🌹 Garrett Fairweather | Muggle born | Gryffindor year 6 (17y) ☆٭•˙
⏤͟͟͞͞ " Catch me if you can Ehe~ ;D " ⏤͟͟͞͞
⟬ Doc: https://shorturl.asia/BQifF ⟭
⟬ ➤ Co | Role ➺ Dm! 24/7 ⟭ pfp: ผปค.อีรีล
(ผปค.ติดฝึกงานจ-ส. ตอบช่วงค่ำ-ดึก สามารถทักทิ้งไว้ได้เรย)
นั่มันปืนใหญ่นิวโอ*****ไซโค********สตรองนี่นา
นั่มันปืนใหญ่นิวโอ*****ไซโค********สตรองนี่นา
พอได้ยินประโยคนั้นที่กิลเบิร์ตเอ่ยออกมา สติของการ์เรตก็แตกกระเจิง ใบหน้าร้อนผ่าวจนขึ้นสีิย่างเห็นได้ชัด
เขาพึมพัมอะไรออกมาบ้างไม่รู้...ที่แน่ ๆ มันไม่สามารถจับใจความได้...
" ไป ไปร้านไม้กวาดสามอัน ! ก กันเถอะ....... "
พอได้ยินประโยคนั้นที่กิลเบิร์ตเอ่ยออกมา สติของการ์เรตก็แตกกระเจิง ใบหน้าร้อนผ่าวจนขึ้นสีิย่างเห็นได้ชัด
เขาพึมพัมอะไรออกมาบ้างไม่รู้...ที่แน่ ๆ มันไม่สามารถจับใจความได้...
" ไป ไปร้านไม้กวาดสามอัน ! ก กันเถอะ....... "
+
+
การ์เรตหน้าเจื่อนไปชั่วขณะเมื่อเห็นว่าอีกฝ่ายมองเห็นคุกกี้ก่อนผ้าพันคอเสียอีก -
แต่ถึงอย่างนั้นก็ดีใจที่อีกฝ่ายชอบน่ะนะ
" ใช่...ถักเองน่ะ "
" ช่วงนี้หน้าหนาวแล้ว..นายควรทำตัวอุ่น ๆ เข้าไว้นะ "
เข้าเอ่ยพลางเอื้อมมือไปช่วยจัดผ้าพันคอให้เรียบร้อย มองเจ้าหมาที่ติดประดับสลับกับหน้าของกิลเบิร์ต
...
เหมือนจัง..
+
การ์เรตหน้าเจื่อนไปชั่วขณะเมื่อเห็นว่าอีกฝ่ายมองเห็นคุกกี้ก่อนผ้าพันคอเสียอีก -
แต่ถึงอย่างนั้นก็ดีใจที่อีกฝ่ายชอบน่ะนะ
" ใช่...ถักเองน่ะ "
" ช่วงนี้หน้าหนาวแล้ว..นายควรทำตัวอุ่น ๆ เข้าไว้นะ "
เข้าเอ่ยพลางเอื้อมมือไปช่วยจัดผ้าพันคอให้เรียบร้อย มองเจ้าหมาที่ติดประดับสลับกับหน้าของกิลเบิร์ต
...
เหมือนจัง..
+
" น่ารักจัง "
" ขอบคุณนะกิลเบิร์ต ! "
การ์เรตยิ้มกว้าง มองอีกฝ่ายเฝ้ารอให้กิลเบิร์ตแกะของเขาบ้าง
หากลองแกะดูคุณจะพบกับผ้าพันคอไหมพรมอันหนึ่ง และมีคุกกี้แถมไปให้ด้วยนิดหน่อย
" น่ารักจัง "
" ขอบคุณนะกิลเบิร์ต ! "
การ์เรตยิ้มกว้าง มองอีกฝ่ายเฝ้ารอให้กิลเบิร์ตแกะของเขาบ้าง
หากลองแกะดูคุณจะพบกับผ้าพันคอไหมพรมอันหนึ่ง และมีคุกกี้แถมไปให้ด้วยนิดหน่อย
[ โรลปิด w/ @hwww-gilbert.bsky.social ]
[ ฮอกมีตช่วงสุดสัปดาห์ ]
การ์เรตกำลังยืนรอใครบางคนอยู่ ในมือของเขามีกล่องของขวัญขนาดเล็กที่ตั้งใจเตรียมไว้ให้ ว่ากันตามตรงก็แอบตื่นเต้นอยู่ไม่น้อยเลย
'พักนี้มีแต่อะไรให้คิดเต็มไปหมดเลย'
...
