไรดี ๆ ทีเถอะ เพี๊ยง!
"แค่กๆๆ!"
ทันทีที่กัดโดนไส้ใน ก็ถูกความเผ็ดร้อนจู่โจมอย่างไม่ทันตั้งตัว โชคดีที่พอทานของเผ็ดเป็นอยู่บ้างเลยพอรับมือไหว
"บ-แบบนี้แปลว่าเหลือโอกาสอีกครั้งเดียวแล้วใช่ไหมครับ--"
ไหน ๆ ก็มีโอกาสแล้วลองอีกสักทีคงไม่เสียหาย
ภาวนาขอให้ได้อะไรดี ๆ ทีเถอะ เพี๊ยง!
"แค่กๆๆ!"
ทันทีที่กัดโดนไส้ใน ก็ถูกความเผ็ดร้อนจู่โจมอย่างไม่ทันตั้งตัว โชคดีที่พอทานของเผ็ดเป็นอยู่บ้างเลยพอรับมือไหว
"บ-แบบนี้แปลว่าเหลือโอกาสอีกครั้งเดียวแล้วใช่ไหมครับ--"
เอ่ยชมรสชาติอาหารจากเจ้าของร้านทีก่อนจะเอื้อมมือไปสุ่มรางวัลต่อ
"เอ--" เหมือนดวงจะหมดไปกับทาโกะยากิซะแล้ว
"สงสัยรางวัลจะกลายเป็นของฝากให้คุณลุงที่บ้านซะแล้วล่ะครับ"
กล่าวพร้อมเสียงขำเบา ๆ ตามกฎหมายแล้วยังดื่มไม่ได้นี่นะ
เอ่ยชมรสชาติอาหารจากเจ้าของร้านทีก่อนจะเอื้อมมือไปสุ่มรางวัลต่อ
"เอ--" เหมือนดวงจะหมดไปกับทาโกะยากิซะแล้ว
"สงสัยรางวัลจะกลายเป็นของฝากให้คุณลุงที่บ้านซะแล้วล่ะครับ"
กล่าวพร้อมเสียงขำเบา ๆ ตามกฎหมายแล้วยังดื่มไม่ได้นี่นะ
"ทาโกะบอม 1 ที่ รบกวนด้วยครับ~"
ได้ลุ้นแบบนี้ก็น่าตื่นเต้นดีเหมือนกัน แต่ที่น่าตื่นเต้นกว่าคือจะโดนลวกปากรึเปล่า (...)
แต่ดูเหมือนจะไม่มีอะไรแปลกนะพิสดารนะ?
"เหมือนจะเป็นหมึกล่ะครับ"
เคี้ยวหงุบ ๆ แบบชิว ๆ เลย
(สุ่มคุณพนักงานได้เลยฮะ-)
"ทาโกะบอม 1 ที่ รบกวนด้วยครับ~"
ได้ลุ้นแบบนี้ก็น่าตื่นเต้นดีเหมือนกัน แต่ที่น่าตื่นเต้นกว่าคือจะโดนลวกปากรึเปล่า (...)
แต่ดูเหมือนจะไม่มีอะไรแปลกนะพิสดารนะ?
"เหมือนจะเป็นหมึกล่ะครับ"
เคี้ยวหงุบ ๆ แบบชิว ๆ เลย
(สุ่มคุณพนักงานได้เลยฮะ-)
อ้าว…
แล้วในมือเขานี่ใคร…
ก่อนสมองจะได้สั่งการให้ปล่อยมนุษย์มักต้องการคำตอบในสิ่งที่สงสัยเสมอ
อิตสึกิหรี่ตาที่เริ่มปรับกับความมืดได้บ้างแล้วมองที่มาของมือปริศนา
และสิ่งที่มองกลับมาคือดวงตาของเด็กน้อยที่เหมือนจะเล่นซนจนหลงกับผู้ปกครอง
“เอ๊ะ—”
ทำเอาหน้าซีดสะดุ้งตัวโยนเลยทีเดียว
อ้าว…
แล้วในมือเขานี่ใคร…
ก่อนสมองจะได้สั่งการให้ปล่อยมนุษย์มักต้องการคำตอบในสิ่งที่สงสัยเสมอ
อิตสึกิหรี่ตาที่เริ่มปรับกับความมืดได้บ้างแล้วมองที่มาของมือปริศนา
และสิ่งที่มองกลับมาคือดวงตาของเด็กน้อยที่เหมือนจะเล่นซนจนหลงกับผู้ปกครอง
“เอ๊ะ—”
ทำเอาหน้าซีดสะดุ้งตัวโยนเลยทีเดียว
“โอ-โต- คา- วะ- ซัง~ ”
เสียงคุ้นเคยดังขึ้นจากข้างหลังอีกคน แต่ก่อนที่จะได้หันมาเจอเจ้าของเสียง เขาก็มาอยู่ข้างหลังอีกคนเสียแล้ว
“kon!”
