[ Story - ใต้ร่มไม้แห่งสายใย ]
• โรลปิด /w @hwww-vesper.bsky.social

แสงยามเย็นทอดตัวลงกระทบผิวน้ำเกิดประกายระยับบนตลื่นทะเลสาบใกล้ปราสาทใหญ่ฮอกวอตส์‘ เรือนผมขาวแผ่กระจายไปตามพื้นผิวของหญ้าเล็ก ขนตาสีเดียวกันหลับพริ้มอย่างสุนทรีย์ เพลิดเพลินกับลมพัดเอื่อยแสนสงบที่ไร้ผู้คนแกว่งไกว่

+

( แวบมาแปะเด็กๆ ทุกคนด้วยค่ะ ฮือ บ้านฟ้ารักกัน 💙✨ )

“เวส?” หล่อนหัวเราะร่าอย่างสดใส ก่อนงุดตัวกลับเข้ามาในรถไฟทันที

แม้เขาจะตักเตือนเรื่องของอันตรายก่อนหน้า แต่เรฟเวอรี่ก็ยังคงแต้มยิ้มบนใบหน้าไม่จางหาย เพียงพยักหน้ารับรู้ความหวังดีนั้นเอาไว้

”หาที่นั่งอยู่หรอคะ?“

เรฟเวอรี่ยิ้มอ่อนเงยหน้ามองผู้มาเยี่ยมเยือน ก่อนหัวเราะแผ่วบางเก็บพับหนังสือที่ได้คืนมาวางบนลงบนตัก

“ไม่น่าตื่นเต้น”

“เท่า‘ไอ้นั่น‘เลยเนอะ”

หาใช่คำถามเกี่ยวกับเนื้อในเรื่อง เขาคงรู้ถึงสิ่งกล่าวเลี่ยงนั้นดี หล่อนยังจำได้แม้ผ่านไปเสียนานแล้วก็ยังรู้สึกถึงมันได้แม้เจือจางไปมากแล้ว หัวใจที่เต้นกระส่ำนั้น

#hwww_genderswap

“ Ey up, Little one “

( แอบมาแปะเงียบๆ ค่ะ นุๆ น่ะ 🥺🫳🏻 )

( นุวิ่งมาจอย )

ร่างอรชรยืนพิงกำแพงอยู่ไม่ไกลนัก เธอพึ่งเข้ามาได้สักพักแล้วหนึ่ง— อย่างน้อยก็พอจะเห็นเด็กๆ เริ่มทำสงคราม(?)กัน

หล่อนหัวเราะร่า ผุดยิ้มสดใสอย่างอารมณ์ดี นัยน์ตาหลุบครึ่งอย่างคนง่วงงุน

สดใสกันจังเลยนะคะ

#HWWW_B2HW
#HWWW_Minievent

[ โรลปิด ]

สองมือหล่อนเปิดอ้านิยายปริศนาในมือ หน้าปกแสนน่าสงสัยและเนื้อในที่

ร้อนแรง..

เพทายงามกระพริบตาถี่— ในหัวเต็มไปด้วยคำถามแม้จะพยายามหาข้อสรุปด้วยตัวเองก็แล้ว แต่ดูท่าแล้วมันคงยากมากกว่าการนึกสูตรปรุงน้ำยาสันติ

จนกระทั่ง— เสียงย่ำเท้าของใครสักคนใกล้เขามา สาวเจ้าจึงเงยหน้ามอง

“เวส?”

มือหนาของเขายืนมา ,
สองมือซึ่งเล็กกว่าเขาวางลงรับน้ำใจ สัมผัสถึงอุ่นไอผุดพรายตามฝ่ามือร้อน

หล่อนนั้นเคยเป็นถึงรุ่นพี่ที่น่าเคารพมาก่อน

จนกระทั่ง
— ด้วยเหตุนั้นแล้วเรฟเวอรี่คงเกลียดเจ้ากบนั้นอีกเสียนาน

สิ่งที่ยังพอจะยื้อการเป็นรุ่นพี่ที่น่าเคารพนี้ คงต้องไม่ร้องไห้ออกมา

“ฉันโอเคขึ้นแล้วค่ะคุณแพทเทอร์สัน”

”บางที— โนอาจเป็นคนแต่งก่อนคนแรกในกลุ่มนะคะ“
“ก็เขาบอกว่า คนที่ดูเป็นไปไม่ได้ที่สุดจะเป็นคนแรกเสมอนี่น่า”

สาวเรเวนคลอพูดเสียงใส, ขณะที่ปล่อยให้โนว่าเป็นคนจัดการหวีผมด้านหลังขิงเธอ มือเล็กเองก็ยักไม่อยู่นิ่งจัดการสางผมหน้าไปรอพลาง

กระนั้นเมื่อทุกอย่างเรียบร้อย; ควรค่าแก่การออกตามหาเจ้าตัวเล็กที่วิ่งหายไป

เรฟเวอรี่เปิดเข้ามา— แน่นอนว่าเธอกำลังช่วยสุภาพบุรุษจากบ้านเรเวนคลอหรืออีกชื่อคงเป็นโดโนแวน

นัยน์ตางามกระพริบเชื่องช้า, เต็มไปด้วยความโล่งใจแต่ในขณะเดียวกันก็คล้ายจะมีส่วนที่หน่ายใจไม่น้อย

”คุณฟองแกล้งลูอีกแล้วหรอคะ?” หล่อนเดินไปนั่งยองระดับสายตาของเจ้าเหมียวน้อย “น้องจะปล่อยลูตอนไหนคะ เวส?”