เอาเถอะ ช่างมัน... ทีนี้ก็เหลือแค่รอเวลา...
" หนาวจัง.. "
[ โรลปิด w/ @hwww-gilbert.bsky.social ]
[ ฮอกมีตช่วงสุดสัปดาห์ ]
การ์เรตกำลังยืนรอใครบางคนอยู่ ในมือของเขามีกล่องของขวัญขนาดเล็กที่ตั้งใจเตรียมไว้ให้ ว่ากันตามตรงก็แอบตื่นเต้นอยู่ไม่น้อยเลย
'พักนี้มีแต่อะไรให้คิดเต็มไปหมดเลย'
...
เอาเถอะ ช่างมัน... ทีนี้ก็เหลือแค่รอเวลา...
" หนาวจัง.. "
ปลายนิ้วของการ์เรตนั้นเย็นเฉียบ ทันที่ที่สัมผัสกันก็ทำใจเขาเต้นโครมครามอย่างห้ามไม่ได้
มันแปลก...แปลกมาก ๆ
แต่ถึงอย่างนั้นก็รู้สึกอบอุ่น..
ปลายนิ้วก้อยค่อย ๆ ขยับไปเกี่ยวทีละนิด ใบหน้าแดงซ่านตัดกับสีผมขาวสว่าง แม้อากาศจะเย็นลงมากแล้วแต่ทำไมถึงรู้สึกร้อนผ่าวขึ้นมา
" ฉันเองก็จะ..รอดูนายนะ "
" ต้องดูดีมากแน่ ๆ "
" เลย... "
เสียงแทบหายไปกับอากาศแล้วล่ะ...
ปลายนิ้วของการ์เรตนั้นเย็นเฉียบ ทันที่ที่สัมผัสกันก็ทำใจเขาเต้นโครมครามอย่างห้ามไม่ได้
มันแปลก...แปลกมาก ๆ
แต่ถึงอย่างนั้นก็รู้สึกอบอุ่น..
ปลายนิ้วก้อยค่อย ๆ ขยับไปเกี่ยวทีละนิด ใบหน้าแดงซ่านตัดกับสีผมขาวสว่าง แม้อากาศจะเย็นลงมากแล้วแต่ทำไมถึงรู้สึกร้อนผ่าวขึ้นมา
" ฉันเองก็จะ..รอดูนายนะ "
" ต้องดูดีมากแน่ ๆ "
" เลย... "
เสียงแทบหายไปกับอากาศแล้วล่ะ...
การ์เรตเหลือบมองพร้อมกับยิ้มอ่อน ก่อนจะเหม่อมองออกไป
ทั้งที่ควรจะยินดี แต่ไม่รู้ว่าทำไมถึงรู้สึก...แปลก ๆ...
..
คิดไปเองไหมนะ..
...
" นี่กิลเบิร์ต "
" นาย..สนิทแบบนี้กับทุกคนเลยรึเปล่า ? "
การ์เรตเหลือบมองพร้อมกับยิ้มอ่อน ก่อนจะเหม่อมองออกไป
ทั้งที่ควรจะยินดี แต่ไม่รู้ว่าทำไมถึงรู้สึก...แปลก ๆ...
..
คิดไปเองไหมนะ..
...
" นี่กิลเบิร์ต "
" นาย..สนิทแบบนี้กับทุกคนเลยรึเปล่า ? "
ไม่รู้ทำไม แต่รู้สึกแปลกๆขึ้นมาอย่างห้ามไม่ได้
ทำไมกันนะ...
เพราะใกล้ไปงั้นหรอ ? ไม่รู้เลย...
เขาจมอยู่กับความคิดอยู่เนิ่นนานก่อนที่เสียงของคนตรงหน้าจะเรียกสติให้กลับมา
" เอ่อ...เอ๋ อ่า ไป...ไปสิ ! "
ถึงจะยังไม่รู้ตัวก็เถอะว่าพูดถึงเรื่องอะไร..เพราะสติเตลิดไปแล้ว(..)
+
ไม่รู้ทำไม แต่รู้สึกแปลกๆขึ้นมาอย่างห้ามไม่ได้
ทำไมกันนะ...
เพราะใกล้ไปงั้นหรอ ? ไม่รู้เลย...