อิตสึกิขำออกมาเบา ๆ ปลายนิ้วแตะแก้มอีกคนเซอร์ไพรส์
”รอนานไหมครับ? ผมมาช้าไปรึเปล่า?“
“โอ-โต- คา- วะ- ซัง~ ”
เสียงคุ้นเคยดังขึ้นจากข้างหลังอีกคน แต่ก่อนที่จะได้หันมาเจอเจ้าของเสียง เขาก็มาอยู่ข้างหลังอีกคนเสียแล้ว
“kon!”
อิตสึกิขำออกมาเบา ๆ ปลายนิ้วแตะแก้มอีกคนเซอร์ไพรส์
”รอนานไหมครับ? ผมมาช้าไปรึเปล่า?“
(/แปะ ผ่าม—)
(/แปะ ผ่าม—)
เห็นคนลนลานทำท่าจะล้มก็รีบออกตัวไปประคองร่างและศีรษะลดการกระแทกกับพื้นไว้
ถึงท่าทางที่ออกมาอาจจะดูไม่ค่อยดีแต่สิ่งที่เขาสนใจตอนนี้มีแค่ความปลอดภัยของอีกฝ่ายเท่านั้น
"เป็นอะไรมากไหมครับ?"
คราวก่อนเพิ่งบอกให้ระวังแท้ ๆ นะ-
เห็นคนลนลานทำท่าจะล้มก็รีบออกตัวไปประคองร่างและศีรษะลดการกระแทกกับพื้นไว้
ถึงท่าทางที่ออกมาอาจจะดูไม่ค่อยดีแต่สิ่งที่เขาสนใจตอนนี้มีแค่ความปลอดภัยของอีกฝ่ายเท่านั้น
"เป็นอะไรมากไหมครับ?"
คราวก่อนเพิ่งบอกให้ระวังแท้ ๆ นะ-
“นี่แกเป็นแมวเจ้าถิ่นตรงนี้เหรอ…”
นักเรียนเซย์โจท่านหนึ่งกำลังนั่งป้อนขนมแมวเลียให้แมวขาวหางกุดที่เจอเมื่อหลายวันก่อนโดยบังเอิญ
ดูเหมือนจะสนิทกันน่าดู คุยกันเป็นตุเป็นตะเชียว
“แล้วไงต่อ ได้เจออีกไหม?”
เมี๊ยว~
แต่คุยอะไรกัน…
“นี่แกเป็นแมวเจ้าถิ่นตรงนี้เหรอ…”
นักเรียนเซย์โจท่านหนึ่งกำลังนั่งป้อนขนมแมวเลียให้แมวขาวหางกุดที่เจอเมื่อหลายวันก่อนโดยบังเอิญ
ดูเหมือนจะสนิทกันน่าดู คุยกันเป็นตุเป็นตะเชียว
“แล้วไงต่อ ได้เจออีกไหม?”
เมี๊ยว~
แต่คุยอะไรกัน…
(เก็บภาพคมช.อิตคุงคับ มะมี๊ใจเหลว😭🤲✨💖)
(เก็บภาพคมช.อิตคุงคับ มะมี๊ใจเหลว😭🤲✨💖)
(What if ที่ผปค. ชอบมาแบบนี้จะไม่ขอพลาด🙂↕️ แฮป ๆ ฮาโลวีนย้อนหลังคับ🎃)
cw/tw: blood, horror, violence
—
sites.google.com/view/itsuki-...