“ถือว่าฝึกเป็นพ่อในอนาคตละกันนะคะ“ หล่อยยิ้มกว้างก่อนจะใช้นิ้วแตะริมฝีปากราวกับใช้ความคิดเล็กน้อยกับคำพูดต่อมาของ้ขา

”ตัวแสบหนีอีกแล้วหรอ อือ..” เธอกล่าวก่อนช้อนตามองเขาอีกครั้ง “งั้นเราไปหาลูซี่กันค่ะ”

“แต่ ก่อนจะไป”
“ช่วยหวีผมให้ก่อนได้ไหมคะ?”

เรฟเวอรี่ถามตาใสพลางยกหวีขึ้นมาต่อหน้าเขา’ คล้ายกับว่าได้ยินเสียงถอนหายใจอยู่กลายๆ

ปลายหางตาเพทายเหลือบมองเห็นคนคุ้นหน้าในระหว่างทางที่หล่อนกำลังหาโบกี้ สองฝีเท้าจึงหยุดลงหวังจะกล่าวทักทาย

“สวัสดีค่ะ, คุณเลแซน” เสียงหวานเอ่ยอย่างมีมารยาท รอยยิ้มบางผุดขึ้นแต่สายตากลับกังวลใจต่อคนตรงหน้า

เขาดูไม่ดีเท่าไหร่’ ซึ่งเธอก็พอได้ยินเขาบ่นก่อนหน้าอยู่บ้าง มือเรียวจึงสอดเข้าเสื้อตัวในเพื่อค้นบางอย่างออกมา

“ทาน..ไหมคะ?“

นี่นับเป็นความหวังดีของหล่อนละมั้ง

“แน่นอนค่ะ”
“ขนมหวาน ชา ถ้าขาดริเป็นเพื่อนทานด้วยคงเหงาแย่”

เรฟเวอรี่ไม่อาจหุบยิ้ม ยามนึกถึงความน่าเอ็นดูของเพื่อนสาวข้างกาย ใครกันจะไม่รู้ความจริงข้อนี้ว่าริชอบขนมหยานแค่ไหน

“งั้นเรา ไปกันเถอะค่ะ”

เจ้าของเพทายงามมองเจ้ากระต่ายน้อยที่หล่อนถูกเปรียบเปรยกับมัน
และเจ้าแมวดำที่เธอนั้นก็บอกว่าคล้ายคลึงอีกฝ่าย

ชั่วครู่กับการจ้องมองพวกมันครั้งสุดท้าย ก่อนพวกเขาจะออกไป

ความตั้งของหล่อนคือการเข้าไปทักทายคนที่นั่งอ่านหนังสืออยู่ กลับไม่ได้คิดว่าพอเปิดมาแล้ว

มัน

จะ

“คุณพ— อะ ”

หล่อนนิ่งค้าง‘
ฉับพลัน— เพราะความตกใจจึงสะบัดหน้าหวังให้มันออกไปให้ไกลจนชนเข้ากับประตูโบกี้อย่างแรง แม้กระทั่งตู้ข้างๆ ยังต้องหันมามองชั่วครู่

เรฟเวอรี่ฟุบหน้าลงเข่า‘ ความเจ็บปวดที่แทรกเข้ามาอย่างกระทันหันทำให้เจ้าตัวต้องโอดครวญออกมาเบาๆ

‘ฮือ‘

#HWWW_B2HW
[โรลเปิด | แยกรูท | บทรถไฟ]

รถไฟเพิ่มระดับ เคลื่อนตัวออกได้เสียสักพักแล้ว— หนึ่งในโบกี้ซึ่งมีหญิงสาวจากบ้านที่เปี่ยมด้วยเชาว์จับจองอยู่เพียงคนเดียว

ครึ่งตัวหล่อนโผล่พ้นหน้าต่าง ราวกับไม่เกรงกลัวต่ออันตรายที่อาจเกิดได้ ทว่าครั้นมองใบหน้างามกลับผ่อนคลายมากกว่าปกติ

[ คุณ ] ที่เปิดเข้ามาเจอพอดีคิดอยากจะเข้าไปทักทายหรือตักเตือนเสียหน่อยดีหรือไม่?