เขาจมอยู่กับความคิดอยู่เนิ่นนานก่อนที่เสียงของคนตรงหน้าจะเรียกสติให้กลับมา
" เอ่อ...เอ๋ อ่า ไป...ไปสิ ! "
ถึงจะยังไม่รู้ตัวก็เถอะว่าพูดถึงเรื่องอะไร..เพราะสติเตลิดไปแล้ว(..)
+
" ไม่อยากเต้นด้วยกันหรอ "
การ์เรตทำหน้าหงอย หากมีหูหางคงเห็นได้ชัดว่ามันลู่ตกหมดแล้ว ดวงตานั้นช้อนมองอีกฝ่ายด้วยแววตาเว้าวอน
" เป็นนายน่ะดีที่สุดแล้ว "
" นะกิลเบิร์ต นะ นะ นะ "
" เหยียบเท้าฉันก็ได้ ฉันไม่ว่าอะไรนายหรอก "
" ไม่อยากเต้นด้วยกันหรอ "
การ์เรตทำหน้าหงอย หากมีหูหางคงเห็นได้ชัดว่ามันลู่ตกหมดแล้ว ดวงตานั้นช้อนมองอีกฝ่ายด้วยแววตาเว้าวอน
" เป็นนายน่ะดีที่สุดแล้ว "
" นะกิลเบิร์ต นะ นะ นะ "
" เหยียบเท้าฉันก็ได้ ฉันไม่ว่าอะไรนายหรอก "
เขาหันมายิ้มกว้าง มือเลื่อนไปกอบกุมมือของกิลเบิร์ตเอาไว้ ดวงตาสีแดงทับทิมเปล่งประกายวาววับ
" งานเต้นรำทั้งที จะหาของกินอย่างเดียวก็ไม่สนุกสิ นานๆทีเลยนะ ✨ "
" หรือถ้านายเต้นไม่เป็น ฉันจะสอนเอง(。•̀ᴗ-)✧ "
เอ่ยออกมาด้วยความภูมิใจ การ์เรตมั่นใจว่าเขาสามารถสอนเพื่อนคนนี้ได้ !
คิดว่า....นะ...
" นายต้องทำได้แน่ มีเวลาอีกตั้งหลายสัปดาห์แหนะ "
เขาหันมายิ้มกว้าง มือเลื่อนไปกอบกุมมือของกิลเบิร์ตเอาไว้ ดวงตาสีแดงทับทิมเปล่งประกายวาววับ
" งานเต้นรำทั้งที จะหาของกินอย่างเดียวก็ไม่สนุกสิ นานๆทีเลยนะ ✨ "
" หรือถ้านายเต้นไม่เป็น ฉันจะสอนเอง(。•̀ᴗ-)✧ "
เอ่ยออกมาด้วยความภูมิใจ การ์เรตมั่นใจว่าเขาสามารถสอนเพื่อนคนนี้ได้ !
คิดว่า....นะ...
" นายต้องทำได้แน่ มีเวลาอีกตั้งหลายสัปดาห์แหนะ "
" เรื่องไปร้านขนมน่ะฉันไปอยู่แล้วล่ะถ้านายไป..ล่ะก็นะ "
แต่ก็คงแค่ไปเฉย ๆ ไม่ได้มีความคิดอยากจะซื้อขนมหวานเท่าไหร่นัก เกรงว่าขนมเหล่านั้นคงจะถูกมอบให้คนอื่นหรือถูกทิ้งไว้สักที่แทนที่การ์เรตจะกินมัน
พอพูดถึงงานเต้นรำ การ์เรตก็เงียบไปคล้ายกับครุ่นคิดอะไรบางอย่าง
" นายต้องดูดีแน่ๆเลย.. "
+
" เรื่องไปร้านขนมน่ะฉันไปอยู่แล้วล่ะถ้านายไป..ล่ะก็นะ "
แต่ก็คงแค่ไปเฉย ๆ ไม่ได้มีความคิดอยากจะซื้อขนมหวานเท่าไหร่นัก เกรงว่าขนมเหล่านั้นคงจะถูกมอบให้คนอื่นหรือถูกทิ้งไว้สักที่แทนที่การ์เรตจะกินมัน
พอพูดถึงงานเต้นรำ การ์เรตก็เงียบไปคล้ายกับครุ่นคิดอะไรบางอย่าง