(What if ที่ผปค. ชอบมาแบบนี้จะไม่ขอพลาด🙂↕️ แฮป ๆ ฮาโลวีนย้อนหลังคับ🎃)
cw/tw: blood, horror, violence
—
sites.google.com/view/itsuki-...
หันซ้ายหันขวาหาที่พอจะพาอีกคนไปนั่งพักได้พร้อมกับวางสัมภาระทั้งหลายแล้วเขย่าตัวเรียกอีกครั้ง
“หัวหน้าครับ ถึงแล้วนะครับ—“
ได้โปรดตื่นทีเถอะ!!
หันซ้ายหันขวาหาที่พอจะพาอีกคนไปนั่งพักได้พร้อมกับวางสัมภาระทั้งหลายแล้วเขย่าตัวเรียกอีกครั้ง
“หัวหน้าครับ ถึงแล้วนะครับ—“
ได้โปรดตื่นทีเถอะ!!
คงเหนื่อยหลายวันล่ะมั้ง วันแรกที่เดินทางก็เล่นอาการหนักขนาดนั้นคงไม่แปลก—
อิตสึกิจ่ายค่ารถไปแล้วเหลือแค่จะทำยังไงให้คุณหัวหน้าตื่นดีในเมื่อไม่ว่าจะเรียกหรือเขย่าก็ยังไม่สะเทือน
“…โปรดให้อภัยผมด้วยนะครับคุณหัวหน้า”
ก็เลยยกปีกลากออกมาจากรถก่อนที่ลุงคนขับจะกดดันไปมากกว่านี้(…)
คงเหนื่อยหลายวันล่ะมั้ง วันแรกที่เดินทางก็เล่นอาการหนักขนาดนั้นคงไม่แปลก—
อิตสึกิจ่ายค่ารถไปแล้วเหลือแค่จะทำยังไงให้คุณหัวหน้าตื่นดีในเมื่อไม่ว่าจะเรียกหรือเขย่าก็ยังไม่สะเทือน
“…โปรดให้อภัยผมด้วยนะครับคุณหัวหน้า”
ก็เลยยกปีกลากออกมาจากรถก่อนที่ลุงคนขับจะกดดันไปมากกว่านี้(…)
ยังไงก็เห็นใจอีกคนที่อุตส่าห์แต่งเต็มมาจริง ๆ นั่นแหละ
เรื่องเก็บระหว่างทางไว้เขาค่อยเดินขากลับแทนก็ได้ด้วยไม่น่ามีปัญหาอะไร
คิดได้งั้นเลยโบกเรียกแท็กซี่ที่ผ่านมาพอดีก่อนจะเปิดประตูให้อีกคนขึ้นก่อนค่อยขึ้นตาม
“ไว้ขากลับผมค่อยเดินสำรวจเอาตอนนั้นก็ได้ครับ แต่ตอนนี้ถ้าเมคอัพละลายคงจะแย่”
เห็นว่าแต่งเฉพาะโอกาสสำคัญด้วยนี่นะ ถ้าทำเมคอัพจาง วิกพัน เขาคงรู้สึกแย่(…)
ยังไงก็เห็นใจอีกคนที่อุตส่าห์แต่งเต็มมาจริง ๆ นั่นแหละ
เรื่องเก็บระหว่างทางไว้เขาค่อยเดินขากลับแทนก็ได้ด้วยไม่น่ามีปัญหาอะไร
คิดได้งั้นเลยโบกเรียกแท็กซี่ที่ผ่านมาพอดีก่อนจะเปิดประตูให้อีกคนขึ้นก่อนค่อยขึ้นตาม
“ไว้ขากลับผมค่อยเดินสำรวจเอาตอนนั้นก็ได้ครับ แต่ตอนนี้ถ้าเมคอัพละลายคงจะแย่”
เห็นว่าแต่งเฉพาะโอกาสสำคัญด้วยนี่นะ ถ้าทำเมคอัพจาง วิกพัน เขาคงรู้สึกแย่(…)
“ทุกคนมองกล้องนะครับ”
ก่อนจะเริ่มนับถอยหลังแล้วกดถ่ายแชะสองสามทีเผื่อไว้จนเรียบร้อย 🌸
“ว่าแต่ใครสามารถรายงานภารกิจได้บ้างครับ—”
คนเล่นเว็บบอร์ดไม่เป็น(…)
@reiyo-rkm.bsky.social