เธอโค้งหัวเล็กน้อยทักทาย‘ พอเห็นเจ้าตัวบ่อยอยู่บ้างตอนที่มาเอง แต่ถึงอย่างนั้นก็ไมไ่ด้สนิทชิดเชื้ออะไรกัน

“อือ, น่าสนใจดีนะคะ”

เรฟกำลังเดาความเป็นไปได้ของเนื้อเรื่องอย่างห้ามไม่อยู่

ทำไมถึงแตกหักกันนะ

พวกเขาอยู่ตรงหน้าชั้นหนังสือ’ เจ้าของเพทายไล่มองปกและชื่อเรื่องก่อนพิเคราะห์ในใจ— เมื่อสะดุดกับเล่มหนึ่งเธอจึงหยอบมันมาดู

’ Atonement – Ian McEwan ‘

#HWWW_B2HW
[ โรลปิด | ร้านหนังสือโลกมักเกิ้ล ]

ไม่บ่อยนักที่เรฟเวอรี่จะมาเยี่ยมเยียนร้านหนังสือของมักเกิ้ล— เว้นเพียงว่าบรรดากองหนาของหนังสือนั้นถูกอ่านทุกหน้าจนหมด

ถึงอย่างนั้น‘ ก็ไม่ได้แย่ไปเสียทีเดียวเพราะนี้คงเป็นการถือโอกาสพบเพื่อนสาวคนสนิทก่อนเปิดภาคเรียนสุดท้ายของพวกเขา

เธอมองทัศนียภาพยามเช้าตรู่อย่างสุนทรีย์ รั้งรอเพื่อนสาวมา

#HWWW_B2HW
โรลปิด | คฤหาสน์ตระกูลแอสทราลิส

อีกเพียงหนึ่งวันก็จะเปิดภาคเรียนใหม่แล้ว, ตระกูแอสทราลิสจึงเชื้อเชิญบรรดาเพื่อนสนิมมิตรสหายของลูกชายมาเยือนที่คฤหาสน์อีกครา ข้าวของสัมภาระมากมายของทั้งสามถูกยกไปเก็บโดยเอลฟ์ประจำบ้าน

เจ้าของเรือนผมสีขาวสะดุดตาทั้งสี่ล้อมวงกันมุงดูหนังสือที่อยู่ในมือของเรฟเวอรี่ หนังสือที่ดึงดูดความสนใจราวกับกระดาษนั่นทำมาจากเส้นผมสักเส้นของวีลา

#HWWW_B2HW

ไดแอกอนอันแออัด‘ นั้นคงเป็นปกติเมื่อใกล้ถึงวันเปิดภาคเรียนใหม่ของเหล่าพ่อแม่มดตัวน้อย การออกมาเดินเล่นหลังเสร็จธุระ ได้พบเข้ากับดวงตาที่เป็นประกายเหล่านั้นก็นับว่าไม่แย่เสียทีเดียว

ดวงตาไล่สำรวจ ย้อนความคิดถึงวัยเยาว์

“น่ารัก น่าชังกันเชียว ฮุ”

“พอรวมสองอย่างนี้เข้าด้วยกัน จะได้ความหมายเช่นนั้น”

ผ่านกรอบแว่นในนัยน์ตาของเขา, เธอเห็นตนสะท้อนด้วยทีท่าที่เริ่มแปลกไป

มือเล็กยกขึ้นเทียบริมฝีปาก พ่วงแก้มขาวเริ่มรู้สึกร้อนผ่าว
จึงส่งมอบยิ้มหยีและเสียงหัวเราะแผ่ว เพื่อกลบเกลื่อนความเขินอายของตน

อ่าเธอ— เผลอแสดงความภูมิใจนั้นและความเพ้อฝันที่ไม่ควรกล่าวถึงของตน

น่าหน่ายใจจริงๆ
หวังว่าเขาจะไม่ถือสา— ที่หล่อนพูดมากเกินควร

#HWWW_Pin

“ 𝙰 𝚕𝚒𝚊𝚛 𝚒𝚜 𝚊𝚕𝚠𝚊𝚢𝚜 𝚕𝚊𝚟𝚒𝚜𝚑 𝚘𝚏 𝚘𝚊𝚝𝚑𝚜. ”

·͙⁺˚*•̩̩͙❅•̩̩͙*˚⁺‧͙⁺˚*•̩̩͙❅•̩̩͙*˚⁺‧͙⁺˚*•̩̩͙❅•̩̩͙*˚⁺‧͙

ℛ𝑒𝓋𝑒𝓇𝒾𝑒 𝒱𝒶𝓈𝒾𝓁𝒾𝓈𝒶 ℳ𝒶𝓁𝑔𝑜𝓈𝒾𝒶
ℛ𝒶𝓋𝑒𝓃𝒸𝓁𝒶𝓌 𝟽 、𝒴 𝒫𝓊𝓇𝑒 ℬ𝓁𝑜𝑜𝒹

°:. *₊ ° . ❅ °:. *₊ ° . ° .•

𝘊𝘰 | 𝘙𝘰𝘭𝘦 | 𝘋𝘔 𝟤𝟦/𝟩
𝘋𝘰𝘤 𝘪𝘯 𝘣𝘪𝘰

#HWWW_Costory

แวะเวียนมาแปะใบโคค่ะ นอกเหนือจากนี้สามารถทักมาเสนอเพิ่มเติมได้เสมอค่ะ !

—

ผปค.ไม่กัดเป็นมิตรพร้อมอุ้มชูลูกของคุณด้วยความเอ็นดูค่ะ 🥺✨