" นายต้องดูดีแน่ๆเลย.. "
+
" ไม่ตามมันไปหรอ "
เสียงกระซิบดังแผ่วเบากะจะแกล้งให้ตกใจเล่นก่อนที่เจ้าจอมโจรตัวแสบจะโน้มตัวลงไปทักทายอีกฝ่ายพร้อมกับรอยยิ้ม
" ล้อเล่นนะ~ "
" มาทำอะไรแถวนี้ล่ะ ? พาชับบี้มาเดินเล่นหรอ ? "
" ไม่ตามมันไปหรอ "
เสียงกระซิบดังแผ่วเบากะจะแกล้งให้ตกใจเล่นก่อนที่เจ้าจอมโจรตัวแสบจะโน้มตัวลงไปทักทายอีกฝ่ายพร้อมกับรอยยิ้ม
" ล้อเล่นนะ~ "
" มาทำอะไรแถวนี้ล่ะ ? พาชับบี้มาเดินเล่นหรอ ? "
เขาระบายยิ้ม ค่อยๆลุกขึ้นแล้วปัดฝุ่นตามเนื้อตัว
" อื้ม กลับกันเถอะ "
" ฉันว่าจะพักสักหน่อย ตื่นมาจะได้มีแรง✨ "
การ์เรตเดินไปขนาบข้างอีกฝ่าย ในอ้อมแขนยังคงอุ้มเจ้าตัวเล็กเอาไว้อย่างทะนุถนอม
" ไว้จะชวนนายทำของน่ารักๆด้วย "
" มันต้องชอบแน่ ๆ ! "
และตลอดทางเขาก็เอาแต่พูดไม่หยุดไม่หย่อน คงจะตื่นเต้นน่าดู
[จ๊บ]
เขาระบายยิ้ม ค่อยๆลุกขึ้นแล้วปัดฝุ่นตามเนื้อตัว
" อื้ม กลับกันเถอะ "
" ฉันว่าจะพักสักหน่อย ตื่นมาจะได้มีแรง✨ "
การ์เรตเดินไปขนาบข้างอีกฝ่าย ในอ้อมแขนยังคงอุ้มเจ้าตัวเล็กเอาไว้อย่างทะนุถนอม
" ไว้จะชวนนายทำของน่ารักๆด้วย "
" มันต้องชอบแน่ ๆ ! "
และตลอดทางเขาก็เอาแต่พูดไม่หยุดไม่หย่อน คงจะตื่นเต้นน่าดู
[จ๊บ]
" ต้องน่ารักมากแน่ ๆ "
เอ่ยพร้อมกับมองเจ้ามังกรนั้นด้วยความเอ็นดู ในหัวคิดออกแบบว่าจะจับแต่งตัวอย่างไรดีรวมถึงนึกชื่อไปพลาง ๆ
" อยากรู้เลยแฮะว่ามังกรคนอื่นจะขี้แงแบบนี้มั้ย "
" บางทีนิสัยมันอาจจะเหมือนเจ้าของก็ได้ ใครจะไปรู้ ว่าแล้วก็อยากได้เป็นสัตว์เลี้ยงเพิ่มจังเลยน้า...แต่คงเอากลับโลกมักเกิ้ลไม่ได้นี่สิ "
" แย่จัง "
+
" ต้องน่ารักมากแน่ ๆ "
เอ่ยพร้อมกับมองเจ้ามังกรนั้นด้วยความเอ็นดู ในหัวคิดออกแบบว่าจะจับแต่งตัวอย่างไรดีรวมถึงนึกชื่อไปพลาง ๆ
" อยากรู้เลยแฮะว่ามังกรคนอื่นจะขี้แงแบบนี้มั้ย "
" บางทีนิสัยมันอาจจะเหมือนเจ้าของก็ได้ ใครจะไปรู้ ว่าแล้วก็อยากได้เป็นสัตว์เลี้ยงเพิ่มจังเลยน้า...แต่คงเอากลับโลกมักเกิ้ลไม่ได้นี่สิ "
" แย่จัง "
+
" ตั้งแต่เจ้านั่นออกมาจากไข่ฉันก็ไม่ได้นอน............. "
" เลย........ "
การ์เรตมองตามมือนั้น ชะงักไปเล็กน้อย รู้สึกประหลาดใจอยู่ไม่น้อย