“ทุกคนมองกล้องนะครับ”
ก่อนจะเริ่มนับถอยหลังแล้วกดถ่ายแชะสองสามทีเผื่อไว้จนเรียบร้อย 🌸
“ว่าแต่ใครสามารถรายงานภารกิจได้บ้างครับ—”
คนเล่นเว็บบอร์ดไม่เป็น(…)
@reiyo-rkm.bsky.social
“คือจริง ๆ จะบอกว่าคุณอาจเข้าห้องน้ำผิ—”
เอ๊ะ แต่เดี๋ยวนะ น้ำเสียงที่คุ้นเคยนอกจากรู้สึกเหมือนเคยได้ยินในห้องเรียนมาตลอดหนึ่งสัปดาห์ รวมถึงเสียงคนนั่งแถวหน้าบนบัสที่โหยหวนจากการเมารถนี่มัน…
“เอ๋—”
คุณหัวหน้าห้อง???? เหรอ?!!
“คือจริง ๆ จะบอกว่าคุณอาจเข้าห้องน้ำผิ—”
เอ๊ะ แต่เดี๋ยวนะ น้ำเสียงที่คุ้นเคยนอกจากรู้สึกเหมือนเคยได้ยินในห้องเรียนมาตลอดหนึ่งสัปดาห์ รวมถึงเสียงคนนั่งแถวหน้าบนบัสที่โหยหวนจากการเมารถนี่มัน…
“เอ๋—”
คุณหัวหน้าห้อง???? เหรอ?!!
หัวหันซ้ายหันขวาดูว่าเธอ? ทักใคร แต่วันนี้คนในห้องน้ำเยอะแยะคงไม่ใช่เขาหรอก… มั้ง???
ว่าไงดีคุ้นแต่ก็นึกไม่ออกคงเพราะภาพตรงหน้าทำสมองช็อตไปแล้ว—
เดี๋ยวออกไปเช็คอีกทีว่าเดินเข้าถูกห้องน้ำไหมดีกว่า(…)
หัวหันซ้ายหันขวาดูว่าเธอ? ทักใคร แต่วันนี้คนในห้องน้ำเยอะแยะคงไม่ใช่เขาหรอก… มั้ง???
ว่าไงดีคุ้นแต่ก็นึกไม่ออกคงเพราะภาพตรงหน้าทำสมองช็อตไปแล้ว—
เดี๋ยวออกไปเช็คอีกทีว่าเดินเข้าถูกห้องน้ำไหมดีกว่า(…)
เกิดคำถามมากมายในหัวอิตสึกิ
(จริงๆถึงไม่ทอยก็จำไม่ได้ บ้าจิง นั่นท่านหัวหน้าเหรอ-)
เกิดคำถามมากมายในหัวอิตสึกิ
(จริงๆถึงไม่ทอยก็จำไม่ได้ บ้าจิง นั่นท่านหัวหน้าเหรอ-)
— Osaka Aquarium Kaiyukan, 21/04
ภายในห้องจัดแสดงฉลามวาฬ แสงสีฟ้าไหวระยิบกระทบบนผิวหน้า ดวงตาสีเขียวอมเทาค่อยสะท้อนภาพตรงหน้า — ฉลามวาฬขนาดมหึมา ยักษ์ใหญ่ใจดีแห่งท้องทะเล แหวกว่ายอย่างเชื่องช้าท่ามกลางฝูงปลาหลากสีที่ล้อมรอบ
ร่างยักษ์เคลื่อนผ่านสายตา ราวสายน้ำที่ค่อย ๆ ชะล้างความวุ่นวายให้จางหายไป ทุกสิ่งเหมือนหยุดเคลื่อนไหว
+
— Osaka Aquarium Kaiyukan, 21/04
ภายในห้องจัดแสดงฉลามวาฬ แสงสีฟ้าไหวระยิบกระทบบนผิวหน้า ดวงตาสีเขียวอมเทาค่อยสะท้อนภาพตรงหน้า — ฉลามวาฬขนาดมหึมา ยักษ์ใหญ่ใจดีแห่งท้องทะเล แหวกว่ายอย่างเชื่องช้าท่ามกลางฝูงปลาหลากสีที่ล้อมรอบ
ร่างยักษ์เคลื่อนผ่านสายตา ราวสายน้ำที่ค่อย ๆ ชะล้างความวุ่นวายให้จางหายไป ทุกสิ่งเหมือนหยุดเคลื่อนไหว
+
"หืม?"
เหลือบไปเห็นแบงค์ตกอยู่เลยมองดูรอบ ๆ ว่าจะมีคนแสดงตัวว่าเป็นเจ้าของไหม แต่ดูเหมือนจะไม่มีเลยกะเอาไปฝากจุดประชาสัมพันธ์เผื่อเจ้าของตามหา
แต่กลับมีอีกมือมาหยิบพร้อมกันพอดีเลยเงยมอง
"อะ- ของคุณรึเปล่าครับ?"
"หืม?"
เหลือบไปเห็นแบงค์ตกอยู่เลยมองดูรอบ ๆ ว่าจะมีคนแสดงตัวว่าเป็นเจ้าของไหม แต่ดูเหมือนจะไม่มีเลยกะเอาไปฝากจุดประชาสัมพันธ์เผื่อเจ้าของตามหา
แต่กลับมีอีกมือมาหยิบพร้อมกันพอดีเลยเงยมอง
"อะ- ของคุณรึเปล่าครับ?"
— ศาลเจ้านัมบะ ยาซากะ, 20/04 ช่วงฟรีไทม์
สงสัยมาตั้งแต่ในรถแล้วว่า ‘โกะชูอินโจ’ ที่โรงเรียนแจกให้คืออะไร มีไว้ทำอะไร
พอมาถึงศาลเจ้าแล้วไปสอบถามกับมิโกะถึงได้รู้ คล้าย ๆ กับสมุดสะสมแสตมป์แต่เก็บสะสมจากวัดและศาลเจ้าสิน้า~
ตราประทับแรกก็ได้มาแล้ว เหมือนได้เริ่มต้นการเดินทางสายบุญเลย
“สุดยอดเลยน้า~”
— ศาลเจ้านัมบะ ยาซากะ, 20/04 ช่วงฟรีไทม์
สงสัยมาตั้งแต่ในรถแล้วว่า ‘โกะชูอินโจ’ ที่โรงเรียนแจกให้คืออะไร มีไว้ทำอะไร
พอมาถึงศาลเจ้าแล้วไปสอบถามกับมิโกะถึงได้รู้ คล้าย ๆ กับสมุดสะสมแสตมป์แต่เก็บสะสมจากวัดและศาลเจ้าสิน้า~
ตราประทับแรกก็ได้มาแล้ว เหมือนได้เริ่มต้นการเดินทางสายบุญเลย
“สุดยอดเลยน้า~”
“วันนี้มือขึ้นสินะครับ”
เขากล่าวหยอกปนเสียงขำ ไม่นานเจ้าของร้านก็กลับมาที่หลังเคาน์เตอร์พร้อมกับของที่เขาต้องการพอดี
ทั้งการ์ดและม้วนฟิล์ม
“วันนี้มือขึ้นสินะครับ”
เขากล่าวหยอกปนเสียงขำ ไม่นานเจ้าของร้านก็กลับมาที่หลังเคาน์เตอร์พร้อมกับของที่เขาต้องการพอดี
ทั้งการ์ดและม้วนฟิล์ม