เขาไม่ได้ปัดออก ไม่ได้ว่าอะไร ตรงกันข้าม การ์เรตทำเพียงเลื่อนขึ้นมาจับมืออีกฝ่ายเอาไว้ก่อนจะคลี่ยิ้มกว้างออกมา
" ไม่ต้องห่วงนะ ฉันจะพักผ่อนให้พอ ถ้าทำได้น่ะนะ.. "
" หายห่วง ! ✨ "
+
" ตั้งแต่เจ้านั่นออกมาจากไข่ฉันก็ไม่ได้นอน............. "
" เลย........ "
การ์เรตมองตามมือนั้น ชะงักไปเล็กน้อย รู้สึกประหลาดใจอยู่ไม่น้อย
เขาไม่ได้ปัดออก ไม่ได้ว่าอะไร ตรงกันข้าม การ์เรตทำเพียงเลื่อนขึ้นมาจับมืออีกฝ่ายเอาไว้ก่อนจะคลี่ยิ้มกว้างออกมา
" ไม่ต้องห่วงนะ ฉันจะพักผ่อนให้พอ ถ้าทำได้น่ะนะ.. "
" หายห่วง ! ✨ "
+
การ์เรตยกมือขึ้นมากุมหัวตัวเอง ปากกำลังจะอ้าบอกว่าไม่เป็นไรทว่าความเจ็บดันพุ่งแปร๊บขึ้นมา
" โอ้ย-- "
ว่าไม่ได้ ต้นไม่ที่ตกลงมามันก็สูงพอตัว
แต่เดี๋ยว เมื่อกี้เขาตกลงมาใส่ใคร....
การ์เรตชะงักไปครู่หนึ่ง ทว่าเมื่อหันไปเจอกิลเบิร์ตเขาก็เข้าใจทุกอย่าง
" ฉัน ฉันขอโทษ เอ่อ ม ไม่ได้ตั้งใจ "
รีบเอ่ยขอโทษขอโพยยกใหญ่แล้วรีบเข้าไปดูอาการเพื่อนร่วมบ้านทันที
+
การ์เรตยกมือขึ้นมากุมหัวตัวเอง ปากกำลังจะอ้าบอกว่าไม่เป็นไรทว่าความเจ็บดันพุ่งแปร๊บขึ้นมา
" โอ้ย-- "
ว่าไม่ได้ ต้นไม่ที่ตกลงมามันก็สูงพอตัว
แต่เดี๋ยว เมื่อกี้เขาตกลงมาใส่ใคร....
การ์เรตชะงักไปครู่หนึ่ง ทว่าเมื่อหันไปเจอกิลเบิร์ตเขาก็เข้าใจทุกอย่าง
" ฉัน ฉันขอโทษ เอ่อ ม ไม่ได้ตั้งใจ "
รีบเอ่ยขอโทษขอโพยยกใหญ่แล้วรีบเข้าไปดูอาการเพื่อนร่วมบ้านทันที
+
เขาบังเอิญได้ไข่มังกรสีแดงมาจากตอนที่ขโมยของชาวบ้าน แต่ว่าตามตรงตั้งแต่เจ้าตัวเล็กนี่ลืมตาดูโลก การ์เรตก็แทบไม่ได้พักไม่ได้ผ่อน ขอบตาดำคล้ำกับทรงผมที่ไม่ได้ถูกมัดเป็นทรงบ่งบอกได้ถึงความวุ่นวายในแต่ละวัน
ห่างออกเพียงแค่นิดเดียวก็ร้องแล้ว ขี้งอแงจริง ๆ
+
เขาบังเอิญได้ไข่มังกรสีแดงมาจากตอนที่ขโมยของชาวบ้าน แต่ว่าตามตรงตั้งแต่เจ้าตัวเล็กนี่ลืมตาดูโลก การ์เรตก็แทบไม่ได้พักไม่ได้ผ่อน ขอบตาดำคล้ำกับทรงผมที่ไม่ได้ถูกมัดเป็นทรงบ่งบอกได้ถึงความวุ่นวายในแต่ละวัน
ห่างออกเพียงแค่นิดเดียวก็ร้องแล้ว ขี้งอแงจริง ๆ
+
[โรลเปิด]
ในห้องปรุงยาไม่มีใครอยู่เพราะเป็นช่วงเวลานอกชั่วโมงเรียน การ์เรตจึงอยากจะยืมสักหน่อย
อย่างที่รู้ ๆ เขาเป็นคนที่ไม่สันทัดเรื่องการปรุงยา ผลที่ได้ออกมาแต่ละครั้งหากน้ำยาไม่ล้มเหลวก็หม้อระเบิด
และตอนนี้เขากำลังตั้งใจจดจ่ออยู่กับการฝึกปรุงยาสำหรับวิชาเรียนรอบนี้
มันคงไม่ต่างจากเดิม
หาก [คุณ] ไม่เข้ามาห้าม หม้อปรุงยานี่คงระเบิดเป็นแน่แท้
[โรลเปิด]
ในห้องปรุงยาไม่มีใครอยู่เพราะเป็นช่วงเวลานอกชั่วโมงเรียน การ์เรตจึงอยากจะยืมสักหน่อย
อย่างที่รู้ ๆ เขาเป็นคนที่ไม่สันทัดเรื่องการปรุงยา ผลที่ได้ออกมาแต่ละครั้งหากน้ำยาไม่ล้มเหลวก็หม้อระเบิด
และตอนนี้เขากำลังตั้งใจจดจ่ออยู่กับการฝึกปรุงยาสำหรับวิชาเรียนรอบนี้
มันคงไม่ต่างจากเดิม
หาก [คุณ] ไม่เข้ามาห้าม หม้อปรุงยานี่คงระเบิดเป็นแน่แท้
' อ้วน!?!?!?? อ้วนหรอ !?!!!!! '
ถึงจะเป็นกระต่าย แต่มันยอมที่ไหน
ดูเหมือนเจ้าสิ่งมีชีวิตก้อนขนนั้นจะดิ้นยุกยิกเป็นการประท้วง แต่เมื่อเห็นว่าอีกฝ่ายจะช่วยอุ้มออกไปก็ยอมอยู่นิ่ง ๆ
ฝากไว้ก่อนเถอะเจ้าเด็กบ้านเรเวนคลอ!?!!
( น่าร้ากชะมัดเลยฮือโฮร แงแงงแ😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭 แต่มาบู้บี้เราอ้วนได้ไง ไม่ยอม🫵 )
' อ้วน!?!?!?? อ้วนหรอ !?!!!!! '
ถึงจะเป็นกระต่าย แต่มันยอมที่ไหน
ดูเหมือนเจ้าสิ่งมีชีวิตก้อนขนนั้นจะดิ้นยุกยิกเป็นการประท้วง แต่เมื่อเห็นว่าอีกฝ่ายจะช่วยอุ้มออกไปก็ยอมอยู่นิ่ง ๆ
ฝากไว้ก่อนเถอะเจ้าเด็กบ้านเรเวนคลอ!?!!
( น่าร้ากชะมัดเลยฮือโฮร แงแงงแ😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭 แต่มาบู้บี้เราอ้วนได้ไง ไม่ยอม🫵 )
มีบ้านผีสิงแบบนี้มีหรือที่เขาจะพลาด
เขาเดินไปเรื่อย ๆ เรื่อย ๆ ...
เมื่อเข้ามาถึงจุดหนึ่งการ์เรตจำได้ว่ามีฝูงค้างคาวพึ่งบินผ่านไป เมื่อลืมตาขึ้นมาอีกทีกลับรู้สึกแปลกๆ
ทำไมรู้สึกเหมือนเตี้ยลง... ไม่สิ มันเลวร้ายกว่านั้น
มันไม่ใช่แค่เตี้ย แต่เปลี่ยนไปทั้งตัวเลยต่างหาก!?!?
( ผ่านมารีแอคสั้น ๆ ได้น้าค้าบ งดดมพุง ระวังกระต่ายถีบ🙏🏻 )
มีบ้านผีสิงแบบนี้มีหรือที่เขาจะพลาด
เขาเดินไปเรื่อย ๆ เรื่อย ๆ ...
เมื่อเข้ามาถึงจุดหนึ่งการ์เรตจำได้ว่ามีฝูงค้างคาวพึ่งบินผ่านไป เมื่อลืมตาขึ้นมาอีกทีกลับรู้สึกแปลกๆ
ทำไมรู้สึกเหมือนเตี้ยลง... ไม่สิ มันเลวร้ายกว่านั้น
มันไม่ใช่แค่เตี้ย แต่เปลี่ยนไปทั้งตัวเลยต่างหาก!?!?
( ผ่านมารีแอคสั้น ๆ ได้น้าค้าบ งดดมพุง ระวังกระต่ายถีบ🙏🏻 )